Fuad
МишаФа
KulturologiYa effcklivll hay al m faallvvata
aparan vol
bəşəriyyətin gələcəyinin bütövlükdə gənclərin təhsil və tərbiyəsindən
asılı olması fikrindən çıxış edirdilər. XIX əsrin sonunda avropa
ölkələri və ABŞ-da icbari ibtidai təhsilin tətbiqi bu strateji məsələnin
həll edilməsində həlledici əhəmiyyətə malik oldu. Təhsilin
əhəmiyyətli rolu yalnız ayn-ayn sahələr üçün peşəkar mütəxəssislər
hazırlamaqdan ibarət deyildi. Bu, elmi və gündəlik şüur arasındakı
fərqi azaldaraq, şəxsiyyətin sosial mobilliyinin artması və Avropada
mədəni-iqtisadi tərəqqinin sürətlənməsi üçün şəraitin yaradılmasına
yardım edirdi. Bununla yanaşı, inkişaf etməkdə olan kapitalizmin
təhsil sisteminə avtoritar hakimiyyətin mənafeyinə xidmət edən
ziddiyyətlər müəyyən təsir göstərirdi. Bu ziddiyyətlər ondan ibarət idi
ki, hakimiyyət, bir tərəfdən yaradıcı şəxsiyyətlərin - müstəqil qərar
qəbul etmə və tənqidi təfəkkürə malik alim və mütəxəssislərin
hazırlığı və inkişafında maraqlı idi. Digər tərəfdən isə, yaradıcı işçi və
qulluqçuların məmurların nüfuzuna, konformizmə, hakim strukturlara
sözsüz xidmətlə tabe edilməsində də maraqlı idilər. Bir tərəfdən
yüksək ixtisaslı mütəxəssislərə olan ehtiyac, digər tərəfdən isə, bəzi
buıjua məmur dairələrinin, asan idarə edimə baxımından, geniş
kütlələrin cahilliyi və geriləməsindəki marağı millətin sosial-mədəni
inkişaf templərində
mənfi təzahür olunurdu. Həqiqi demokratik
hakimiyyəti avtoritar hakimiyyətdən fərqləndirən bu ziddiyyət
kapitalisf cəmiyyətlərin
sonrakı tədrici demokratikləşdirilməsi
prosesində aradan qaldırılmağa başladı. Kapitalist cəmiyyətlərindəki
sosial ziddiyyətləri aradan qaldırmaq üçün, inqilaba alternativ vasitə
kimi, siniflər və sosial qruplar arasında əməkdaşlıq yolu ilə
mənafelərin harmonizasiyasına istiqamətlənmiş, sosial islahatların
təkamülü yolu seçildi.
XIX əsrin ikinci yarısı - XX əsrin əvvəllərindəki elmi kəşflər
nəticəsində, dünyanın yaranışına mexanistik nyuton nəzərindən fərqli,
yeni nəzərlə baxmaq üçün əlverişli şərait yarandı. Elm Yer kürrəsində
həyatın əmələ gəlməsi, məkan və zaman, materiyanın quruluşu və
hərəkəti, təbiətin inkişaf qanunları və insanın orada yeri haqqındakı
təsəvvürlərə inqilabi dəyişikliklər gətirdi. Çarlz Layel, Çarlz Darvin,
Ernest Hekkel, Georq Mendel və digər görkəmli alimlərin əsərləri
təbiətin və insanın özünün tarixi problemlərinin maarifli insanların
diqqət mərkəzinə gətirilməsinə yardım etdi. Yeni biliklər və inkişaf
246
Fuad M
mw
HİKİQ
y
Kulturologiva cffektİYİi haval ta faalivvata aparan yol
texnologiyaları
yalnız
avropa xalqlarının deyil, həm də bütün
bəşəriyyətin istifadəsinə verildi.
Onlar obyektiv olaraq, müxtəlif
səviyyədə də olsa, dünyanın ayn-ayn ölkə xalqlannın ümumi mədəni
səviyyəsi və intellektual potensialının inkişafına təsir göstərirdilər.
Avropada mədəni tərəqqinin
mühüm tarixi əhəmiyyəti də məhz
bunda idi. Dünyanın yeni elmi mənzərəsi Maksvel, Mendeleyev,
Rentqen, Eynşteyn, Küri, Bor, Rezerford və digər görkəmli alimlərin
kəşfləri ilə zənginləşərək, bütün baxışlar
sisteminin dəyişməsinə səbəb
oldu və Yeni dövr demokratik mədəniyyətinin ciddi nailiyyətinə
çevrildi. Xalqın elmi dünya görüşünün formalaşmasına yardım edən
ictimai maarifçilik sistemi geniş vüsət aldı. O, İngiltərə, Fransa, ABŞ,
eləcə də Köhnə və Yeni dünyanın görkəmli alimlərinin iştirak
etdikləri
kütləvi mühazirələr yolu ilə həyata keçirilirdi. Bununla
yanaşı, Avropa və ABŞ-da
yaşlılar üçün məktəb və kurslar,
universitetlərdə təbliğat şöbələri, “xalq universitetləri”, axşam və
bazar günü məktəbləri geniş yayılmağa başladı. Elmi biliklərin
inkişafi, elm və texnika nailiyyətlərinin praktik mənimsənilməsi insan
qabiliyyətləri və onun inkişaf imkanlarını genişləndirdi. Bütün bu
faktorlar Yeni dövrdə demokratik mədəniyyətin təkamülünə böyük
təsir göstərdi.
Lakin demokratik mədəniyyətin
inkişafında uğurlarla bərabər
neqativ hadisə və obyektiv çətinliklər də olurdu. Yetgin kapitalizm
cəmiyyətində burjuaziyanın bir hissəsinin öz “status quo”-nu
saxlamaq istəyi ilə əmələ gəlib, yaradıcılığa düşmən olan konformizm
mədəniyyətdə müəyyən durğunluq, hətta böhran hadisələrinə səbəb
oldu. Bunlara, bir çox xalqların “ümumi əməyinin” nəticəsi olan, ruhi
və maddi dəyərlərin paylanmasında bərabərsizlik də əlavə edilməlidir.
Həmin ziddiyyətlərin daha da kəskinləşməsinə
monopolist
kapitalizminin inkişafi təsir göstərdi. Bununla belə, mədəniyyət
demokratikləşdirildikcə, monopoliyaların yaranması ilə əlaqədar olan
kapitalizm ziddiyyətləri də tədricən aradan qaldırılırdı. O, öz
təcəssümünü - ümumi seçki hüququ,
antiinhisar və sülhyaradıcı
siyasət, əhalinin sosial müdafiəsinin effektiv sistemləri, hökumətin
parlament qarşısında
məsuliyyəti və digər
proqressiv dövlət
sənədlərində tapdı. Elm və təhsilin qabaqlayıcı inkişafi xalqın sosial
fəallığının inkişafinda güclü faktor oldu. Kəmsavad, intellektual
247