Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
455 – Haradan bildiyimi bilmirəm, – deyə Brutusa cavab verdi. – Düzünü desəm, boss, mən çox Ģeyi bilmirəm və heç vaxt da bilməmiĢəm.
6
Mən bilirdim ki, kabinetimlə anbar otağına enən pilləkənlərin arasındakı qapını qoyanda, Koffi kimi nəhəng insanlar nəzərə alınmamıĢdı, amma qapının önünə gəlib çatmayınca və nə edəcəyimizi düĢünərək fikirli-fikirli ona baxmayınca, həmin uyğunsuzluğun bu dərəcədə olduğunu heç təsəvvür belə etməmiĢdim. Harri güldü, amma Koffi, deyəsən, nəhəng bir insanın balaca bir qapının önündə dayanmasından gülməli heç nə görməmiĢdi. Əlbəttə, bu vəziyyət ona gülməli gəlməmiĢdi, hətta o, indi olduğundan bir balaca daha ağıllı olsaydı belə, yəqin ki, bu ona gülməli gəlməzdi. Çünki o öz həyatının böyük bir hissəsində bədəncə nəhəng olub və belə Ģeylərə öyrəĢib və bu qapı isə baĢqalarından, sadəcə, bir qədər daha balaca idi. O, yerə çökdü, oturmuĢ vəziyyətdə sürünərək qapıdan keçdi və sonra yenə ayağa qalxıb pilləkənlərdən aĢağı enərək Brutusun onu www.vivo-book.com
456 gözlədiyi yerə getdi. Ora çatanda, Koffi dayanıb bütün otağa və platformaya nəzər saldı. Old Sparki platformanın ortasında vəfat etmiĢ kralın qəsrindəki taxt kimi sakitcə və müdhiĢ bir görkəmlə dayanıb intizarla nəsə gözləyirdi. Kral tacından daha çox təlxək papağını xatırladan dəbilqə Stulun söykənəcəyinin bir tərəfindən çəpəki asılmıĢdı və əgər təlxək öz zarafatlarını etmək üçün bu dəbilqəni baĢına geyinsəydi, ya da əlində silkələsəydi, onun əsilzadə tamaĢaçıları daha çox gülərdilər. Stulun uzanmıĢ və hörümçəyə bənzər kölgəsi təhdidedici bir tərzdə divarların birinə dırmaĢırdı. Bəli, mənə elə gəldi ki, mən bu otaqda hələ də yanmıĢ ət iyini hiss edirdim. Qoxu zəif olsa da, mən düĢündüm ki, bu yalnız mənim təxəyyülümün məhsulu deyil. Harri əyilərək qapıdan keçdi, mən də onun arxasınca. Koffinin necə yerində donaraq və gözlərini bərəldərək Old Sparkiyə baxdığını görəndə, mən bundan narahat oldum. Ona bir qədər yaxınlaĢıb qollarının dərisinin biz-biz olduğunu görəndə isə bu narahatlığım bir az da artdı. – Gəl gedək, dostum, – deyə mən Koffinin qolundan tutaraq onu tunelə açılan qapıya tərəf dartdım. Əvvəlcə, o, yerindən tərpənmədi və mənə elə gəldi ki, elə bil mən yalın əllərimlə torpaqdan iri bir qaya parçası çıxarmağa çalıĢıram. – Hə, Con, di tərpən, əgər araba və atların yenidən qabağa dönməsini istəmirsənsə, biz artıq getməliyik, – Harri dilləndi və yenə
www.vivo-book.com
457 əsəbi bir tərzdə güldü. O, Conun o biri əlindən tutub dartdı, amma Con yenə yerindən tərpənmədi. Həmin an o, alçaq və yuxulu bir səslə nəsə pıçıldadı. O bu sözləri nə mənə, nə də yanımdakı uĢaqlara deyirdi, amma onun dediklərini heç vaxt unutmayacağam: – Onlar hələ də buradadırlar. Onların bir hissəsi hələ də buradadır. Mən onların fəryadlarını eĢidirəm. Harrinin əsəbi gülüĢü susdu, sadəcə, onun dodaqlarında, tərk edilmiĢ evin əyri pəncərə qapaqları kimi, donmuĢ təbəssüm qaldı. Brutus üzündə dəhĢət ifadəsi ilə mənə baxdı və Con Koffidən kənara çəkildi. BeĢ dəqiqədən də az bir zaman ərzində, ikinci dəfə mənə elə gəldi ki, bizim bu təĢəbbüsümüz çökmək üzrədir. Bu dəfə vəziyyəti xilas edən mən oldum, lakin bir qədər sonra fəlakət baĢımızın üstünü üçüncü dəfə alanda, vəziyyəti xilas edən Harri olacaqdı. Həmin gecə bunu etmək üçün hamımızın əlinə fürsət düĢdü, inanın mənə. Mən Con Koffi ilə elektrik stulunun arasına girdim və stulu onun görməsini əngəlləmək üçün pəncələrimin üstünə qalxdım. Sonra isə onun gözlərinin önündə iki dəfə sərt çırtma çaldım. – Hə, tərpən, – deyə mən dilləndim. – Addımla! Sən demiĢdin ki, səni zəncirləməyimizə ehtiyac yoxdur, elə isə indi bunu sübut elə! Addımla, dostum! Addımla, Con Koffi! Bu qapıya! Onun gözləri aydınlaĢdı. – Bəli, boss. Allaha Ģükürlər olsun ki, o, yenə hərəkət etməyə baĢladı.
www.vivo-book.com
458 – O qapıya bax, Con Koffi, sadəcə o qapıya, baĢqa heç yana baxma.
– Con Koffinin gözləri itaətkarcasına qapıya zilləndi. – Brutus, – deyə mən barmağımla iĢarə etdim. O, lazım olan açarı tapmaq üçün açar bağlamasını kəmərindən çıxarıb bizi arxada qoyaraq irəli getdi. Con Koffi gözlərini tunelə açılan qapıdan, mən isə öz gözlərimi ondan çəkmirdim. Lakin gözümün kənarı ilə Harrinin Old Sparkiyə necə təlaĢla baxdığını görə bilirdim, elə bil onu həyatında ilk dəfə görürdü. “Onların bir hissəsi hələ də buradadır... Mən onların fəryadlarını eĢidirəm.” Əgər bu doğrudursa, onda Delakrua hamıdan çox və bərk qıĢqırmalıdır və mən Con Koffinin eĢitdiklərini eĢidə bilmədiyimə görə sevindim. Brutus qapını açdı və biz hamımız Con Koffinin arxasınca aĢağı endik. AĢağıda o, tutqun baxıĢlarla alçaq tağlı kərpic tavanı olan tunelə baxdı. Tunelin o biri baĢına çatana qədər onun belində ağrılar əmələ gələcəkdi, əgər... Mən arabanı yaxına çəkdim. Delakruanı üstünə uzatdığımız mələfəni götürmüĢdülər (yəqin onu yandırmıĢdılar), ona görə də arabanın içinə döĢənmiĢ qara dəri balıĢlar görünürdü.
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|