Suv ekosistemasi organizimlarining trofik aloqalari Reja Kirish suv ekosistemasi haqida tushuncha Suv muhitidagi ekologik zanjir

2 Suv muhitidagi ekologik zanjir
Biologiyaning bir boʻlimi, yashaydigan ularning yashash sharoiti bilan oʻzaro munosabatlarini hamda suv qavzalarining biologik mahsuddorligini oʻrganadi.— ekologiya fani. Suv muhitidagi yashash sharoiti suv havzasining fizik-geografik xususiyatlari bilan bogʻliq. Masalan, suvning kimyoviy tarkibi, xususan biogen elementlar va suvda erigan gazlarning tarkibi hamda ularning miqdori, suv tubi yotqiziqlari (choʻkindilari), suvning tiniqligi va boshqa xususiyatlar suvda yashaydigan organizmlar faoliyati bilan bogʻliq. Gidrobiologiya hayot jarayonlarini geografiya fanlari — limnologiya va okeanologiya bilan birga oʻrganadi.
Suv muhitining biologik resurslaridan toʻgʻri foydalanishning ilmiy asoslarini ishlab chiqish Gidrobiologiyada muhim oʻrin tutadi, chunki bu masalalar dengizlarda baliq ovlash, sholipoyalarda baliq yetishtirish, hovuz baliqchiligi, shuningdek suv hayvonlarini koʻpaytirish va ovlash tadbirlari bilan bevosita bogʻliq. Aholini va sanoatni toza suv bilan taʼminlash, tabiiy suvlarni ifloslanishdan saqlash, ifloslangan suvlarning oʻz-oʻzidan tozalanish jarayonlari hamda oqar suvlarni biologik tozalash usullari (sanitariya Gidrobiologiyasi) kabi biologik masalalar ham Gidrobiologiyaning muhim yoʻnalishidir. Suvning ifloslanganlik darajasi gidrobiologiya metodlari bilan aniqlanadi (suv sifatini biologik analiz qilish). Suv bilan taʼminlash va qatnoviga xalaqit beradigan biologik sabablar (kemalarning korpusi, har xil apparatlari va gidrotexnik qurilmalarida, issiqlik elektrstansiyalarining trubalarida mikro-organizmlarning koʻpayib ketishi, suv havzalarining suv oʻsimliklari bilan ifloslanishi) muammolari texnik gidrobiologiyaga kiradi. Gidroakustikalarga doir maʼlumotlar — tovushning tarqalishi va yutilishida planktonning taʼsirini aniqlash ham gidrobiologiyaning vazifasidir. Flotdan foydalanishga xalaqit beradigan biologik sabablarni, shuningdek biolyuminessensiyani navigatsiya gidrobiologiyasi, sholipoyalar oʻgʻitlanganida shu yerdagi suvlarda sholi yetishtirish bilan bir vaqtda baliq urchitishda gidrobiontlar rolini qishloq xoʻjaligi gidrobiologiyasi oʻrganadi. Tabiiy suvlarni tasnif qilish, ularning biologik mahsuddorligini oʻrganish, suv muhitidagi, moddalarning biologik aylanishi va suvdagi energiya oqimini suv havzalarida kechadigan biologik jarayonlarni tadqiq qilish ham gidrobiologiyaning vazifasiga kiradi. Gidrobiologik bilimlar va metodlardan suv havzalari oziq bazasini baholashda, baliqchilikda keng foydalaniladi.
Suv havzalarini oʻrganishni 19-asr oʻrtalarida rus tadqiqotchilari A. Lemon (1814—42), F. Baziner (1842), A. I. Butakov (1848-49) boshlab bergan. Dastlab tadqiqotlar baliq ovlash bilan bogʻliq boʻlgan edi. boshlarida Orol dengizi faunasini oʻrganishda S. A. Zernov, L. S. Berglarning ixtiologiya va gidrobiologiya sohasida olib borgan tadqiqotlari alohida ahamiyatga ega. 1920-yilga kelib davlat universiteti va Orol baliqchilik st-yasining tashkil etilishi ixtiologik va gidrobiologik tadqiqotlarning ancha rivojlanishiga sabab boʻldi. Bu davrda oʻtkazilgan gidrobiologik tadqiqotlarda ichki suv havzalaridan ovlanadigan baliqlar va shu suv havzalarining gidrobiologik rejimi oʻrganiddi. Suv havzalari va sholipoyalarni gidrobiologik tadqiq qilish va ularda baliq oʻstirish yuzasidan ilmiy tadqiqot ishlari boshlab yuborildi (A. M. Muhammadiyev). Gidrobiologik tadqiqotlar ayniqsa 20-asr oʻrtalarida Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Zoologiya instituti va gidrobiologiya lab. tashkil etilishi bilan avj olib ketdi. Aynan shu davrda Kattaqoʻrgʻon, Qoʻyimozor, Toʻdakoʻl suv omborlarida baliqchilikni rivojlantirish borasida bir qator tadqiqotlar oʻtkazildi (M. O. Abdullayev, Gʻ. K. Komilov, L. K. Sibirseva). 1967—1979-yillarda suv omborlarining gidrobiologik rejimi, ularning oziq bazasini aniqlash, shuningdek sunʼiy hovuzlarda oʻstirilayotgan baliqlarning mahsuldorligini oshirish ustida ilmiy izlanishlar olib borildi (A. Omonov, M. O. Abdullayev va boshqalar).
1979—1981-yillarda suv havzalarining biologik rejimi, suvning ifloslanishi, suv hayvonlarining ekologiyasi, shuningdek baliqlar faunasining shakllanishi va baliq resurslaridan oqilona foydalanish boʻyicha ilmiy tadqiqot ishlari amalga oshirildi (A. M. Muhammadiyev, D. Mansurova, A. L. Shikidze va boshqalar), 20-asrning soʻnggi yillarida suv havzalari hayvonot dunyosining biologik xilma-xilligini saqlash borasida ilmiy tadqiqotlar olib borildi (K. Sattorov, B. Komilov, E. Togayev, V. Xegay, Yu. Golubenko, T. Solihov, U. Mirzayev, G. Rahmatullayeva, A. Kuzmetov va boshqalar). Gidrobiologiya sohasidagi ishlar Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Zoologiya instituti, „Oʻzbaliq“ korporatsiyasiga tegishli akvakultura instituti, Oʻzbekiston milliy universitetining biol. tuproqshunoslik fakultetida va boshqa bir qancha ilmiy muassasalarda olib boriladi.
Yerning tosh o’rami sathining tashqi tuzilishga relef deyiladi. Relefning paydo bo’lishini, uning yoshini, morfologik tuzilishini, o’zgarishini va tarqalishi qonuniyatlarini geomorfologiya fani o’rganadi. Yer sathining tuzilishi, tarixiy taraqqiyoti, unda hayotni rivojlanishi asosan Yerning ichki qismida vujudga keladigan tektonik jarayonlarga va iqlimga bog’liqdir. Yerning muz qoplamagan quruqlik sathi 133,4 mln km2 bo’lib, uning 55,4 mln km2 tropik, 24,3 mln km2 suv tropik, 22,5 mln km2 mo’’tadil, 21,2 mln2 shimoliy qutb mintaqalariga to’g’ri keladi. Quruqlikning 10-11% dehqonchiliqda va 20% pichanzorlar o’rnida ishlatiladi. Dunyo aholisining jon boshiga 0,4 gektar dehqonchilik qiladigan yer to’g’ri keladi. Yer tekis, namlik va harorati yetarli bo’lgan gil tog’ jinslaridan tashkil topgan bo’lsa, u o’simlik, hasharot va mikroorganik qoldiq chiqindilariga boyib, tuproq qatlamining hosil bo’lishi tezlashadi. Тuproq qatlamining qalinligi taxminan 1-3 metr bo’lib, u A, V, S qabatlardan iboratdir.
Yuqorida joylashgan chirindiga boy bo’lgan eng unumdor qismi A - gumus qavati hisoblanadi. Uning qalinligi 0,5—0,7 metrgacha boradi. Uning ostida tepadan yuvilib tushgan karbonat tuzli V - illyuvial qavat joylashgan bo’lib, 1,5-2 metr chuqurliqda kam o’zgargan S - ona jins qatlami yotadi. Тuproq turlari qutblardan ekvatorga, hamda tekisliklardan tog’larga qarab iklim o’zgarishi bilan qonuniy ravishda o’zgarib boradi. Mo’’tadil mintaqaning yillik yog’ingarchiligi 500-600 mm bo’lgan cho’l va o’rmon cho’llarida chirindi (gumus)ga boy (10% gacha) eng unumdor, qo’ng’ir, qora tuproqlar tarqalgan. Markaziy Osiyoning dasht va yarim dashtlarida o’simliklarning tabiiy sharoitda rivojlanishi uchun namlik yetishmaganligi sababli, kam (1- 2%) gumusli kulrang bo’z tuproqlar tarqalgan. 37 Geologik zamin, relef va iqlimning o’zgarishiga qarab har yerning o’ziga xos tuproqlari, o’simlik turlari va hayvonot dunyosi rivojlanadi. Insoniyatning dehqonchilik va qurilish faoliyatlari ta’sirida tabiiy landshafti o’zgargan hududlar maydoni yildan yilga oshib bormoqda. Hozirgi vaqtda Yer yuzasidagi quruqlikning 10-11 % ni haydab dehqonchilik qiladigan va 2% ni har xil inshootlar qurib band qilgan madaniy landshaftga aylantirilgan. Yevropada bu ko’rsatkichlar 30% va 10% ni, Osiyoda 21% va 2% ni,
Avstraliyada 5% va 2% ni tashkil qilsa, O’zbekistonda 12,5% va 6,5% ni tashkil qiladi. Quruklikning 0,3% ga shaharlar joylashgan. Shaharlar maydoni Germaniya hududining 10% ni, Buyuk Britaniyaning 12% ni, O’zbekistonning 2,2% ni egallaydi. Litosfera satxidan insoniyatning yashashi uchun zarur bo’lgan qishloq xo’jalik mahsulotlari yetishtirish (kerakli inshootlar qurishda foydalanishdan tashqari) va qazilma boyliklar qazib olishda foydalaniladi. Ochiq usulda qaziladigan konlarning chuqurligi 800 metrga, yopiq usulda qaziladigan konlarning chuqurligi 3-4 km ga yetadi. Yirik metallurgiya sanoat korxonalari atrofida landshaftning o’zgarishi, o’simliklarning qurib dashtga aylanishi yuz berib, BMТ ekspertlarining ma’lumotiga ko’ra quruklikning 1/3 qismi ifloslanib, salomatlikka zararli holatga kelgan. Insoniyatning befarqligi va atrof muhitga e’tiborsiz qarashi natijasida Yevropada birinchi marta Qalmiqlar yerida 500 ming gektarli dasht paydo bo’ladi (u har yili 50 ming gektarga kengayib bormoqda). Mutaxassislarning fikricha XXI 20-yillariga borib quruqlikning 1/6 qismi kon, yo’l va har xil inshootlar tagida qoladi. Aholi sonining oshib borishi qurilishlarning kengayishi dehqonchilikka yaroqli yerlarning kamayishiga sabab bo’lmoqda. Shularni inobatga olib, yerning unumdorligini 3,5-4% ga oshirilmasa, mutaxassislarning fikricha XXI o’rtalariga borib sayyoramizda yiliga 200 mln t don yetishmovchiligi holati yuz berishi mumkin. Yer yuzasidagi suv miqdorining 93-96% ni okean va dengiz suvlari, 1,65% ni muzliklardagi suvlar, 4,12% ni yer osti suvlari, 0,026% ni ko’l suvlari, 0,001% ni atmosfera suvlari, 0,0002% ni daryo suvlari, 0,0001% ni o’simlik va jonli mavjudotlar tanasidagi suvlar tashkil qiladi. Bularning ichida chuchuk suvlar faqat 2% ga yaqin miqdorni tashkil etadi. Lekin chuchuk suvlar yer sathida notekis tarqalganligiga ifloslanib ichishga yaramay qolganligi sababli, 50 dan ortiq mamlakatlarda suv uzoqlardan mashina, 38 poyezd, paroxod va hatto samolyotlarda tashib keltiriladi, yoki quvurlar orqali uzatiladi.
Yevropadagi Reyn, Elba va boshqa ko’pgina daryolarning suvi ifloslanganligi sababli Daniya, Gollandiya va Germaniyaga ichimlik suv Norvegiyadan quvurlar orqali keltirilmoqda Hozir Gollandiyaning Rotterdam shahridagi do’konlarda Norvegiyadan keltirilgan toza suvning narxi vinodan ham qimmatdir. Sanoatning rivojlanishi, aholining ko’payishi suv tanqisligini yanada oshiradi. BMТ ning ma’lumotiga qaraganda, hozirgi davrning o’zida shahar aholisining 23%, qishloq aholisining 80% sifatli ichimlik suv bilan ta’minlanmagan. Sifatsiz suv iste’mol etish natijasida yiliga 500 mln kishi kasallanadi. Gidrosferadagi suv doimo harakatda bo’lib, bir holatdan ikkinchi holatga o’tib turadi. Yer yuzasida yiliga 520 ming km3 suv bug’lanib, atmosferaga ko’tariladi va to’yinib, yog’in tarzida yana yer yuzasiga qaytib tushadi. Yog’in suvlarining bir qismi yana bug’ga aylanadi, bir qismi yerga shimilib, yer osti suvlarini tashkil qiladi, bir qismi daryolarga oqib tushadi. Sath tekisligi, o’rmon bilan qoplanishi, tog’ jinslarining suv o’tgkazuvchanligi oshgan sari yog’in suvlarining daryoga oqadigan qismi kamayib boradi. Atmosfera harorati oshgan sari, suvning bug’lanishi oshib boradi. Estoniyada olinadigan chuchuk suvning 3% bug’lanishga sarflansa, Тurkmanistonda uning 25% sarflanadi. Yer kurrasida suvning beto’xtov aylanishi natijasida dunyo okeanlari suvi 3000 yilda, ko’llar 7 yilda, daryo suvlari 12-31 kunda bir marta almashinib, yangilanib turadi. Daryo, ko’l, suv omborlari atrofidagi yer osti suvlari yer ustki suvlari bilan o’zaro bog’liq holda bo’lib, sayoz joylashadi. Ular asosan chuchuk bo’lib, tarkibi yer ustki suvlarining tarkibiga bog’liq bo’ladi. Ularning 100 m chuqurlikkacha bo’lgan qismida yer osti suvlarining bug’lanib, buloqlar holatida chiqib, qayta almashinib turishiga bir necha yillar ketadi. Yer osti suvlarining chuqurligi oshgan sari ularning tezligi, tashqi muhit bilan aloqasi kamayib, almashinib turishiga bir necha minglab yillar ketadi. Shuning uchun 300- 500 m dan chuqurda yotgan yer suvlarining tabiiy to’yinishi, yo’qotgan miqdorini qayta tiklanishi nihoyatda sekin boradi. Bu chuqurliqda suvli qavatlar suv o’tkazmaydigan cho’kindi jinslar qatlamlari orasida yotganligi sababli tashqi muhitdan deyarli ajaralib qolgan.
U yerdagi suyuqlik va gazlar tektonik harakat chang hududlarda katta bosim ta’sirida bo’ladi. Bu o’z navbatida qabariq 39 burmalarida neft, gaz, botiq burmalarida artezian suvlarining saqlanib qolishiga qulay sharoit tug’diradi. Cho’kindi jinslar asosidagi kristallangan jinslar mo’rt bo’lganligi sababli tektonik ko’tarilishi va pasayish jarayonlari oqibatida sinib, yoriqlar hosil bo’ladi. Ko’tarilib qabariq burma hosil etayotganda yoriqlar kengayib, yuqori qavatlardagi suyuqliklarni yutadi. Botiq burmalanayotganda yoriqlar torayib, ichidagi suyuqlik va gazlarni yuqori qabatlarga siqib chiqara boshlaydi. Yer sathidan pastga qarab chuqurlashgan sari yer osti suvlarining harorati oshib boradi. Suyuq holdagi suv 10-12 km chuqurlikkacha tarqalgan bo’lib, undan pastda bug’ holda yoki minerallar bilan kimyoviy bog’langan holda uchrashi mumkin. Okeanlar orasida Тinch okeanning Mariana botig’i eng chukur (11022 metr) hisoblanadi. Atmosferada suv bug’lari 10-18 km balandlikkacha bo’lgan masofada uchraydi. Qutblardagi muzliklarning eng qalin joyi 4 km ni tashkil etadi. Oqava suvlar – maishiy, ishlab chiqarish va atmosferadan ajraladigan oqavalar bo’lib, odatda uning tarkibida ko’plab anorganik va organik komponentlar bo’ladi, lekin ularning aniq tarkibini, hattoki sifat nisbatini, doim ham oldindan bilish mumkin bo’lmaydi.
Ayniqsa bu kimyoviy va biokimyoviy ishlov berilgan oqavalarga taalluqli. Korxonaning turli sexlaridan chiqadigan oqavalar oddiy qo’shilganda ham ularning tarkibiy qismlari o’rtasida kimyoviy reaksiyalar yuz beradi va yangi moddalar hosil bo’ladi. Oqavalar xlorlanganda anorganik va organik moddalarning oksidlanishi mahsulotlari va ularning xlorli xosilalari paydo bo’ladi. Хo’jalik-maishiy suvlar bilan aralashgan sanoat oqava suvlari biokimyoviy tozalanganda tozalangan suvda butunlay kutilmagan organik birikmalarni aniqlash mumkin. Shuning uchun nafaqat yangi korxonalar paydo bo’lganda, balki yangi texnologik jarayon joriy etilganda va hattoki texnologik jarayonda qandaydir sezilarli o’zgarish yuz berganda yangi oqava suvlar hosil bo’lganda ularni dastlabki tahlil qilish zarurati tug’iladi. Atmosfera yoki litosferaga kelib tushadigan aksariyat zararli chiqindilar tabiiy tarzda gidrosferada yiёiladi. Bu suvning yuqori erituvchanlik xususiyatiga, suvning tabiatda aylanishiga, shuningdek suv havzalarining turli oqava suvlar harakatidagi so’nggi manzil ekaniga bog’liq. 40 Suv muhitida ifloslanuvchi moddalarning mavjudligi tirik organizmlar hayot faoliyatiga va butun suv tizimiga o’z ta’sirini o’tkazadi. Тabiatdagi suv bir jinsli bo’lmagan muhit bo’lib, unda turli kattalikdagi muallaq zarrachalar va mayda gaz pufakchalari mavjud. Cho’kma zarrachalar mineral yadro va organik qatlamdan iborat. Suvda shuningdek juda ko’p miqdorda mikroorganizmlar ham bor bo’lib, ular atrof-muhit bilan muvozanatdadir.
Chiqindilar tabiiy suv havzalariga turlicha ta’sir qiladi. Issiqlik bilan ifloslanish suv mikroorganizmlarining hayotiy jarayonlarini jadallashtiradi, bu esa ekotizim muvozanatini buzadi. Mineral tuzlar bir ho’jayrali organizmlar uchun xavfli, muallaq zarrachalar suvning shaffofligini kamaytiradi, suv o’simliklarining fotosintezini va suv muhitini aeratsiyasini buzadi, oqimning kam tezlikdagi zonalarida suv tubida cho’kindilarning xosil bo’lishiga olib keladi, suv organizmlari filtratorlarning hayot faoliyatiga salbiy ta’sir o’tkazadi. Muallaq zarrachalar o’ziga turli ifloslovchi moddalarni sorbsiyalashi mumkin; ular suv tubiga cho’kib, suvning ikkilamchi ifloslanishini keltirib chiqaradi. Suvning og’ir metallar bilan ifloslanishi ekologik zarar yetkazish bilan birga, sezilarli iqtisodiy talofot ham keltiradi. Suvning og’ir metallar bilan ifloslanishi manbalari bo’lib galvanik sexlar, tog’ kon sanoati, rangli va qora metallurgiya korxonalari xizmat qiladi.
Suv neft mahsulotlari bilan ifloslanganda suv yuzasida parda xosil bo’ladi va u suvning atmosfera bilan gaz almashinuviga to’sqinlik qiladi. Unda, shuningdek og’ir fraksiyalar emulsiyasida boshqa ifloslanuvchilar yig’iladi, bundan tashqari, neft maxsulotlarining o’zi suv organizmlarida to’planadi. Suvning neft maxsulotlari bilan ifloslanishining asosiy manbalari - suv transporti va shahar xududi yuzasidagi oqavalar. Organik moddalar - bo’yoqlar, fenollar, PAV, dioksinlar, pestitsidlar va boshqalar suv havzalarida toksikologik vaziyat yuzaga kelishi xavfini tug’diradi.