92
ġəhərin Qala hissəsinin müdafiə divarları elə ilk baxıĢdan möhtəĢəmliyi ilə
diqqəti cəlb edir. Bu günə qədər özünün ilkin görkəmini saxlamıĢ olan cənub
divarları xüsusilə daha əzəmətlidir (XVII tablo). Qalanın əsas qapısı da cənub
tərəfdəndir. Qapı yerinin sağında və solunda olan nəhəng bürclər demək olar ki,
tam salamat vəziyyətdə qalmaqdadır (XVIII tablo). Yalnız bəzi yerlərdə bünövrə
hissəsini möhkəmləndirmək məqsədilə ötən əsrin ortalarında orada müəyyən bərpa
iĢləri aparılmıĢdır. Qala divarlarının bünövrə hissəsi dördkünc formada yonulmuĢ
iriölçülü tuf daĢlardan, yuxarı hissəsi isə müxtəlifölçülü biĢmiĢ kərpiclərdən
istifadə olunmaqla hörülüb. Tikintidə 30x30x6-7 sm ölçülü kərpiclər üstünlük
təĢkil edir. Ġ.P.ġeblıkinin yazdığına görə, ümumiyyətlə, Qalanın cənub divarlarının
tikintisində ölçülərinə görə fərqlənən 15 növ kərpicdən istifadə olunub [664, 90-
94]. Qalanı tikən ustalar biĢmiĢ kərpiclərin ölçü və düzülüĢ müxtəlifliyindən
məharətlə istifadə etməklə sözün əsl mənasında nadir memarlıq nümunəsi yarada
bilmiĢlər. Zəngin və rəngarəng memarlıq üslubu qala bürclərində daha aydın
görünür. Yeri gəlmiĢkən deyək ki, qalanın cənub divarında 4 bürc qalıb. Onların
hamısı yarımdairəvi formadadır. Bürclərin hündürlüyü təqribən 10-14 m, diametri
6-8 m, divarlarının qalınlığı isə 4 m-dir. Qala bürclərində 70 cərgəyədək biĢmiĢ
kərpicdən istifadə olunduğu bildirilir.
Qalanın qərb tərəfində müdafiə divarlarının yerüstü qalıqları yalnız bəzi
yerlərdə bilinir. ġərq tərəfdə isə Govurluçay qala divarlarını bütünlüklə yuyub
aparmıĢdır. Yalnız Ģimal-Ģərq küncdə nəhəng yarımdairəvi bürcün qalıqları
mövcuddur. Məlumat üçün bildirək ki, 80-ci illərin ortalarında F.V.Qədirov
qalanın cənub divarlarını arxeoloji cəhətdən öyrənməyə cəhd göstərmiĢdir. Onun
qala darvazası ətrafında aparmıĢ olduğu qazıntılar zamanı çoxsaylı küp qəbirləri
aĢkar edilmiĢdir. Bununla belə F.V.Qədirov qala divarların tikilmə tarixi barəsində
inandırıcı fikir söyləyə bilməmiĢdir.
Qəbələ Ģəhərinin xarabalıqlarında arxeoloji tədqiqatlar aparılarkən, orada
antik dövrə və ilk orta əsrlərə aid çoxlu yaĢayıĢ binaları, ictimai binalar və istehsal
ocaqları üzə çıxarılmıĢdır. 1960-cı ildə Qalanın Ģərq hissəsində, Govurlu çayının
sahilində Ö.ġ.Ġsmizadə tərəfindən tədqiqatlar aparılarkən ilk orta əsrlərə aid daha
bir neçə tikinti qalığı aĢkar edilib. 1961-ci ildə S.M.Qazıyevin rəhbərliyi ilə
Qalanın mərkəzi hissəsində açılan nəhəng ictimai bina da indiyədək Qəbələ
qazıntılarından bəlli olan nəhəng tikinti qalıqlarından hesab edilir. Binanın
bünövrəyə yaxın hissələri iriölçülü yonulmuĢ əhəng daĢından, üst hissəsi isə
kvadrat - formalı biĢmiĢ kərpiclərdən istifadə olunmaqla inĢa edilib. Ö.ġ.Ġsmizadə
və S.M.Qazıyev tərəfindən aĢkar edilən həmin tikinti qalıqlarının IX əsrə aid
olduğu güman edilir.
Keçən əsrin 50-ci illərindən digər müsəlman respublikalarında olduğu kimi,
Azərbaycanda da orta əsr Ģəhərlərinin abadlığı ilə bağlı problemlərin öyrənilməsinə
diqqət artıb [66; 282; 315; 318]. Bu mənada Qəbələdə aparılan tədqiqatlar da
Ģəhərin su təchizatını öyrənmək baxımından maraq doğurur. Məsələn,
93
S.M.Qazıyev Səlbir ərazisində tədqiqatlar apararkən orada bir neçə yerdə su arxları
aĢkar etmiĢdir [129, 28]. ġimal-cənub istiqamətində olan belə bir arxın eni və
dərinliyi 40 sm-dir. O, kvadratformalı biĢmiĢ kərpicdən səliqə ilə hörülüb. Arxın
içərisinə bir-birinə geydirilmiĢ saxsı su tüngləri düzülüb. Tünglərin uzunluğu 42
sm, diametri dar tərəfində 10, enli tərəfdə isə 16 sm-dir. S.M.Qazıyev tərəfindən
Səlbirin Ģərq tərəfində, Govurlu çaya yaxın hissədə daha bir su arxının qalıqları
aĢkar edilib. Uzunluğu 10 m, eni 40, dərinliyi isə 45 sm olan bu arx Ģəhər ərazisini
qərb tərəfdən kəsərək Govurluçay istiqamətində uzanır. S.M.Qazıyev tərəfindən
Səlbirdə yanları 12 sıra kərpiclə hörülmüĢ daha bir arx qeydə alınmıĢdır.
22x22x4,4 sm ölçüdə biĢmiĢ kərpiclə hörülmüĢ bu arxın uzunluğu 10 m, eni 40,
dərinliyi isə 45 sm-dir.
Qəbələdə su təchizatına xidmət edən qurğuların qalıqları Govurlu çayının
yuyaraq dərin uçquna çevirdiyi Ģərq tərəfdə daha aydın müĢahidə edilir. Oradakı
çoxsaylı su tüngləri, kərpicdən hörülmüĢ arx və quyu yerləri də Ģəhərin su təchizatı
Ģəbəkəsi barədə təsəvvür yaradır. Arxeoloji qazıntılar zamanı əldə olunan maddi-
mədəniyyət nümunələri içərisində də saxsı tünglər çoxluq təĢkil edir. Maraqlıdır ki,
qazıntılar zamanı su xətlərinin ayrıcında istifadə edilən üçkünc və ya dördkünc
qablar da tapılıb. Yəni, tüngləri həmin qablara geydirməklə su xətti müxtəlif
istiqamətlərə yönəldilib [296, 82-105; 298, 45-49; 311, 455-456].
Yazılı mənbələrdə də Qəbələnin su təchizatı barədə məlumatlara rast
gəlirik. Məsələn, Bədr ġirvani XV əsrin I yarısında Qəbələdə olarkən, oradakı
çarhovuza 42 beytdən ibarət Ģeir həsr etmiĢdir [212, 51]. Ətrafdan bolsulu çayların
axması və yaxın ərazilərdə çoxsaylı Ģirin sulu bulaqlar olması da əlbəttə ki, Ģəhərin
su təchizatı probleminin həllində müsbət rol oynamıĢdır. Hansı ki, yerli sakinlər
həmin çayların suyundan indi də suvarma məqsədilə, bulaqlardan isə içməli su
mənbəyi kimi geniĢ istifadə edirlər.
Qəbələ antik dövrdə olduğu kimi, ilk orta əsrlərdə də çox mühüm
sənətkarlıq mərkəzi olaraq qalmaqda idi. Arxeoloji qazıntılar zamanı tapılmıĢ
zəngin maddi-mədəniyyət nümunələri orada daĢiĢləmə, metaliĢləmə, sümükiĢləmə,
ağaciĢləmə, dulusçuluq, ĢüĢə istehsalı, zərgərlik, boyaqçılıq, dabbağlıq, toxuculuq
və bir sıra digər sənət sahələrinin geniĢ inkiĢafından xəbər verir. Görünür, Qəbələ
regionun mərkəzi kimi, həm də ətraf yaĢayıĢ məntəqələrinin əhalisinin sənətkarlıq
məhsullarına olan ehtiyaclarını ödəyirmiĢ.
Qəbələdə tikinti-abadlıq iĢlərinin miqyası həmiĢə böyük olub. Təbiidir ki,
bu məqsədlə istifadə olunan kərpic, əhəng, kirəmit, üzlük material, metal və
xarratlıq məmulatı Ģəhərin özündə və yaxud da ətrafında istehsal olunurdu.
Qəbələnin sənətkarlıq məhəlləsinin yeri barədə Ö.ġ.Ġsmizadə, Q.M.Əhmədəv və
F.V.Qədirov
tərəfindən
müxtəlif
mülahizələr
söylənilib.
Məsələn,
Q.M.Əhmədovun fikrincə, Ģəhərin sənətkarlar məhəlləsi Govurlu çayının sol
sahilində, «Yanıq yer» adı ilə bəlli olan ərazidə yerləĢib [31, 48]. F.V.Qədirov isə
sənətkarlar məhəlləsinin oradan bir qədər Ģərqdə yerləĢən, «ġərif açığı» adı ilə