Reja qon va limfa tizimi qonning fizik-kimyoviy xususiyatlari. Qon plazmasi, uning tarkibi va xususiyatlari. Qonning faol reaksiyasi va qonning buferliligi. Qonning morfologik tarkibi. Eritrotsitlar qizil qon hujayralari

Plazmaning tarkibi. Qon plazmasi 90 % suvdan tashkil topgan bo’lib, unda turli organik va anorganik birikmalar erigan holda bo’ladi.

Plazma organik moddalarining asosiy qismi oqsillardan iborat bo’lib, ular turli hayvonlar plazmasining 6-8% ni tashkil qiladi. Plazma oqsillari bir necha xil bo’ladi, lekin ular asosan albuminlar, globulinlar va fibrinogen degan uchta guruhga bo’linadi. Plazmadagi fibrinogen oqsili ham aslida globulinlar qatoriga kiradi. Uning plazmadagi konsentratsiyasi 0,2-0,4% ga teng. Bu oqsil qonning ivish jarayonida benihoya katta vazifani o’taydi.

Agarda ana shu oqsilni plazmadan ajratib olib tashlasak, ivimaydigan qon zardobi qoladi. Oqsil fraktsiyalarining miqdori odam va turli hayvonlarda bir xil emas.

Globulin oqsilning o’zi alfa, beta va gamma frakciyalariga ajraladi. Bu frakciyalarning o’zlari ham bir qancha kichik frakciyalarga bo’linadi. Turli globulin frakciyalarining qondagi miqdori ham turli hayvonlarda bir xil emas.

Qon oqsillari, jumladan, turli frakciyalarning o’ziga xos xossa va xususiyatlari bor, ularning bajaradigan vazifalari ham har xil. Albuminlar organizmda asosan plastik, qurilish materiali vazifasini o’taydi. Ular jigarda hosil bo’lib qonga chiqarilgandan so’ng turli organlarga tashiladi va har qaysi organda shu organga xos albuminlarga aylanib, hujayralarning asosiy komponentalaridan biri bo’lib qoladi. Bundan tashqari albumuinlar o’zi bilan yog’ kislotalari, organik kislatalar va boshqa birikmalarni biriktirib tashiydi. Globulinlar katta dispersli oqsillardir. Globulinlar organizmning immunologik reaksiyalarida, immunitet hosil bo’lishida katta ahamiyatga ega. Qondagi immun tanachalar, antitanachalar o’z faoliyatiga ko'ra globulinlardir. Bu borada gamma globulinlarning roli ayniqsa katta. Alfa va betta globulinlar xolesterinni, gormonlarni, fosfatlarni, yog’ kislotalarini, og’ir metallar va boshqa bir qator birikmalarni biriktirib oladi. Qon ivishida ishtirok etadigan bir qator omillar ham o’z tabiatiga ko'ra globulinlardir.

Albuminlarni globulinlarga bo’lgan nisbatiga oqsil koeffitsiyenti deyiladi. Oqsil koeffitsiyentini aniqlash qoidasi oqsillarning nechog’li o'zgaruvchanligi to’g’risida fikr yuritishga imkon beradi.

Oqsillarning miqdori yuqorida aytilganidek hayvonlarning yoshiga, jinsiga, zotiga, organizmning holatiga, yilning fasliga qarab bir muncha o'zgarib turadi. Qarakul qo’zilarda o'tkazilgan tekshirishlar ona qornida rivojlanishning 3,5 oyida homila qon zardobida oqsillarning umumiy miqdori 2,32-2,50 gramm% ga teng bo’lishini ko'rsatadi. Endigina tug’ilgan, hali onasini emmagan qo’zida esa oqsillar 3,3-3,5 gram% atrofida bo’ladi. Bu paytda oqsillarning asosiy qismini albuminlar, kam miqdorda alfa va betta globulinlar tashkil qiladi.

Onasining emgandan so’ng qo’zi qonida oqsil miqdori albuminlar shuningdek alfa va beta globulinlar xisobiga ortadi. Bir oylik yoshidan boshlab qo’zilarning qon zardobidagi oqsillar miqdori endi taxminan ona qo’ylarnikiga tenglashib qoladi. Bug’oz qorako’l sovliqlarda ham qon zardobidagi oqsillar miqdori o'zgaradi. Jumladan, qo’ylarning bug’ozlik davrida zardob oqsillari bir muncha kamayadi. Oqsillarning kamayishi qo’ylarning yoshiga bog’liq. Birinchi marta bug’oz bo’lgan yosh va 5-6 marta tuqqan keksa qo’ylarda zardob oqsillari, 2-3 marta tuqqan qo’ylardagiga qaraganda ko'proq kamayadi.

Qorako’l qo’ylar zardob oqsillarining o'zgarishi yilning fasliga ham bog’liq. Jumladan, ularning zardobida oqsillar qishda yozdagiga qaraganda bir muncha ko'proq bo’ladi. Plazmadagi fermentlar ham oqsillardir. Ular, taxminan plazma oqsillarining 0,1% ga yaqin qismini tashkil qiladi.

Plazma oqsillari asosan jigarda hosil bo’ladi, jigar kasallanganida esa plazma oqsillarni tarkibi ko’pchilik hollarda buziladi.

Oqsillardan tashqari, plazmada boshqa azotli organik birikmalar ham bor. Bular organizmda oqsillarning parchalanishi, almashinishi natijasida hosil bo’ladi. Ularning qatoriga polipeptidlar, kreatin, kreatinin, siydik(urat) kislota, mochevina(siydikchil), ammiak va boshqa birikmalar kiradi. Bu moddalar tarkibidagi azotga qon zardobining qoldiq azoti deyiladi. Uning miqdori sog’lom hayvonlarda 0,22-0,35% ni tashkil qiladi.

Qoldiq azot miqdoriga qarab organizmda oqsillar parchalanishining jadalligi to’g’risida fikr yuritish mumkin.

Plazmada uglevodlar asosan glyukoza holatida bo’ladi. Uning miqdori 40-75mg% ni tashkil qiladi. Glyukozaning miqdori bir turdagi hayvonlar plazmasida bir muncha muayan bo’lib, juda kichik doirada o'zgaradi. Chunki glyukozaning qondagi miqdori organizmning hayotiy muhim ko'rsatkichlari qatoriga kiradi. Uning o'zgarishiga organizm juda sezgir. Shu sababli glyukozaning surunkali ravishda ko'payib yoki kamayib ketishi ko'pincha kasalliklar paytida kuzatiladi. Plazmada 0,1-0,3% yog’ va yog’ mahsulotlari bo’ladi. Yog’lar plazmada yog’ kislotalari, neytral yog’lar, fosfatidlar va xolesterin shaklida uchraydi. Yuqorida aytilganlardan tashqari plazmaning organik moddalari qatoriga gormonlar, antitanachalar, vitaminlar immuntanachalari, piroyzum kislota va boshqa birikmalar kiradi.

Oqsillar cho’ktirilganidan keyin plazmada biroz miqdordagi azot saqlovchi boshqa moddalar qoladi: polipeptidlar, aminokislotalar, mochevina, siydik kislotasi, kreatin, kreatinin, bilirubin va boshqalar. Mochevinaning miqdori, odatda 20-30 mg % dan oshmasada, oqsillarga boy ovqatlar bilan ovqatlangandan keyin bir muncha ortadi. Agarda mochevinaning ortgan miqdori uzoq muddat saqlanib qolsa, bu paytda kuchli zaharlanish holati yuz beradi, siydik kislota plazmani 3-4 mg % ni tashkil etadi. Uning miqdori ikki marta ortishi mumkin, bunday holat ayrim (podagra) kasalliklar paytida moddalar almashinuvi buzilishi tufayli yuz beradi. Plazmada kreatinin miqdori (1-2 mg % ) odatda qat’iy doimiylik bilan ajralib turadi, uning miqdori muskul to’qimalar parchalanganda ortishi mumkin. Oqsilsiz moddalarning azoti qoldiq azot deb yuritiladi va oqsillar cho’ktirilganidan keyin filtratda qoladi.

Plazmadada azotsiz organik moddalardan glyukoza, lipoidlar, yog’ kislotalari, xolesterin va boshqalar saqlanadi.

Plazmaning mineral moddalariga natriy, kalsiy, kaliy, magniy, temir, mis kationlari va xlor, ko’mir, sulfat va fosfor kislotalarining anionlari kiradi. Ayniksa natriy (320 mg %) va xlorning (360-380 mg %) miqdori kattadir. Yod, rux va boshqa moddalarning miqdori juda kam bo’lishi bilan ajralib turadi.