201
salmışdır. Onun musiqi istedadı çıxış yolu axtarır və getdikcə aydın olurdu ki,
M.Maqomayev musiqisiz yaşaya bilmir, musiqi onun bütün fikrini məşğul edirdi.
1911-ci ildə Bakıya köçən Muslüm Maqomayev bir ara Sabunçuda
müəllim işlədikdən sonra Azərbaycan Opera Teatrına skripkaçı qəbul edilmişdir.
Bu teatr o dövrdə Azərbaycan peşəkar musiqi sənətinin qərargahı, düşünən beyni
kimi qəbul edilirdi. Burada çalışan sənət ustaları öz sahələri üzrə fəaliyyət
göstərməklə kifayətlənmir, Azərbaycanda klassik musiqinin inkişafı, onun milli
musiqi ilə sintezi yollarını düşünürdülər. Teatrda M.Maqomayev Üzeyir
Hacıbəylinin on yaxın silahdaşlarından biri kimi Azərbaycan musiqili teatrının
təşəkkülü və inkişafı istiqamətində işləməyə başlamışdır. Həmçinin o, Hüseynqulu
Sarabski, Hənəfi Terequlov və başqa musiqi xadimlərimizlə birgə fəaliyyət
göstərmişdir. 1912-ci ildən başlayaraq ömrünün axırınadək Müslüm Maqomayev
opera tamaşalarına dirijorluq etmişdir.
1916-cı ildə Müslüm Maqomayev özünün ilk operası olan "Şah İsmayıl"
operasını yazmışdır. Operanın musiqisinin çox hissəsini muğamlar təşkil edirdi.
Əsərin 1924 və 1936-cı illərdəki formalarında müəllif muğam improvizasiyalarını
azaltmış, əsərə reçitativ, rəqslər daxil etmiş, çoxsəsli xor nömrələrini artırmışdır.
Onun "Şah İsmayıl" operası XX əsrin 20-ci illərinədək Azərbaycan operalarına xas
improvizasiya prinsipindən kamil opera formasına keçid mərhələsi hesab edilir və
bununla Azərbaycan opera sənətinin inkişafı tarixində əhəmiyyətli yer tutur.
Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra Müslüm Maqomayev
Azərbaycan musiqi sənətinin inkişafı sahəsində gərgin işləmişdir. O, 20-ci illərdə
Azərbaycan SSR Xalq Maarif Komissarlığı incəsənət şöbəsinin və Azərbaycan
Radio Verilişləri İdarəsində musiqi şöbəsinin müdiri işləmişdir. Bu vəzifələrdə o,
geniş xalq kütlələrinin musiqi təhsili məsələlərinə böyük diqqət yetirmişdir.
İnzibati vəzifələrdə çalışması onun bəstəkarlıq fəaliyyətinə xələl gətirirdi, lakin
bununla belə, işlədiyi illərdə o, klassik musiqinin xalq arasında sevilməsində,
kütləvi mahnıların klassik musiqi ilə milli musiqinin sintezi əsasında yazılmasında
böyük işlər görmüşdür.
XX əsrin 30-cu illərində bəstəkar Azərbaycan Opera və Balet Teatrının
direktoru, bədii rəhbəri və baş dirijoru vəzifələrində çalışmışdır. Müslüm
Maqomayev bir çox görkəmli Azərbaycan mədəniyyət xadimləri ilə birlikdə
incəsənətdə realist ənənələrin, yeni mövzuların bərqərar olmasına, Avropa klassik
musiqi janrları və formalarından istifadə edilməsinə səy göstərmişdir.
Müslüm Maqomayevin bəstəkarlıq üslubunun formalaşmasında xalq
mahnılarını toplayıb işləməsinin əhəmiyyətli rolu olmuşdur. 1927-ci ildə onun
ümumi redaktəsi ilə "Azərbaycan türk el nəğmələri" məcmuəsi nəşr edilmişdir.
Bununla o, bir çox nadir Azərbaycan mahnılarının qorunmasını, nəsildən-nəslə
ötürülməsini təmin etmişdir. Hal-hazırda ermənilərin özününküləşdirmə yə
202
çalışdığı musiqi və mahnıların bir çox artıq o dövrdə bu məcmuədə Azərbayca
musiqi nümunələri kimi göstərilmiş və tanımışdır.
Azərbaycan kütləvi mahnı janrının yaradıcılarından olan bəstəkar "Yaz",
"Tarla" "Bizim kənd", "Yarış" və s. mahnılar bəstləmişdir. Onun kiçikhəcmli
orkestr əsərlə (rapsodiya, rəqs, marş, fantaziyalar) Azərbaycan proqramlı simfonik
musiqinin ilk nümunələrindəndir. Belə əsərlər arasında 1928-ci ildə yazdığı
"Azərbaycan çöllərində", 1930-cu ildə yazdığı "Azad olunmuş Azərbaycan qızının
rəqsi", "Dərviş", "Pişdə ramədi-çahargah" fantaziyalarını, 1933-cü ildə yazdığı
"Pionerlər marşı", "Azərbaycan radiosu marşı" ("RV-8" adı ilə də tanınır) "Şəlalə"
simfonik pyesini və s. əsərləri göstərmək olar.
1935-ci ildə Müslüm Maqomayevin böyük yaradıcılıq müvəffəqiyyəti
olan "Nərgiz" operası ictimaiyyətin diqqətini cəlb etmiş, musiqi mütəxəssislərinin
yüksək qiymətinə layiq görülmüşdür. Bu əsər Azərbaycan musiqili teatrının
inkişafında mühüm mərhələ təşkil edir. Ölkəmizdə Sovet hakimiyyəti uğrunda
kəndlilərin mübarizəsini əks etdirən bu əsər inqilabi mövzulu ilk sovet
operalarındandır. Doğrudur, opera siyasi sifariş əsasında yazılıb, lakin bu onun
musiqi dəyərinə xələl gətirmir. Klassik opera ənənələri əsasında bəstələnmiş
"Nərgiz" operasının musiqi dili Azərbaycan xalq musiqisi intonasiyaları ilə
aşılanmışdır. 1938-ci ildə Moskvada keçirilən Azərbaycan ədəbiyyatı və incəsənəti
dekadasında "Nərgiz" böyük müvəffəqiyyət qazanmışdır. Müəllif 1936-cı ildə
Azərbaycan SSR əməkdar incəsənət xadimi fəxri adına layiq görülmüşdür.
Müslüm Maqomayev həmçinin "Ölülər", " 1905-ci ildə" dram
tamaşalarına, "Azərbaycan incəsənəti", "Bizim raport" və s. sənədli filmlərə musiqi
bəstələmişdir. O həmçinin 300-dən artıq xalq mahnı və rəqslərini nota salmışdır.
Onun son əsəri "Xoruz bəy" musiqili komediyasına yazmağa başladığı musiqi idi,
lakin bu iş tamamlanmamış qalmışdır.
Müslüm Maqomayev 1937-ci ildə Nalçikdə qastrol zamanı vəfat edib,
Bakıda dəfn olunub.
203
Azərbaycan təsviri sənəti tarixində Bəhruz
Kəngərli xüsusi yer tutur. Rəssam, boyakar və qrafik
kimi tanınan B.Kəngərli xüsusi rəssamlıq təhsili almış
ilk azərbaycanlıdır.
Rəssamlığa karikatura və satirik rəsmlər
çəkməklə başlayan Bəhruz Kəngərli sonralar tədricən
mənzərələr, portretlər, natürmortlar, çoxkompozisiyalı
və süjetli əsərlər yaratmağa üstünlük vermişdir. Onun
çəkdiyi portretlər yaratdığı personajların daxili-psixoloji
aləmini açıb göstərməklə bərabər, mövzu aktuallığına və
ideya məzmununa görə bu günün ictimai-siyasi
hadisələri ilə də səsləşirlər.
Uşaqlıqdan fiziki xəstəliyi olsa da, Bəhruz
Kəngərli məhsuldar işləmiş, 7 illik rəssam ömründə
2000-dən artıq rəsm əsəri yaratmışdır.
Bəhruz Kəngərlinin adı Azərbaycan təsviri
sənət tarixində xüsusi rəssamlıq təhsili almış ilk
azərbaycanlı, Azərbaycan təsviri sənətində realist
dəzgah boyakarlığının təşəkkülündə, portret və mənzərə
janrlarının formalaşmasında xüsusi rolu olan rəssam,
teatr rəssamlığının banilərindən biri kimi daim hörmət
və ehtiramla xatırlanacaqdır.
Bəhruz Kəngərli
(1892-1922)
Bəhruz (Şamil)
Şirəli bəy oğlu Kəngərli
1892-ci ildə Naxçıvanda
zadəgan ailəsində anadan
olub. Uşaqlıqda ciddi
xəstəlik keçirən Kəngərli
ağır eşitdiyindən ümumtəhsil məktəbinə gedə bilməmişdir. Bəhruzu yüksək əl
qabiliyyətinə görə Tiflisdə yerləşən Qafqaz İncəsənəti Təşviq Cəmiyyətinin
nəzdindəki Boyakarlıq və Heykəltəraşlıq Məktəbinə qəbul etmişlər. 1910-1915-ci
illərdə o burada təhsil almış, rəssamlığın bir çox istiqamətlərində gücünü
sınamışdır.
Bəhruz
Kəngərlinin
rəssam
kimi
püxtələşməsində
Cəlil
Məmmədquluzadənin və "Molla Nəsrəddin" jurnalının böyük rolu olmuşdur.
Yaradıcılığının ilk dövründə mollanəsrəddinçi rəssam O.Şmerlinqdən dərs alan
Bəhruz hər hansısa bir hadisənin və ya obyektin mahiyyətini bir baxışla anlamaq
və onu təsvir etmək vərdişlərinə yiyələnmişdi.
Karikatura və satirik rəsmlər çəkməyə başlayan rəssam çox keçmir ki,
rəssamlığın digər janrlarında da işləməyə başlayır. Onun akvarel və yağlı boyalarla
işlədiyi mənzərələr rənglərin əlvanlığı, boyaların rəngarəngliyi, təsvirin reallığı ilə
insanı valeh edir. Gücünü portret janrında sınamaq istəyən Bəhruz dostlarının bir
neçə uğurlu təsvirini yaratmışdır. Onun çəkdiyi ilk portretlər sırasında müəllimi
rəssam O.Şmerlinqin və tələbə yoldaşı - L.Qudiaşvilinin portretləri on
mükəmməlləridir. O, eyni zamanda təsadüfi, sadə insanların portretlərini də
Dostları ilə paylaş: |