Dünya iqtisadiyyatının tarixi
90
2.
Tsiklik zaman: daha sürətli konyunktur ritmlərini əhatə
edən zaman kəsiyi.
Brodelin məntiqi ilə hərəkət edərək, zamanın iki tipologiyasına:
1) kəmiyyət ölçülü zaman – zaman kəsiyinin uzunluq dərəcəsi; 2) keyfiy-
yət ölçülü zaman – substansional mahiyyət üzrə - istinadla Vallerstayn
97
belə bir qənaətə gəlir ki, zaman kəsiklərinin uzunluq (davamlılıq) dərəcə-
sinə uyğun məkan paralelliyi mövcuddur və buna görə də, “zaman və
məkan ayrı-ayrı kateqoriyalar deyil,vahiddirlər və onu “zaman-məkan”
kimi ifadə edəcəyəm”.
Tarixi zaman problematikasına yeni məna verməklə sosial elmlərin
(XIX əsr) artıq “köhnəlmiş cəmiyyət” və eləcə də “milli dövlət”
anlayışları yerinə təhlilin yeni vahidi – “tarixi sistem” anlayışı elmi
dövriyyəyə daxil edilir. Vallerstaynın fikrincə, sistem – fəaliyyət və
inkişaf nöqteyi-nəzərindən öz məntiqinə söykənir. O, müəyyən “istehsal
üsulu” üzərində qərarlaşır. “ stehsal üsulu” - əmək prosesinin təşkilinin
xüsusi forması olmaqla, əmək bölgüsü vasitəsilə sistemin bütövlükdə
təkrar istehsalını həyata keçirir. Bu artıq keyfiyyətcə yeni obyekt olmaqla
(təhlilin obyekti) “zaman və məkan” strukturuna uyğun gəlir.
Dünya – sistem yanaşmasında tarixi sistemin mahiyyət açıqlanması
aşağıdakıları ehtiva edir:
1.
Nisbi avtonomlular, yəni onların fəaliyyət parametrləri
daxili proseslərin təsiri ilə müəyyənləşir;
2.
Tarixi sistemlərin əvvəli və sonu vardır. Yəni konkret
zaman sərhədləri daxilindədirlər;
3.
Nəhayət, tarixi sistemlər konkret məkan sərhədləri
daxilindədirlər. Amma bu sərhədlər tarixi mövcudluq
dövrü ərzində dəyişə bilər.
Dünya sistem yanaşması sosial elmlərin ənənəvi anlayışlarından
olan xətti təkamüldən (o cümlədən, tərəqqi) də imtina edir. Tərəqqi
anlayışı dəyişikliklərin daimi və birmənalı yönümlülüyünü ehtiva edir.
Amma, tarixi faktlar sübut edir ki, sosial proseslərdə geriyə dönə, ləngiyə
və nəhayət, dayana bilir. .Vallerstaynın fikrincə, tarixi təkamül əgər,
həqiqətən də birölçülü məntiqlə determinə (sistemli inkişaf məntiqi)
olunmuşdursa da, bu determinliyin intensivliyi qeyri-bərabərdir və o,
tədricən “güclənir”, eləcə də labüd olaraq tükənir və hadisələrin istənilən
istiqamətdə inkişafı üçün bütöv bir imkanlar spektrinə yol açır.
97
Yenə orada. p.139
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
91
Tarixi sistemin tənəzzül dövrünə qədəm qoyduğu (bu adətən bir
dəfə - dövrün sonunda baş verir) andan etibarən hər şey baş verə bilər,
yaxud minimal səviyyədə cəhdlər kifayətdir ki, geniş spektrli
alternativlər meydana gəlsin.
Dünya-sistem yanaşmasının orijinallığı ondadır ki, bu konsepsiya
sosial, iqtisadi və siyasi proseslərin təhlilində prinsipcə yeni tədqiqat
perspektivlərini ortaya qoyur. Harada ki, dünya sistemli və struktur
bütövlük, tamlıq kimi çıxış edir, ayrı-ayrı milli sosium və dövlətlərin
inkişaf trayektoriyasını dünya-sisteminin inkişaf qanunları çərçivəsində
müəyyənləşdirməyə imkan verir.
Eyni zamanda , ədalət naminə qeyd olunmalıdır ki, dünya-sistem
yanaşması bir neçə nəzəri baxışların sintezi kimi yaranmışdır:
1.
F.Brodelin “geotarix” nəzəriyyəsi və “Annallar” məktəbinin
nəzəri irsi;
2.
A.Framun versiyasında “asılılıq” nəzəriyyəsi (marksist
imperializm nəzəriyyələrinə qədər gedib çıxır);
3.
Qeyri-ortodoksal iqtisadi nəzəriyyələr (iqtisadi tsikllər
konsepsiyası da daxil olmaqla). Xüsusilə, K.Polaninin,
Y.Şumpeterin və N.Kondratyevin elmi baxışları.
Vallerstaynda təhlilin əsas anlayışı olan “tarixi sistem” mahiyyətcə
yekcins deyildir və forma müxtəlifliyinə malikdir (şəkil 4.3).
Şə
kil 4.3. Tarixi sistemlərin forma müxtəlifliyinin Vallerstayn
versiyası
Tarixi sistem
Mini-sistem
Dünya-sistemlə ri
Dünya imperiyaları
Dünya
iqtisadiyyatları
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
92
Əslində, dünya-sistem yanaşmasında xüsusi mövqeyə malik olan
“dünya-sistemləri”
anlayışı
F.Brodelin
“dünya-iqtisadiyyatları”
konsepsiyasından götürülmüşdür. F.Brodel “dünya-iqtisadiyyatları”
anlayışının mahiyyətini aşağıdakı kimi ifadə etmişdir: “Dünya-
iqtisadiyyatları. Planetin iqtisadi cəhətdən müstəqil olan və daxili
əlaqələri, mübadilə proseslərinin üzvi vahidlik keyfiyyəti verdiyi,
özünüsaxlaya bilmə qabiliyyətinə malik hissəsidir”
98
.
Onun fikrincə, “dünya- iqtisadiyyatları” siyasi, mədəni və dini
sərhədlərin fövqündə mövcud olmaqla konkret xarakterik cəhətləri
ilə səciyyələnir:
1.
Onlar müəyyən coğrafi məkanda formalaşırlar ki, bu məkanın
sərhədləri zaman keçdikcə dəyişə bilir;
2.
Bu sistemlərdə hansısa qütb, ağırlıq mərkəzi, yaxud iqtisadi
“paytaxt” həmişə mövcud olur;
3.
Bu mərkəz ətrafında təmərgüzləşmə zonaları yaranır: mərkəzin
(yaxud “nüvə”nin) ətrafında yarıməyalət tipli “orta zona”, sonra
uzaq və yaxın əyalət və nəhayət, xarici məkan mövcud olur.
Məsələn, dayanıqlı “dünya-iqtisadiyyatlarına” klassik nümunə
kimi Aralıq dənizi zonasını, Hindistanı, Çini və Rusiyanı
göstərmək olar.
.Vallerstayn sözügedən yanaşmadan çıxış etməklə “dünya-
sistemləri” anlayışına daha geniş aspektdə baxmağı təklif edir.
O, “dünya-iqtisadiyyatlarına” “dünya-imperiyaları” anlayışı ilə
birlikdə “dünya-sistemlərinin” yalnız bir variantı kimi yanaşmağı
məqsədəuyğun hesab edir (cədvəl 4.5).
Tarixi dövrlənmənin, eləcə də istehsal üsullarının təsnifatının əsas
kriteriləri kimi bölgü çıxış edir. Cədvəldən göründüyü kimi, 3 sosial
sistem və 3 istehsal üsulu fərqləndirilir:
1.
Qarşılıqlı mübadilə münasibətlərinə əsaslanan mini-sistem;
2.
Dünya-imperiya
sistemi-mahiyyətcə,
A.Toynbinin
“sivilizasiyası”.
3.
Əmtəə-pul münasibətlərinə əsaslanan kapitalist dünya sistemləri
(dünya-iqtisadiyyatları).
Tarixi sistemlərin birinci variantı – mini-sistemlər: məkanca kiçik,
nisbi qısamüddətli və mədəni yekcinsliyi ilə səciyyələnən lokal
yaranışlardır. nkişafın əsas məntiqi müxtəlif nemətlərin qarşılıqlı
98
Бродель Ф. Материальная цивилизация, экономика, капитализм.XV-XVII вв.
Т3.М.: Прогресс, 1992.- С.14.
Dostları ilə paylaş: |