59
FƏSĠL 3. DÖVLƏT PROQRAMLARININ ĠġLƏNĠB HAZIRLANMASI VƏ
REALLAġDIRILMASI MEXANĠZMĠNĠN HÜQUQĠ TƏMĠNATININ
TƏKMĠLLƏDĠRĠLMƏSĠ ĠSTĠQAMƏTLƏRĠ
3.1. Dövlət proqramlarının iĢlənib hazırlanmasına yanaĢmalar.
Milli proqramlaĢdirma (strateji planlaĢdırma kimi) – iĢtirakçılarından dərin
elmi bilikləri, fənlərarası yanaĢmanı,uzaqgörənlik ustalığını, strateji təfəkkürü və
fəaliyyət üsulunu, inersiya (ətalət, fəaliyyətsizlik) qüvvəsini qət etmək bacarığını,
heç də o an verim verməyən, seçilmiĢ yolun zəruruliyini və effektliyini
inandırmağı tələb edən – yüksək səviyyəli idarəolunma fəaliyyətidir. Buna görə də
milli proqramlaĢdırma arzu olunan nəticələrə çatmaqdan ötrü, gözləməni aldadaraq
iri resursları boĢ yerə xərcləməyə deyil, elmi metodologiyaya və effektli
texnologiyaya söykənməlidir.
Milli proqramlaĢdırmanın metodologiyasının əsaslarını qısa Ģəkildə aĢağıdakı
müddəalara gətirmək olar:
1. Milli proqramlar və layihələr – bu, sosial-iqtisadi innovasiya-texnoloji,
energetika, ekoloji, ərazi inkiĢafı proseslərinə, onların inkiĢaf trayektoriyasını
dəyiĢmək məqsədilə dövlətin həmin proseslərdə bilavasitə iĢtirakına söykənən,
dövlət təsirinin xüsusi, fövqəladə metodudur. Bu metod bazar özünütənzimləməsi
proseslərinin yenicə yaranmıĢ problemləri həll etmək qabiliyyətində olmayan,
təhlükəli tendensiyaların aĢkar olunduğu və hər Ģeydən böhranlı vəziyyətlərdə bu
tendensiyaları birbaĢa dövlət müdaxiləsi olmadan qətt olunmasının mümkün
olmadığı yerlərdə tətbiq olunmalıdır.
2. Milli proqramlar heç də bütün iqtisadiyyatı və sosial sferanı əhatə etmir,
ancaq strateji yarıb keçmənin dəqiq iĢarə edilmiĢ istiqamətini əhatə edir. Milli
proqramlaĢdırmanın təsir sferası strateji yarıb keçmə üçün qüvvələrin
təmərküzləĢməsi və üstün gəlməsini təmin etməkdən ötrü kifayət qədər dar
olmalıdır və eyni zamanda da, uğurun digər sahələrə yayılmaqdan, iqtisadiyyatın
ümumi yüksəliĢinə nail olmaqdan, uzunmüddətli uğura malik olmaqdan ötrü
60
kifayət qədər geniĢ olmalıdır.
3. Strateji yarıb keçmənin reallaĢdırılması üçün qüvvələrin təmərküzləĢməsi
proqram sektorunun xeyrinə resursların yenidən bölüĢdürülməsi zəruridir, əks
təqdirdə yarıb keçmə təmin olunmayacaqdır. Lakin bu zaman yenidən yeni
disproporsiyaların və ―müvəffəqiyyətsizlik, iflas nöqtələrinin‖ meydana
gəlməməsindən ötrü böyük iqtisadiyyat miqyasında dinamik balanslılığı qorumaq
lazımdır. Bu balanslaĢdırımlığa həm orta müddətli və həm də cari indikativ plan
çərçivələrində riayət olunmalıdır.
4. Milli proqram və layihələr sisteminin ayrı-ayrı tərkib hissələri qarĢılıqlı
uyğunlaĢmalıdır, onda, əlavə, sinergetik xalq təsərrüfatı effekti meydana çıxır.
Əgər bu qayda pozulacaqsa, onda sistem A.A.Boqdanova görə pozulmuĢ,
pozğunlaĢmıĢ. olacaq, onun ümumi effekti onun tərkib elementlərinin effektlərinin
cəmindən az olacaqdır (mənfi sinergetik effekt).
5. Milli proqram və layihələrin reallaĢmasının idarə olunması dəqiq təĢkil
olunmalıdır və nizama salınmalıdır, vahid idarə edən Ģirkətə və baĢlıca qüvvələrin
innovasiya tərəfdaĢlıqlarına: dövlət, biznes, elm, təhsil və vətəndaĢ cəmiyyətinə
söykənməlidir. Bu qüvvələrin hər hansı birinin zorla ayrilması və ya zəifləməsi
uğursuzluğa, proqramın iflasına, resursların boĢ-boĢuna sərfinə, cəmiyyətdə
məyusluğa, dövlətin nüfuzunun itirilməsinə gətirəcəkdir.
6. Milli proqram və layihələrin iĢlənib hazırlanması və reallaĢdırılmasını
professional, peĢəkar əsasda, fəaliyyətin bütün iĢtirakçılarının
dövlət
qulluqçularından, top-menecerlərdən, tədqiqatçılardan, instruktorlardan tutmuĢ
mühəndislərə, texniklərə, ixtisaslı fəhlələrə qədər
hazırllq, yenidən hazırlıq,
ixtisasın artırılması, fasiləsiz təhsil və distant təlim sistemində qurmaq zəruridir.
Bu, ixtisaslı kadrların təhsil səviyyəsinin ümumi yüksəlməsinə və tələb
olunanlığına səbəb olacaqdır.
7. Ġnnovasiya xarakterli milli layihələrin və proqramların iĢlənib hazırlanması
və reallaĢmasının idarə olunmasında (onlar isə, bir qayda olaraq innovasiya-yarıb
keıən olurlar) proqram idarə olunmanın üç zəruri tərkib sisteminə tətbiqən
61
―hakimiyyətin parçalanması, bölünməsi və kooperasiyası‖ prinsipinə riayət etmək
lazımdır:
sifarişçilərə – proqramın (layihələrin) məzmununu müəyyən edən, onu
resurslarla təmin edən, dövlət qəbulunu həyata keçirən və əldə olunan nəticələrin
istifadəsini təmin edənlərə;
proqramın (layihənin) əsas ideyasını, mahiyyətini əks etdirən, bu ideyanın
elmi müĢayyətini və praktik təcəssümünə müəllif nəzarətini təmin edən elmi
rəhbərlərə (baş və birinci konstruktorlara);
icra edici orqanlara
Ģirkətlərin rəhbəri, proqram və layihələrin icraçı
direksiyası, onların yerinə yetirilməsini təĢkil edən, ayrılan resurslardan istifadə
edən və əldə olunan nəticələrə cavab verənlərə.
Bu
əsas metodoloji prinsiplər milli proqramlaşdırmanın müasir
texnologiyasının köməyilə reallaĢır. Onun prinsipial blok-sxemi Ģəkil aĢağida
verilib, təqdim olunub və 10 elementi daxil edir.
Təqdim olunmuĢ blok-sxemin əsas elementlərinə baxaq.(sxem 3.1)
Proqram (layihə) obyektlərinin seçilməsi. Adətən bu elementə o qədər də,
kifayətqədər də diqqət yetirmirlər. Qərar qəbul edən Ģəxsin intuisiyası və ya cari
maraqları, mərkəzi ziddiyyətlər haqda, problemin həlli yolları və müddətləri haqda
onun subyektiv təsəvvürləri, daha çox dövlət dəstəyini, köməyini qazanmaq arzusu
(―büdcə piroqu‖). Buna görə də proqramlar da resurslarla təmin olunmasına
nisbətən daha çox olurlar, belə ki, onların effektli yerinə yetirilməsinə ümid etmək
olmur. Bundan yaxa qurtarmaqdan ötrü həll edlməsi optimal ümumi trayektoriyanı
təmin etməyə imkan verən kəskin problemlərin aĢkarlanması ilə uzunmüddətli
proqnoza arxalanmaq kazımdır. Təklif olunan çox da böyük olmayan miqdarda
milli layihə və proqramlar dəsti dəfələrlə təkrar edilən elmi ekspertizaya məruz
qalmalıdır, dərc olunmalıdır və açıq Ģəkildə müzakirə olunmalıdır və ancaq bundan
sonra Hökümət, Federal Toplantı tərəfindən qəbul olunmalı və Ptezident tərəfindən
təsdiq olunmalıdır, bu Ģəkildə də qanun qüvvəsini əldə etməlidir. Əlbətdə həyat
dəyiĢir və müntəzəm olaraq bu siyahını yenidən təshih etmək lazım gələcəkdir.
Dostları ilə paylaş: |