W świecie akademickim trudno o gorszą nieuczciwość

Yüklə 445 b.

tarix	21.02.2018
ölçüsü	445 b.
	#27374

W świecie akademickim trudno o gorszą nieuczciwość

W świecie akademickim trudno o gorszą nieuczciwość
Plagiator to „osoba, która dopuściła się plagiatu (bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła
lub pomysłu pod własnym nazwiskiem)” (http://www.sjp.pl/plagiator [06.06.2013])
Innymi słowy to …
… złodziej

Plagiarius to po łacinie ‘kidnaper, porywacz’ (http://en.wikipedia.org/wiki/Plagiarism [06.06.2013]).

Plagiarius to po łacinie ‘kidnaper, porywacz’ (http://en.wikipedia.org/wiki/Plagiarism [06.06.2013]).
Ktoś poświęcił trud, czas i pieniądze na studiowanie materiałów, ogarnął problem myślą/ukuł termin/wymyślił teorię/coś wyjątkowo trafnie określił /zilustrował lub zbudował misternie tekst -
a ktoś inny mu to odbiera jednym „kopiuj” i „wklej.”
To nie fair

Tu nie chodzi o pieniądze; jeżeli argument nieuczciwości nie wystarczy, to może tak:

Tu nie chodzi o pieniądze; jeżeli argument nieuczciwości nie wystarczy, to może tak:
Sensem studiów jest zadanie sobie trudu: stu-dio-wa-nie czegoś. Wysiłek intelektualny, tak jak fizyczny rozwija. Osoba leniwa sama sobie robi krzywdę: niekompetencja absolwenta, który się prześlizgnie przez studia na skróty, i tak zostanie prędzej czy później obnażona np. w miejscu pracy.

Plagiat może ujawniony po latach, gdy ktoś zdobędzie już pozycję zawodową. A wtedy ujawnienie jego nieuczciwości dopiero będzie bolało i ciągnęło się za człowiekiem.

Plagiat może ujawniony po latach, gdy ktoś zdobędzie już pozycję zawodową. A wtedy ujawnienie jego nieuczciwości dopiero będzie bolało i ciągnęło się za człowiekiem.
Oto kilka przykładów:

Błąd szkół: powinny uczulać uczniów na plagiat od początku.

Błąd szkół: powinny uczulać uczniów na plagiat od początku.
Na UMK trzeba się oduczyć przekopiowywania; stąd ta prezentacja
Poza tym niech się boją osoby, które chcą to robić świadomie.
Osoby uczciwe muszą po prostu wykazać się pewną wiedzą i starannością.

Zorientuje, zorientuje:

Zorientuje, zorientuje:
1. tekst studenta, który pojawia się u swojego nauczyciela z gotową pracą (z pominięciem procesu negocjowania koncepcji i pokazywania poszczególnych wersji) zawsze będzie od razu podejrzany,

2. wystarczy wpisać odpowiednią charakterystyczną frazę do wyszukiwarki i jej źródło zostanie ujawnione,

2. wystarczy wpisać odpowiednią charakterystyczną frazę do wyszukiwarki i jej źródło zostanie ujawnione,
3. poza tym, doświadczony nauczyciel akademicki czuje zmianę stylu ze studenckiego na cudzy.

Tak, choć osoby, które po prostu udokumentowały coś niewłaściwe w wyniku niewiedzy lub niestaranności, bez nieuczciwych intencji, zostaną potraktowane łagodniej (ale usłyszą coś od swoich nauczycieli).

Tak, choć osoby, które po prostu udokumentowały coś niewłaściwe w wyniku niewiedzy lub niestaranności, bez nieuczciwych intencji, zostaną potraktowane łagodniej (ale usłyszą coś od swoich nauczycieli).
Najsurowsza kara spotyka osoby podsuwające kupione cudze prace lub świadomie dopuszczające się nieuczciwości (przepisania, przekopiowania)

Jeśli nie było w postępowaniu studenta złej woli, pewne konsekwencje wyciągnie sam nauczyciel akademicki. Plagiat pracy zaliczeniowej obligatoryjnie zgłaszany jest Dziekanowi, który wraz z zainteresowanym wykładowcą podejmuje decyzję o wpisaniu nagany do akt (najniższa kara) bądź skierowaniu sprawy do Komisji Dyscyplinarnej, ta z kolei może przekazać sprawę dalej do Prokuratury. (Lepiej tego nie sprawdzać na sobie.)

Jeśli nie było w postępowaniu studenta złej woli, pewne konsekwencje wyciągnie sam nauczyciel akademicki. Plagiat pracy zaliczeniowej obligatoryjnie zgłaszany jest Dziekanowi, który wraz z zainteresowanym wykładowcą podejmuje decyzję o wpisaniu nagany do akt (najniższa kara) bądź skierowaniu sprawy do Komisji Dyscyplinarnej, ta z kolei może przekazać sprawę dalej do Prokuratury. (Lepiej tego nie sprawdzać na sobie.)

Kiedy nie podaję źródła cudzych myśli lub słów, czy to przepisanych dosłownie czy sparafrazowanych lub podsumowanych (niektórzy próbują maskować plagiat robiąc mieszankę własnego i cudzego).

Kiedy nie podaję źródła cudzych myśli lub słów, czy to przepisanych dosłownie czy sparafrazowanych lub podsumowanych (niektórzy próbują maskować plagiat robiąc mieszankę własnego i cudzego).
Dotyczy to też elementów graficznych (diagramów), danych zebranych przez kogoś, czy przykładów i faktów przytoczonych przez innego autora. (Trimmer, J. F. 1992. Writing with a Purpose. Houghton Mifflin. p. 416)

To oczywiste. „Twórczość naukowa nie powstaje w oderwaniu od dorobku poprzedników. ” (http://www.uw.edu.pl/ogloszenia/plagiat2.html [06.06.2013])

To oczywiste. „Twórczość naukowa nie powstaje w oderwaniu od dorobku poprzedników. ” (http://www.uw.edu.pl/ogloszenia/plagiat2.html [06.06.2013])
Trzeba przygotowując się do pisania robić staranne notatki, gdzie i na co natrafiliśmy. Jeżeli przepisujemy całe zdania, trzeba dokładnie zaznaczyć granicę między naszymi a cudzymi słowami.
Potem można cytować, parafrazować i streszczać zdania, słowa i myśli innych, ALE ZAWSZE PODAĆ ICH PRAWDZIWEGO AUTORA I DOKŁADNE MIEJSCE. Nie dotyczy to powszechnie znanych faktów.

Domyślnym sposobem powoływania się na źródła powinno być ich streszczenie lub parafraza, oczywiście z podaniem danych oryginału.

Domyślnym sposobem powoływania się na źródła powinno być ich streszczenie lub parafraza, oczywiście z podaniem danych oryginału.
A kiedy cytować dosłownie?
1) Kiedy chcemy zwrócić uwagę na sam język (np. jest nietypowy, charakterystyczny, kontrowersyjny, bardzo zwięzły, lepiej lub równie barwnie tego nie ujmiemy).
2) Kiedy cytat będzie miał kluczowe znaczenie dla pracy (np. chcemy podkreślić autorytet źródła, będziemy się odwoływać do czyjejś definicji albo analizować jakiś fragment).
3) Kiedy chcemy się zdystansować od zawartości (np. nie zgadzamy się z punktem widzenia, zamierzamy się z nim spierać).
Jeśli ograniczymy się do tych przypadków, cytaty nie będą aż tak dominować. Zresztą duża “odtwórczość” jest normalnym zjawiskiem w rozdziałach teoretycznych.

Jeśli pasuje do naszego tekstu ale nie jest żywcem do niego wpisane (bez zaznaczenia, które sformułowanie jest nasze a które nie nasze). Na pewno nie wolno podmienić tu i tam słów czy zmienić ich kolejności.

Jeśli pasuje do naszego tekstu ale nie jest żywcem do niego wpisane (bez zaznaczenia, które sformułowanie jest nasze a które nie nasze). Na pewno nie wolno podmienić tu i tam słów czy zmienić ich kolejności.
Czy parafrazujemy lepiej czy gorzej i tak podajmy oryginalne źródło naszej wiedzy.

Na pozostałe wątpliwości odpowie część nr 2

Na pozostałe wątpliwości odpowie część nr 2
niniejszej prezentacji.

Opracowanie

Opracowanie
Zespół pracowników KFA

Yüklə 445 b.

Dostları ilə paylaş:

W świecie akademickim trudno o gorszą nieuczciwość

W świecie akademickim trudno o gorszą nieuczciwość

W świecie akademickim trudno o gorszą nieuczciwość

Plagiator to „osoba, która dopuściła się plagiatu (bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła

lub pomysłu pod własnym nazwiskiem)” (http://www.sjp.pl/plagiator [06.06.2013])

Innymi słowy to …

… złodziej

Plagiarius to po łacinie ‘kidnaper, porywacz’ (http://en.wikipedia.org/wiki/Plagiarism [06.06.2013]).

Plagiarius to po łacinie ‘kidnaper, porywacz’ (http://en.wikipedia.org/wiki/Plagiarism [06.06.2013]).

Ktoś poświęcił trud, czas i pieniądze na studiowanie materiałów, ogarnął problem myślą/ukuł termin/wymyślił teorię/coś wyjątkowo trafnie określił /zilustrował lub zbudował misternie tekst -

a ktoś inny mu to odbiera jednym „kopiuj” i „wklej.”

To nie fair

Tu nie chodzi o pieniądze; jeżeli argument nieuczciwości nie wystarczy, to może tak:

Tu nie chodzi o pieniądze; jeżeli argument nieuczciwości nie wystarczy, to może tak:

Plagiat może ujawniony po latach, gdy ktoś zdobędzie już pozycję zawodową. A wtedy ujawnienie jego nieuczciwości dopiero będzie bolało i ciągnęło się za człowiekiem.

Plagiat może ujawniony po latach, gdy ktoś zdobędzie już pozycję zawodową. A wtedy ujawnienie jego nieuczciwości dopiero będzie bolało i ciągnęło się za człowiekiem.

Oto kilka przykładów:

Błąd szkół: powinny uczulać uczniów na plagiat od początku.

Błąd szkół: powinny uczulać uczniów na plagiat od początku.

Na UMK trzeba się oduczyć przekopiowywania; stąd ta prezentacja

Poza tym niech się boją osoby, które chcą to robić świadomie.

Osoby uczciwe muszą po prostu wykazać się pewną wiedzą i starannością.

Zorientuje, zorientuje:

Zorientuje, zorientuje:

1. tekst studenta, który pojawia się u swojego nauczyciela z gotową pracą (z pominięciem procesu negocjowania koncepcji i pokazywania poszczególnych wersji) zawsze będzie od razu podejrzany,

2. wystarczy wpisać odpowiednią charakterystyczną frazę do wyszukiwarki i jej źródło zostanie ujawnione,

2. wystarczy wpisać odpowiednią charakterystyczną frazę do wyszukiwarki i jej źródło zostanie ujawnione,

3. poza tym, doświadczony nauczyciel akademicki czuje zmianę stylu ze studenckiego na cudzy.

Tak, choć osoby, które po prostu udokumentowały coś niewłaściwe w wyniku niewiedzy lub niestaranności, bez nieuczciwych intencji, zostaną potraktowane łagodniej (ale usłyszą coś od swoich nauczycieli).

Tak, choć osoby, które po prostu udokumentowały coś niewłaściwe w wyniku niewiedzy lub niestaranności, bez nieuczciwych intencji, zostaną potraktowane łagodniej (ale usłyszą coś od swoich nauczycieli).

Najsurowsza kara spotyka osoby podsuwające kupione cudze prace lub świadomie dopuszczające się nieuczciwości (przepisania, przekopiowania)

Kiedy nie podaję źródła cudzych myśli lub słów, czy to przepisanych dosłownie czy sparafrazowanych lub podsumowanych (niektórzy próbują maskować plagiat robiąc mieszankę własnego i cudzego).

Kiedy nie podaję źródła cudzych myśli lub słów, czy to przepisanych dosłownie czy sparafrazowanych lub podsumowanych (niektórzy próbują maskować plagiat robiąc mieszankę własnego i cudzego).

Dotyczy to też elementów graficznych (diagramów), danych zebranych przez kogoś, czy przykładów i faktów przytoczonych przez innego autora. (Trimmer, J. F. 1992. Writing with a Purpose. Houghton Mifflin. p. 416)

To oczywiste. „Twórczość naukowa nie powstaje w oderwaniu od dorobku poprzedników. ” (http://www.uw.edu.pl/ogloszenia/plagiat2.html [06.06.2013])

To oczywiste. „Twórczość naukowa nie powstaje w oderwaniu od dorobku poprzedników. ” (http://www.uw.edu.pl/ogloszenia/plagiat2.html [06.06.2013])

Trzeba przygotowując się do pisania robić staranne notatki, gdzie i na co natrafiliśmy. Jeżeli przepisujemy całe zdania, trzeba dokładnie zaznaczyć granicę między naszymi a cudzymi słowami.

Potem można cytować, parafrazować i streszczać zdania, słowa i myśli innych, ALE ZAWSZE PODAĆ ICH PRAWDZIWEGO AUTORA I DOKŁADNE MIEJSCE. Nie dotyczy to powszechnie znanych faktów.

Domyślnym sposobem powoływania się na źródła powinno być ich streszczenie lub parafraza, oczywiście z podaniem danych oryginału.

Domyślnym sposobem powoływania się na źródła powinno być ich streszczenie lub parafraza, oczywiście z podaniem danych oryginału.

A kiedy cytować dosłownie?

1) Kiedy chcemy zwrócić uwagę na sam język (np. jest nietypowy, charakterystyczny, kontrowersyjny, bardzo zwięzły, lepiej lub równie barwnie tego nie ujmiemy).

2) Kiedy cytat będzie miał kluczowe znaczenie dla pracy (np. chcemy podkreślić autorytet źródła, będziemy się odwoływać do czyjejś definicji albo analizować jakiś fragment).

3) Kiedy chcemy się zdystansować od zawartości (np. nie zgadzamy się z punktem widzenia, zamierzamy się z nim spierać).

Jeśli ograniczymy się do tych przypadków, cytaty nie będą aż tak dominować. Zresztą duża “odtwórczość” jest normalnym zjawiskiem w rozdziałach teoretycznych.

Jeśli pasuje do naszego tekstu ale nie jest żywcem do niego wpisane (bez zaznaczenia, które sformułowanie jest nasze a które nie nasze). Na pewno nie wolno podmienić tu i tam słów czy zmienić ich kolejności.

Jeśli pasuje do naszego tekstu ale nie jest żywcem do niego wpisane (bez zaznaczenia, które sformułowanie jest nasze a które nie nasze). Na pewno nie wolno podmienić tu i tam słów czy zmienić ich kolejności.

Czy parafrazujemy lepiej czy gorzej i tak podajmy oryginalne źródło naszej wiedzy.

Na pozostałe wątpliwości odpowie część nr 2

Na pozostałe wątpliwości odpowie część nr 2

niniejszej prezentacji.

Opracowanie

Opracowanie

Zespół pracowników KFA