Uşaq verilən tapşırığı yerinə yetirərkən səhv etmişsə tərbiyəçi ona kömək edir.
Bunun asan
olduğunu görən uşaq “ necə olub ki, mən bunu tapa bilməmişəm” deyir, səhvini başa düşür.
Burada t
ərbiyəçinin vəzifəsi uşağın təfəkkürünü inkişaf etdirməkdir. Tərbiyəçi uşağın şüurlu
f
əallığını artırmaq ücün təlim zamanı onların müstəqilliyini təmin etməlidir. Uşaqları
biliklərini
t
əkminləşdirməyə, yeni-yeni bilik əldə etmələrinə çalışdırmalıdır. Uşaqlara ətraf aləm, fakt və
hadis
ələr haqqında dolğun biliklər verməklə onlara biliyi şüurlu mənimsətmək olur.
U
şaq
biliyi şüurlu mənimsədikdə, bu onun hafizəsində əbədi qalır. Çünki uşaqlıqda öyrənilmiş
bilik daşa həkk olunmuş yazı kimidir. Bu prosesdə uşaqların hissləri də böyük rol oynayır. Bu
hissl
ər uşaqlarda yeniliyi qavramağa kömək edir, onlarda yüksək emosiyalar yaradır.
T
əlimin şüurlu mənimsənilməsinin bir sıra səbəbləri var:
a)
T
əlimin məzmununun uşaqlar tərəfindən aydın başa düşülmısi;
b)
Uşaqları “mən özüm” kimi fəallığa aşılanması;
c)
Çətinliyi aradan qaldırmaq, fəaliyyət priyomları. Biliyi şüurlu mənimsədən vasitələrin
olması.
T
ərbiyəçi tapşırığı yerinə yetirən uşağa: “
Sən bunu necə etdin, səhvini necə tapdın?” kimi
suallar verm
əklə onların diqqətini ozünün fəaliyyətinə yönəldir.
Dostları ilə paylaş: