Ruslan ABDULLA YEV. Qıpçaq qrupu türk dillərində leksik-semanlik
_________________________
konversiya
_________________________
sıra sözlərdə özünü göstərir. A.Axundov bu barədə yazır:
«İltisaqi dillərdən biri kimi Azərbaycan dilində, flektiv dil
lərdə olan fonematik əvəzlənmə yoxdur.
Ümumiyyətlə, qrammatik və leksik mənaların ifadə
olunmasında başqa türk dillərində olduğu kimi bizim dili
mizdə də monosemantik affikslər, həm sözdəyişdirici, həm
də sözdüzəldici şəkilçilər əsas rol oynayır. Fonetik asılılığa
məruz qalmayan söz kökləri isə m üxtəlif qrammatik vəziy
yətlərdə sabit və dəyişməz qalır. Bir sözlə, Azərbaycan dilin
də fonematik əvəzlənmə axtarmaq nəzəri cəhətdən doğru
deyil. Lakin bir çox amillər bizim dilimizdə fonematik əvəz
lənmələrin tədricən özünü göstərməsi üçün müəyyən əlveriş
li şərait yaratmaqdadır»1
Konversiyanın tipləri m üxtəlif və rəngarəngdir. Sözün
bir nitq hissəsindən digərinə keçidinin 3 tipi vardır:
1) leksik-semantik;
2) morfoloji-semaııtik;
3) morfoloji-sintaktik.
Leksik-semantik konversiyada eyni sözlər yalnız kök
lərdən ibarət olur. Məsələn, “yaxşı ” sözünü götürək. Bu lek
sik vahid yalnız kökdən ibarət sifətdir. Leksik-semantik kon
versiya statusu qazanmaq üçün bu sifət zərfə keçməlidir və
onun sintaktik funksiyasım qazanmalıdır. Müqayisə et: yaxşı
adam-yaxşı oxuyur. Göründüyü kimi, “yaxşı ” sözü sintaktik
variasiyaya məruz qalmışdır.
Biz bu hadisəyə sintaktik hadisə kimi deyil, leksik-se
mantik hadisə kimi baxmalıyıq. “İkinci dərəcəli sintaktik
funksiyalarda bu nitq hissələrində sözlərin istifadə edilməsi,
1 A x u n d o v A. A zərb ay can dilin in fonetikası. B akı: M aarif, 1984,
s ə h .88_________ ________________
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası. səhifə 398
digər nitq hissələrində əsas sintaktik funksiyalardırsa, sözün
sintaktik dəyişməsi adlana bilər. Digər nitq hissəsinə aid olan
və sintaktik dəyişmənin təzahürünü söz yaratmağa aid etmə
yə əsas yoxdur. Sintaktik dəyişmənin hədləri substantiv, ad-
yektiv, verbial və bu kimi xüsusiyyətlərdə aşkara çıxır. Düz
dür, bir nitq hissəsindən başqa nitq hissəsinə keçid, şübhəsiz,
sözün sintaktik dəyişmələr imkanı ilə əlaqədardır. Sonuncu
başlanğıc nöqtə rolunu oynayır və birincinin əsasıdır. Bunun
la bərabər prinsip etibarilə bunlar ayrı-ayrı təzahürlərdir və
onları məhdudlaşdırmaq lazımdır: birinci halda, həqiqətən
yeni lüğət vahidi yaranır, ikinci halda isə bu baş vermir” 1
Bu hadisə haqqında baxışlar müxtəlifdir. Türkologiya
da konversiya hadisəsi haqqında üç nöqteyi-nəzər diqqəti
cəlb edir.
Birinci qrup dilçilər hesab edirlər ki, isim tamamlığın.
sifət təyinin funksiyasında çıxış edir. Bu, konversiya hadisə
sidir (N.K.Dmitriyev, A.N.Kononov, A.İ.İsakov, F.R.Zeyna-
lov və b.).
İkinci fikrin tərəfdarları belə bir mülahizə irəli sürürlər
ki, türk dillərində isim sifətin, sifət zərfin funksiyasını müəy
yən kontekstdə yerinə yetirirsə, bu, konversiyadar (P.M.Me-
lioranski, N.F.Katanov, N.İ.Aşmarin).
Üçüncü fikrə görə, bu hadisə (konversiya) nitq hissələ
rinin zəif diferensiallaşmasıdır (İ.A.Batmanov, S.K.Kenesba-
yev, L.N.Xaritonov, N.A.Baskakov, E.V.Sevortyan).
Tədqiqatların gedişində türkologiyada bu problemlə
əlaqədar dördüncü bir konsepsiya cla meydana gəldi. Həmin
konsepsiyanın tərəfdarları - A.A.Yuldaşev, F.A. Qəniyev,
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutunun türk dilləri şiibəsi
Türk dillərinin tarixi-müqayisəli leksikologiyası məsələləri
,
III cild, Bakı
,
2012
‘Современный русский язык.Морфология.М.,1952.
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası. səhifə 399
A.A.Axundov, İ.P.Pavlov, S.Abdullayeva) bu hadisəni dilin
tipoloji quruluşu ilə bağlayır, bunun müqayisəli-tutuşdurma
qrammatikasında, leksikoqrafik praktikada dəyərini göstə
rirlər.
Beləliklə, qıpçaq qrupu türk dillərində leksik-semantik
konversiyanın aşağıdakı növləri müəyyənləşdirilmişdir:
substantivləşmə (isimləşmə)
adyektivləşmə (sifətləşmə)
adverbiallaşma (zərfləşmə)
verballaşma (felləşmə)
Konversiyanın bu növləri birinci və ikinci tiplər adı
altında birləşir. Substantivləşmə və verballaşma birinci tip;
sifətləşmə və zərfləşmə konversiyanın ikinci tipi kimi xa
rakterizə olunur.
§1. Substantivləşm ə leksik-sem antik
konversiyanın bir növü kim i
Qıpçaq qrupu türk dillərinin morfoloji sistemində elə
sözlər vardır ki, cümlədə yerinə görə m üxtəlif funksiyalarda:
həm fel, həm ədat, həm əvəzlik, həm bağlayıcı və s. kimi iş
lənir. Bu ondan irəli gəlir ki, konversiya deyilən linqvistik
hadisə bir nitq hissəsinin digər nitq hissəsinə keçməsi prin
siplərinin funksional xüsusiyyətlərini müəyyənləşdirir. Bu
funksiyalar aşağıdakı kimidir:
Qisim sifət funksiyasında.
2) sifət zərf funksiyasında.
3) say zərf funksiyasında.
4) qoşma zərf funksiyasında.
«Substantivləşmə» termini ingilis dilində “substanje”,
“substantive” sözündən olub, mənası əşya, isim deməkdir.
Bu anlayış sifət, say, əvəzlik, zərf və felin müəyyən kon-
Ruslan ABDULLAYEV. Qıpçaq qrupu türk dillərində leksik-semantik
___ _______________________
konversiya
_____________________________
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası. səhifə 400
tekstdə əşyalıq məzmunu kəsb etməsi və ismə məxsus bütün
morfolji əlamətlərin öz üzərinə keçirilməsi prosesinə əsas
lanır.
«Substansiya» bir termin kimi fəlsəfə elmində bütün
əşya və hadisələrin ilk əsası, mahiyyəti və məğzi mənasında
işlədilir. «Substantivləşmə» isə dilçilikdə digər nitq hissələri
nin isim kateqoriyasına keçməsi, isim xüsusiyyətini qazan
ması, yəni isimləşmə anlamındadır.1 Substantivləşmə leksik-
semantik konversiyanın növlərindən biridir. Leksik-semantik
konversiyanın bu növündə m üxtəlif nitq hissələrindən isim
yaradılır. Bu prosesə konversiya yolu ilə isim yaradıcılığı da
demək olar. «Substantivləşmə sözlərin digər qrammatik si
niflərdən hər hansı sözdüzəldici vasitələri (affıks, kökün də
yişməsi) tətbiq etmədən isim siniflərinə keçidi qədim zaman
lardan məlumdur»1
2.
Türk dillərində konversiya yolu ilə substantivləşmənin
aşağıdakı tip və istiqamətləri özünü göstərir.
Sifət-isim istiqamətində substantivləşmə. Bu istiqamət
də keçid sifətlərin substantivləşməsi də adlanır. Sifətlərdən
isimlərin törəməsi və ya isimlərdən sifətlərin törəməsi hadi
sələri bu nitq hissələrindən birincinin - sifətin substantivləş
məsi, ikincinin - ismin atributivləşməsi ilə əlaqədardır. Lakin
türk dillərində birinci hadisə ikinciyə nisbətən daha qüvvətli
dir. Nümunələrə baxaq:
Jas kartaymak, joktuvmak, tuvgan ölmek.
Tağdır jok, ötken ömir kayta kelmek.
AMEA Nəsimi adına Dilçilik institutunun türk dilləri şöbəsi
Türk dillərinin tarixi-müqayisəli leksikologiyası məsələləri, III cild, Bakı, 2012
1 Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 4 cilddə. Bakı: Elm, 1987, s.109
2Татарская грамматика. 2. Морфология, Казань, Татарское книжное изда
тельство, 1993, с. 100; Георгиева В.Л. О субстантивация как языковом явле
ния. - «Ученые записки ЛГПИ имени А.И.Герцена», т. 242, Л., 1963, с.63
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası. səhifə 401
Dostları ilə paylaş: |