Milli Kitabxana
49
N ə b i. Elə mən də onun fikrindəyəm. Gedim durquzum. Amma daş kimi bərk
yatandır. Bilmirəm heç durquza biləcəyəmmi? ( Gedib yataq otağının qapısından
çağırır.) Səfdərqulu ağa, Səfdərqulu ağa! İndi gəl bunu oyat. Paltarlı, taxta yıxılıb,
xoruldayır. (Səsini ucaldır.) Səfdərqulu ağa, Səfdərqulu ağa, Əstəğfürulla, əgər
vəcinə isə.
C ə b i. Ədə, gedib əlin ilə durquzsana.
N ə b i. Yaxşı buyurursan, Cəbi ağa. Sən öləsən durub atama od vurar. O günü
elə etmişdim. Diksinib atlandı və mənə elə sillə çəkdi ki, gözlərimdən od parladı.
Dedi ki, bundan sonra məni heç vaxt əlinlə durquzma. (Qışqırır.) Səfdərqulu ağa!
Səfdərqulu ağa! Allahü əkbər, mən nə edim? A Cəbi, sən də kömək elə, görək bu
dibdat bəyi oyada bilərikmi?
C ə b i. A balam, mən nə kömək edim? Belə ki, Səfdərqulu ağa yatıbdır, heç
"Koroğlu" da çalsan duran deyil.
N ə b i. Vay, sağ ol Cəbi, yaxşı yadıma saldın. (Çırtıq vura-vura o biri otaqdan
bir qaval və bir tar gətirir.) İndi durarsan. Sənə bir elə meymun havası çalım ki,
sıçrayıb dik atılasan. Al qavalı, köhnə lotu. (Qavalı Cəbiyə verir və özü çalıb
oxuyur.)
Mən bu dərədən keçmərəm,
Çadramı yellətmərəm,
Ağ saqqala getmərəm,
Gəl, gəl ay evi yıxılmış,
Tez gəl, ay evi yıxılmış.
(Gedib qapıdan baxır.) Cəbi, sən öləsən, heç halına təfavüt etmir.
C ə b i. İndi sən bir sallama bayatı çal, gör mən necə oyadıram.
Nəbi çalır.
C ə b i.
Əzizim ulu dağlar,
Çeşməli, sulu dağlar.
Burda bir qərib ölmüş,
Göy kişnər, bulud ağlar.
Nəbi gedib qapıdan baxır.
N ə b i. Xeyr a.
C ə b i. Adə, bəlkə, kişi ölüb?
Milli Kitabxana
50
N ə b i. Hardan ölübdür, xorultusunu eşitmirsən? Ay Cəbi, nə edək? (Fikrə
gedir.) Hə tapdım, yaxşı tapdım.
C ə b i. De görüm, nə tapdın?
N ə b i. Qumarbazı qumar oyadar. Cəbi lələ, indi gəl bəylərin qumar
oynamaqlarının təqlidini çıxardaq. Onda görərsən necə durar. Kürsünü çək otur.
(Otururlar.) Bax, mən Vəli bəyəm, sən ağan Mehdi bəy. Ah, bir adam da olsaydı,
işimiz düzələrdi.
Ovanes daxil olur.
O v a n e s. Nəbi, Saşa bəyin ağacı burada qalıb. Ona gəlmişəm.
N ə b i. Kirvə, yaxşı vaxtda gəlmisən, bir adamımız çatmırdı. (Durub onun
əlindən tutub stola tərəf çəkir.) Hələ buyur otur.
O v a n e s. Yox, kirvə, mən qumar oynamıram.
N ə b i. A kişi, otur.
O v a n e s. Mən qumarı toba etmişəm.
N ə b i. Otur, pul ilə oynamırıq. Zarafat edirik.
O v a n e s. Kela, qabaqda da məni o cür öyrədib evimi yıxdılar.
N ə b i. Adə, qumar oynamırıq, oyun çıxardırıq. Sən otur, bu saat deyim.
(Ovanes oturur.) Bax, sən Saşa bəy...
O v a n e s. Mən Ovanesəm.
N ə b i. Adə, a qanmaz ayı, mən bilirəm ki, sən Ovanes kirvəsən. Biz ağaların
qumar oynamalarının təqlidini çıxardırıq. Bax, Cəbi Mehdi bəydir, mən Vəli bəy,
sən də ağan Saşa bəy... İndi başa düşdünmü?
O v a n e s. Kela, başa düşdüm, ancaq bu nə üçündür?
N ə b i. Sonra deyərəm.
C ə b i. Bax, Ovanes, Saşa bəy kimi oyna.
O v a n e s. Arxayın ol, kela, lap özü kimi oynayacağam.
C ə b i. Nə oynayaq?
N ə b i. Ştos (gedib Səfdərqulu bəyin otağının qapısını açır, sonra gəlib bir
kalod kartı əlinə götürür. Vəli bəy rolunda). Bax, qospoda, bu yüz manat bankdır,
kart deyil.
C ə b i (Mehdi bəy rolunda). Xeyr, olmaz, gərək tuz vuraq, kimə çıxsa o, bang
qoysun.
O v a n e s ( Saşa bəy rolunda). Mehdi bəy düz deyir, gərək tuz vuraq.
N ə b i. Pəh, yenə Mehdi höcətə saldı. Yaxşı tuz vururam. (Kartı bir-bir üç yerə
paylayır, tuz Nəbiyə çıxır.) Gördünüz, tuz mənə çıxdı. Yamanlıq özünüzə qaldı.
C ə b i. Pravilo belədir, əzizim.
Milli Kitabxana
51
N ə b i. İndi kart qoyun.
Cəbi ( stolun üstdəki basqa kaloddan kart çəkib üzü üstə qoyur.) Xalı beş manat.
O v a n e s. Kartı on manat.
N ə b i (kartı çevirir.) Beşlik üzdədir, kartınızı açın. Vəli bəy səninki üzdədir.
İyirmi manatı bangə at, qadanı alım. Saşa bəy, bu saat sənin üçün də bir onluq
getirərəm (kartı sağa və sola paylayır.) Sən vurdun, buyur, Saşa bəy, bu da sənin
on manatın.
O v a n e s. Qoy bangda dursun. Uqol gedəcəyəm.
N ə b i. Çox yaxşı, get (kartı çalır.) Buyurun kəsin. (Ovanes kəsir.)
C ə b i. Xalı üç manat.
O v a n e s. Uqol, kela, xalına da on manat.
N ə b i. Pəh, Saşa bəy yenə azartnı elədi. Xeyr, vermirəm. Sənə xalı üç
manatdan artığa xod yoxdur.
O v a n e s. Kartın təpədir.
N ə b i. Onda eybi yoxdur. Mehdi bəy, şahid ol ki, Saşa bəyin kartı təpə olmasa,
pul verməyəcəyəm. (Kartı çevirib sağ-sola paylayır.) Saşa bəy, bu da təpə.
O v a n e s. O deyil, eybi yoxdur, o olmasın, bu olsun. Xalı üç manatdan edər
altı manat. Bangdan istərsən dörd manat. Vəli bəy kartının üzünü aç.
C ə b i. Surət gətir.
N ə b i (sağa və sola paylayır.) Bu da surət.
C ə b i. O deyil.
N ə b i. Buyur, bu da surətin o birisi.
C ə b i. O da deyil.
N ə b i. Mehdi bəy, kartını aç, yoxsa getmərəm.
C ə b i. Nə, kartın dalını çək deyim.
N ə b i (səsini ucaldır.) Vallah çəkmərəm. Canım, surətin ikisi çıxıbdır.
C ə b i. Sən öl, o kartın dalını çək, göstərim.
N ə b i. Pəh, Vəli bəy, yenə höcətə saldın? İbişin canına çəkmərəm. Di inan...
S ə f d ə r q u l u b ə y (o biri otaqdan). Vəli bəy, tuz gətir. Mehdi həmişə onu
qoyar.
N ə b i. Ha beləcə... Zalım kartın gücünü gördünüzmü? Uşaqlar, cəld kürsüləri
kənara qoyun. Kartı gizlədin, indi siz bayıra çıxın, məni gözləyin.
Dostları ilə paylaş: |