BiRİNCİ BÖLÜm amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç madde 1

Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:

BENZİN VE NAFTANIN DEPOLANMASI VE DAĞITILMASINDAN KAYNAKLANAN UÇUCU ORGANİK BİLEŞİK EMİSYONLARININ KONTROLÜ YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, benzin ve naftanın depolanması, dolumu, bir terminalden diğerine veya bir terminalden akaryakıt istasyonuna nakliyesi ile akaryakıt istasyonlarında motorlu taşıtlara yakıt doldurulması sırasında yapılan/kullanılan işlem, tesis ve tankerlerden salınan uçucu organik bileşikleri azaltmak sureti ile hava kirliliği ile mücadele etmektir.

Kapsam

MADDE 2 - (1) Bu Yönetmelik;

Benzin ve naftanın terminallerde veya akaryakıt istasyonlarında depolanması ve dolumu için kullanılan her türlü düzeneği ve ayrıca benzin ve naftanın terminaller arası veya bir terminalden akaryakıt istasyonuna taşınması için kullanılan tankerler ile akaryakıt istasyonlarının kurulumu ve işletimine ilişkin gereklilikleri kapsar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik

(a)9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanunu

(b)644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye

(c) Avrupa Birliğinin 94/63/EC ve 2009/126/EC sayılı direktiflerine

dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Akaryakıt İstasyonu: Benzinin sabit depolama tanklarından motorlu taşıt yakıt depolarına dağıtılmak üzere faaliyet gösteren tesisi;

b) Atık Gaz Azaltım Sistemi: Akaryakıt istasyonlarında benzin ve naftanın merkezi geri kazanımına ilişkin bir buhar geri kazanım sistemini;

c) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,

ç) Benzin: TS EN 228 standardına uygun, ADN Bölüm 3.2.1, RID Bölüm 3.2 veya ADR Ek-A Bölüm 3.2.1 Tablo A’nın 1203 numaralı UN maddesine tekabül eden ve motorlu taşıtlara yönelik yakıt olarak kullanılması planlanan petrol türevini,

d) Buhar Dengeleme Sistemi: Bir depolama tankı veya tankerin dolumu esnasında yer değiştiren buharları yakalamak için kullanılan gerekli bağlantı sistemini,

e) Buhar Geri Kazanım (BGK) Ünitesi: Benzin ve nafta buharlarının geri kazanımının yapıldığı ekipmanı;

f) Buhar: Benzin ve naftadan buharlaşan her türlü gaz halindeki uçucu organik bileşiği;

g) Buhar/benzin oranı: Akaryakıt istasyonlarındaki Faz II buhar geri kazanım sisteminden geçen benzinin atmosfer basıncındaki hacmi ile motorlu araç depolarına dolumu yapılan benzinin hacmi arasındaki oranı,

ğ) Buharların Geçici Depolanması: Buharların geri kazanılmak üzere bir terminaldeki sabit tavanlı tank içerisinde depolanmasını;

h) Buhar Tutma Verimi: Akaryakıt istasyonlarında BGK ünitesinin olmaması durumunda atmosfere salınacak yakıt buharı miktarına ile buhar geri kazanım ünitesiyle tutulacak buhar miktarının bir yüzde olarak oranı,

ı) Depolama Tesisi: Bir terminalde benzin ve naftanın depolanması amacı ile kullanılan her türlü sabit tankı;

i) Dolum Adası: Bir terminalde benzin ve naftanın herhangi bir zamanda karayolu tankerine doldurulabildiği herhangi bir yapıyı;

j) Faz I: Benzin ve naftanın terminallerde depolanması, dolumu, bir terminalden diğerine veya terminallerden akaryakıt istasyonlarına dağıtımı esnasında oluşacak uçucu organik bileşik (UOB) emisyonlarının kontrolü için zorunluluklar,

k) Faz II: Akaryakıt istasyonlarında benzin ve naftanın motorlu taşıt yakıt depolarına ikmali sırasında oluşacak uçucu organik bileşik (UOB) emisyonlarının kontrolü için zorunluluklar,
l) İşletmeci: Bu Yönetmelik kapsamındaki tesisleri, terminalleri, akaryakıt istasyonlarını işleten ve 5015 Sayılı Petrol Piyasası Kanunu hükümlerine göre Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından lisanslandırılmış gerçek veya tüzel kişiyi;
m) Mevcut: Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden önce; Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliği kapsamında lisans almış olan petrol depolama tesisleri ile akaryakıt istasyonlarını, 31.12.2017 tarihinden önce imal edilmiş karayolu tankerlerini ve/veya demiryolu tankerlerini (sarnıç vagonları);

n) Nafta: ADN Bölüm 3.2.1, RID Bölüm 3.2 veya ADR Ek-A Bölüm 3.2.1 Tablo A’nın 1203 numaralı UN maddesine tekabül eden petrol türevini,

o) Organik Maddelerin Kütlesel Debisi: Uçucu organik bileşiklerin bir saat süresince salınan kütlece Toplam Organik Karbon (TOK) olarak miktarını;

ö) Otomatik izleme kontrol sistemi: Faz II BGK sisteminin işleyişine ilişkin arızaları tespit edip ileten sistemi,

p) Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü (SKHKK)Yönetmeliği: 03/07/2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan yönetmeliği;

r) Tanker: Benzin ve naftanın karayolu ve demiryolu ile bir terminalden bir başka terminale veya bir terminalden bir akaryakıt istasyonuna taşınması amacı ile kullanılan her türlü hareketli tankı;

s) Terminal: Benzin ve naftanın, depolandığı ve karayolu ile demiryolu tankerlerine dolumunun yapıldığı işletme alanını;

ş) Uçucu Organik Bileşik (UOB) Emisyonları: Bir tesis tarafından salınan metan hariç uçucu organik bileşikleri;

t) Ürün Çıktı Miktarı: Son üç yıl içerisinde bir terminaldeki depolama tanklarından tankerlere veya tankerlerden akaryakıt istasyonlarındaki depolama tanklarına doldurulan toplam yıllık en fazla benzin ve nafta miktarını;

u) Yeni: Mevcut tanımı dışında kalan terminal, akaryakıt istasyonu veya tankerleri;

ü) Yerleşim Yeri: Kendisine ulaşan karayolları üzerinde sınırının başlangıcı ve bitimi bir işaret levhası ile belirlenmiş olan yerleşme, çalışma ve barınma amacı ile insanların yararlandıkları yapı ve tesislerin bir arada bulunduğu ve karayolu trafiğine etkileri tespit edilmiş olan il, ilçe, köy veya mezra gibi yerleri,

v) Yetkilendirilmiş Kurum/Kuruluş: Bu Yönetmeliğe göre kurulması gereken sistemlerin uygun olarak çalışır vaziyette olduğunu kontrol eden Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından yetkilendirilmiş kuruluşu,

y) Yetkili Merci: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,

z) Yükleme Tesisi: Bir Terminalde benzin veya naftanın tankere yüklenebileceği bir veya birden fazla dolum adası içeren herhangi bir tesisi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Tesis Tasarım ve İşletme Gereklilikleri

Terminallerdeki Depolama Tesisleri

MADDE 5 – (1) Yer üstü depolama tanklarının dış duvarlarının ve tavanının, toplam radyasyon ısı yansıtma seviyesi RAL kodu referans alınarak % 70 veya üzerinde olan renkle boyanması gereklidir. Yetkili merci; devlet tarafından ilan edilen özel alanların korunması için bu maddeye muafiyet getirebilir.

(2) Sabit tavanlı depolama tanklarının;

a) Tankın zarar görmesinin engellenmesi amacıyla yüksek basınç nefeslikleri ve düşük basınç nefeslikleri ile donatılmaları,

b) Bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesinde tanımlanan gerekliliklere uygun buhar geri kazanım ünitelerine bağlanmaları ve bu tesislerin Tablo 1’de yer alan buhar geri kazanım ünitesi çıkışındaki UOB emisyonu sınır değerleri sağlamaları,

gerekmektedir.

(3) İçten/dıştan yüzer tavanlı depolama tankların;

a) Buhar tutma kontrolleri bulunmayan sabit tavanlı tanka kıyasla genel buhar tutma kapasitesi %95 veya üzeri olacak şekilde tasarlanması ve belgelendirilmesi,

b) Bu amaçla uygun contalar ile donatılması,

gerekmektedir.

(4) Bu Yönetmeliğin EK-1`inde belirtilen alttan dolum şartlarını sağladığı yetkili kuruluşlarca sertifikalandırılan tankerlerin, rafinerilerde alttan dolumu zorunludur. Söz konusu tankerler üstten açık doluma alınmaz.

Terminallerdeki Tankerlerin Dolumu ve Boşaltımı

MADDE 6 –

(1) İşletmeci, benzin ve naftanın tankerlere dolum ve boşaltım işlemlerinde açığa çıkan uçucu organik buharları, sızdırmaz bir bağlantı hattı vasıtasıyla bir buhar geri kazanım ünitesine yönlendirmek ve sistemin çalışır vaziyette olmasını sağlamakla yükümlüdür.

(2) İşletmeci, buhar geri kazanım sistemi ile bu sisteme bağlı cihazların, buhar geri kazanımı esnasında güvenlik nedeniyle ortaya çıkan emisyonlar haricinde atmosfere buhar salmaması amacıyla, bir iç kilitleme cihazı kullanarak benzin ve naftanın akışının engellenmesini ve sadece buhar geri kazanım sisteminin bağlı olması durumunda akışa izin verilmesini sağlar.

(3) Buhar geri kazanım ünitesi çıkışındaki UOB emisyonu Tablo 1’deki sınır değerleri sağlamalıdır.

Tablo 1. Buhar geri kazanım ünitesi çıkışındaki UOB emisyonu sınır değerleri

Terminal Benzin ve Nafta Depolama Kapasitesi	UOB Emisyonu
> 5.000 ton	10 g/Nm3
< 5.000 ton	15 g/Nm3

(4) Terminallerde tankerlerin alttan dolumuna imkan veren dolum adaları bulunmalı ve çalıştırılmalıdır.

(5) İşletmeci, alttan dolum esnasında bir buhar sızıntısı durumunda dolum adasındaki tüm dolum işlemlerinin durdurulmasını temin edecek ekipmanları dolum adasında kurdurmalı ve bir buhar sızıntısı durumunda durdurma işlemlerini sağlamalıdır.

(6) Tankerlere üstten dolum yapılmasına izin verildiği geçiş süreleri boyunca, işletmeci, dolum esnasında sıçramanın engellenmesi için, dolum kolu çıkışının tankerin alt bölümüne yakın bir yerde tutulmasını sağlar.

Tankerler

MADDE 7 –

(1) Tankerler benzin/naftanın boşaltılmasının ardından kalıntı buharların tanker içerisinde tutulmasını sağlayacak, terminallerde ve/veya akaryakıt istasyonlarında bulunan depolama tanklarından kaynaklanan buharları alacak ve muhafaza edecek şekilde tasarlanır ve çalıştırılır.

(2) Alttan dolumlu karayolu tankerleri, tehlikeli madde taşımacılığına ilişkin uluslararası mevzuat kapsamında karayolu tankerlerinin muayene faaliyetlerini yürüten ve Bakanlık tarafından yetkilendirilen kuruluş tarafından bu yönetmeliğin Ek-1'inde belirtilen alttan dolum özellikliğine sahip olduğunun kontrolü amacı ile muayene yapılarak sertifikalandırılır.

(3) Benzin ve nafta taşımacılığında kullanılan ve tehlikeli madde taşımacılığına ilişkin uluslararası mevzuatta ön görülen Tank koduna göre daha üst teknik seviyede özellikler taşıyan ve 7. Madde`nin 1. fıkrasında belirtilen özellikleri sağlayan, Bakanlık tarafından yetkilendirilen kuruluş tarafından sertifikalandırılan kapalı doluma göre tasarlanmış alttan dolumlu tankerlerde EK-1 hükümleri aranmaz.

(4) Demiryolu tankerleri, tehlikeli maddelerin uluslararası demiryolu taşımasına ilişkin mevzuata uygun olmalıdır.

Akaryakıt İstasyonlarındaki Depolama Tanklarına Yapılan Dolum İşlemleri (FAZ I-B)

MADDE 8 – (1) Benzin ve naftanın tankerlerden akaryakıt istasyonlarındaki depolama tanklarına aktarımı esnasında, akaryakıt istasyonundaki depolama tankı ile tanker arasında açığa çıkan buharların, buhar sızdırmaz bir bağlantı hattı ile tankere geri verilmesi gerekmektedir.

Akaryakıt İstasyonları (FAZ II)

MADDE 9 – (1) Akaryakıt istasyonları; benzin ve nafta ikmali esnasında araç deposundan yer değiştiren buharın, BGK sistemi ile tutulmasını veya söz konusu buharların akaryakıt istasyonunun depolama tankına geri gönderilmesini sağlayacak şekilde faaliyet göstermelidir.

(2) Akaryakıt istasyonlarındaki buhar tutma sistemlerinin en az % 85 verime sahip olduğu TS EN 16321 Standardına göre uygunluk belgesi olmalıdır. Belgenin işletme sahasında saklanması ve talep üzerine yetkili mercie ibraz edilmesi gerekir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

İzleme, Kontrol ve Denetim

Ölçüm Şartları

MADDE 10 – (1) Tesislerde emisyon ölçüm yerleri Türk Standartlarına, EPA, DIN veya CEN normlarına uygun, teknik yönden hatasız ve tehlike yaratmayacak biçimde ölçüm yapmaya uygun, kolayca ulaşılabilir ve ölçüm için gerekli bağlantıları yapmaya imkan verecek şekilde işletme/tesis yetkililerince hazırlatılır. Emisyon ölçüm yerleri ile ilgili teknik detaylar Bakanlıkça belirlenir.

İzleme ve Kontrol

MADDE 11 – (1) İşletmeci, Madde 5, 6, 7 ve 8 uyarınca buhar geri kazanım (BGK) ünitesinin buhar dengeleme sistemi ile bir bütün olarak Ek-2’de yer alan hükümlere göre uygunluğunu, faaliyete geçmeden önce ilk kez ve sonrasında periyodik olarak her 5 yılda bir TS EN 17020 standardından akredite olmuş bir muayene kuruluşuna doğrulatır.

(2) İşletmeci, bağlantı hatları ve boru tesisatlarının sızıntılara karşı düzenli olarak kontrol edilmesini sağlar.

(3) İşletmeci, akaryakıt istasyonunun 9 uncu madde uyarınca uygunluğunun denetimi ve izlenmesinden sorumludur.

Buhar Geri Kazanım Ünitelerinde Emisyon Ölçümleri

MADDE 12 – (1) İşletmeci, buhar geri kazanım ünitesinin faaliyete geçmesinden itibaren altı ay içerisinde ve sonrasında periyodik olarak iki yılda bir buhar geri kazanım ünitesi çıkış konsantrasyonlarını Bakanlıktan yeterlilik almış bir ölçüm firmasına ölçtürmelidir.

(2) Organik maddelere ilişkin emisyonların ölçümünde aşağıdaki hükümlere uyulmalıdır:

a) Ölçümlerin ulusal ve/veya uluslararası standartlarda belirtilen metodlar ve uygun izleme araçları ile gerçekleştirilmesi gerekir.

b) Kullanılan ekipman, kalibrasyon gazı ve kullanılan yöntem nedeniyle ortaya çıkan toplam ölçüm hatası ölçülen değerin %10'unu aşmamalıdır. Ölçümlerde kullanılan ekipmanlar en az 3 g/Nm3 değerini ölçebilir nitelikte olmalıdır. Ölçülen değerin doğruluğu en az %95 güven aralığında olmalıdır.

Buhar Geri Kazanım Ünitelerinde Raporlama ve Denetimlere İlişkin Belgeler

MADDE 13 – (1) İşletmecinin, buhar geri kazanım ünitesinin faaliyete geçmesinden itibaren altı ay içerisinde ve sonrasında periyodik olarak her iki yılda bir ölçüm gerçekleştilmesi ve SKHKK Yönetmeliği Ek-11’de yer alan emisyon ölçüm rapor formatına uygun olarak raporlaması gerekir. İşletmeci bu raporları; çevre İzni başvurusu sırasında, denetimlerde ve yetkili mercie tarafından talep edilmesi halinde sunması gerekir.

(2) İşletmeci tarafından; bu yönetmelik kapsamında istenen tüm sertifikalar ile ölçüm ve kontrol raporlarını işletme sahasında beş yıl süre ile muhafaza edilmesi gerekir.

(3) Periyodik ölçümler haricinde tesislere ilişkin raporlara yönelik bir nüshanın, gerçekleştirilen denetim veya ölçümlerden itibaren 4 hafta içerisinde işletmeci tarafından yetkili makama ibraz edilmesi gerekir. Tankerler söz konusu olduğunda, ilgili raporun aslı veya bir nüshası talep üzerine yetkili makama ibraz edilmelidir.

Akaryakıt İstasyonlarında Denetim

MADDE 14

(1) İşletmecinin akaryakıt istasyonu faaliyete geçmeden önce yeni akaryakıt istasyonuna ilişkin bilgileri yetkili merciye bildirmesi gerekir.

(2) İşletmecinin Faz II buhar geri kazanım sistemi faaliyete geçtikten sonraki ilk 6 hafta içinde ve her 5 yılda bir uygunluğunu yetkilendirilmiş kuruma onaylatması gerekir.

(3) Madde 9 uyarınca Akaryakıt İstasyonlarında moturlu taşıtlara yakıt ikmali esnasında oluşan buharların geri kazanımı amacıyla kurulan buhar geri kazanım sistemi etkinlik testleri ve doğrulamasının TS EN 16321 Standartlarına uygunluğunun yetkilendirilmiş kurumlar tarafından onaylanması gerekmektedir.

(4) Gerçekleştirilen denetimde uygunsuzluk ortaya çıkması durumunda, akaryakıt istasyonunun mümkün olan en kısa süre içerisinde onarılması ve denetimi takip eden 6 hafta içerisinde yetkilendirilmiş kurum tarafından uygunsuzluğun giderildiğine ilişkin denetimin tekrar edilmesi gerekir.

Akaryakıt istasyonlarında raporlama

MADDE 15

(1) Akaryakıt istasyonlarında, yetkilendirilmiş kuruluş tarafından gerçekleştirilen denetim sonuçları raporlarının denetimi takip eden 4 hafta içinde yetkili merciye sunulması gerekir.

b) İşletmecinin; bu yönetmelik kapsamında istenen tüm sertifikalar ile ölçüm ve kontrol raporlarını işletme sahasında beş yıl süre ile muhafaza etmesi gerekir.

(2) İşletmecinin; sistemde arıza olması durumunda söz konusu arızaların herhangi bir gecikmeye mahal verilmeden giderilmesini sağlaması ve izleme ile sistemde gerçekleştirilen onarım sonuçlarını yetkilendirilmiş kuruluşa bildirmesi gerekmektedir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Diğer Gereklilikler

MADDE 16 – (1) Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı tarafından 24.10.2013 tarih ve 28801 sayılı Resmi Gazete ile yayımlanan Tehlikeli Maddelerin Taşınması Hakkındaki Yönetmelik ve diğer ilgili mevzuatlar gereğince aksi bir durum oluşturmaması halinde, Yetkili Mercinin Çevre Kanunu’na dayalı olarak ve SKHKK Yönetmeliği 15 inci Madde ve Ek-9’u gereği tesislerden ek düzenleme veya sürekli tedbir talep etme hakkı saklıdır. Yetkili Merci işletmeye ek düzenlemeler için geçiş süresi verir.

(2) Benzin buharı geri kazanım sistemi kurulu akaryakıt istasyonları, benzin dispenser pompaları üzerinde veya bunların bulunduğu alanda, tüketicileri bir buhar geri kazanım sisteminin kullanıldığına dair bilgilendiren bir işaret, bildirim aracı (etiket) bulundurmalıdır.

(3) İşletmeciler, bu Yönetmelik kapsamında Bakanlığımız web sitesi Uygulumalar modülünde yer alan “Endüstriyel Uçucu Organik Bileşiklerin Kontrolü” uygulaması üzerinden Bakanlığımıza raporlama yapmak zorundadır. Bu raporlar bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten bir yıl sonra başlamak üzere bir sonraki yılın 31 Mart tarihine kadar periyodik olarak gönderilir.

İstisnalar

MADDE 17 – (1) 10.000 ton/yıldan az ürün çıktı miktarına sahip mevcut terminaller ile 5.000 ton/yıldan az ürün çıktı miktarına sahip yeni terminallerde bu yönetmeliğin 5 inci Maddesinin (b) bendi ile 6 ıncı Maddesi uygulanmaz.

(2) Bu yönetmeliğin yayım tarihinden önce maksimum 35 g/Nm3 emisyon konsantrasyonunu sağlayacak şekilde buhar geri kazanım ünitesi kuran terminaller için Tablo1’deki sınır değerler uygulanmaz.

(3) Bu yönetmeliğin yayımlandığı tarihten önce imal edilmiş ve üstten dolumlu tankerlerde bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinde belirtilen hüküm ve sınır değerler uygulanmaz.

(4) Yeni motorlu araçların yapımı ve teslimi için kullanılan ve otomotiv tesisleri içinde kurulu bulunan akaryakıt istasyonları için bu Yönetmeliğin 9 uncu maddesi uygulanmaz.

(5) Ürün çıktı miktarı 100 m³'ü aşmayan akaryakıt istasyonları için bu Yönetmeliğin 8 inci maddesinde belirtilen hüküm ve sınır değerler uygulanmaz.

Yürürlükten Kaldırılan Yönetmelik Hükmü

MADDE 18 – (1) Bu Yönetmeliğin yayım tarihinde Yönetmeliği’nin Ek-5 Y.1’de yer alan (1.4) ve (1.5) alt bentleri yürürlükten kaldırılmıştır.

Geçici Madde 1

(1) Bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde belirtilen hüküm ve sınır değerler,

a) Mevcut terminallerdeki yeni depolama tesisleri ve yeni terminaller için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden itibaren bir yıl sonra,

b) Ürün çıktı miktarı 50.000 ton/yıldan büyük terminallerin mevcut depolama tesisleri için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden itibaren üç yıl sonra,

c) Ürün çıktı miktarı 25.000 - 50.000 ton/yıl arasında olan terminallerin mevcut depolama tesisleri için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden itibaren beş yıl sonra,

d) Ürün çıktı miktarı 25.000 ton/yıldan küçük terminallerdeki mevcut depolama tesisleri için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden itibaren yedi yıl sonra,

yürürlüğe girer.

(2) Bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesinde belirtilen hüküm ve sınır değerler,

a) Yeni terminaller için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden bir yıl sonra,

b) Mevcut terminaller için;

1) Ürün çıktı miktarı 50.000 ton/yıldan büyük ise, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç yıl sonra,

2) Ürün çıktı miktarı 25.000 - 50.000 ton/yıl arasında ise, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl sonra,

3) Ürün çıktı miktarı 10.000 – 25.000 ton/yıl arasında ise, karayolu tankerleri dolum/boşaltımı için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl sonra,

yürürlüğe girer.

(3) a) Bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinde belirtilen hükümler;

1- Bu yönetmeliğin yayımlandığı tarihten sonra imal edilecek tankerlerde bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren,

2- Bu yönetmeliğin yayımlandığı tarihten önce imal edilmiş alttan dolumlu tankerlerde bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl sonra,

b) Bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin (1) inci fıkrasında belirtilen hükümler;

1- Bu yönetmeliğin yayımlandığı tarihten önce imal edilmiş üstten dolumlu tankerlerde bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl sonra,

yürürlüğe girer.

(4) Bu Yönetmeliğin 8 inci maddesinde belirtilen hükümler,

a) İnşaat ruhsatı alınmış, iskanı henüz alınmamış akaryakıt istasyonları için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden bir yıl sonra,

b) Yıllık ürün çıktı miktarının, 1.000 m3‘ten fazla olduğu veya yıllık ürün çıktı miktarının 100m3’ün üzerinde olduğu ve yerleşim yerlerinde bulunan mevcut akaryakıt istasyonları için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden üç yıl sonra,

c) Yıllık ürün çıktı miktarı, 500 m3 ile 1.000 m3 arasında olan mevcut akaryakıt istasyonları için yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden 5 yıl sonra,

d) Yıllık ürün çıktı miktarı, 100 m3 ile 500 m3 arasında olan mevcut akaryakıt istasyonları için bu yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden 7 yıl sonra,

yürürlüğe girer.

(5) Bu Yönetmeliğin 9 uncı maddesinde belirtilen hüküm ve sınır değerler,

(a) 1- Planlanan ürün çıktı miktarı 500 m³/yıldan büyük olan yeni akaryakıt istasyonlarında,

2- Ürün çıktı miktarı 100 m³/yıldan büyük olan ve yerleşim yerlerinde bulunan mevcut ve yeni akaryakıt istasyonlarında,

2- Ürün çıktı miktarı 3000 m³/yıldan büyük mevcut akaryakıt istasyonlarında, bu yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden en geç yedi yıl sonra,

3- Ürün çıktı miktarı 3000 m³/yıldan büyük mevcut akaryakıt istasyonlarında, büyük bir tadilat yapılması planlanıyorsa tadilatla birlikte,

(b) Bu maddenin a bendi dışındaki diğer mevcut akaryakıt istasyonlarında, bu yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden on iki yıl sonra

yürürlüğe girer.

İdari Yaptırımlar

MADDE 15 – (1) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket edenler hakkında Çevre Kanununun ilgili maddeleri uyarınca idari yaptırım uygulanır.

Yürürlük

MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinden sonra 1 (bir) yıl sonra yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.

Ek 1

Karayolu Tankerlerinin Alttan Dolum, Buhar Toplama ve Aşırı Dolumuna İlişkin Teknik Özellikler

1. Kuplörler

1.1. Dolum adası dolum kolundaki sıvı kuplörü aşağıda verilen tanıma göre araç üzerinde bulunan 4 inç API (101,6 mm) erkek adaptörle eşleşebilen bir dişi kuplör olmalıdır:

- API Tavsiye Edilen Uygulama 1004 -Yedinci Basım, Kasım 1988.

MC-306 tank motor araçları için alttan dolum ve buhar geri kazanımı (Bölüm 2.1.1.1 – alttan dolum için kullanılan adaptör tipi).

1.2. Dolum adası buhar toplama hortumu üzerinde buhar toplama kuplörü aşağıda verilen tanıma göre araç üzerinde bulunan 4 inç (101,6 mm) kam ve yivli (cam-and-groove) erkek adaptörle eşleşebilen bir dişi kam ve yiv kuplör olmalıdır:

- API Tavsiye Edilen Uygulama 1004 -Yedinci Basım, Kasım 1988.

MC-306 tank motor araçları için alttan dolum ve buhar geri kazanımı (Bölüm 4.1.1.2 – Buhar geri kazanımı adaptörü).

2. Dolum Koşulları

2.1. Normal sıvı dolum oranı dolum kolu başına dakikada 2 300 litre (azami 2 500 litre) olmalıdır.

TS EN 13308 ve TS EN 13316 standartlarına uygun üretilmiş taban valflerine sahip tankerlerin bu özelliği sağladığı kabul edilir.

2.2. Terminal azami talepte çalışırken buhar geri kazanım ünitesi dahil dolum adası buhar toplama sisteminin buhar toplama adaptörünün araç tarafında 55 milibarlık bir maksimum karşı basınç oluşturmasına izin verilir.

2.3. Maksimum tesis geri basıncı 2.2’de belirtildiği üzere 55 milibar olduğunda bölme P ve V valfleri aracılığıyla hiç buhar salınmaması sağlanırken tüm onaylı alttan dolum araçları eşzamanlı olarak doldurulabilecek maksimum kompartman/bölme sayısını belirten bir tanıtım plakası taşıyacaktır.

Tanıtım Plakası için TS EN 15120 EK C kullanılabilir.

3. Araç Topraklama Bağlantısı / Aşırı Dolum Tespiti

Dolum adasına, araca bağlı olduğu zaman doluma olanak vermek için arızaya karşı emniyetli bir izin sinyali sağlayacak bir aşırı dolum tespit kontrol ünitesi ile donatılmalıdır.

3.1. Araç, bir 10-pinli elektrikli konektör aracılığıyla dolum adasında kontrol ünitesine bağlı olmalıdır. Erkek konektör araç üzerinde takılı olmalıdır ve dişi konektör dolum kontrol ünitesine bağlı bir hareketli uca (flying lead) ekli olmalıdır.

3.2. Araç üzerindeki yüksek seviye detektörler ya 2 kablolu termistör sensörü, 2 kablolu optik sensör, 5 kablolu optik sensör ya da arızaya karşı emniyetli olması koşuluyla uyumlu bir muadili olmalıdır. (NB: termistör bir negatif sıcaklık katsayısına sahip olmalıdır).

3.3. Dolum adası kontrol ünitesi hem 2 kablolu hem de 5 kablolu araç sistemleri için uygun olmalıdır.

3.4. Araç, araç şasisi ile bağlı olan 10 pinli erkek konektöre bağlı olan aşırı dolum sensörlerinin ortak geri dönüş kablosu ile dolum adasına bağlanmış olmalıdır. Dişi 10 pinlik konektör, dolum adasının topraklamasına bağlı olması gereken kontrol ünitesi ekine bağlanmış olmalıdır.

3.5. Tüm onaylı alttan dolum araçları kurulu aşırı dolum tespiti sensörünün tipini (örneğin 2 kablolu veya 5 kablolu) belirten bir tanıtım plakası (Ek-1 Madde 2.3) taşıyacaktır.

Tanıtım Plakası için TS EN 15120 EK C kullanılabilir.

4. Bağlantıların Yerleri

4.1. Dolum adasındaki sıvı dolum ve buhar toplama ekipmanlarının tasarımı aşağıdaki araç bağlantı sınırlamalarına göre olmalıdır.

4.1.1. Sıvı adaptörlerin merkez çizgisinin yüksekliği maksimum 1,4 metre (yüksüz); minimum 0,5 metre (yüklü) olmalıdır, tercih edilen yükseklik 0,7 ila 1,0 metredir.

4.1.2. Adaptörlerin yatay aralığı 0,25 metrenin altında olmamalıdır (tercih edilen minimum aralık 0,3 metredir).

4.1.3. Tüm sıvı adaptörler uzunluğu 2,5 metreyi aşmayan bir kılıf içerisinde bulunmalıdır.

4.1.4. Buhar toplama adaptörü tercihen sıvı adaptörlerinin sağında bulunmalı, 1,5 metreyi aşmayan (yüksüz) ve 0,5 metre altında olmayan (yüklü) bir yüksekliğe sahip olmalıdır.

4.2. Topraklama/aşırı dolum konektörü sıvı ve buhar toplama adaptörlerinin sağında bulunmalıdır ve yüksekliği 1,5 metreyi aşmayacak şekilde (yüksüz) ve 0,5 metrenin üzerinde (yüklü) olmalıdır.

4.3. Yukarıdaki bağlantılar sadece aracın bir tarafında bulunmalıdır.

5. Emniyet Bağlantıları

5.1. Topraklama / Aşırı Dolum Tespiti

Kombine topraklama/aşırı dolum kontrol ünitesi tarafından izin verici bir sinyal verilmedikçe doluma izin verilmemelidir.

Bir aşırı dolum durumunda veya araç topraklama kaybı durumunda dolum adasındaki kontrol ünitesi dolum adasının dolum kontrol valfini kapatmalıdır.

5.2. Buhar Toplama Tespiti

Buhar toplama hortumu araca bağlanmamışsa ve yer değiştiren buharlar için araçtan tesis buhar toplama sistemine serbest bir geçiş yoksa doluma izin verilmemelidir.

Ek 2 Buhar Dengeleme Sistemlerinin Kontrolüne İlişkin Kriterler

1. Tankerlerdeki İç Kilitleme Cihazı

İç kilitleme cihazları tanker üzerinde aşağıdaki koşulların sağlandığının emin olunması için bulunmalıdır:

• 
  Dolum başlamadan önce tesisinin buhar geri kazanım sisteminin tankere doğru şekilde bağlandığının, ( tanker üzerindeki buhar toplama adaptörü vasıtasıyla)
  
• 
  İlgili tank bölmesine dolum başlamadan önce buhar iletim vanasının açık olduğunun.
  

İç kilitleme cihazları EN 13922’ ye göre bir aşırı dolum engelleme sistemine bağlı olmalıdır ve yukarıdaki koşullar sağlanmadan izin verici bir sinyal sağlamamalıdır.

İç kilitleme cihazları yalnızca buhar geri kazanım sisteminin çift taraflı doğru bağlanması durumunda yakıt akımına izin verir.

2. Aşırı Dolum

TS EN 13922’ ye göre her tank bölmesine bir aşırı dolum önleme sensörü takılmalıdır ve buhar iletim vanalarına sıvı dolumunu önlemek için CEN/TR 15120:2013 EK D’ ye göre set edilmelidir.

Tank bölmelerine sensör boylarının doğru ayarlanabilmesi amacıyla kapasite tayini yapılıp bölme hacimlerin net bir şekilde belirlenmesi gereklidir. Kapasite tayini kalibre edilmiş sayaçlar ile gerçekleştirilmelidir.

3. Buhar Geri Kazanım Ünitesi

Denetim çerçevesinde, buhar geri kazanım sistemi dolum adasındaki buhar geri kazanım kaplininden başlanarak ilgili hatlar vasıtasıyla mevcut buhar tankının yanı sıra iç kilitleme cihazı bileşenlerine kadar kontrol edilmektedir. Bu kontrol, aşağıdaki kontrol adımlarını kapsamaktadır:

• 
  Buhar kazanım konektörleri ve bileşenlerinin kontrolü,
  
• 
  Ruhsatlar, lisanslara bağlı hükümlere uygunluğun kontrolü,
  
• 
  Denetimin bir parçası olarak, devreye alma işleminden önce, hatların sızdırmazlığının 1 bar seviyesindeki bir aşırı basınç ile kontrolü,
  
• 
  Düzenli denetimlerin bir parçası olarak, istendiği zaman sökülebilen hatların sızdırmazlık kontrolleri.
  

4. Tankerler

4.1. Karayolu Tankeri

Denetim esnasında aşağıdaki işlemler gerçekleştirilmelidir.

1. 
   Tüm servis ekipmanlarının görsel muayenesi,
   
2. 
   Aşırı dolum sensörleriin sıvı teması ve topraklama kaybı durumunda 10 pinli erkek konektör vasıtasıyla arıza sinyali verdiğinin test cihazı ile kontrolü,
   
3. 
   Buhar toplama adaptörünün buhar dönüş hortumu ile birebir eşleşmediğinde10 pinli erkek konektör vasıtası ile arıza sinyali verdiğinin test cihazı ile kontrolü,
   
4. 
   Kontrol ünitesinde emniyet butonu çekilmediğinde 10 pinli erkek konektör vasıtasıyla arıza sinyali verdiğinin test cihazı ile kontrolü,
   
5. 
   Kontrol butonundan tahrik edildiğinde taban valflerinin ve buhar iletim vanalarının çalışmasının kontrolü,
   
6. 
   Tüm buhar dönüş hatlarını da kapsayan 0,055 bar ile 0,2 bar seviyesinde sızdırmazlık testi,
   
7. 
   Basınç/Vakum valflerinin ve varsa diğer güvenlik valflerinin kontrolü,
   
8. 
   Monte edilmiş konumda muayene etmenin mümkün olmadığı tertibat ayrı ayrı deneye tabi tutulmalıdır.
   

4.2. Demiryolu Tankerleri

Denetim esnasında aşağıdaki işlemler gerçekleştirilmelidir.

1. 
   Tüm servis ekipmanlarının görsel muayenesi,
   
2. 
   Kontrol butonundan tahrik edildiğinde taban valflerinin ve buhar iletim vanalarının çalışmasının kontrolü,
   
3. 
   Tüm buhar dönüş hatlarını da kapsayan 0,055 bar ile 0,2 bar seviyesinde sızdırmazlık testi,
   
4. 
   Basınç/Vakum valflerinin ve varsa diğer güvenlik valflerinin kontrolü,
   
5. 
   Monte edilmiş konumda muayene etmenin mümkün olmadığı tertibat ayrı ayrı deneye tabi tutulmalıdır.