137
Leyla (Xabarbı hı-ına va Tərcuma hı-ına: 14)
Vaxkabu yuxqan kıxa,
Sa qonce aşmışşuka.
Vak akaraba qavcu,
Yizdab miz aşmışşuka.
Na-a ğu can ileşe,
Yığnı derden zı deşşe.
Ğu qaycesdime, Leyla,
Axu zı ayazbişe.
Zı dünyeynı xaznençe,
Saccu ğiryat alatu.
Sa micaqnı teteke.
Zı hamanıd vas adı.
Na-a ğu can ileşe,
Yığnı derden zı deşşe.
Ğu qaycumeqa, Leyla,
Axu zı ayazbişe.
Leyla (S: 14; Tr: 14)
Öz vaxtında yaz gəldi,
Bir qönçə açılıbdı.
Onu sənə oxşatdım.
Mənim də dilim açılıbdı.
Niyə sən canımı alırsan,
Sənin dərdindən mən ağlayıram.
Səni görməkdən ötəri, Leyla,
Gecə ayazında qalmışam.
Mən dünyanın xəzinəsindən,
Bircə qeyrət götürdüm.
Gözəl bir gül dəstəsiylə
Onu da sənə gətirmişəm.
138
Niyə canımı alırsan,
Dərdindən mən ağlayıram.
Səni görməkdən ötrü, Leyla,
Gecə ayazında qalmışam.
Ay aman, aman, aman
(Ə:2, s:487-488; T ərcuma hı-ına: 13)
Ay aman, aman, aman (Ə:2, s:487-488; Tr: 13)
Qelik etu tikan,
Aman, aman, ay aman.
Yikençe qayşe tikan
Hayna micaqna sipıri
Ay aman, aman, aman.
Şavunbışda, qohari.
Xılex xəmna kalağay,
Ay aman, aman.
Xaybışil odun daxa,
Hayna micaqna sipıri
Ay aman, aman.
Şavun buşda, qohari.
Kadeşısda denıb deş,
Ay aman, aman.
Hicbı sa-as cıqa deş,
Zaka adami deşva
Ay aman, aman
Şavacar tabal he-e deş.
Həşde zaka qohar deş,
Ay aman, aman.
Davatbışe cıqa deş
Qoharbı qeb vobunbu
Ay aman, aman
Zı tabaleena deş.
Ayağa batan mıxdı,
Aman, aman, ay aman.
Bilmirəm hardan çıxdı,
Əri olmayan qadın,
Ay aman, aman, aman.
Hamısından yazıqdı.
Əlinə alan yüzdü,
Ay aman, aman.
Еvləri üzbəüzdü,
Əri olmayan qadın,
Ay aman, aman.
Hamısından ucuzdu.
Toyuğa tökdüm dəni,
Ay aman, aman.
Bilmədim yеri hanı.
Ərim öləndən sonra
Ay aman, aman.
Hеç saya salmır məni.
Əksiklər yaman çoxdu,
Ay aman, aman.
Ürəyə batan oxdu,
Qohumlar çox olsa da,
Ay aman, aman
Məni axtaran yoxdu.
139
Donuka vob yamalıx,
Ay aman, aman.
Xa-ad deşın urvalıx.
Adami deşva zaka,
Ay aman, aman.
Həşde deşın yaraşığ.
Karavane kar ha-a,
Ay aman, aman.
Hicıd ucağıl ha-a,
Adami deşva zaka
Ay aman, aman.
Cuvab saymış hida-a.
Dona vurdum yamağı,
Ay aman, aman.
Nеyləyirsən saymağı.
Ərim öləndən sonra
Ay aman, aman.
Hеç yoxdu yaşamağı.
Yеməyi tökdüm qaba,
Ay aman, aman.
Baxdım mən o kitaba,
Ərsiz arvadın sözü
Ay aman, aman,
Hеç kəs almır hеsaba.
Yıkbışın davatbı (Ə: 2, s: 486; Tərcuma hı-ına: 13)
Hişdi davatbışe mənibı eyhe deşdi (içeşini davatbışe). Sacu
havabıni ilixə, “Sarıbaş”, “Uzun dera”, “Lezginka”, “Məhərrəm
kəndi”. İçi koçmuşeenqə həlva, itvni hele.
Saxur toyları (Ə: 2, s: 486; Tr:13)
Mahnı oxumaq olmazdı bizim toylarda (qız toylarında). Ancaq
havalar olardı. Məsələn, «Sarıbaş», “Uzun dərə”, “Ləzginka”,
“Məhərrəm kəndi” havası olardı. Qızı köçürəndə halva, bal olardı.
Saxuraşini davatbışe eyhen mənibı (Ə: 2, s: 486-487;
Tərcuma hı-ına: 13)
Saxur toylarında oxunan bayatı-mahnılar
(Ə: 2; s: 486-
487; Tr: 13)
Ğu orzul karı,
Miçer çakra arı.
Suvaqılika ilekke
Suval verığnənqə.
İçi zas yikel karı,
Sən yorğun gələndə,
Səhər tеzdən duranda.
Suvagili görəydim
Gün dağlarda olanda.
Sеvgi canıma saldı,
140
Ulençe nag adı.
Hisdi Suvaqılin yeylax
Lap əkənada axu.
Çobanaşe qev ha-a,
Manbı çolexa ca-a.
Davararıd sakılme
Suvabı tekda axa.
Zakle qacu deş suval
Huşşume boşra axas
Altı sen çoban ıxa
Çüdüli, qarnay suval.
Gözlərim yaşardı,
Bizim Suvagil yaylaq
Xеyli uzaqda qaldı.
Çobanlar quzu alar,
Onu yaylağa salar.
Qoyunlar еnən kimi
Dağlarda sözsüz qalar.
Biz hеç görməzdik o dağda,
Oturardım mən sağda.
Altı il çoban oldum
Çuğullu qarnoy dağda.
Saxur mireylin mənibı (Ə: 2, s:
VIII; Tərcuma hı-ına: 13)
Zas ıkkanan haasi,
Vu immеyhе nəasi.
Quzayli vеriğ dəngə
Zı tamaşе haasi
Saxur dilində mahnılar (Ə: 2,
Əlavələr: s: VIII; Tr: 13)
İstədiyimi еləyə bilsəydim,
Sən soruşma nəyə görə.
Quzеydən günəş еnəndə
Mən tamaşa еdəydim.
Mahnıbı-bayatıbı (Xabarbı hı-ına va Tərcuma hı-ına: 12)
Mahnı-bayatılar
(S: 12; Tr: 12)
Abay yixeyir xərna,
İş haana sos vorna.
Yed yiş xine vuxi şu,
Qor moxecın qeeb muğba.
Divarısne ulmoyzar,
Ger çiyeka gümoyzar.
Dekkike izin dexxa,
Darvazayle humoyzar.
Qaynana böyük olsa da,
İş görən gəlindir.
Ana və qız kimi olun siz,
Gorda yeriniz dar olmasın.
Divar yanında durma,
Başını yerə çox dikmə.
Atam izn verməmiş
Darvazadan boylanma.
Dostları ilə paylaş: |