Kalium
Kalium is een van de elektrolyten
samen met de natriumionen, chlorideionen en bicarbonaationen.
Het speelt een belangrijke rol in het lichaam
zoals bij pulsoverdracht in zenuwen,
aanmaak van eiwitten en glycogeen.
Anders dan bij natrium
bevindt maar 2% van het totale hoeveelheid kalium zich buiten de cellen
en is als zodanig ook meetbaar in het bloed.
Binnen de cellen is de concentratie vele malen hoger.
Deze verhouding moet via de celmembranen actief intact gehouden worden.
Deze membranen kunnen beïnvloed worden door onder andere insuline,
waardoor het kalium naar de cel verdwijnt.
Opname van kalium verloopt via het maag / darm systeem.
Bij chronische diarree en braken is de opname dan ook verstoord.
Kalium wordt bij overmaat via de nieren uitgescheiden.
Bij nieraandoeningen is dit proces dan ook vaak verstoord,
waardoor er een verhoogde bloed kaliumwaarde is.
De balans tussen opname en uitscheiding wordt
in de nieren en de darm gecontroleerd
via het hormoon aldosteron.
Verlaging van de kalium concentratie in het bloed
resulteert in een te grote hyperpolarisatie
wat leid tot spierverlamming.
Te hoge waarde in het bloed resulteert in depolarisatie
en kunnen leiden tot overprikkelbaarheid van de spieren
waaronder de hartspier.
Dit laatste kan hartritmestoornissen tot gevolg hebben.
Verstoringen van de kaliumhuishouding is een serieus probleem,
waar altijd door een dierenarts naar gekeken moet worden.
Dostları ilə paylaş: |