169
başlanılmışdır. Yeni iri həcmli pambıqçılıq rayonları salındı və
Özbəkistan SSR -nin nəhəng pambıq bazasına çevrildi.
1959-83-cü illər respublikaya Şərəf Rəşidov rəhbərlik
edirdi. Ş.Rəşidovun rəhbərlik etdiyi dövr Özbəkistan tarixinin
Sovet dövründə ən yaxşı səhifələri kimi qeyd olunur. Lakin,
1969-cu ildə Daşkənddə etnik zəmində kütləvi iğtişaşlar
başladı. Lakin, bu hadisələr tezliklə yatırıldı. Ş.Rəşidovun
1983-cü ildə hakimiyyətdən getməsi ilə “pambıq işi” adı altın-
da araşdırmaya başlandı. Açılmış cinayət işində respublika rəh-
bərliyinin korrupsiya əməlləri araşdırılarkən 1983-cü ilin 30
oktyabrında Ş.Rəşidov dünyasını dəyişdi.
stintaq qrupunun Özbəkistanda təhqiqatları zamanı mər-
kəzi partiya və sovet orqanlarına müstəntiqlər tərəfindən
qanunların kobud şəkildə pozulması, özbaşınalıq, istintaq altın-
da olan şəxslərin şərəf və ləyaqətinin təhqir edilməsi, kütləvi
qanunsuzluqlarla bağlı vətəndaşların yüzlərlə şikayət və mək-
tubları daxil olmuşdur. 1989-cu ilə kimi davam edən bu özba-
ş
ınalığın qarşısını almaq məqsədi ilə SSR Ali Soveti müvafiq
komissiya yaratsa da, artıq bütün Özbəkistanı əhatə edən etiraz
dalğasını sakitləşdirmək mümkün olmadı.
80-ci illərin ikinci yarısında Özbəkistanda baş qaldıran
milli hərəkat antirus xarakteri almağa başladı. 1988-ci ilin
dekabrında Daşkənddə xüsusən gənclərin iştirakı ilə mitinq ke-
çirildi. Özbəkistan rəhbərliyinin hadisələrə vaxtında reaksiya
verməməsi prosesi getdikcə idarəolunmaz edirdi. Sonradan hə-
rəkat ahıska türklərinə qarşı çevrildi. Hadisələrin mərkəzi Fər-
qanə vilayəti oldu. 1989-cu ilin 23-24 mayında Fərqanə vilayə-
tində milli zəmində baş vermiş münaqişədə mindən çox adam
iştirak etmişdir. Münaqişə zamanı 52 nəfər xəsarət almış, bir
neçə iştirakçı isə öldürülmüşdü. Türklərin evlərinə və xüsusi
mülkiyyətinə ciddi ziyan dəydi. Münaqişəni yalnız dövlət və
hüquq-mühafizə orqanlarının işə qarışmasından sonra yatırt-
maq mümkün oldu. Bundan sonra vəziyyət müəyyən qədər
sabitləşsə də iyunun əvvəllərində türklərin kütləvi qaydada
170
öldürülməsi, evlərinin yandırılması və qovulması prosesi baş-
landı. yunun 12-nə kimi davam edən qırğınlar Fərqanə vila-
yətinin dağlıq kənd rayonlarını da əhatə etməklə türklərin
kütləvi qovulması ilə nəticələndi. Bu hadisələrdən dərhal sonra
SSR Ali Sovetinə SSR Baş Prokurorunun müavini A.Suxa-
revin göndərdiyi məktubda Fərqanə vilayətində 3-12 iyunda
baş vermiş hadisələr nəticəsində 112 nəfərin öldürüldüyü
bildirilirdi.
Özbək tarixçilərinə görə bu qanlı hadisələr mərkəzin təh-
lükəsizlik orqanları tərəfindən törədilmiş və “türk kartı”ndan
istifadə etməklə Özbəkistanı totalitar dövlətə daha sıx
bağlamaq məqsədi daşımışdır. Vəziyyətlə əlaqədar yaradılmış
dövlət komissiyasının sədri Q.Qədirov Özbəkistan rəhbərliyinə
ünvanladığı məlumatında göstərirdi ki, daxili işlər orqanları və
prokurorluq cinayətlərin qarşısını almaq iqtidarında olmayıb.
Bu da onu göstərir ki, hadisələrin inkişafında mərkəzin təhlü-
kəsizlik orqanlarının rolu olub.
Müharibədən sonrakı illərdə Türkmənistanda neft-qaz
kompleksi yaradıldı, neftçıxarma sənayesi inkişaf etdirildi,
Qaraqum kanalı inşa edildi. Kənd təsərrüfatının bütün sahə-
lərinin inkişaf etdirilməsi üçün tədbirlər görüldü. Bunun sa-
yəsində kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalı çoxalmağa başladı.
Kənd təsərrüfatı məhsulları istehsal edən yardımçı təsərrüfatlar
ə
halinin kənd təsərrüfatı məhsulları ilə təchiz edilməsində
mühüm rol oynayırdı.
50-60-cı illərdə Türkmənistanda 60-dan çox müasir
müəssisə və sex işə salındı. Sənayenin neftçıxarma, kimya, ma-
ş
ınqayırma kimi sahələri də inkişaf edirdi. Maşınqayırma
məhsulları və metal emalı iki dəfə, elektrik enerjisi istehsalı 2,5
dəfə, kükürd hasilatı 2,5 dəfə, neft emalı 1,8 dəfə artdı. Türk-
mənistan neft çıxarılmasına görə Sovet ttifaqında üçüncü yerə
çıxdı. Türkmənistanda hətta şərabçılıq sənayesi də inkişaf et-
dirilirdi. Aşqabad, Murqab, Sandıqaç və digər şəhərlərdə şərab
istehsalı müəssisələri yaradıldı.
171
Türkmənistan Sovet imperiyası üçün xammal bazası üçün
və ttifaq büdcəsinə özünün başlıca sərvətlərindən əldə etdiyi
gəliri verirdi. Türkmənistan bununla bərabər Moskvadan heç
vaxt əlavə güzəşt və dotasiya tələb etmirdi. Türkmənistan hər il
mərkəzi hökumət büdcəsindən 344 milyon manat alırdı və öz
sərvətlərindən əldə olunan gəlirin 530 milyon manatını Mosk-
vaya verirdi.
SSR -nin dağılması ərəfəsində Türkmənistanda da milli
məsələ özünü biruzə verirdi. Türkmən dilinin rəsmi səviyyədə
işlədilməməsi və vətən tarixinin təhrif olunması ziyalıların, o
cümlədən, cəmiyyətin geniş təbəqələrinin narazılığına səbəb
olmuşdu. 1985-ci ildə S.Niyazov hakimiyyətə gəldikdən sonra
Türkmənistanda mövcud olan tayfaçılıq münasibətlərinə qarşı
çıxmış, millətin vahid tam kimi birləşməsinə çalışmışdır.
Respublika hökumətinin 1989-cu ildə verdiyi bir qərarla res-
publikada rus dili ilə yanaşı, türkmən dili də rəsmi status aldı.
1944-cü ilin oktyabrında Tuva Muxtar Respublikası
RSFSR-in tərkibində muxtar vilayətə çevrildi. 1945-ci ildə
Krım MSSR ləğv edildi.
1953-cü ilin 5 martında Stalinin ölümündən sonra bir
çox repressiya olunmuş partiya və dövlət adamları bəraət
aldılar. 1957-ci ilin 9 yanvar tarixində SSR Ali Sovetinin Rə-
yasət Heyətinin qərarı ilə balkarların, kalmıkların və qara-
çayların milli muxtariyyətləri bərpa edildi.
1954-cü ilin 19 fevralında Ukraynanın Rusiyaya birləş-
dirilməsinin 300 illiyi ilə əlaqədar Krım vilayəti Ukraynaya ve-
rildi. Buraya qərbi ukraynalıların yerləşdirilməsi başlandı.
Lakin, Krım türkləri doğma yerlərə qayıtmaq uğrunda
mübarizəni dayandırmadılar. 1956-cı ildə Krım tatarları xüsusi
qeydiyyatdan çıxarıldılar. 1967-ci ildə SSR Ali Sovetinin Rə-
yasət Heyəti “Krımda yaşayan tatar milliyyətindən olan və-
təndaşlar barədə” fərman verdi. Fərmana görə tatarlar digər
xalqlarla bərabər hüquqlar aldılar. Lakin, pasport rejiminə görə
Dostları ilə paylaş: |