lənir?). Lakin hər bir məlum soxluğa heç nə mane o lm u r ki,
deyilənləri həqiqət kimi qəbul etsin.
6.
Bax bu yolla da əvvəl göstərilən çətinliyi, həmçinin bu-
nunla bağlı olan digər çətinliyi də həll etmək mümkün olardı:
əslində, nədən ata-anası kölə olmayan vətəndaş kütləsi, yəni
var-dövlətə malik olmayan və heç bir nəzərə çarpan m əziyyəti
ilə fərqlənməyən adamlar ali hakimiyyətə yiyələnməlidirlər? Bu
cür adamları yüksək vəzifəyə buraxmaq qorxuludur: ədalət his-
sinə və dərrakəyə malik olmadıqlarından onlar gah haqsız, gah
da səhv hərəkətlərdə bulunacaqlar. Digər tərəfdən onları höku-
mət işindən kənarlaşdırmaq da qorxuludur: haçan dövlətdə
çoxlu adam siyasi hüquqlardan məhrumdur, haçan orada çoxlu
kasıb var, bu cür dövlət mütləq düşmənçilik əhval - ruhiyyə-
sində bulunan adamlarla dolu olur. Bircə şey qalır: onlara məş-
vərətçi və məhkəmə orqanlarında iştirak etməyə yol vermək.
7. Buna görə Solon da, bir para başqa qanunvericilər də vəzi-
fəli şəxslərin seçkisində iştirak etmək və onlardan hesabat qə-
bul etmək səlahiyyətini onlara veriblər, lakin onların özlərini və-
zifə tutmağa qoymurlar: bütöv halda birləşərkən onların kifayət
qədər dərrakəsi olur və ən yaxşılarla qaynayıb-qarışdıqda döv-
lətə xeyir gətirirlər, bunun kimi təmizlənmiş qida məhsulları tə-
mizlənməmişlərlə birlikdə hər yeməyi az miqdarda təmizlənmiş
olandan daha da faydalı edir. Tək adam isə işlərin müzakirəsi
zamanı mükəmməllikdən uzaqdır.
8.
Dövlət quruluşunun bu təşkilatının çətinlik törətməsini
hər şeydən öncə belə izah etmək olar, uğurlu müalicə barədə
yalnız o adam düzgün mühakimə yürüdə bilər ki, o, özü hə-
kimlik sənətilə məşğul olsun və xəstəni düçar olduğu mərəzdən
sağaltsın, yəni həkim. Bu - təcrübəyə əsaslanan digər sənət-
lərə və hər cür fəaliyyətə də aiddir. Necə ki, həkim həkimə he-
sabat verməlidir, eləcə də digər sənət sahibləri öz həmkarlarına
106
hesabat verməlidirlər. Həm müalicə həkimi (demioyrqos), həm
yüksək bilik nöqteyi-nəzərindən tibbi öyrənən adam (arkhitek-
tonikos), həm də üçüncüsü, təzəlikcə tibbi təhsil alan adam
həkim sayılır (bü cür dərəcəli adamlar, ümumiyyətlə desək,
bütün sənətlərdə var) və biz bu cür təhsil alanlara bilicilər qədər
mühakimə yürütməyə imkan veririk. 9. Çox guman, bu qayda
hər cür seçkilərdə də qoyula bilər. Lakin düzgün seçimi yalnız
bilicilər edə bilər, məsələn, yerölçmə sənətində bulunan səriş-
təli adamlar yerölçəni düzgün seçə bilər, gəmiçilik elmində bu-
lunan səriştəli adamlar - sükançını; əgər ki, bir sıra işlər və
sənətlər üçün adam seçilməsində kimsə bir xam adam iştirak
edirsə, bunların sayı hər halda bilicilərdən çox olmur. Bu nöq-
teyi-nəzərlə xalq kütləsinə vəzifəli şəxslərin seçkilərində həl-
ledici səsə malik olmağa imkan vermək olmazdı, onların fəaliy-
yəti haqqında heç vaxt hesabat qəbul olunmur. 10. Bununla
belə bu deyilənlərin hamısı ola bilsin ki, düz deyil və əvvəlki
mülahizəyə görə əgər xalq kütləsi ata-anası kölə olmayanlarla
olduğu kimi bütünlüklə qədir-qiymətdən salınmırsa, onda hər
kəs ayrılıqda götürəndə pis, hamısı birlikdə isə nə yaxşı, nə də
pis hakim olacaq. Bəzi hallarda, yəni o yerdə ki, orda işi sənət
sahibi olmayan adamlar da anlayır, yalnız usta yeganə və ən
yaxşı hakim olmur, məsələn, evə təkcə onu tikən bələd deyil,
bunun haqqında ondan kim istifadə edirsə, yəni ev sahibi daha
yaxşı mühakimə yürüdə bilər; eynilə belə də sükandan, sükanı
düzəldən ustadan çox, sükançı məlumatlıdır, ziyafət haqqında
da aşbazdan çox qonaq daha düzgün fikir söyləyəcək. Əlqərəz,
biz bu çətinliyi, yəqin ki, yuxarıda göstərildiyi tərzdə məqbul həll
edə bilərik. 11. Lakin bu çətinliyin ardınca başqası da gəlir.
Sadə adamların nəcib adamlardan üstün tutularaq daha vacib
məsələlərdə həlledici rola malik olmaları qəribə görünərdi; bəs
axı vəzifəli şəxslərdən hesabat qəbul etmək və onları seçmək -
107
çox vacib məsələdir. Deyildiyi kimi, bir sıra dövlət quruluşların-
da bu, xalqın ixtiyarına verilmişdir, çünki xalq məclisi bütün bu
kimi işlərdə müstəsna səlahiyyətə malikdir. Xalq məclisində,
şurada və məhkəmədə az əmlak senzinə və istəniiən yaş həd-
dinə malik olan adamlar iştirak edir; xəzinədarlar, strateqlər və
ümumiyyətlə, yüksək vəzifə sahibləri olan şəxslərsə iri əmlak
senzinə malik olan adamlardır. 12. Lakin sonuncu çətinliyi də
beləcə asanlıqla həll etmək olardı və ola bilsin, burada da hər
şey düzgündür. Axı nə məhkəmənin üzvü, nə şuranın üzvü, nə
xalq məhkəməsinin üzvü, hökumət nümayəndəsi deyil; adları
çəkilən üzvlərin hər biri idarənin yalnız tərkib hissəsidir (mən
tərkib hissəsi deyəndə şuranın, xalq məclisinin və məhkəmənin
üzvlərini nəzərdə tuturam), belə ki, xalq kütləsi hüquqi cəhət-
dən daha vacib işlər üzərində müstəsna səlahiyyəti saxlayır:
həm xalq məclisi, həm şura, həm də məhkəmə çoxtərkiblidir,
özü də birlikdə götürəndə hamısının əmlak senzi dövlətdə yük-
sək vəzifə tutanlardan hər birinin ayrılıqda, yaxud kiçik bir qis-
minin əmlak senzini üstələyir. 13. Məsəiə bax bu surətdə həll
olunur. Bizim göstərdiyimiz birinci çətinlikdən açıq-aşkar yalnız
aşağıdakı fikir hasil olur: ali hakimiyyətdə düzgün qanunlar
olmalıdır, vəzifəli şəxsiər isə - bu, istər bir nəfər olsun, istərsə
bir neçə nəfər - yalnız o hallarda həlledici rola malik olmalıdır
ki, qanunlarda doğru cavab tapmaq mümkün olmasın, zira,
ümumiyyətlə, tam şəkildə bütün ayrı-ayrı hallara münasibət bil-
dirib, qanunda müəyyən yer vermək asan deyil. Bəs düzgün
qanunlar hansı xarakterdə o lm a lıd ır- burada hələ aydın heç nə
demək olmaz; burada hələ əvvəl göstərilən çətinliklər qalır, yəni
ədalət prinsipinə əsaslanan və ya əsaslanmayan dövlət quru-
luşu formaları kimi, qanunlar da pis və ya yaxşı ola bilər. Yalnız
bircə şey aydındır: qanunlar bu və ya başqa dövlət quruluşu
formalarına uyğun olmalıdır. Əgər bu belədirsə, onda aydındır
108
ki, düzgün dövlət quruluşu formalarına münasib qanunlar əda-
lətli, düzgünlərdən yayınan formalara uyğun gələn qanunlar isə
ədalətsiz olacaqdır.
VII.
1. Əgər bütün elmlərin və sənətlərin son məqsədi
yaxşı şeydirsə, onda ən zəruri şey bütün elmlərdən və sənət-
lərdən yuxarıda duran siyasətin başlıca məqsədidir. Dövlətdə
olan yaxşı şey ədalətdir, yəni o şeydir ki ümumun mənafeyinə
xidmət edir. Ümumun təsəvvürünə görə ədalət bir bərabərlikdir:
bu müddəa məlum dərəcəyə qədər əxlaqi məsələləri araşdıran
fəlsəfi fikirlərə müvafiq gəlir. İddia edirlər ki, ədalət şəxsiyyətə
aidiyyatı olan bir şeydir və bərabərlər tən olmalıdır. Lakin qoy-
maq olmaz ki, bərabərliyin və qeyri - bərabərliyin nədən ibarət
olması aydınlaşdırılmamış qalsın, bu, çətin məsələdir, eyni
zamanda da siyasi fəlsəfə sahəsinə aiddir.
2.
Kimsə ola bilər desin: hər hansı nemətin bolluğu bəzilə-
rində dövlət vəzifələrinin qeyri-bərabər bölünməsinə əsas verə-
cək, hətta adamların bütün qalan şeylərdə bir-birindən fərqlən-
məyib, bir bərabərdə olduğu halda; axı bir-birindən fərqlənənlər
həm hüquqi, həm də onlara münasib olan işlər cəhətdən seçilir-
lər. Lakin əgər bu fikir düzgündürsə, onda dərisinin rəngi, yaxşı
boyu və ümumiyyətlə, hər hansı bir cəhətdən üstünlük təşkil
edənlər də siyasi hüquqda bir üstünlüyə malik olacaqlar. Lakin
bu, hətta ilk baxışdan belə yanlış olmayacaqmı? Bu, digər elm-
lərin və sənətlərin müzakirəsindən məlum olacaq. Doğrudan
da, məgər ən yaxşı fleytaları eyni dərəcədə mahir fleyta çalan-
lardan əsli - nəcabətilə seçilənəmi vermək lazımdır? Axı bu,
onların ifaçılıq bacarığının artmasına təsir göstərməyəcək. Kim
fleytada özünün ifaçılığı ilə seçilirsə, ən yaxşı aləti də ona ver-
m ək lazımdır. 3. Əgər bizim sözlərimiz hələ aydın deyilsə, onda
bunlar sonrakı müzakirədə bizim gətirdiyimiz misaldan aydınla-
109
Dostları ilə paylaş: |