VII əsrin başqa tarixçilərindən fərqli olaraq
yepiskop Sebeos Şirini
bambiş adlandırır (Себеос
1862. 50).
Qəzənfər Əliyevin və Qulamhüseyn Beqdelinin
fikrincə, bambiş pəhləvi dilindəki
banui banuan, yəni
xanımlar xanımı sözündəndir (Алиев 1960. 27; Бег-
дели 1970. 16).
Düzdür, pəhləvicə banui-banuan baş xatun de-
məkdir. Ancaq onun bambiş tituluna bir aidiyyatı yox-
dur. İlk öncə ona görə ki, Q.Əliyev və Q.Beqdeli bu
titulu banbiş kimi qəbul etsələr də, ilkin mənbələrdə o,
banbiş yox, bambiş formasında yazıya alınmışdır
(Себеос 1962. 50; Фавстос Бузанд 1953. 36; Абегян
1975. 576).
Qədim erməni mənbələrində yalnız Şirin yox,
bütün zadəgan qadınları
bambiş adlandırılır. H’Ay
dilinin tədqiqatçılarının demək olar ki, hamısı bambiş
titulunu
xatunlar xatunu kimi izah edirlər (Абегян
1975. 575).
İltisaqi dilli h’aylar (indiki ermənilər yox) qədim
türklər kimi baş xatunlara bambiş deyirdilər. Bam türk
dillərindəki am, yəni qadın, biş baş, böyük sözləridir.
Bam sözünə qadın, qız mənasında Dədəmiz Qor-
qudun kitabında təsadüf edirik. Beyrək dastanda
bamsı
titulu daşıyır. Bu da çoxlu qadına sahib olan deməkdir.
Beyrək Banu Çiçəkdən qabaq kafir qızı Selcan xatunla
evlənmiş, bu izdivacdan böyük bir kənd törəmişdi.
Həmin kənd Amışqa adlanırdı. Kəndin sakinləri deyir-
dilər ki, biz xristian olsaq da, türk əsilliyik, Beyrəklə
Selcan xatunun nəslindənik (Бартольд 1999. 316).
Amışqa adının kökündə am, yəni qadın sözü
durur. Biz xristian salnamələrini tədqiq etdikcə görü-
rük ki,
orada yüzlərlə bu cür adlar, titullar var.
İberiya folklorundakı Şirinoz, Ellada panteonun-
dakı Siren, çuvaş folklorundakı Seren N.Gəncəvinin
Şirin surətinin arxaik variantlarıdır. Dinlər, ayinlər 4
Bambiş pəhləvicə
yox, türkcə
xatunlar xatunu
deməkdir.
İltisaqi dilli
h’aylar şah və
zadəgan
xatunlarına
bambiş deyirdilər.
İberiya, Ellada və
qədim bulqar
folklorundakı
Siren
N.Gəncəvinin
Şirin obrazının
arxaik
variantlarıdır.
Yəhudi tarixçisi İosif Flavi (I əsr) yazır ki, Misir
fironlarından biri
Sulak olmuşdur. O, İudeya hökmdarı
Davidin çağdaşı idi (Иосиф Флавий 52390. 381).
Nəzərə alsaq ki, çar və peyğəmbər David eradan
öncə XI yüzildə yaşamışdır, deməli Sulak e. ö. II mi-
nilliyin sonlarında Misirin ən güclü nəsillərindən biri
olmuşdur. Əldə olan mənbələrin tədqiqi göstərir ki,
Sulak
bütün Misirdə yox,
Misirin bir hissəsində hökm-
ranlıq etmişdir.
Daha sonra Sulak nəslinə Kolxidada rast gəli-
rik. Kolxidanın ilk kahin-hökmdarlarından biri Sulak
totem adı daşıyırdı. Yunan tarixçilərinin yazdığına gö-
rə, kolxların hökmdarı
Sulak çar Ayetin oğludur
(Лордкипанидзе 1978. 138). Məlumdur ki, Kolxida
etnoslarının bir hissəsi Misir mənşəlidir. Belə hesab
edirik ki, sulaklar kolxlar, ayetlər və b. birlikdə Nil
vadisindən qovulmuş, e. ö. VI əsrdə Qara dənizin şərq
sahillərinə gəlib çıxmışdır.
Mətnşünaslar həmin
Sulakın adını gah
Sulak,
gah
Saulak, gah da
Savmak kimi oxuyurlar (Голенко
1951. 199). Plini Sekunda görə,
həmin Saulak Savmak
deyildir (Лордкипанидзе 1978. 135).
Qədim erməni tarixçiləri Sulak nəslinin adını
Slaq kimi yazıya almışlar. Həmin mənbələrdən görü-
nür ki, sulaklar h’ayların hakim feodal nəsillərindən
biri olmuşlar. Musa Xorenli yazır: – Deyə bilmərəm,
Sulaq H’Ay nəslidir, yoxsa aborigendir (Хоренский
1893. 60).
Sulaq nəslindən çarlarla yanaşı görkəmli din xa-
dimləri çıxmışdır. Sulaq tayfa başçıları arasında tanın-
mış din xadimləri vardı. Onlardan biri V əsrdə yaşa-
mış, katolik kilsəsinin nümayəndəsi kimi Romadan
Mesopotamiyaya göndərilmişdi (Касумова 2005. 9).
Sulakların hamısı yunanlarla, daha sonra roma-
lılarla döyüşlərdə məhv olub getməmişdir. Onların sağ
Sulak nəslindən
fironlar,
kahinlər,
xristian din
xadimləri
çıxmışdır.
Misir
fironlarından
biri Sulak
totem adı
daşıyırdı.
Sulaq Ay
nəslindəndir.
Qədim erməni
mənbələrinin
çoxunda H’Ay
Ay adlandırılır.