Alxan bayramoğlu miRZƏ ƏLƏKBƏr sabiR
Yüklə 1,32 Mb. Pdf görüntüsü
|
103 104 BİR MƏCLİSDƏ ON İKİ KİŞİNİN SÖHBƏTİ Vekil Həqsizə həqli deyib, bir çox günaha batmışam. Həkim Dərdi təşxis 1 etməyib, qövm-əqrəba ağlatmışam. Tacir Mən həlal ilə həramı bir-birinə qatmışam. Rövzəxan Ümmətin pulun alıb, mən gözlərin islatmışam. Dərviş Nerdə bulsam soq 2 açıb, min-min yalan söz satmışam. Səfi Ruzü şəb 3 həq-həq deyib, mən hər kəsi oynatmışam. Molla Gündə bir fitva verib, məxluqu çox aldatmışam Elm Qət'i-ümmid 4 etmişəm, yeksor 5 bu qövmi atmışam. Cehl Ortada keyf eyləyib, mən həm məramə çatmışam. Şair Bülbülə, eşqə, gülə dair yalan fırlatmışam. Əvam Anlamam hərgiz, cəhalət bəstərində 6 yatmışam. Qəzetəçi Mən cəridəm 7 dolmaq üçün mətləbi uzatmışam. 1 Təşxis—xəstəliyin növünü düzgün müovyən etmə, diaqnoz. 2. Soq (sovq)— bazar, meydan . 3. Ruzü şəb—gücə-gündüz 4 Qət i-ümmid— ümidi kəsinə, əl üzmə. 5. Yeksər— başdan-başa, büsbütün, tamamilə. 6. Bəstər— yorğan-döşək. 3. Cəridə—qəzet. 105 MİLLƏT NECƏ TARAC OLUR-OLSUN, NƏ İŞİM VAR?! Millət necə tarac olur-olsun, nə işim var?! Düşmənlərə möhtac olur-olsun, nə işim var?! Qoy mən tox olum, özgələr ilə nədi karim. Dünyavü cahan ac olur-olsun, nə işim var?! Səs salma, yatanlar ayılar, qoy hələ yatsın, Yatmışları razı deyiləm kimsə oyatsın. Tək-tək ayılan varsa da, həq dadıma çatsın. Mən salim 1 olum, cümlə cahan batsa da, batsın; Millət necə tarac olur-olsun, nə işim var?! Düşmənlərə möhtac olur-olsun, nə işim var?! Salma yadıma söhbəti-tarixi-cəhani, Əyyamı-sələfdən 2 demə söz bir də, filani, Hal 3 isə gətir meyl eləyim dolmanı, nani, 4 Mustəqbəlı 5 görmək nə gərək, ömrdü fani; Millət necə tarac olur-olsun nə işim var?! Düşmənlərə möhtac olur-olsun, nə işim var? Övladı-vətən qoy hələ avarə dolansın Çirkabı-səfalətlə əli, baş, bulansın, 1. Salim— sağ, salamat 2. Əyyami-sələf -keçmiş zamanlar, 3. Hal— ındı, bu gün. 4. Nan— çörək. 5. Müstəqbəl— gələcək. 106 Dul övrət isə sailə 6 olsun, oda yansın, Ancaq mənim avazeyi-şə'nim 7 8 ucalansın, Millət necə tarac olur-olsun nə işim var?! Düşmənlərə möhtac olur-olsun, nə işim var?! Hər millət edir səfheyi-dünyadə' tərəqqi. Eylər hərə bir mənzili-mə’vadə tərəqqi, Yorğan-döşəyimdə düşə gər yadə tərəqqi, Biz də edərik aləmi-rö’yadə tərəqqi; Millət necə tarac olur-olsun nə işim var?! Düşmənlərə möhtac olur-olsun, nə işim var.! 6. Sailə— dilənçi qadın. 7. Avazeyi-şən— $öhrət, ad-san sədası. 8. Səfheyi-dünya— yer üzü. 107 ADƏTIMIZ DAŞ IDI DƏ VA GÜNÜ Adətimiz daş idi də'va günü, Tullandıq əldə sapan qıjhaqıj! Hər kəsə dəysəydi edərdi haman Bir neçə gün ahü fəğan, ufhauf! Mərhəm olurdu, sağalırdı yara, Əldə qalırdı yenə can sapbasağ. İmdi revolverdi, dönüm başına, Nagəh olur gülləfəşan partapart! Onda görürsən yıxılıb yanbayan Bir neçə növrəstə cəvan laybalay! Tüf belə dövranə ki, bədtər olur Seyri-fələk, dövri-zəman ilbəil! Milləti-islam qırır bir-birin, Allah, aman, bu nə yaman qırhaqır! Qardaşa bax, qardaşını öldürür, Vəhşi olub əhli-cahan sərbəsər! Milləti gördükcə belə hərcü mərc Könlüm olur dopdolu qan qatbaqat. 108 Böylə gedərsə, Bakı əldən gedər, Qalmaz o mə'vadə' aman hiç, hiç! Bari, xudaya, özün islah qıl, Ta edələr pirü cəvan sülh, sülh! UŞAQLARA Ey millətin ümmidi, dilü canı, uşaqlar! Validlərinin sevgili cananı, uşaqlar! Madərləriniz 1 etdi sizə mehrü məhəbbət, Ağuşi-şəfəqqətdə sizi bəslədi rahət, Validələriniz xərcinizə etdi kəfalət 2 , Əlminnətü-lillah, sizə yar oldu səadət, Olduz hərəniz bir evin oğlanı, uşaqlar! Asudə gəzin indi bu dünyanı, uşaqlar! Siz sərv 2 kimi sərgəş 4 olub boylə boy atdız, İllik beçə tək banlıyaraq xəlqi oyatdız, Şad oldu pədər 5 , madəriniz— bu boya çatdız, Bəsdir sizə gəhvareyi-naz 6 içrə ki, yatdız, * Mə'va—yer, yurd, məkan, sığınacaq. * Pirücəvan— qoca və gənc. 1. Madər — ana 2. Kəfalət — zamin olmaq, Məs’uliyyətini öhdəsinə almaq 3. Sərv — sərv ağacı - bədii ədəbiyyatda gözəlin ucaboylu olmasına i,saraldır 4. Sərgəş — baş qaldıran, itaətsiz 5. Pədər — ata 6. Kəhvarə — beşik; gəhvareyi-naz —körpələrin əzizlənərək yatdıqları beşik 109 İndi buraxın balışı, yorğanı, uşaqlar! Hom tərk eləyin xaneyi-viranı 7 , uşaqlar! Vəqt oldu çıxıb küçədə cövlan edəsiz siz, Hərcayi 8 gəzib, hər yeri seyran edəsiz siz, Cəngü cədəlü qarətü talan edəsiz siz, Hər cildə girib, aləmi viran edəsiz siz, Gündə atasız bir neçə patranı, uşaqlar! Ta öyrənəsiz şiveyi də'vanı 9 , uşaqlar! Vəqt oldu həvəs etməyəsiz məktəbə, dərsə, Tə lim alasız hər nə ki, aləmdə betərsə, Xeyri buraxıb, əxz edəsiz hər nə zərərsə, Mail olasız hər işə kim, fıtnəsə, şərsə, Adət qılasız hərzəvü hədyanı, uşaqlar! Siz neyləyəsiz məktəbi, mollanı, uşaqlar! Vəqt oldu vurub yıxmağa müştaq 10 olasız siz, Evdə gərək əvvəlcə ki, qoççaq olasız siz, Həm validə 11 , həm validəyə 12 ağ olasız siz, Dincəlmiyələr ta nə qədər sağ olasız siz, Hər gün döyəsiz madəri-nalanı, uşaqlar! Ta uf deməyə qalmıya imkanı, uşaqlar! 7. Xanə - ev; xaneyi-vmran - dağ,İmiş, xarabaya dönmüş ev 8. Hərcayi —avara, sərgərdan, vcyl. ' 9.Şiveyi-dəva-dava eləməy'n yolu, qaydası 10 . Müştaq —şövqlü, həvəsli. 11 . Valid — ata 12 . Validə—ana Yüklə 1,32 Mb. Dostları ilə paylaş:
|