hallarda cəmiyyətəzidd halların geniş yayılması aılə-nikah münasibətlərindəki nizamsızlıqlar və s.
bu qəbildəndir
İllər
Bütün əhali (min nəfər) O cümlədən
şəhərdə
Bütün
əhaliyə nisbətən
(faizlə)
şəhərdə
kənddə
şəhərdə
kənddə
1959
3.698
1.769
1.931
48
52
1970
5.117
2.564
2.553
50
50
1979
6.028
3.200
2.828
53
47
1989
7.021
3.806
3.215
54
46
1990
7.131.9
3.847,3
3.284,6
53,9
48,1
1995
7.643,5
4.005,6
3.637,9
52,4
47,6
1999
7.953,4
4.053,5
3.899,9
51,0
49,0
2000
8.016,2
4.086,4
3.929,8
51,0
49,0
2001
8.081,0
4.107,5
3.973,5
50,8
49,2
2002
8.141,4
4.130,1
4.011,3
50,7
49,3
2003
8.202,5
4.154,3
4.048,2
50,7
49,3
2004
8.265,7
4.254,3
4011,4
51,5
48,5
2005
8.347,3
4.298,3
4.298,3
51,5
48,5
2006
8.436,4
4.366,8
4.079,8
51,6
48,4
2007
8.532,7
4.397,6
4.136,1
51,5
48,5
Azərbaycanın statistik göstəriciləri.
Bakı, 2007.
Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi.
Qeyd olunan problemlərin həlli şəhərin inkişafının meyllərini, qanunauyğunluqlanm obyektiv surətdə nəzərə
almağı, mərkəzi dövlət idarəçiliyi ilə yerli təşəbbüskarlığı, fəaliyyəti düzgün əlaqələndirməyi, elmi sosial siyasət
işləyib hazırlamağı və həyata keçirməyi tələb edir. Şəhərin tələbatları bütün cəmiyyətin tələbatları ilə optimal şəkildə
əlaqələndirilməlidir.
Şəhərin təkmilləşdirilməsi elə bir istiqamətdə getməlidir ki, əhali üçün daha sağlam və münasib şərait
yaradılsın. İri şəhərlərin böyüməsini məhdudlaşdırmaq imkanları axtarılmalı, yeni sənaye komplekslərinin bunlarda
yerləşdirilməsinə yol verilməməlidir. Sənaye mərkəzlərində həm qadın, həm də kişi əməyindən səmərəli istifadəyə
optimal şərait yaradılmalı, | 87 - 88] şəhər təsərrüfatı və müasir xidmət sahələri inkişaf etdirilməlidir. Kiçik şəhərlərdə
və qəsəbələrdə onların inkişafını sürətləndirmək imkanlan axtarılmalıdır (məsələn, ixtisaslaşdırılmış müəssisələrini,
filialların yaradılması). Şəhərlərin arxitekturasına, estetik tərtibatma, abadlığına diqqət artırılmalıdır.
Şəhərin təkmilləşdirilməsinə bu yaşayış məskəninə dair sosioloji tədqiqatlar da müəyyən kömək göstərə bilər.
Belə ki, bu tədqiqatlar şəhərin sosial strukturunun dinamikasmı, həyat tərzinin xarakter cəhətlərini öyrənmək, sosial
planlaşdırma məsələlərini həll etmək və s. baxımdan əhəmiyyətlidir.
Etiraf etməliyik ki, bu vaxta qədər şəhərlərin inkişali əsasən sənayeləşmə prosesi ilə şərtlənmişdir. Bu, sənaye
mərkəzlərində əhalinin təmərküzləşməsinə, adamlann həyat tərzinin əhəmiyyətli dərəcədə dəyişilməsinə gətirib
çıxarmışdır. Hazırda elmi-texniki tərəqqinin nailiyyətlərini, sənayeləşmənin gələcək meyllərini və mövcud ekoloji
vəziyyəti nəzərə almaqla məskunlaşma sistemini inkişaf etdirməyə səy göstərilir. Bu, cəmiyyətin keyfiyyətcə yeni
ərazi təşkilinə imkan yaradır.
Son vaxtlara qədər şəhərlərin inkişafı əsasən ekstensiv xarakter daşımışdır; şəhərlərin sayı, ölçüləri, əhalisi
artmışdır. Lakin şəhər həyat tərzinin reallaşdınimasının məkan formalan nisbətən zəif inkişaf etmişdir. İndi vəzifə yeni
şəhərlər salmaqdan daha çox artıq mövcud olan şəhərlərin məkan və sosial-təşkilati xarakteristikalanm
yaxşılaşdırmaqdan ibarətdir. Şəhərlərdə yeni çevik strukturlar yaradılmalı, layihələndirmənin və planlaşdırmanın
kompleks xarakteri təmin olunmalı, cəmiyyətin sosial inkişaf məqsədləri region, şəhər səviyyəsində
konkretləşdirilməlidir.
Elmi cəhətdən əsaslandınimış planlaşdırma üçün şəhərlərin inkişafinın ənənəvi meyllərindən daha çox elmi-
texniki tərəqqinin, insan amilinin imkanlanna istinad etmək, məskunlaşma sisteminin formalaşması üçün gələcək
ehtiyatlan nəzərə almaq lazımdır. Ehtiyatlann (maddi, insan, [88 - 89] informasiya, təşkilati) dürüst proqnozunun
hazırlanmasına ehtiyac vardır.
Şəhər həyat tərzinin inkişafı da çox mühüm məsələdir. Bu halda iki cür problem qarşıya çıxır. Birincisi,
istehsalda və onun hüdudlanndan kənarda yeni sosial münasibətlər nümunələrinin yaradılması mexanizmlərinin
öyrənilməsi və formalaşması ilə, sosial-mədəni istehlak formalarmın, normalannm inkişafı ilə,
mədəniyyətin və
37
sosial münasibətlərin müxtəlif normalanmn varisliyi mexanizmlərinin təmin edilməsi ilə əlaqədardır. İkincisi, həmin
proseslərin inkişafını sürətləndirmək üçün mövcud ehtiyatların yenidən bölüşdürülməsi və əlavə ehtiyatlar
axtarılmasıdır.
Sənayenin əsasən ekstensiv inkişafı, daha geniş miqyasda eyni iş yerləri olan strukturun (özü də səmərəli
olmayan strukturun) təkrar istehsalı kənardan iş qüvvəsinin şəhərə axınını stimullaşdırır ki, bu da şəhərin hədsiz
böyüməsinə gətirib çıxarır. Bu problem kiçik və orta şəhərlərdə, xüsusən sənayenin bir sahəsini əsas götürən şəhərlərdə
daha kəskin şəkildə qarşıya çıxır. Ümumiyyətlə, gənc şəhərin monofunksiyahlığı bir sıra çətinliklər (məsələn, peşə
seçiminin, əməyi dəyişdirmək imkanının az olması, gənclərin miqrasiyasının güclənməsi və s.) doğurur.
İndiki şəhər məskənlərinin xarakterik xüsusiyyətlərindən biri məskunlarının bir qisminin başqa rayonlardan,
kəndlərdən gəlməsidir. Başqa sözlə desək, şəhərlər bir sıra hallarda şəhər həyat tərzinə bələd olmayan, əvvəllər
sənaye-də işləməyən kənd sakinləri hesabına formalaşır ki, bu da həmin şəhərlərin inkişafma təsirsiz qalmır.
Əhalinin
işə düzəlməsi ilə bağlı problemlərin kəskinliyi şəhər mühitində, bütövlükdə cəmiyyətdə sosial gərginliyi xeyli dərəcədə
gücləndirir.
Keçən əsrin 80-ci illərinin sonundan etibarən özünü göstərən bir meyli də qeyd etməliyik. Belə ki, SSRİ-nin
iflası, sonra isə məlum transformasiya prosesləri ilə əlaqədar olaraq, hasiledici və emaledici sənayedə çalışanların
xüsusi [89 - 90] çəkisi tədricən azalmış, xidmət,
idarəetmə, ticarət sahələrin-də çahşanlann sayı artmışdır.
Hazırda şəhərin sosial strukturu dinamikasını nəzərə almaqla onun inkişaf edən istehsal və mədəniyyət
sahələrinin optimal seçilməsi problemi meydana çıxır. Bu problemə müxtəlif qəbildən olan
digər problemlər qrupu da
qovuşur. Bunlar əsasən aşağıdakılardan ibarətdir:
a)
müxtəlif şəhərlərdə əmək ehtiyatlarının dürüst öyrənilməsi və onlardan səmərəli istifadə olunması;
b)
idarəetmənin optimallaşdınlması və demokratikləşdirilməsi, həm mərkəzi, həm də yerli orqanların hüquq və
məsuliyyətinin artırılması;
c)
xüsusi demoqrafik problemlər;
ç) xidmət sistemində və mənzillə təminatda mütənasibliyin olmaması;
d)
ekoloji problemlər (təbii mühitin mühafizəsi və süni mühitin nəzarət olunan inkişafi)
Mütəxəssislərin fikrincə, məskunlaşmanın inkişafının ümumi meyli belə ifadə oluna bilər: istehsalm sonrakı
təmərküzləşməsi və onun xarakterinin dəyişilməsi bir tərəfdən iri şəhərlərə yaxın zonalarda əhalinin cəmləşməsinə
səbəb olacaqdır, digər tərəfdən isə əhalinin miqdarını həmin şəhərlərin hüdudlarında məhdudlaşdırmağa imkan
verəcəkdir (onlann ərazilərində geniş şəhər təşəkküllərinin-aqlomerasiyalann meydana gəlməsi hesabına).
Aqlomerasiyalar müxtəlif məhdud funksional məskənlərin diferensial şəbəkəsini əhatə edəcəkdir. Bu halda
urbanizasiya şəhər hüdudlanndan kənara çıxır və aqlomerasiyanın
bütün ərazisinə, o cümlədən də kəndə yayılır.
Müasir Azərbaycan şəhəri bütövlükdə özünün mürəkkəb bir dövrünü yaşayır. Bu mürəkkəblik bir sıra
səbəblərlə bağlıdır. Həmin səbəblər aşağıdakılardır:
a)
Azərbaycanın işğal olunmuş rayonlarından başqa ərazilərə, o cümlədən şəhərlərə məcburi qaçqmIann və
köçkünlərin gəlməsi bu məskənlərdə ənənəvi nizamı, tərtibi xeyli [90 - 911 dərəcədə pozmuş, müəyyən bir gərginlik
yaratmışdır. Təkcə Bakı şəhərində kortəbii surətdə qərarlaşmış «kiçik bazarlan», qanunsuz tikilmiş obyektləri və s.
xatırlamaq kifayətdir. Bu sahədə müəyyən bir nizam, qaydaqanun yaratmaq üçün xeyli iş görülmüşdür və
görülməkdədir.
b)
Müasir Azərbaycan şəhəri kəndə əvvəlki köməyi göstərə bilmir, şəhərin kəndə hamilik fəaliyyəti xeyli
zəifləmişdir. Şəhərlərarası əlaqələr də qənaətləndirici deyildir. Şəhərlərin keçmiş SSRİ məkanındakı əlaqələri
pozulduğundan yeni əlaqələr yaratmaq imkanları axtarılır. Bu sahədə artıq müəyyən uğurlar qazanılmışdır
c)
80-ci illərin sonu - 90-cı illərin əvvəllərində şəhər həyatının öz simasını itirməsi təhlükəsi yaranmış,
müxtəlif cinayətkar ünsürlərin fəallaşması aşkar surətdə ciddi narahatlıq yaratmış, şəhərlərin abadlaşdırılması
unudulmuş, şəhərsalma siyasətində ciddi əyintilərə yol verilmişdir. Bundan əlavə, şəhərlərdə həyata keçirilən islahatlar
bir sıra hallarda hərtərəfli götür-qoy edilməmiş, elmi cəhətdən kifayət qədər əsaslaşdınimamış, müvafiq proqramların
işlənib hazırlanması və reallaşdırılması, əhalinin imkansız və azimkanh təbəqələrinin sosial müdafiəsi tədbirlərinin
həyata keçirilməsi sistemli xarakterdə olmamışdır. Lakin bu o demək deyildir ki, şəhərlərimizdə uğurlu addımlar
atılmamışdır. Faktlar təsdiq edir ki, son illərdə sosial problemlərin həllinə kömək edə biləcək iqtisadi bünövrə yaratmaq
istiqamətində ciddi nailiyyətlər qazanılmışdır. Bunu ondan görmək olar ki, bir sıra çətinliklərə baxmayaraq, ölkənin
sənaye həyatında müəyyən canlanma baş verməkdədir. İqtisadi və sosial inkişafi xarakterizə edən əsas makroiqtisadi
göstəricilər əhəmiyyətli dərəcədə yaxşılaşmışdır. Respublikamız öz inkişaf sürətinə görə dünyada öncül mövqelərə
çıxmışdır. Qazanılan nailiyyətlərə şəhərlərimiz öz töhfəsini getdikcə artınr. [91 -92]
38