Degilən adam gəlib, səni Degilən adam gəlib, səni g ö r
m ə k
g ö r ə c ə k. (19) i s t ə y i r. (29)
Mən heç vədə q ə b u l
Mən heç vəqt q ə b u l e l ə y
ə
e l ə m ə r ə m k i… (23) b i l m ə r ə m ki… (34)
Birinci cümlədəki
görəcək
sözü qətilik məzmunu ifadə
etmək üçün işlədilməmişdir. Bu cümlə el dilində çox vaxt elə
beləcə də işlədilir. Feldəki -ə
cək
şəkilçisinin atılması və
istəyir
sözünün əlavəsi həqiqətən nitqin ədəbiləşdirilməsi meyli ilə
bağlıdır.
Əsərin yeni nəşrində müvafiq məqamlarda
bir, çox, bəlkə
və s. sözlərin əlavəsinə də rast gəlirik.
Ə.Haqverdiyev leksik vahidlərlə yanaşı, mətnə frazeoloji
vahidlər də artırmış, yaxud müvafiq sözlər əlavə etməklə
frazeoloji vahidlərin formalaşması üçün imkan yaratmışdır.
Məsələn:
Bir də, başına dönüm, vallah, Bir də, qurbanım olum, q ə z
ə b i n
ruzgar elə dönübdür ki… (34) t u t m a s ı n, ruzgar elə
dönübdür
ki… (49)
Xub, məgər kənd-kəsək Xub, məgər kənd-kəsək hamısı
hamısı g e t d i? (40)
ə l d ə n g e t d i? (56)
İkinci nəşrdə əlavə edilmiş köməkçi sözlər, xüsusilə bağla-
yıcılar diqqəti daha çox cəlb edir.
Ki
bağlayıcısının əlavə edilməsi
ilə intonasiya yükü azaldılmış, canlı dilə məxsus asindetik
cümlələr analitik cümlələrə çevrilmişdir:
Xub, səbəb nədir Mirzəyə
Xub, səbəb nədir ki, Mirzəyə
gələndə Hatəm olursan…(12)
gələndə Hatəm olursan… (18)
Budur, mən on ildən artıqdır
Budur, mən səkkiz
ildən artıqdır
getmişəm İrana. (39)
ki, getmişəm İrana. (55)
105
Əlavə edilmiş
da (də)
bağlayıcısı cümlənin ciddi tonunu
azaltmış, müəllifin məqsədinə uyğun olaraq komizmi
gücləndirmişdir:
Sənin malın ana südündən
Sənin malın ana
südündən
də
halaldır. (12)
halaldır. (17)
Gözünə dərd buyururam,
Gözünə dərd buyururam,
canına
canına verəm. (14)
da
vərəm. (21)
Səlim bəyin Həmzə bəyə (I misal), Cavadın Məşədi Cəfərə
(II misal) dediyi bu sözlər ciddi və qəzəbli bir tonda deyil,
zarafat tərzindədir. Ona görə də bağlayıcının əlavəsi cümlənin
tonunu yumşaltmaq məqsədi güdür.
İXTİSARLAR
Ə.Haqverdiyev «Dağılaq tifaq»ın ikinci nəşrində bir sıra şəkil-
çiləri, söz və ifadələri, ideyaca zəif, əsas hadisələrlə sıx bağlı
olmayan cümlələri, hətta bəzən bütöv mətnləri ixtisar edərək
əsərdən çıxarmışdır.
İxtisar edilmiş şəkilçilər nisbətən azdır. Ədib
evin yıxılmasın
ifadəsindəki inkar şəkilçisini,
əhvalatlar, çayçıxana
sözlərindəki
asemantik
-lar, -çı
şəkilçilərini ixtisar etmişdir. Bir neçə cümlədə
isə baş cümlənin şəxs şəkilçisi
(-dır)
atılmışdır: məs.:
Hər yerdə d e y ə c ə k d i r ki, Hər yerdə d e y ə c ə k
ki, Nəcəf
Nəcəf bəy mənə at bağışladı. (12) bəy mənə at bağışladı.
(18)
Sözlərin ixtisarı müxtəlif səbəblərlə bağlıdır. İlk nəşrdə
canlı danışıq dilinin mühüm bir xüsusiyyəti kimi replikalara daxil
olmuş
qoy, elə, belə, bir, indi, də
ədatları əsərin dili üzərində
işləyərkən ədibə artıq görünmüş, ədəbi dil baxımından loru
106
sözlər təsiri bağışlamışdır. Ona görə də ədib:
İndi mürəxxəs olaq
qulluğundan
(35),
Su mənə ləzzət verdi. Qoy bir istəkan da içim
(28),
Nə vaxt görəsən elə biz də ürəyimizdəkini açıb deyəcəyik?
(16),
Eşidən kimi elə Qarğalı çay deyib düz getdim
(27),
Belə sizi
görüm ağ gün eşidəndə burnunuzun ucu tütüsün
(22),
Ey,
Məşədi Həcəmət, bir dayan görüm
(14),
Kəndə də gedib
oğurluq-quldurluq eləyib yol kəsəcək
(9) - kimi cümlələrdən
həmin sözləri ixtisar etmişdir. Bu cür ixtisar
Yaxşı bilirəm sənin
hünərini
(7) – cümləsindəki
yaxşı
sözünə də aiddir.
Pyesin 1899-cu il nəşrində elə sözlər işlənmişdir ki, onların
mətndən çıxarılması məna dəyişkliyinə səbəb olmaz, əksinə, əsər
forma, dil cəhətdən daha da yığcamlaşardı. Aşağıdakı
cümlələrdə belə sözlərin bir qismi ixtisar edilmişdir (ixtisarlar
mötərizədə verilir):
O saət (gördüm) gördüyüm çəmən yox oldu.
(19)
Daha (bəsdir) dalını oxuma, get.
(23)
Bir
də mən
gəzməkdən yorulan (adam) deyiləm.
(26)
Pərvərdigara, biz nə
günah eləmişdik (dünyada) ki, (biz) ac qalırdıq.
(36)
Zurnaçılı
bağda (Kəlik zəmisinin yanında) Qaraqazan oğlu çıxdı qabağıma
(27) və s.
Ədib sovet dövründə zəhmətkeş insanların bəyliyə sinfi
münasibətini yaxşı başa düşdüyü üçün ovçuların Süleyman bəyə
dediyi
başına dönüm
frazeoloji vahidini ixtisar etmiş, fikrin
qətiliyini bildirmək üçün
əslinə baxsan
modal ifadəsini mətndən
çıxarmışdır.
İkinci nəşrdə remarkalara da diqqət yetirilmiş, ehtiyac
olmadan işlənmiş artıq sözlər ixtisar edilmişdir:
Pərdə (salınır)
.
(15)
Cavad (padnosda) çay gətirir.
(7)
(Bu halda) Süleyman bəy o
biri otaqdan çıxır.
(16)
Xəncəri (çıxarıb) verir.
(28)
(İstəkanı
doldurub) içir
(28) və s.
Maraqlı cəhətlərdən biri də ədibin bir neçə cümlədə
və
bağlayıcısını ixtisar etməsidir:
(Və) bir də mənim atama
deyərsiniz ki…
(32)
(Və) çəmənin neçə yerindən şirin bulaqlar
axır.
(18)
Yəqin ki, ədib savadsız qadının dilində, cümlənin əvvəlində
işlənməsini nöqsan saydığı üçün bu bağlayıcını ixtisar etmişdir.
Bunlardan əlavə,
hala, irrəhmanirrəhim, balam, amma, bir də,
107