99
1986-cı ildə Oklaxoma məhkəməsi 17 yaşlı Son
Sellersi üç qətlə ‒ anasını, ögey atasını və mağazadakı
satıcını öldürdüyünə görə mühakimə etdi. Sellers
özünün məktəbdəki şkafında «iblisanə bibliya»
saxlayırdı. «Zülmət kitabı» adlandırdığı gündəliyində o
yazırdı: «Yer və kainat hökmdarı iblis naminə zülmət
qüvvələrinə öz güclərini mənə vermələrini əmr
edirəm». İstintaq iblisanə tə᾽limin müxtəlif vasitələrini
də aşkar etdi ‒ «Zülmət kitabı», «iblislə qanla
möhürlənmiş müqavilə», «Susma kodu», «Tərsinə
çevrilmiş pentaqram şəkli», «Ağır rok» üslubunda
musiqi, həmçinin dəhşət filmləri.
90
Gənclərin böyük bir hissəsi üçün satanizmlə ilk
tanışlıq helloin bayramıdır. Bu, ölüm hökmdarı iblisə
qədim bütpərəst sitayiş mərasimidir. Bu bayram
zamanı demək olar ki, bütün əhali ölüləri təqlid edir və
bunun üçün ölü qiyafəsinə girərək dilənir. «Pislik
yaxud hədiyyə» mərasimi zamanı amerikalılar ölülərin
ruhlarına iblislə bağlı bəxşişlər verirlər. Təsadüfü deyil
ki, Amerikadakı iblis kilsəsi bu günü özünün bayramı
e᾽lan etmişdir. Onların fikrincə bu bayramdan iblisin
varlığına şəhadət kimi istifadə olunmalıdır.
91
İblisanə
sektaların
əksəriyyətində
rok-musiqi
(xüsusilə ağır rok) iblisə ibadət onu səsləmə ayininin
özünəməxsus girişi rolunu oynayır. Qərbdəki kütləvi
mədəniyyətin əsas tərkib hissələrindən birinə çevrilən
rok musiqisi yəhudi rəhbərlərin başçılığı altında
xristian şüurunun dağıdılmasının qüdrətli alətinə
çevrildi.
92
Mən artıq qeyd etmişdim ki, rokun banisi E.
Presle yəhudi olması ilə fəxr edir və xristianlığın
100
dağıdılmasındakı xü susi missiyası onu sevindirirdi.
Onun konsertlərini görən xristianların fikrincə
narkoman və sodomit presle iblissevərlərin parlaq tipi
idi. Satanizm tədqiqatçısı Con Todd qeyd edir ki:
«İblisə həsr olunmuş musiqi vallarının (rok musiqi)
hamısı eyni
prinsip əsasında qurulub. Cinsi
münasibətlər zamanı edilən hərəkətlərə müvafiq
şəkildə inkişaf edən ritmi hissəsindən istifadə edilir.
İnsana qəflətən elə gəlir ki, o, dəli olub və sonda bu,
isterikaya gətirib çıxarır... Gənclər müəyyən müddət bu
səslərin tə᾽sirinə mə᾽ruz qaldıqda onlarda depressiya,
qıcıqlanma, təcavüzkarlıq hissləri baş
qaldırır.
Mahnıların mətnlərini araşdırmaq üçün özlərində səbr
tapanlar tezliklə belə bir qənaətə gəlirlər ki, bu mətnlər,
bir qayda olaraq, yeknəsəqdir. Onlarda valideynlərə,
cəmiyyətə, bütün varlığa qarşı müqavimət təbliğ edilir.
Anarxiya yaratmaq üçün zəruri şərait insanın bütün
şəhvani hisslərini azad etməkdir ki, bu da öz
növbəsində satanizmin bütün dünyada hökmranlığına
yardımçı olur.»
93
Bə᾽zi mahnılarında rok müğənnilər açıqca iblisə
sitayiş edirlər. Belə ki, Con Lennon ona müraciətlə
deyirdi: «İnsanları elə indi, dərhal azad et, bunu yerinə
yetir, bizim əlimiz havada qalıb... Biz sənə dualar
bağırmaq istəyirik: İnsanları azad et... 666-dır sənin
adın.»
94
Müasir dünyada iblisanə ‒ misdiq ədəbiyyat artıq
yuxarıda sadaladığım Krouli, yaxud Lavey kimi
yazıçıların əsərləri ilə məhdudlaşmır. Onlardan başqa
külli miqdarda daha zərif, daha çox ziyalılalar
101
tərəfindən istifadə edilən iblisanə kitablar da var.
Onların müəlliflərinin ad çeşidi də çox zəngindir: K.
Kastanyeda, H. Mayrinq, Umberto Eko, Kristofer
Faulerdən başlamış, Stiven Kinq, Artur Klark və hətta
rus yazıçısı Dannil Andreyevə qədər.
70-ci illərdə dünya satanizm hindli cadugər don
Xuanın şagirdlərinin əsərləri ilə də zənginləşdi. Karlos
Kastanyed, Florində Donner, Tayşi Abelyarın kitabları
vasitəsilə, narkotik bitkilərdən magik ayinlərdən
istifadə etməklə don Xuanın davamçıları ruhlar
dünyası ilə əlaqəyə girirdilər. Əksər hallarda bu,
narkotik seanslar olurdu ki, cadugar-şarlatanlar onlara
dini don geydirirdilər. Qərbdə məşhur olan bir çox
musiqiçi, rəssam, şair ruhlular dünyasından geri qayıda
bilmədi. «Misdiq ayinə aludə olmaqla, onlar
narkotikdən həlak oldular. Karlos Kastanyedanın o
dünya qüvvələrinə cəlb etdiyi və özlərinə qəsd edən
minlərlə adamın taleyi isə bizim üçün həmişəlik
qaranlıq qalacaqdır.»
95
Yalnız ABŞ-da bu iblissevərlərin əsərləri milyonlarla
tirajla çap olunub. Bu nəşrlərin bir hissəsini ABŞ
hökuməti maliyyələşdirib.
İblissevrlər hərəkatı demək olar ki, həmişə
prezident-masonlar tərəfindən gizli şəkildə dəstəklənib.
Lakin prezident Reyqandan başlayaraq, bu dəstək
aşkar şəkil almağa başladı. 1987-ci ildə Reyqan «müasir
Amerika həyatında satanizmin mühüm rolunu»
96
kütlə
qarşısında e᾽tiraf etdi və seçicilərin bu hissəsinin
mənafelərinin
nəzərə
alınmasının
zəruriliyini
vurğuladı.
102
Reyqan
hökuməti
iblissevərlərin
hüquqlarını
genişləndirən bir sıra qərarlar da qəbul etdi:
‒dövlət qulluğuna, o cümlədən dövlət vəzifələrinə
qəbul zamanı iblissevərlərin hüquqlarının pozulmasına
yol verməmək;
‒«Amerikanın aparıcı görücülərini, okkultuçularını
və nekromanlarını prezident və hökumət orqanlarına
məsləhətlər vermək işinə cəlb etmək;
‒dövlət material və sənədlərində iblissevərlərin
hisslərini təhqir edəcək söz və ifadələrdən istifadəyə
yol verməmək.
97
Amerika
mətbutatı
Reyqanın
iblissevərlərə
münasibətdə yeni siyasətini onun cəmiyyətə tə᾽sirini
artırmaqla bağlı praqmatik addımı kimi dəyərləndirdi.
Reyqan hökumətinin bə᾽zi üzvləri üçün onun bu qərarı
əsil bayrama çevrildi. Deyilənə görə, «Helloyin»
zamanı onlardan dördü sevincdən sərxoşluq dərəcəsinə
qədər içmiş və soyunaraq, birbaşa stolun üstündə rəqs
etmişdir.
98
Reyqandan sonra bütün prezidentlər müxtəlif
ixtisaslı okkultuçuları rəsmi olaraq dövləti məsələlərlə
bağlı məsləhətləşmələrə də᾽vət edirdilər.
Ən yeni iblisanə meyillər təkcə hökuməti deyil, ən iri
şirkətləri də ehtiva etdi. Belə ki, 1 mart 1990-cı ildə
televiziya aparıcısı Filo Donahyunun teleşolarından
birində «prokter en Gembl» şirkətinin rəhbərləri çıxış
etdilər. Onlar tamaşaçılara iblis kilsəsinin davamçıları
olmaları və gəlirlərinin bir hissəsini ona yardıma
ayırırmaları barədə mə᾽lumat verdilər.