Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
309
fünunda babasına məĢariq idi. Kəndindən istima itdüm ki, bir dəfə
Ədirnədə Sultan Səlim-i cənnət-müqim mərhum hüzurında hazır
oldum, Həlimi Çələbiyə xitab idüp bana iĢarət qılub, babalarınun
ilm-i vəzdə yəd-i tulaları və rütbe-yi minbər-i fəsahətdə dərəce-yi
ülyaları var imiĢ, əcəba bunun dəxi
هٌبارس دلولا müqtəzasınca ol
fəndən həzlləri var mı ola? didilər. Bən dəxi əgər ki, məhabət-i
məclis-i padiĢahidən süsən kimi dih-zəban olanlar qönçə gibi
əbkəm ü lal xüsusa bunun gibi məcme-yi əltaf-i Ġlahidə elm-i bədi
ü bəyanda xamə gibi məĢhurül-bənan olanlar tiğ-i dəhĢətdən
miqraz gibi dilin çeynəyüb pərgal olur, amma himmətləri yavər ü
təvəccöh-i qəlb-i Ģahilərindən dil-i biçarə bəhrəvər olursa
Misra
ب قلعت تسرد نخس
دراد هش شوگ
diyü iqdam idərəm didügümdə sultan-i məzbur
وقوملا ارخباب ملعلا هتٌاعرل ىلاعت الله هازج
د
təzim-i məclis-i elm-i ali və rəvayət-i kəlim-i məcid-i mütəali içün
buyurdılar. Fil hal dörd qat olmıĢ bir ağ Yanbolı kəbəsi gətürdilər,
əmrləri üzərinə oturup xatirümdə olan bəzi ayatı təfsir eylədüm,
əsrarına ittilavü ehkamına tovfiq-i ətibba hasil buyurduqlarında
mübarək didələri əĢkbar, yəni ol gülĢən-i səltənət-i nərgizləri jalə-
bar olub suy-i səmaya nigah itdilər və sirət ü sərirətləriylə necə
türlü müamile-yi cənab-i Ġlah itdilər. Əlqissə mövlanaya əvvəl gə-
lindügində kırk akça ülufə eylədilər, bədəhu əlli oldı. Sultan Sü-
leyman-ı mərhum sərir-i səltənətə cülus etdüklərində seyr-i cəmi-
lələrin tədvin ü inĢa buyurdılar, birkaç cüzü nümunə gördüklərin-
də akçasın yetmiĢ idüb, kəliməsin əla buyurdılar. Ġraqeyn səfəri
qayətinə gəlüb rikab-i humayuna ehda itdükdə ülufəsin yüz itdilər.
ġanında məvali-yi izam rəvayətinə istehqaq olduğın bilüb, ülufə-
sin arturmağa bəhanə olmağçün inĢa-yi tarixi yüz itdilər, akçası
yüz olduqda qoyunu bin olmıĢca həzz itdi. Sənə sittə və ərbain və
tisamiədə axirətə rixlət eylədi. Tarixinə itmam virmədin katib-i
əzəl anun fəzləke-yi dəftər-i ömri yerinə ünvanın təmmət eylədi.
Molla-yi mərhum adab ü əxlaqda və iraq u iĢfaqda əvza u ətvarda
və kar-i kirdarda nəvadirdən və ücube-yi sipəhr-i sairdən idi. Sə-
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
310
ləf-i salehin əsərinə müqtəfi və üləma-yi kamal əsərinə müqtədi
idi. ĠnĢada xod bəraə-yi qələm ki, xatib-i Abbasi dürraə vü min-
bərniĢin-i cami-yi bəraədür. Kürsi-yi sepaye-yi ənamla çıkaldan və
qəndil-i ərĢdən fitile-yi ملقلاو ن ilə çırağ yakaldan məlum degüldür
ki, bir bunun gibinün adına xütbə okımıĢ ola, yaxud qələm ki sa-
yə-pərvər-i
ملعٌ ملام ناسنلاا
ملع ملقلاب ملع dür bunun münĢəatından bir
hərfinə barmaq qomıĢ ola. Əgər sahib-tarix-i mucəmdür, bunun
zəban-i fəsahət bəyanı yanında əcəm və yaxud əbkəmdür və əgər
vəssafdur. Anun ayinəsi mükəddər bunun miratı seyqəl-i təcəlli-
yat-i əxbar-i Ġslamiyə ilə Ģəffaf ü safdur və gər Ģərəfdür əllame-yi
vəqt dəxi olsa mövzu-yi həsəbi ilə xaməsi gibi bu rast-rəvə həm-
pa olmayub, səmənd-i himmət-i büləndi yanında arəcdür və əgər
Xacə Molla-yi Ġsfahanidür, bunun rəviĢ-i xame-yi gövhər-i nigarı
önində anun rəftar-ı kilki kəcdür. Sultan Süleyman-ı mərhumun
təvarix-i əyyam-ı hümayunu cildinün əvvəlində bu vəch ilə iqtibas
itmiĢdür ki
مٌحرلا نمحرلا الله مسب هنا و نامٌلس نم هنا
əvvəl cilddən cəstə əbyatdur.
Nəzm
روشنم رون شباتك رون شروخ
رون ىلع رون ىوب وا لوزن
كلاول ملا نٌكشم ود شٌوسٌك ود
ام ظفل مٌم شناهد
ع
كانف ر
ادٌپ هٌاس ىدوبن شٌور نازا
ج شا هٌاس رد ار دٌشروخ دب هك
ا
هدٌصفلا تٌب وا تقلخ مظن ز
هدٌد هلمج شدوجو ىاٌارس
.
Amma nə türkiyə tənəzzül idər, nə nəzm ü nə təğəzzül idər-
di. Molla-yi məzburdan həqir bəz-i münĢəat okıyub ustadum və
oğlu Əli Çələbi Ģəriküm, bəlki biradər-i həm-razum idi, ol təqriblə
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
311
məclislərinə tərəddüddən və hüzurlarına aməd - Ģoddan xali degül
idüm. Bir gün məclislərində iki əshab-i səadət-xanədanından xəbər
gəldi ki qız çıkaruruz, yorğan haĢiyəsinə və gönlək-i giribanına
yazub, nəqĢ idəcək beyt disünlər, giriban haqqında bu beyti didi-
lər.
Mətlə
Afitab-i hüsnə mətlədür giribanun sənün,
Nitəkim qərib durur ol pak-damanun sənün.
Yorğan haqqında bu beyti didilər:
Mətlə
Dün gecə çün xəyalun oldı gözümdə mehman,
Qıldum bəbəyini pəstər itdüm qapağı yorğan.
Fəqirə sən dəxi di didilər hər çənd küsxaluqdur diyü niyaz-
məndlüklər idüb, əfv tələb eylədüm, əlbəttə rüxsat buyurmadılar,
ibram itdilər, naçar «əl-məmur məzurdur» mücibincə təvəccöh it-
digümdə giriban haqqında bu mətlə tülu itdi.
Mətlə
Boynına qol dolayub girmiĢ yakası qoynına,
RəĢkdən bən ölürüm vallahi qanum boynına.
Oğlu dəxi qabil ü müqbil yigit idi. Yolu ilə mülazim və
təriq-i qəzaya azim olüb, əlli akça ilə Eyuranya qazısı ikən məvali-
yi izamdan birinün hing-i irzinə mütəalliq nəsnə inĢa itdügi əcil-
dən ruhaniye-yi üləma vü nuraniyye-yi elmdən ləgəd iriĢüb, sənə
tisa və sittin və tisamiədə axirətə intiqal eylədi.
Misra
Tərk-i dünya-yi bi-səbat itdi.
Dostları ilə paylaş: |