Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
66
Madras (Çennayi) şəhərinin yaxınlığındakı təpədə yerləşən Ba-
kirə Mariya kilsəsində ibadət edərkən öldürülmüşdür.
Miladdan sonra ilk əsrlərdə Hindistana gələn xristianlar son-
rakı dövrdə xristianlıq tarixində baş verən proseslərdən demək
olar ki, kənarda qalmışdır. Orta əsrlərdə Hindistanda xristianlığın
yayılması portuqal və ingilis kolonializmilə sıx bağlı idi, bunu
xristianlığın yayılması coğrafiyası da təsdiqləyir. Portuqaliyalılar
ölkəyə müdaxilədən sonra yеrli xristianlara məcburi şəkildə kato-
likliyi qəbul etdirmişlər. Onları Roma katolik kilsəsi ilə uniyaya
daxil olmağa məcbur etmiş, bunun nəticəsində də Hindistanda
Silo-Malabar kilsəsi yaradılmışdır. Müəyyən zaman keçdikdən
sonra bir qrup Roma ilə münasibətləri pozaraq kilsədən uzaqlaş-
mış, lakin öz əvvəlki nestorian ənənələrinə qayıtmamışlar. Onlar
yakobit (monofizit) ehkamlarını qəbul etmişlər.
Hindistanda əhalinin xristainlaşdırılması ilə katolik-portuqal-
larla yanaşı, protestantlar-ingilislər, hollandlar, danimarkalılar,
daha sonralar amerikalı missionerlər məşğul olmuşlar. Böyük
Britaniya imperializminin siyasi-hərbi nəzarətindən yararlanan
ingilis missionerlər üstünlük qazanmışlar. “Plimut qardaşları”
adlı dini icmanın nümayəndəsi Entoni Norris Qrouvs 1833-cü
ildə Hindistana gəlmiş, ölümünədək, yəni 1852-ci ilədək Qoda-
vari çayı deltasında missioner fəaliyyəti ilə məşğul olmuşdur.
Mormon missionerləri, o cümlədən, Hyu Findley 1850-ci illərin
əvvəllərindən Bombey və Puna şəhərlərində missioner fəaliyyəti
göstərmişdir. Ahmadnaqar və Maharaştrada missionerlər XIX əs-
rin əvvəllərindən fəaliyyət göstərmişdir.
Hazırda xristianların 70 %-i Kerala, Tamilnad, Andhre, Kar-
natak, Qoa və Maharaştrada yaşayır. Ölkənin cənub hissəsində
xristianlıq portuqal və fransızlar tərəfindən, şimal-qərbində ingi-
lislər tərəfindən yayılmışdır. Yalnız müstəqil şəkildə inkişaf etmiş
Apostol Fomanın yaratdığı Malabar- Suriya kilsəsi, onun hissəsi
olan Malabar müstəqil Suriya kilsəsi və Malankar Yakobit Suriya
Hindistan etnoqrafiyası
67
kilsəsi istisna təşkil edir. Yakobit kilsəsi IV əsrdə Suriya və İran-
dan gələn xristianlar tərəfindən yaradılmış, bu kilsələrdə indiyə-
dək qədim aramey dilində rituallar yerinə yetirilir.
Ölkədə xristianların 14 %-i şimal-şərq ştatlarında yaşayır,
burada onların sayı önəmli faktora çevrilmişdir. Kerala ştatında
7 milyon xristian əhalinin 20,4 %-ni, şimalda 500 min xristian
Mizoram ştatının əhalisinin 82 %-ni təşkil edir. Naqalandda xris-
tianlar 75 %, Manipurda 30 %-dir. Azsaylı xalqların xristianlığı
qəbul etməsi prosesi davam edir. Əgər 1950-ci illərin əvvəllərin-
də Arunaçal Pradeş ştatında 5 min xristian vardısa, 1980-ci illərdə
onların sayı 60 min nəfərə çatmışdır.
Hindistan xristianları çoxsaylı icmalara ayrılırlar. Burada
xristianların dörddə üçü (14 milyon) katoliklərdir. 1944-cü ildə
katoliklərin 48 yeparxiyası olduğu halda, indi 102 yeparxiya fəa-
liyyət göstərir. Hind katolikləri İtaliya, Braziliya, ABŞ katolik-
lərindən sonra sayca dördüncü yerdə durur, onlardan 3 kardinal,
18 arxiyepiskop Vatikanın fəaliyyətində mühüm rol oynayırlar.
Son illərdə katoliklərə Siro-Malabar kilsəsi (3 milyon inanan, 21
yeparxiya), qoşulmuşdur. V əsrdə Suriyadan gələnlərin yaratdlğı
bu kilsə “haldeylər” adlanır, onlar ortodoks (latinlilər) və hind-
liləşmə tərəfdarları ilə ciddi konflikt içindədirlər. 1930-cu ildə
katoliklərə Siro-Malankar kilsəsi (400 min inanan, 3 yeparxiya)
birləşmişdir. Katolik icmaları arasında liturgiya və ibadət dili ilə
bağlı fikir ayrılıqları özünü göstərir. Roma papalarının Hindistana
səfərləri (1986, 1999) buradakı katolikləri birləşdirə bilməmişdir.
Ölkənin şimal-şərqində protestant icmaları-Amerika baptist
kilsəsi, Şotland presveterian kilsəsi, Yeddinci günün adventistləri,
İeqova şahidləri, İrland xristian qardaşlığı, meninitlər və s. fəaliy-
yət göstərir. 1978-ci ildə hind xristianlarının konvensiyasında 100
kilsə təmsil olunmuşdur.
Xristian missionerlərinin xüsusilə azsaylı və sosial-iqtisadi
baxımdan geri qalmış xalqlar arasında fəaliyyəti onların həyat
Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
68
tərzində ciddi dəyişikliklərə gətirib çıxarır. Naqalandda fəaliyyət
göstərən müxtəlif protestant kilsələri tez-tez “naqlar” arasında
tayfalararası münasibətləri kəskinləşdirir, rituallar və bayram-
larla bağlı ziddiyyətləri düşmənçiliyə çevirirlər. Oxşar vəziyyətə
düzənlik ərazilərdə də rast gəlinir.
Bir çox hallarda xristianlığın qəbul olunması səthi olur. Ac-
mer rayonunda (Racastan) 1904-cü ildə xristianlığı qəbul edən
racaput kastasından olan “ravatlar” katolik kimi dua etsələr də,
hindli kimi yaşayırlar. Onlar eyni coşğunluqla Milad gününü,
Divali, Pasxa, Holi bayramını qeyd edirlər. Ümumiyyətlə, Hin-
distanda xristianlıq dərin kök salmışdır. Keşişlər təkcə dini həya-
ta təsir etmir. Kilsələr yüzlərlə məktəb, xəstəxana, yaşlılar üçün
evlər və yataqxanalar, kənd təsərrüfatı və sənətkarlıq mərkəzləri
saxlayırlar. Xristianlarla hakimiyyət orqanları və siyasi partiya-
lar hesablaşmağa məcburdurlar. Xristian missionerləri xüsusi ilə
Arunaçal-Pradeş ştatında fəaliyyət göstərirlər. Burada çoxsaylı
dialektlərdə danışan 26 tayfa məskunlaşmış, bu tayfalar ruhla-
ra, əcdadlara, Günəş-Ay tanrısı (Donyi-Polo), bolluq tanrısı Ki-
ne-Naneyə sitayiş edirlər. Missionerlərə qarşı “dandai”adlanan
kahinlər fəaliyyət göstərirlər.
Şimal-şərq ştatlarında xristianlığın qəbulu təsərrüfat həyatı-
na, hətta ekologiyaya ciddi təsir göstərir. Yerli əhalinin animist
inancları “tanrıların, ata-babaların ruhunun yaşadığı” meşələrə
müqəddəs baxmağı, qorumağı tərbiyə etmişdir. Xristianlığın qə-
bulu ilə bu “tabu”lar aradan qalxmış, meşələrin qırılması prosesi
sürətlənmiş, “chum” adlanan tala əkinçiliyi genişlənmişdir. La-
kin bu vəziyyət təkcə dini inanclarla bağlı deyil, bazar iqtisadiy-
yatının inkişafı ilə sıx əlaqəlidir. Analoji vəziyyətə Madhya-Pra-
deş ştatının dağlıq rayonlarında da rast gəlinir.
Hindistanın müstəqilliyi dövründə xristianlığa münasibət bir-
mənalı deyil. Cəmiyyətin modernləşdirilməsinin tərəfdarı olanlar
hindli xristianları dözümlə qarşılayırlar. Ənənəvi hind siyasət-
Dostları ilə paylaş: |