Inleiding tot de wetenschap Kabbala

worden. Het bestuderen van het egoïsme is de gehele weg van de mens vanaf zijn 
aanvankelijke staat tot het einddoel, tot de gmar tiekoen. Ook in de geestelijke werelden ga je 
door je eigen egoïsme heen door op elke trede dit te bestuderen. Hoe hoger je stijgt, des te 
meer egoïsme wordt aan je toegevoegd, opdat je door daaraan te werken het in het altruïsme 
zal veranderen.  
 
Alles, waar wij het over hebben, bekijken wij vanuit de invalshoek van de schepping. Over de 
Schepper kunnen wij niets zeggen, daar wij niet weten wie Hij in feite is. Ik ken alleen de 
manier waarop Hij Zich ten aanzien van mij, dus in mijn waarnemingen, manifesteert. 
Filosofen kunnen oneindig redeneren over datgene, wat nimmer te bevatten valt, en daarom 
ontaardde deze wetenschap helemaal daar zij elke zintuigelijke basis verloor. De Kabbala 
daarentegen opereert alleen met datgene, wat de kabbalisten zintuigelijk, dus geheel zelf 
helder hadden bevat en in de taal van de Kabbala hebben overgebracht. Ieder kan dit proces 
zelf oproepen en weergeven, zoals in het meest strenge wetenschappelijke experiment 
gevraagd wordt als bewijsvoering. Er zijn twee schermen: het ene staat vóór de klie in pe (let. 
mond –vert.) van een partsoef, dat al het licht weerkaatst. Dit scherm staat als het ware op de 
bres voor de handhaving van de Ts”A. En het tweede scherm, dat het licht ontvangt, werkt 
met een aviejoet.en bevindt zich in de malchoet van de goef (malchoet de goefa). Het zuigt al 
het egoïsme in zich op; het egoïsme, dat men naar zijn tegengestelde kan omdraaien, dus ter 
ontvangst omwille van de Schepper. In het algemeen staat masach altijd in malchoet, dus in 
het meest lage punt van een partsoef. Het weerkaatste scherm (malchoet miezdaveget) en het 
ontvangende scherm (malchoet miessajemet)  zijn twee verrichtingen van een masach. De 
eerste verrichting leidt tot het ontstaan van rosj, en de tweede tot het vormen van goef van een 
partsoef.  
 
57

---

Vijf partsoefiem van de wereld Adam Kadmon  
 
 
Pagina 26 t/m 29 
 
 
 26) Wij hebben het begrip masach (scherm) al uiteengezet, dat na de Ts”A op de klie 
malchoet (bchiena dalet) werd opgesteld en tevens de vijf typen stotende wisselwerking 
(zievoegej dehakaa) die op dit scherm plaatsvonden en die vijf niveaus van 10 sfirot vormen; 
de één onder de andere. Nu gaan wij vijf partsoefiem van de wereld Adam Kadmon (A”K) 
uiteenzetten. Deze wereld gaat aan de vier werelden ABieJ”A vooraf. Er is reeds uitgelegd, 
dat or chozer, dat als gevolg van de zievoeg dehakaa van beneden naar boven opstijgt, de 10 
sfirot van het hoge licht bekleedt en dat dit genoeg is voor het scheppen van “wortels”, de 
kiemen van de toekomstige keliem – 10 sfirot de rosj. Om het vormen van de keliem te 
voltooien, breidt malchoet de rosj zich uit op dezelfde 10 sfirot van het or chozer, die de 10 
sfirot de rosj bekleedden. De malchoet verspreidt zich van boven naar beneden volgens de 
grootte van het niveau van de 10 sfirot de rosj. Als gevolg daarvan wordt het vormen van 
keliem, die goef (“lichaam”) heten, voltooid (zie pag. 14). Dus, er zijn altijd twee typen van 
10 sfirot in een partsoef: die van rosj en die van goef. 
 
In elke partsoef dient men twee typen van 10 sfirot te onderscheiden: die van rosj en die van 
goef. Voor degenen, die de Hebreeuwse taal niet machtig zijn, is het veel gemakkelijker om 
de Kabbala te bestuderen, omdat zij de kabbalistische begrippen, zoals pe (mond), rosj 
(hoofd), goef (lichaam), en dergelijke niet letterlijk opvatten. Zij zijn in staat om deze 
kabbalistische begrippen abstract te begrijpen, dus zij spiegelen zich geen materieel beeld 
voor dat met die begrippen overeenkomt. Het is voor hen gemakkelijker om datgene, waar het 
over gaat, op te vatten als krachten, wensen, intenties, en niet als delen van een bepaald 
lichaam. Immers in het geestelijke zijn er geen lichamen, maar zijn er alleen wensen om te 
genieten, dus intenties omwille van wat of wie men genieting kan ontvangen en genieting 
zelf. De plaats, waar de weerkaatste masach zich bevindt, heet pe. Aanvankelijk kaatst de 
masach het gehele or jasjar weer, dat zich vóór hem bevindt. Daarmee zegt hij, dat hij niets 
voor zichzelf wenst te ontvangen. Vervolgens wordt in de rosj een berekening gemaakt, 
hoeveel men toch ontvangen kan, doch niet voor zichzelf maar omwille van de Schepper. 
Daarop bekleedt het or chozer de 10 sfirot van het hoge licht (10 sfirot de or eljon) van 
beneden naar boven. Dat is afdoende ten behoeve van vorming van een duidelijke beslissing 
want alles in het geestelijke verloopt volgens de oorzakelijkheid. In het hoofd van een 
partsoef wordt beslist met welke reden welk licht in welke mate in de goef wordt doorgelaten. 
Ten gevolge hiervan bestaat dus een nauw samenspel tussen alle delen van een partsoef: rosj, 
toch en sof – vert.), dus de wortels van een klie (sjorsjej keliem). De 10 sfirot van het 
weerkaatste licht, die de 10 sfirot van het aankomende licht bekleden, vormen samen de 10 
sfirot de rosj partsoef. Om de vorming van keliem te voltooien en het licht daadwerkelijk te 
ontvangen, lopen de 10 sfirot van het or jasjar (het aankomende licht) omhuld door de 10 
sfirot van het or chozer (weerkaatste licht) door de masach heen. Zij verspreiden zich dan van 
boven naar beneden, waardoor zij de 10
e
 sfira de rosj, dus malchoet, met hun eigen 10 sfirot 
(van kether tot malchoet) uitbreiden. Daardoor worden keliem de goef gevormd. Voordat de 
malchoet in staat was omwille van de Schepper te ontvangen, was zij tot de grootte van een 
 
58

---