106
göstərir ki, 1920-ci ildə VarĢavanı iĢğal etmək istəyən rus ordularına qarĢı
polyaklar onun baĢçılığı altında böyük savaĢ açdılar. Bununla da Pilsudski yalnız
PolĢanı deyil, həm də Avropa mədəniyyətini bolĢevizmdən qoruyub saxladı.
Müəllif qeyd edir ki, yeni və güclü idarəçiliyi olan PolĢa dövlətinin
formalaĢmasında J. Pilsudskinin danılmaz xidmətləri vardır. PolĢa aparılan doğru
xarici siyasət nəticəsində Avropada bir güc mərkəzinə çevrilməkdədir. Müəllif
yazır: "Müttəfiqi Fransanın Sovet Rusiyası ilə oynamasına qarĢı o, öz mənfəətini
Almaniya ilə anlaĢmada tapır. Rus ordularının nə məqsədlə olursa-olsun Lehistan
yolu ilə keçməsi ehtimalının VarĢavada nə kimi bir ciddiyyətlə rədd edildiyi
məlumdur"(158).
Müəllif Pilsudski haqqında yürüdülən "diktator" fikrinə isə belə münasibət
bildirir: "Pilsudskini hərb sonu Avropasında yetiĢən diktatorlar zümrəsində
saymaq bir adətdir. Fəqət diktatorluq mənəvi qüvvətə dayanan, Ģəxsi bir
hakimiyyətdirsə, Pilsudski həqiqətən də bir diktatordu. Sözün mənəvi mənası ilə
onu biz yeni Lehistanın yeganə sahibi olaraq qəbul edə bilirik. Bu mənəvi
üstünlüyünü o, yalnız bütün varlıqları ilə özünə bağlı olan legionerlər üzərində
deyil, geniĢ xalq kütlələri üzərində də qurmuĢdu. Hər türlü yaĢayıĢdan uzaq
Belveder sarayına çəkilən və xalqca “baba" deyə anılan bu "dərviĢin" rəsmi
mövqeyi
sadə hərbiyə naziri ikən, mənəvi nüfuzunu sezməyən bir lehli tapılmaz.
Siyasi müxalifləri onu proqramsızlıqda ittiham edirlər, ətrafındakı
zümrənin bir firqə deyil, bir qəsd olduğunu irəli sürürdülər. Ölümündən bir az
əvvəl bitirmiĢ və rəsmən qəbul etdirmiĢ olduğu yeni qanunu-əsaya görə o,
həqiqətən də firqəçi olmadığını, firqələri və firqə proqramlarını inkar etdiyini
göstərmiĢdir. Onun yeganə proqramı qüvvətli Lehistandır və yeganə taktikası
da bu məqsədi təmin edən icraatdır. Müvəffəqiyyət dərəcəsi, təcrübəylə anlaĢılacaq bu
sisteminin binası ilə, demək olar ki, Yeni Lehistanın qurucusu öz ciddi fəlsəfəsinin bir
xülasəsini vermiĢdir.
Öyla ya!.. O, nəzəriyyədən ziyadə bütün həyatında yalnız bir hərəkat və
aksion adamı olaraq qalmıĢdır. Bir aksion ki, tək bir qayəsi, tək bir istəyi vardır: -
Müstəqil və qüvvətli Lehistan!.."(142, s. 194).
Müəllif göstərir ki, indi hamını düĢündürən, narahat edən Pilsudskidən sonrakı
PolĢanın-Lehistanıın taleyidir. Ġndi nə baĢ verəcək? PolĢanın iĢləri necə gedəcək? Sonra
müəllif bir həqiqətin və reallığın mövcudluğunu ortalığa qoyaraq PolĢanın irəli
gedəcəyini əsaslandırır; o da Pilsudski kimi böyük bir qəhrəman yetiĢdirən xalqın
necə ağır olsa da, hər çətinliyə dözə biləcəyidir. Digər tərəfdən, Lehistan idarəçili-
yinin mövcud intizamı, PolĢa xalqının dünyanı heyrətdə qoyan intizamı da,
polyakların Pilsudskisiz də yaĢaya biləcəyini sübut edir. Bir həqiqət isə indidən
özünü göstərməkdədir: Pilsudski yoxsa da, Pilsudskiçilik vardır və yaĢayır"(142, s.
194).