Birincisi, bütövlükdə cəmiyyətin effektiv fəaliyyətini təmin etməyin zəmri şərti kimi əhalinin bütün
qmplarmm, o cümlədən milli-etnik icmaların normal inkişafına əlverişli şərait yaradılması, etnik mühitdə münaqişəli
vəziyyətlərə, böhran hallarına yol verilməməsi və onların qarşısını almaq texnologiyalarmm işlənib hazırlanmasıdır.
ikincisi, milli-etnik birliklərin və qmplann həyat tərzi ilə həmin ərazidə (kənddə, rayonda, vilayətdə və bütün
ölkədə) yaşayan milli azlıqların həyat şəraiti arasında uyğunluq yaratmağa yönələn fəaliyyətdir.
Etnik mühitdə sosial tərəfin xüsusiyyətləri, hər şeydən əvvəl, sosial-etnik birliklərin ayn-ayn qruplannm
özünə-məxsusluğu ilə əlaqədardır. Bu həm problemin özünün, həm də əhalinin bu qruplarının etnik mühiti ilə şərtlənən
məsələlərin birgə həllini nəzərdə tutur.
Bütövlükdə etnik mühitin səmərəli təşkili işi bir - biri ilə sıx bağlı olan aşağıdakı üç səviyyədə apanla bilər:
1.
Dövlət səviyyəsində müxtəlif sosial-etnik birliklər arasındakı münasibətlərin hüquqi tənzimlənməsi təmin
olunmalı, millətlərarası münasibətlər sahəsində düzgün sosial siyasət formalaşdırılmalı və həyata keçirilməlidir. Etnik
birliklərin inkişaf imkanlarını məhdudlaşdıra biləcək sosial ədalətsizlik hallan aradan qaldınimalıdır.
2.
Sözügedən müddəaların həyata keçirilməsi təmin edilməlidir. Xalqlann milli özünəməxsusluğunun süni
surətdə silinməsinə aparan müasir texnoloji sivilizasiyanın, urbanizasiyanın və kütləvi mədəniyyətin yayılması ilə
bağlı proseslərin qarşısı alınmalıdır. Bununla yanaşı müxtəlif sosial-etnik birliklərin nümayəndələri, yerli və gəlmə
sakinlər arasında qarşılıqlı etimada əsaslanan münasibətlərin formalaşmasına səy göstərilməlidir. [158 - 159]
3.
Yerlərdə sosial-etnik birliklərin nümayəndələrinin yaşadığı şəraitə uyğunlaşması, onların məskunlaşması,
təhsili, tibbi xidmətin təşkili ilə bağlı konkret vəzifələr həll edilməlidir. Sonra, hər bir etnosun nümayəndələrinə öz
milli adət və ənənələrini, psixologiyasını və mədəniyyətinin etnik komponentlərini qoruyub saxlamaqda köməklik
göstərilməlidir. Xalqlann öz ərazisində yerləşən və onlann həyati tələbatını ödəyən təbii ehtiyatlardan müstəqil istifadə
etməsinə şərait yaradılmalıdır. Bu vəzifələrin yerinə yetirilməsində bütün hakimiyyət orqanları, bütün sosial institutlar,
o cümlədən sosial xidmət müəssisələri böyük rol oynamalıdır.
Göründüyü kimi, milli-etnik problemlərin həllinin bütün aspektlərində başlıca rolu sosial siyasət oynayır.
Məhz buna görə də cəmiyyətin siyasi təşkili sistemində sosial-etnik birliklərin həyatının bütün tərəfləri ilə, o cümlədən
milli məsələlərlə məşğul olan orqanlar yaradılmalıdır. Bununla əlaqədar qeyd edək ki, müstəqillik əldə edildikdən
sonra respublikamızda milli siyasət məsələləri üzrə dövlət müşaviri (1992-ci ildən bu günə qədər) vəzifəsi məhz bu
funksiyaların yerinə yetirilməsi məqsədilə yaradılmışdır. Bu qəbildən olan orqanların fəaliyyətinin effektivliyi
bütövlükdə cəmiyyətin inkişaf səviyyəsindən, ictimai proseslərin necə idarə olunmasından, ölkənin inkişafının
müxtəlif mərhələlərində dövlətin sosial siyasətinin məzmunundan və istiqamətlərindən asılıdır.
Aydındır ki, millətlərarası və etnik münasibətlər cəmiyyət həyatının bütün sahələrində, ictimai münasibətlərin
müxtəlif səpkilərində təzahür edir. Buna görə də həmin sahələrin hər birində səmərəli, elmi milli siyasət yeritmək tələb
olunur. Məsələn, siyasi sahədə diqqəti mərkəzi və yerli hakimiyyətlər arasındakı münasibətlərin qurulmasına, milli
qurumların maraqlanmn uyğunlaşdırılmasına yönəltmək lazımdır. Öz-özünü tənzimləmə fəaliyyətini genişləndirmək
problemi milli-dövlət quruluşu olmayan milli qrup və birliklər üçün daha çox aktualdır.
Sosial sahədə milli-ərazi qurumlarında kadrlann seçilməsi [159 - 160] və yerləşdirilməsi məsələləri, bütün
xalqlann nümayəndələrinin işgüzar və siyasi keyfiyyətlərinə görə rəhbər vəzifələr tutmasma bərabər imkanlar yaradan,
dövlət işçilərinin milli mənsubiyyətə görə seçilməsində ədalətsizliyi istisna edən tədbirlərin görülməsi mühüm
əhəmiyyət kəsb edir.
Siyasi strukturlann mühüm vəzifələrindən biri milli-etnik münasibətlərin inkişafinm proqnozlaşdıniması kimi
idarəedici funksiyanın həyata keçirilməsi olmalıdır. Bütün bunlar millətçi ruhlu elementləri vaxtında aşkar etməyə,
hadisələrin mənfi inkişafını qabaqlamağa imkan yaradır.
Milli-etnik münasibətlərin həllində, əhalinin müxtəlif sosial-etnik qruplannm hüquqlanna, sosial müdafiəsinə
həsr olunan və ya buna aid maddələri olan beynəlxalq sənədlərin tələblərinin yerinə yetirilməsi mühüm rol 05uıayır.
Belə sənədlər «İnsan hüquqlarmm Ümumi Bəyannaməsi» (BMT-nin Baş Assambleyası tərəfindən 10 dekabr 1948-ci
ildə qəbul olunub), «Milli və ya etnik dini və dil azhqlarma məxsus şəxslər haqqında Bəyannamə» (İnsan Hüquqları
Komitəsi tərəfindən 1993-cü ildə qəbul olunub) və s. aid edilə bilər.
Hər bir ölkə beynəlxalq sənədlərin əsas müddəalanm yerinə yetirməyə, eləcə də milli-etnik problemlərə aid
özünün milli qanunverici və digər sənədlərini həyata keçirməyə çalışmalıdır. Azərbaycanda bu qəbildən olan məsələlər
Konstitusiyada hərtərəfli əsaslandırılmış və hüquqi cəhətdən təsbit olunmuşdur. Bundan əlavə, «Məcburi köçkünlər və
onlara bərabər tutulan şəxslərin sosial müdafiəsi haqqında» (1999) və «QaçqmIann və məcburi köçkünlərin (ölkə
daxilində köçürülmüş şəxslərin) statusu haqqında» (1999) və s. aktlann da xüsusi rolunu qeyd etmək lazımdır. Bu
sənədlərdə söhbət cinsindən, irqindən, milliyyətindən, mənşəyindən və dil fərqindən asılı olmayaraq insanlann bərabər
hüquqlarının təminatından, qaçqın, məcburi köçkün vəziyyətinə düşmüş vətəndaşlara qayğı göstərilməsindən gedir.
65
Dostları ilə paylaş: |