Dünya iqtisadiyyatının tarixi
93
mübadiləsinə söykənir. Mini-sistemlər – “mənimsəmə” iqtisadiyyatının
lokal yaranışları olmaqla, qeyri-sabitliyi ilə səciyyələnir və onların
süqutu əsasən ya ekoloji fəlakətlər, ya da demoqrafik artımla determinə
olunur.
Cə
dvə
l 4.5
Tarixi sistemlə
rin tipologiyasının .Vallerstayn versiyası
“ stehsal” iqtisadiyyatına keçidlə əlaqədar olaraq daha geniş zaman
və məkan sərhədləri daxilində daha dayanıqlı dünya sistemləri
yaranmağa başlamışdır. “Dünya-imperiyaları” tipli (mədəni müxtəlifliyi
ilə xarakterizə olan siyasi-hərbi) yaranışlar meydana gəldi. Elə buradaca
qeyd etmək lazımdır ki, Vallerstaynın “dünya-imperiyaları” Asiya
istehsal üsulunun müxtəlif səpgili “genişləndirilmiş” versiyalarına yaxın
anlam kəsb edir.
“Dünya-imperiyaları ” və “dünya-iqtisadiyyatları” tarixi proses
ərzində bir-birinin alternativi kimi çıxış etməklə, tsiklik xarakter
daşımışdır.
Əgər kapitalizməqədərki “dünya-iqtisadiyyatları”, onlarla paralel
şəkildə mövcud olan “dünya-imperiyaları” tərəfindən (nəticə etibarı ilə)
“udulurdusa”, XVI əsrdən (1450 il) başlayaraq müxtəlif konyunktur
səbəblərə görə əvvəlki dövrlərdən dayanıqlılığı ilə fərqlənən lokal dünya-
iqtisadiyyatları formalaşmağa başladı. Məhz Qərbi Avropada formalaşan
həmin lokal yaranışlar kapitalizmin inkişaf çərçivəsi rolunu
oynamışdılar.
Kapitalizmin genezisinə yanaşmada .Vallerstayn tam fərqli
mövqedən çıxış edir. Onun fikrincə, bu prosesdə heç bir “sivilizasiya”nın
rolu olmamış və ümumiyyətlə, kapitalizmin genezisinin Avropa
cəmiyyətində inkişafın daxili immanent “məntiqi” ilə heç bir əlaqəsi
yoxdur.
Tarixi sistemlərin tipi
nteqrasiya üsulu
Mübadilənin tipi
Mini-sistemlər
Ənənəvi (nəsil, adət-ənənə
və s. əsasında formalaşmış
münasibətlər)
Qarşılıqlı mübadilə
Dünya – imperiyaları
Hərbi-siyasi
Yenidən bölgü
Dünya - iqtisadiyyatları
qtisadi
Bazar mübadiləsi
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
94
“Qərb, kapitalizm və müasir dünya-sistemləri”
99
əsərində
.Vallerstayn qeyd edir ki, kapitalizmin yaranması təsadüfi amillərdən
qaynaqlanır.
Materiklərarası ticarətin (Böyük pək Yolu) böhranı və bu böhranın
gerçəkləşməsində müstəsna rol oynayan “monqol həlqəsinin” aradan
çıxması (XIV-XV əsrlər), eyni zamanda “Qara ölüm” (vəba epidemiyası)
Qərbi Avropada sistemli böhrana (senyor təsərrüfatının, feodal dövlətinin
və katolik kilsənin böhranı) gətirib çıxardı.
Beləliklə, .Vallerstayn belə bir nəticəyə gəlir ki, kapitalizmin
yaranması səbəbləri Avropa strukturlarının inkişafının daxili məntiqi ilə
deyil, ümumdünya xarakterli geosiyasi və geoiqtisadi dəyişikliklərlə
(gözlənilmədən Qabsburq dünya-imperiyalarının zəifləməsinə səbəb
olmuş dəyişikliklər) determinə olunur, yəni ekzogen xarakterlidir.
Dünya kapitalist sisteminin formalaşmasında .Vallerstayn 3 əsas
mərhələni fərqləndirir:
-
“Uzun” XVI əsrin (1640) sonunda ngiltərə və Şimali
Fransa “nüvə”ni, Aralıq dənizi zonası ( spaniya,
Portuqaliya, taliya, Cənubi Fransa) “yarıməyaləti”, Şərqi
Avropa və Latın Amerikası “əyaləti” formalaşdırmışlar;
-
1640-1760-cı illərdə dünya kapitalist sistemi sabit artım
dövrünə qədəm qoyur: ABŞ-ın Şimali, Rusiya və sveç
“yarıməyaləti”, ABŞ-ın Cənubi və Kəraib hövzəsi “əyaləti”
genişləndirmiş, kapitalist sisteminə daxil olmayan ərazilər
isə onun xarici zonasını təşkil etmişdir;
-
XVIII əsrin sonu XX əsrin başlanğıcında – (bu dövrü
Vallerstayn “... Kapitalist dünya – iqtisadiyyatlarının
böyük müdaxiləsinin ikinci erası” adlandırır) ABŞ, Böyük
Britaniya, Fransa və Almaniyadan ibarət dayanıqlı “nüvə”,
Şərqi və Cənubi Avropa, Rusiya, Yaponiya və Latın
Amerikasının bəzi inkişaf etmiş ölkələrindən ibarət
“yarıməyalət” və müstəmləkə, yarımmüstəmləkə (Asiya,
Afrika və Latın Amerikası) ölkələrindən ibarət “əyalət”
meydana çıxmışdır.
Dünya-sistem
yanaşması
konsepsiyası
kapitalist
dünya-
iqtisadiyyatlarının əsas xarakterik cəhətlərinə aşağıdakıları aid edir:
99
Wallerstein I. The West, Capitalizm, and the Modern World-System, Review, Vol.
XV, N4. (Fall 1992) p. 516-619
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
95
1.Sistemin əsas hərəkətverici qüvvəsi kimi fasiləsiz kapital yiğimi
prosesi;
2.Mərkəz və əyalət arasında gərginlik yaradan “əsas” (осевое)
əmək bölgüsünün tətbiqi; Sistemdaxili qeyri-bərabər mübadilə
məkan formalarında meydana çıxır;
3.Sistemin strukturunda yarıməyalətin mövcudluğu;
4.Muzdlu əməklə yanaşı, müxtəlif formalı muzdlu olmayan
əməyin əhəmiyyətli rolu;
5.Kapitalist dünya-iqtisadiyyatlarının sərhədlərinin suveren
ölkələrin dövlətlərarası sərhədləri ilə üst-üstə düşməsi;
6.Kapitalist dünya-iqtisadiyyatlarının XIX əsrdə deyil, daha erkən
– “uzun XIV əsrdə” meydana gəlməsi;
7.Kapitalist dünya-iqtisadiyyatlarının əvvəlcə dünyanın bir
hissəsində (Şimal-Qərbi Avropa) yaranması, sonrakı
dövrlərdə isə xüsusi “inkorporasiya ” prosesi vasitəsilə bütün
dünyaya yayılması;
8.Sistemdə hegemon dövlət, yaxud dövlətlərin mövcudluğunun
qaçılmalığı; Bu hegemonluq nisbətən qısamüddətli olur və
yerdəyişmələrə məruz qalır;
9.Dövlətin, etnik qrup və ailələrin ikinci dərəcəliliyi, hansı ki,
daima yaradılır və yenidən yaradılırlar;
10.
rqçiliyin fundamental əhəmiyyət kəsb etməsi;
11.
Kapitalist dünya-iqtisadiyyatlarını eyni zamanda həm
gücləndirən, həm də dağıdan antisistem hərəkətlərinin
meydana çıxması;
12.
Sistemin daxili ziddiyyətlərini özündə “üyüdən” tsiklik
ritmlər və əsrlik trendlərin struktur modeli (sistemin “sistem
böhranının” əsas səbəbi).
Müasir dövrdə kapitalist dünya-sistemi (dünya-iqtisadiyyatları) 3
hissədən ibarət olmaqla fəaliyyətdədir:
1.
“Nüvə” – yüksək inkişaf etmiş ölkələr;
2.
“Yarıməyalət” – postsosialist ölkələri və qismən inkişaf
etməkdə olan ölkələr;
3.
“Əyalət” – üçüncü dünya ölkələri.
Müasir kapitalist dünya-sistemi “nüvə” və “əyalət” arasında qeyri-
ekvivalent əmək bölgüsünə əsaslanır. “Yarıməyalət” – dinamikdir, bir
çox hallarda innovativ dəyişikliklərin mənbəyi kimi çıxış edir və
sistemdaxili müstəvidə “amortızator” rolunu oyanayır. Müasir dünya