Say 7-8 • 2014 |
STRATEJİ TƏHLİL
321
4. Seyidzadə D.B. Azərbaycan burjuaziyası və 1905-ci il milli azadlıq hərəkatı. //
“Tarix, fəlsəfə, hüquq” jurnalı, № 1, Bakı ,1972.
5. “Kazan muxbiri” qəzeti, Kazan, № 155, 1906 (kazan türkcəsində).
6. Mehmedzade Mirze Bala. Azerbaycan müsaki-millisi. Ankara, Türk Dünyası araştır-
maları, 1995.
7. Resulzade M.E. Kafkasiya Türkleri. İstanbul, 1993.
8. Мусса Джаруллах Биги. Основы реформы.
Петербург, 1915.
Rafail Ahmadli
The socio-political situation and political movements in
Azerbaijan in the early 20th century
The article is devoted to some peculiarities of the socio-political situation
in Azerbaijan in the early 20th century and the current political processes in
the mentioned period. The author analyzes the problems of ideological iden-
tification of the Azerbaijani people in this period.
The article draws attention to the work of an intelligent body to strengthen
advocacy of nationalism and modernity in Northern Azerbaijan, adequately
evaluates the life and work of some activists of this case with a modern view-
point and the comparative analysis.
It is noted that due to the efforts of Azerbaijani leaders of the political
movements of the period, important ideological direction such as Islamism,
Turkism, modernism and Azerbaijanism became the basis of political views of
the population of Azerbaijan.
Рафаил Ахмедли
Общественно-политическая ситуация и политические
движения в Азербайджане в начале XX века
Статья посвящена некоторым особенностям общественно-политиче-
ской ситуации в Азербайджане в начале ХХ века и происходящим полити-
ческим процессам в этот период. В частности, автор анализирует вопросы
идеологической идентификации азербайджанского народа в этот период.
Автор также обращает внимание на работу интеллигенции в усилении
просветительской деятельности в Северном Азербайджане, оценивает
жизнь и творчество некоторых активистов этого корпуса с современных
позиций, проводит сравнительный анализ.
В статье отмечается, что благодаря усилиям азербайджанских лидеров
политических движений того периода, такие важные идеологические на-
правления как исламизм, тюркизм, модернизм и “азербайджанство” ста-
ли основами политических воззрений населений Азербайджана.
Say 7-8 • 2014 |
STRATEJİ TƏHLİL
323
Açar sözlər: mədəniyyət, sivilizasiya, ənənə, arxetip, mentallıq, din, tarix,
monoteist
Key words: culture, civilization, tradition, archetype, mentality, religion,
history, monotheist
Ключевые слова: культура, цивилизация, традиция, ментальность, ре-
лигия, история, монотеист
Mədəniyyətlərin
ənənə və müasirlik
prizmasından təhlili
Ruhiyyə
MƏMMƏDOVA
AMEA Fəlsəfə,
Sosiologiya
və Hüquq İnstitutunun
doktorantı
r_mammadova@yahoo.com
STRATEJİ TƏHLİL | Say 7-8 • 2014
324
Yeni dövrdən etibarən sosioloji fikirdə mədəniyyətin dini və substansional
ideyanı əsas götürən fəlsəfi mahiyyətdən uzaqlaşdırılaraq cəmiyyətin zahiri
inkişafının əsaslarının axtarışına doğru yönləndirilməsi əsas məsələyə çevrilir.
Yəni mədəniyyətin tarixdən kənar mahiyyətinin əlindən alınması və tarixin em-
pirik fəlsəfi dərki ilə cəmiyyətin dəyişməz əsaslarının laxlaması və cəmiyyətə
dəyişən zaman, onunla birlikdə də dəyişən cəmiyyət kontekstində yanaşma
müşahidə olunur. Bununla birlikdə tarixin mahiyyətin dərki üçün vasitəyə deyil,
mahiyyətin özünə çevrilməsi prosesi baş verir. Bu zaman tarix tarixdənkənarın
dərkinə yönəlmir, əksinə, tarixin özü ilə kifayətlənmiş olur. Bəzi filosofların
da qeyd etdiyi kimi, beləliklə də, “təbiətin fəlsəfəsi” ilə “tarixin fəlsəfəsi” bir-
birinin tamamlayıcısı kimi çıxış etməyə başlayır [3, s.13]. Dini baxışlara əsasən
isə təbiət İlahi qaydaların dərki üçün bir məkan kimi çıxış edirsə, tarix Allahın
özünün dərki üçün insana verilən zamanı əks etdirir.
Mədəniyyətin tarixdənkənar mahiyyət kəsb etməsi, sakrallığı onun son-
suzluğuna və əbədiliyinə aparıb çıxartdığı kimi, məhz cəmiyyətin özünə
doğru yönəlmə sonda fərdin özü ilə
kifayətlənməsinə səbəb olur. Bu zaman istər
Mütləq olanın, istərsə də fərdin, cəmiyyətin
mütləqliyi ideyasının qorunub saxlanılması
hər hansı bir toplumu və onun baxışlarını
qoruyub saxlaya biləcək ənənələrin möv-
cudluğunu tələb edir. Mədəniyyətin daşı-
yıcıları olan fərdin və toplumun qarşılıqlı
münasibətlərinə gəldikdə isə onu qeyd
etməliyik ki, dini düşüncədə fərdlə cəmiyyət
arasında
uzlaşdırılmış
münasibətlər
müşahidə olunduğu halda, bu oriyentasiya-
dan kənarlaşdıqca düşüncələrdə ya toplumun, ya da ki fərdin üstünlüyü öz
əlinə alma cəhdi müşahidə edilməyə başlayır. Misal üçün, Qoldtsierinin in-
terpretasiyasına əsasən, ərəblərdə nəsli anlayışların təsiri ilə yalnız bütöv vahid
kimi çıxış edə bilərdi. Bu baxımdan ərəb tayfalarında etika ənənə vasitəsilə işıq-
landırılan vəzifələrə riayətdən ibarət idi [4, s.2.] Yəni əksər toplumlarda olduğu
kimi ərəblərdə də adət və ənənələr rasional dərketməyə deyil, nəsli qaydaların
qorunub saxlanılmasına xidmət edirdi. Ümumiyə itaətin kortəbiiliyinə islamın
münasibəti ilə bağlı Qoldtsieri yazır: “İndi isə bu bütövdən ayrıca insan ayrıldı,
öz şəxsi vəzifələri və məsuliyyəti ilə birlikdə fərdi mahiyyət əldə etdi” [4, s.11].
Bəşəriyyətin ən kiçik hissəsi olan fərd müəyyən toplumların bəsit qaydalarının
tabeçiliyindən çıxaraq İlahi dərketmənin subyektinə çevrildi. İslam məsuliyyəti
cəmiyyətin üzərindən götürərək fərdin üzərinə qoymaqla düşüncələrin aydın-
laşmasına, fərdin dərketmə imkanlarını genişləndirərək cəmiyyətdə iştirakına
səbəb oldu ki, bu meyarlara əsaslanan toplumlarda da cəmiyyət fərdin olduğu
kimi fərd də cəmiyyətin yaradıcısına çevrilir.
Şərqdə baş verən dəyişikliklərə adekvat olaraq F.Tyonnis Qərbdə şəhəri onun
təşkil olunduğu sosial birliklərə əsasən qruplaşdırmaqla icmaya (gemaynşaft)
Mədəniyyətin tarixdənkənar
mahiyyət kəsb etməsi,
sakrallığı onun sonsuzluğuna
və əbədiliyinə aparıb
çıxartdığı kimi, məhz
cəmiyyətin özünə doğru
yönəlmə sonda fərdin özü ilə
kifayətlənməsinə səbəb olur.