43
qalır. Bioloji sağalma da mümkündür. Bu zaman tam sağalma baş verir, yaxud kiçik petrifikat
ocaqlar və mənfi tuberkulin sınağı müşahidə olunur. Kompleks şəkildə aparılan müalicə bir il
ərzində stasionar və sanatoriya şəraitində sağalma ilə nəticələnir. Əgər ilkin kompleksdən sonra
fibroz-kavernoz dəyişikliklər, yaxud iri kazeoz ocaqlar (kazeoma) qalırsa, bu effektsiz
antibakterial müalicənin nəticəsi olaraq qiymətləndirilir və ağciyərin həmin nahiyəsinin
rezeksiyası məsləhət bilinir.
DÖŞ QƏFƏSİDAXİLİ LİMFA DÜYÜNLƏRİNİN VƏRƏMİ
Müasir dövrdə uşaqlar və yeniyetmələr arasında birincili vərəmin kliniki formaları arasında
döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin vərəmi - ağciyər kökünün və divar aralığının limfa
düyünlərinin spesifik zədələnməsi birinci yeri tutur. Döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin
zədələnməsi əsas etibarilə birincili vərəmə aiddir. Belə ki, bronxial limfatik düyünlərdə
postbirinci prosesin reaktivasiyasına nadir hallarda təsadüf olunur.
Əvvəllər belə hesab olunurdu ki, döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin vərəmi ağciyərlərdə
birincili vərəm dəyişikliklərinin nəticəsidir. Döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin vərəmi nadir
hallarda ilkin vərəm kompleksindən sonra yaranır. Bu xəstəlik əsas etibarilə uşaqlarda əmələ
gəlir və təkcə limfa düyünləri zədələnir. Belə hallarda ağciyərdə dəyişikliklər ya olmur, ya da
zəif inkişaf edir, bu da rentgenoloji müayinədə müəyyən edilmir. Döş qəfəsidaxili limfa
düyünlərinin birincili zədələnməsi sonra bronxlara və ağciyərlərə yayılır.
Əvvəllər birincili vərəmin patogenezində əsas yer ağciyər ocağına verilirdi. Bronxoadenitə
ağciyər ocağı formalaşdıqdan sonra yaranan ikinci komponent kimi baxırdılar. Belə hesab
edirdilər ki, bəzi hallarda ağciyər ocağının tez involyusiyası nəticəsində prosesin döş qəfəsidaxili
limfa düyünlərində qalması ilkin kompleksin aşkar olunmasına deyil, bronxoadenitin aşkar
olunmasına gətirib çıxarır. Bunun əleyhinə olan nəzəriyyədə isə deyilir ki, birincili zədələnmə
mənbəyi limfa düyünləridir. Yəni iltihabi proses birbaşa limfa düyünlərindən ağciyərlərə keçir,
yaxud da onların bronxlara və yaxud damarlara açılması nəticəsində ağciyərlər ikincili olaraq
prosesə qoşulurlar.
Hal-hazırda döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin birincili zədələnməsi konsepsiyası geniş
yayılmışdır. Yoluxmadan sonra vərəm mikobakteriyaları bir müddət orqanizmdə sirkulyasiya
edir. Bununla yanaşı, vərəm mikobakteriyalarının güclü limfotropluğu meydana çıxır. Limfa
sisteminin müxtəlif şöbələrində onlar toplanır və orada aktiv spesifik dəyişikliklərin əmələ
gəlməsi baş verir. Bu nəzəriyyə bir çox alimlərin mülahizələrində və işlərində öz təsdiqini
tapmışdır.
Vərəm bronxoadenitinin morfologiyası, zədələnmənin xarakterindən və yayılma
dərəcəsindən asılıdır. Patoloji-anatomik görüntülərə görə döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin
vərəmi aşağıdakı kimi bölünür: infiltrativ, tumoroz və kiçik forma.
İnfiltrativ formada perinodulyar iltihab üstünlük təşkil edir, vərəm ocağı limfa düyünündə
azlıq təşkil edir. Şişvari vərəm bronxoadenitində proses böyümüş limfa düyünlərinin
kapsulundan kənara çıxmır, ancaq bununla belə, bronxoadenitləri infiltrativ və tumoroz
formalara bölmək
şərtidir, bu formalar bir-birinə keçə bilir.
Döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin kiçik formalı vərəmi onların kiçik ölçülərdə böyüməsi
ilə xarakterizə olunur. Bu formanın rentgendiaqnostikası infiltrasiya fazasında, ancaq dolayı
əlamətlərlə (kökəyaxın zonada kiçik bir sahədə ağciyər şəklinin dolğunluğu və aralıq kölgəsinin
ikili konturu, kökün kölgəsinin strukturunun zəifləməsi) aşkar olunur. Kliniki əlamətlər sönük
olur. Diaqnozun təsdiqi üçün kompüter tomoqrafiya olunmalıdır.
44
Döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin zədələnməsi izolyasiya olunmuş spesifık proses deyil.
Vərəm bronxoadeniti zamanı vərəmlə zədələnmiş limfa düyünlərinin ətrafındakı divar aralığının
bütün orqanlarında patoloji dəyişikliklər əmələ gəlir. Spesifık prosesə tez-tez iri bronxlar,
damarlar, aralığın birləşdirici toxuması, sinir qanqliləri və kötükləri, plevra, mediastenal və
payarası plevra qoşulurlar. Vərəm zamanı geniş patomorfolojı transformasiya diapazonunda
prosesə bir və ya bir neçə müxtəlif qrup limfa düyünləri qoşula bilər. Ağır və qeyri-qənaətbəxş
gedişi zamanı prosesin ikitərəfli yayılmaları müşahidə olunur ki, bu da limfatik yollann
anastomozlar şəbəkəsi ilə əlaqədar baş verir. Limfa düyünlərində aktiv spesifik proses uzun
müddət qalır, sağalma yavaş-yavaş gedir. Zaman keçdikcə kapsulun hialinozu yaranır, kalsium
duzlarının çökməsi başlayır. Yaranan petrifikatların ölçüləri kazeozun inkişaf dərəcəsindən
asılıdır. Patoloji dəyişikliklərə məruz qalmış döş qəfəsi limfa düyünlərinin aşkar olunması
çətinlikləri onunla bağlıdır ki, onlar döş qəfəsi boşluğunun dərinliyində yerləşir.
Döyünən ürəklə,
iri damarlarla və divar aralığı orqanları ile örtülürlər. Dəyişilmiş limfa düyünlərinin aşkar
olunması və onlarm dinamikada qiymətləndirilməsinə ayrı-ayrı qrupların topik oriyentasiyası,
yəni topoqrafik anatomik yerləşmələri kömək edir. Döş qəfəsi limfa düyünləri traxeyaya və
bronxa münasibətdə V.A. Sukennikova görə
aşağıdakı
qruplara
bölünür:
paratraxeal,
traxeobronxial, sağ və sol bronxopulmonal və
bifurkasion.
Bu
sxemdən
başqa,
limfa
düyünlərinin
lokalizasiyasına görə döş qəfəsi boşluğunda yerləşən
başqa lokalizasiyaları da göstərmək olar. Limfa
düyünlərinin tək traxeobronxial ağaca görə deyil,
onların iri damarlara görə də anatomik qrupları, aorta
və arterial axar limfa düyünləri mövcuddur. Öndə
yerləşən bronxopulmonal limfa düyünləri ön hilyar
(hilus sözündəndir), arxa bronxopulmonal limfa
düyünləri isə interlobar limfa düyünləri adlanır.
interlobar limfa düyünləri interlobar plevritin
yaranmasında mühüm rol oynayır. Bundan başqa,
limfa axarları boyunca limfa düyünləri yerləşir. Döş qəfəsi boşluğu limfa düyünləri 2 qrupa
bölünür: parietal və visseral. Parietal limfa düyünləri öz növbəsində qabırğa arasında və
fəqərənin yan və ön səthində arxa və daxili döş arteriyası istiqamətində yerləşən döş limfa
düyünlərinə bölünürlər. Diafraqmal limfa düyünləri 2 qrupdan ibarətdir: Preperikardial və
lateroperikardial ön mediastenal və arxa mediastenal visseral limfa düyünləri. Bunlara aorta və
yemək borusu arasında yerləşən yemək borusu yanı bronx və ağciyər arteriyalarının bölünmə
bucaqlarında yerləşən interpulmonal sağ və sol laterotraxeal və bifurkasion düyünlərdən ibarət
peritraxeobronxial sağ və sol ağciyər köklərinin ön, arxa və aşağı limfa düyünləri aiddir. Ancaq
klinik praktikada V.A.Sukennikovun sxemi istifadə olunur. Yuxarıda dediyimiz əlavə
lokalizasiyalar haqqında danışdığımız limfa düyünləri qrupu, aorta qövsü və ağciyər arteriyası
boyunca olan limfa düyünləri Sukennikova görə traxeobronxial qrupa aiddir.
Hal-hazırda uşaqların vərəmlə xəstələnmə strukturunda döş qəfəsidaxili limfa düyünlərinin
vərəmi 75-80% təşkil edir və xüsusilə diaqnostika prosesinin təkmilləşməsi ilə bağlı get-gedə
artır.