Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
305
Lətifi «Təzkirətüş-şüəra». s. 300-301.
Süruri-yi Ģərqi
Vilayət-i Ģərqdən Ģah yetimlərindən və məqam-ı ilhad u iba-
hatun müqimlərindəndür. Bəzilər Rumidür dirlər. Həzrət-i Sultan
Səlim əleyhir-rəhmətil-məlikül-qədim ġah Ġsmayıl-i sürxsər-i bəd-
siyər-i iblis-rəhbər ilə fəza-yi Çaldıranda cəngə ahəng itdükdə hə-
dəf-i vücud-i nabudı niĢanə-yi tir və töme-yi Ģir-i ĢəmĢir oldı və
ruh-i bi-fütuhi süftə-yi tirdən və rəxnə-yi ĢəmĢirdən çıkub, ayən-
de-yi canib-i cəhimi və su-i ma-i həmimi buldı. Bu mətlə Ģahi idü-
ginə Ģahiddür.
Mətlə
Qönçədən gül nizə çəkdi Ģaha yoldaĢ olmağa,
Lalələr baĢına tac aldı qızılbaĢ olmağa.
Sünbül-i tərdən səba cəm eyləyüb çarublar,
Asitan-i Ģahda baĢ qodı fərraĢ olmağa.
Ey Süruri yerdə Ģahun nail-i əsb-i Düldüli,
YaraĢur altında mahun ənbərin qaĢ olmağa
.
Qayətdə mətbu əĢarı və müxəyyəl güftarı vardur. Tərz-i nəğ-
zində nəziri mədum və adili na-məlumdur.
Misra
Ta müənbər kakülün xurĢidə salmıĢdur kəmənd.
Nəsr: Bu qəzəli ki, Sultan Səlimə isnad olunur, bunun əĢa-
rındandur. Divanında bulunduğından qeyri tərz ü rəviĢi dəxi bu
xüsusa Ģahid-i Ģafi və bəyyine-yi vafidür.
Mətlə
ÇeĢm-i pürxunumda xalun əksi ey aram-i can,
Miskə bənzər kim qızıl valada itmiĢlər nihan.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
306
Nəsr: və bu Ģeir-i Ģurəngiz dəxi anun dürər-barından və güf-
tar-i gühər nisarındandur.
ġeir
Qamətüm qəmdən büküldi sünbül-i pür-tab tək,
Gözlərüm qan ilə toldı lale-yi sirab tək.
Cəng üçün hər dəm dil-i xaradan ol sərv-i rəvan,
TaĢ saklar sine-yi simin içində ab tək.
EĢq kuyında nəmədpuĢum ki, nail ü dağdan,
Cismüm üzrə hər tərəf olmıĢ durur qüllab tək.
Nəzirə li müəllifihi
Qamətüm qəmdən büküldi dərd ilə tolab tək,
Akdı göz-göz didədən eĢq-i rəvanum ab tək.
Yar ardınca yürürsəm ixtiyari sanmanuz,
Cəzbe-yi zülfi bəni turmaz çəkər qullab tək.
Arizi sanman ki, zatidür gönüldə nar-i eĢq,
AtəĢüm sudan söyünməz lale-yi sirab tək.
Bu hərarətlə Fərata qərq olursam qanmayam,
Sudadur iki gözüm hər dəm həbabi ab tək.
Zində dillərlə Lətifi hər zaman bidar ol,
Bağlamasun qəflət-i dünya gözüni ab tək
.
Aşiq Çələbi. «Məşairüş-şüəra». s. 520-521.
Diyar-i Əcəmdən Ruma mənasib-i aliyyə uma gəlmiĢ, bəzi
ülumdan sənədi və sair məarifdən yədi var imiĢ. Aləm-i səyahətdə
fəqr ü fəlakətdə vücudu həbaya və ömri fənaya varmıĢdur.
Qəzəl
Bi-sütunda bərg-i güllə lale-yi həmraya bak,
Pərdəha-yi dide-yi Fərhad-i qəm-fərsaya bak.
Gər çəməndə lalə ovraqında görsən dağ-i qəm,
Fil-məsəl gökdə Ģəfəq içrə tutılmıĢ aya bak.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
307
Mətlə
Ta ki, sevda-yi sər-i zülfün məkanıdur könül,
ġahbaz-i la-məkanun aĢiyanıdur könül.
Vələhu
ÇeĢm-i pür-xunumla xalun əksi, ey aram-i can,
Miskə bənzər ki, qızıl valada eylərlər nihan.
Qəside-yi eyd
Səlx oldı mah-i ruzə vü göstərdi tab-i eyd,
Ərz eylədi cəhana təmam afitab-i eyd.
Xing-i sipehrə dövlət ilə olmağa süvar,
Mah-i növi idindi mürəssə rikab-i eyd.
Yer-yer fiĢəklər atdı rəvan gecə hər mələk,
Zahir idər səmada sanursın Ģəhab-i eyd.
Sultan-i bərr ü bəhr Süleyman-i bin Səlim,
Qıldı hilali rəxĢünə nəl-i dəvab-i eyd.
Eydiyyə gər inayət ola bən fəqirə cah,
Qədr ola, gecə ruz, ola bi-irtiyab-i eyd.
Qınalızadə «Təzkirətüş-şüəra». s. 474.
Vilayət-i Əcəmdəndür. Sultan Səlim-i mazi zamanında fövt
olub, bu dünyanun süruri fil-həqiqə eyn-i Ģürurdur diyü, diyar-i
üqbada sürur olmaq qəsdiylə sər virmiĢdür və bu aləm-i fənada na-
murad olmaqla murad-i həqiqəyə irmiĢdür. Əgərçi əĢarı bi-Ģümar-
dur. Lakin layiq-i qəbul bəzi mətaliyi vardur. Bu Ģeir anundur.
Dide-yi pür-nəmdə xalun əksi, ey aram-i can,
Miskə bənzər kim qızıl valada olmıĢdur nihan.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
308
Şah Qasım
AĢiq Çələbi təzkirəsində ġah Qasım (? – h.946/1539) adlı
azərbaycanlı Ģair haqqında bilgi vardır. Təbrizdə anadan olmuĢ-
dur. ġeyx Məxdumun oğludur. Sultan Səlim Təbrizə gedərkən xo-
cası Həlim Çələbi ġah Qasımla tanıĢ olmuĢ və onu Ġstanbula gətir-
miĢlər. Qanuni dövründə himayə görmüĢdür. AĢiq Çələbi ġah Qa-
sımın oğlu Əli Çələbi ilə dostluq etmiĢ və atasından bəhs edərkən
onu da xatırlamıĢdır.
Qanuninin haqqında “ġəmailnamə” adlı əsər qələmə almıĢ-
dır
366
. Bundan baĢqa onun yarımçıq qalmıĢ Osmanlı tarixi də var-
dır. ġeirlərinin çoxunu fars dilində yazmıĢdır.
Aşiq Çələbi «Məşairüş-şüəra». s. 791.
Mövlana-yi müma-ileyh xitte-yi Təbrizdəndür. Babası ġeyx
Məxdumidür. Sultan Səlim-i mərhum Təbrizə varduqlarında xacə-
ləri Həlim Çələbi müqəddəma səyahətlə Təbrizə varduqlarında
ġeyx Məxdumi xidmətində bir kaç gün tövbə vü inabət və çillə vü
riyazət itmiĢ, ġah Qasım-i mərhumla dəxi əlaqe-yi məhəbbət itmiĢ
imiĢ. Ol təqriblə izz-i hüzur-i səltənətə tərtib idüb, Sultan Səlim-i
mərhum dəxi ġah Qasımı Təbrizdən Ruma bilə gətürmiĢdür,
anlarun zaman-i səltənətlərində saye-yi rəfətlərində kamal-i rifət
və rəfahiyyətlə ömr geçürmiĢdür. Mərhum ġeyx Məxdumi məri-
fətdə zərif ü nazik və təriqətdə salik ü nasik, diyar-i Əcəm əfazil-
lərindən və ərbab-i fəzaildən imiĢ. Amma əvqatın təhdis ü təfsirə
və elm-i nafein əməl-i salihə həmdəm idüp ifade-yi ümum-i nəf
içün vaz ü təzkirə sərf eyləmiĢ və ayine-yi bünyəsin ənva-yi ibada-
ta vəqf eyləmiĢ idi. Mərhum kəndi dəxi hər elmdə kəzalik, cümlə
366
Курназ Ъ. Тцркийе – Орта Асйа едеби илишкилери. – Анкара: 1999, с. 85.
Dostları ilə paylaş: |