109
Osmanlı ordusunun ixtiyarında tüfəng olduğu halda, qızılbaĢlarda tüfəng
olmadığını və bunun nəticəsində də onların məğlubiyyətə uğradığını
bildirmiĢdir. Digər yerdə müəllif Tomas Herbertin məlumatına əsaslanaraq
qeyd edir ki, I ġah Təhmasibin ordusu Osmanlı ordusu ilə vuruĢarkən
portuqaliyalılar öz tüfəngləri ilə qızılbaĢların köməyinə gəlmiĢ və qızılbaĢlar
onlardan tüfəng atmağı öyrənmiĢlər [158].
M. X. Heydərov isə XV əsrin sonlarında Təbrizdə tüfəng qayıran
ustalar olduğunu qeyd etmiĢdir [159]. Əslində XVI əsrin ikinci yarısında
tüfəngsaz (tüfəng qayıran) usta Qəzənfərəli Təbrizi və onun oğlu tüfəngsaz
Məhəmməd Saleh bəyin adı qeyd olunur. Onların hər ikisi
ilk dəfə Gilanda Xan
Əhmədin xidmətində olmuĢ, sonra I ġah Abbasın yanına gedib orada
iĢləmiĢdir. Usta Qəzənfərəli öldükdən sonra oğlu Hindistana gedib orada bir
müddət sipəhsalar Əbdürrəhim xanın xidmətində olmuĢdur. Yenidən
Azərbaycana qayıdan Məhəmməd Saleh bəy də atası kimi sənətkar idi. Molla
Əbdülbaqi Nəhavəndi yazır: «Məhəmməd Saleh bəyin tüfəng qayırma sənəti
ona dövrün adamları arasında həddən artıq etibar və hörmət qazandırmıĢdı
[160].
Qeyd etmək lazımdır ki, tüfəng qayıran ustaların adına XVI əsrin
ikinci yarısında təsadüf etməyimizə baxmayaraq, artıq XVI əsrin əvvəllərindən
Səfəvi ordusu döyüĢlərdə tüfəngdən istifadə etmiĢdir. Bundan əlavə, I ġah
Təhmasib, Sultan Məhəmməd və I ġah Abbasın hakimiyyəti dövrlərində
tüfəngçi dəstələrinin olması göstərir ki, Azərbaycan Ģəhərlərində o
cümlədən Təbrizdə tüfəng qayırma sənəti inkiĢaf etmiĢdi. 1571-ci il iyulun 17-
də Təbrizdə olmuĢ italyan səyyahı Vinçenson Alessandri qızılbaĢların süvari
dəstələrinin silahlarından danıĢarkən ĢəmĢir, nizə ilə yanaĢı tüfəngin də
olduğunu bildirmiĢdir. O yazır ki, Səfəvi döyüĢçüləri «arkebuz», yəni
«dayandoldurum» tüfəngi asanlıqla iĢlədə bilirdi. Tüfənglərin lüləsinin
uzunluğu 6 vəcəb [161], güllələrinin ağırlığı üç avensdən az idi. Süvarilər
qılıncı atın yəhərindən, tüfəngi isə çiyinlərindən asırdılar. Alessandrinin
məlumatına görə, Səfəvi dövlətində arkebuz tüfənglərinin istehsalı sənətkarlıq
baxımından elə yüksək səviyyəyə çatmıĢdı ki, bu cür keyfiyyətli arkebuzlar
baĢqa heç yerdə hazırlanmırdı [162].
Hələ I ġah Ġsmayılın hakimiyyəti dövründə tüfəngdən kütləvi surətdə
istifadə olunmuĢdu. 1501-ci ilin yazında ġah Ġsmayılın qoĢunu Bakı qalasını
mühasirə edərkən tüfəngdən istifadə edirdilər. Hətta onun qoĢununda tüfəngçi
(tüfəngçiyan) dəstəsi var idi. Sədrəddin Əmini yazır ki, onlar düĢmənin üzərinə
tüfəngdən odlu qığılcım yağıĢı tökürdülər [163]. I ġah Ġsmayılın qoĢunu Yəzdi
mühasirə edərkən top və tüfəngdən atəĢ açırdılar. Müəllif yazır ki, tüfəng
gülləsi Yəzd sakinlərinin sinələrini deĢib keçirdi [164].
ġah Təhmasibin hakimiyyətinin ilk illərində QızılbaĢ qoĢunu
Xorasana hücum edərkən beĢ min nəfərdən ibarət tüfəngçi dəstəsi iĢtirak edirdi.