303
bilə. Qulağımla günah işlətmişəm. 2. qulaqcıq, gözcük: Xulaxı aşıra inəninq.
İynənin qulaqcığının (gözcüyünün) içi.
xulaxçı Bax: xuluxçı
xulaxlan ~ fel. – qulaq şəkləmək
xulaxlı sif. – qulaqlı, qulaqcıqlı: Üç xulaxlı xazan. Üç qulaqcıqlı (dəstəkli)
qazan.
xulaxsız (-dır, -larğa) sif. qulaqsız, qulaqcıqsız, kar: Yoxsa (Yoxesə) men –
neçik xulaxsız ki, işitməs (işitməs edim), neçik (da neçik) tilsiz, xaysı ki heç
açmas ağzın kendininq (kensininq) (Məz.37/38: 14).
Mən bir kar kimi eşitmirəm,
Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
Xulaxsız boldum da heç açmadım ağzımnı menim, zera sen ettinq (Məz. 38/39:
9).
Lal-kar olub, ağzımı açmadım,
Çünki Sən bunu etdin!
xulan ~ (-sarbiz, -maxtan, -maxına) // xullan ~ (-ma, -ıyırmen, -ıyır; -ğay, -
maxtan) fel. – istifadə etmək: Keri et yüktən arxaların alarnınq da xolların
alarnınq boş xullux etməxtən // Keri et yüktən arxasın anınq da xolun anınq
bol da kürək xulanmaxtan (xullanmaxtan) (Məz. 80/81: 7).
Onun çiyinlərini bu yükdən qurtarıram,
Qoy əlləri bu ağır səbətdən azad olsun (ağır səbəti daşmaq üçün istifadə
edilmkdən azad olsun).
xuldaş ism. - əməkdaş, həmkar, birgə çalışan: Ne türlü ki övrəndinqiz da
Ebapre, sövüklü xuldaşımdan menim ki, inamlıdir sizinq üçün xuluxuna
Yisusnunq (Коl. 1: 7). Bunu bizimlə birgə Məsihin qulu və sizin üçün çalışan
Onun sadiq xidmətçisi sevimli Epafradan öyrəndiniz. Yoxsa ne ki mendən bolsa,
körgüzgəy sizgə barçanı Dukiğos, sövüklü xardaş da inamlı xul da xuldaşım
Biydə (Коl. 4: 7). Rəbbdə sevimli qardaş, sadiq xidmətçi və əməkdaş olan Tixik
mənim barəmdə hər şeyi sizə bildirəcək.
xulı-xutan Bax: xul-xutan
xul-xutan (-nnq, -nı, -ı, -ına) // xulı-xutan ism. – qul-qaravaş:
xul-xuluxçı Bax: xul-xutan
xullandır ~ fel. - qul etmək, kölə etmək: Yoxsa bulğaxlıx etkən yalğan
xardaşlar üçün, xaysıları ki cəht ettilər, kirip baxma azadlıximıznı bizim Yisus
Krisdosta ki, bizni xullandırğaylar (Qal. 2: 4). Bu iş aramıza gizlicə soxulan
yalançı qardaşlar üzündən oldu. Onlar Məsih İsada malik olduğumuz azadlığı əl
altından öyrənib bizi kölə etmək üçün gizlicə aramıza girdilər.
xullux I (-nunq, -qa, -unqa, -u, -una, -un) ism. – xidmət vəzifə
xullux II Bax: xulux
xulluxçı (-lar) // xulluxçu ism. – qulluqçu
xultxa Bax: xoltxa
xulux (-nunq, -qa, -nu, -ta, -tadırlar, -tan, -tandır, -um, -umdan, -unq, -unqnunq,
-unqnu, -unqda, -u, -ununq, -una, -un, -unu, -unda, -undan, -umuznu, -unquzğa, -lar,
-larnı, -ları, -ların, -larında, -larından) ism. – qulluq, xidmət: Da barça
kahanayabed bar hər sahat xuluxta, ol xurbannı sunar köp kez, xaysıları ki
304
heç bolmaslar kötürmə yazıxlarnı (İbr.10: 11). Hər bir kahin hər gün xidmətini
icra edərək əsla günahları aradan qaldıra bilməyən eyni qurbanları dəfələrlə təqdim
edir.
xuluxçı (-dırlar, -nınq, -nı, -ınq, -sı, -sısen, -sıdır, -sın, -lar, -larnınq, -larnı, -
lardan, -ları, -larıdırlar, -larına, -ların) // xuluxçu (-nunq) ism. – qulluqçu, nökər:
Kim etti friştəsin kendininq can da xulların kendininq ottan küydürüçi ( da
xullarından küydürüçi) // Ki etti friştələrni kensinə canlar da xuluxçıların
kensininq ottan küydürüçi (Məz. 103/104: 4).
Küləyi Özünə elçi edən,
Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
Bu türlü sağışlasınlar bizni adamlar neçik xuluxçıların Krisdosnunq da
minqlərbaşı sağışlarına Tenqrininq (1 Коr. 4: 1). Beləcə insanlar bizi Məsihin
xidmətçiləri və Allahın sirli niyyətini yerinə yetirən idarəçiləri (minbaşıları) saysın.
Bilməsmisiz, kimlər ki dacarda işlərlər, anda ol dacardan yerlər? Da kimlər ki
xaysı xorannınq xuluxçılarıdırlar, anda ol xorandan menqarırlar? (1 Коr. 9:
13). Məgər bilmirsiniz ki, məbəddə iş görənlər məbədə gətirilən təqdimlərdən
qidalanır və qurbangahın xidmətçiləri qurbangahdan öz paylarını götürürlər.
xuluxçılıx ism. – qulluqçuluq
xum (-nu, -dan, -u, -undan) ism. – qum:
xumaş (-nınq, -qa, -nı, -tan, -ım, -ı, -ın, -ımız, -lar, -ları, -ların) ism. (< azərb.<
ər.) – qumaş, ipək parça növü
xumaş – yezdi ism. – bahalı parçalar anlamında işlədilən ifadə
xumbara ism. – qumbara. Pul və bahalı əşyaların saxlanılması üçün kiçik
sandıq.
xumlax ism. – küknar ağacının qozası (?)
xumrı // xumri // humrı // humri ism. – qumru quşu (streptopiliya turtur)
xunduz // xınduz // xonduz ism. – qunduz (castor fiber): Üç xunduz dört
axçalıx. Dörd axçalıq üç ədəd qunduz (dərisi).
xur ~ (-up edilər, -ıyırmen, -up) fel. – qurmaq, yaratmaq, təşkil etmək: Toy
xurup edilər. Toy təşkil etmişdilər.
xurbaxa – ism. – qurbağa (bufo)
xurban (-dır, -nınq, -ğa, -nı, -dan, -ınq, -ınqnınq, -ınqnı, -ı, -ına, -ın, -ımız, -
ımıznı, -ımızdan, -ınqıznı, -ınqızda, -lar, -larnnq, -larğa, -larnı, -larınq, -larınqdan, -
larımız, -ları, -larınınq, -larına, -ların, -larından) ism. (< azərb.< ər.) – qurban:
Xurban bermə. Qurban vermək. Xurban etüçi ya başxışlavuçı. Qurban edən və
ya bağışlayan. Yazıx üçün xurban sundu. Günahları üçün qurban təqdim etdi.
Xurban x. ism. – müsəlmanların Qurban Bayramı: Türklərninq Xurban
bayramları bolur mihirlağəm ayına. Türklərin Qurban Bayram mühərrəm ayında
olur.
xurdavart ism. (< azərb.< frs.+ər.) – xırdavat: Xurdavart elli axçalıx. 50
axçalıq xrdavat.
xurğax sif. – quraq, qurumuş. Müq. et: xızov
xurğaxlx ism. – quraqlıq
xurma (-nınq) ism. – xurma (phoenix dactylifera)
305
xursax ism. – qursaq: Ayttı bir kimesə alardan, kendilərininq markareləri:
“Gredaçılar hər kez yalğan, yaman sözli, xoş xursaxlı” (Tit. 1: 12). Onlardan
biri – öz peyğəmbərlərindən biri belə demişdir: «Kritlilər daima yalançı, azğın
heyvan, tənbəl və qarınquludurlar (hərfi mənada: xoş qursaqdırlar)».
xurt (-men, -nunq, -xa, -nu, -nı, -u, -lar, -larnınq, -larğa, -lardan, -larından)
ism. – qurd, həşərat: Xurt bilə xurtlanğan, xurtlar bilə tolu bolğan. Qurd
basmışdı, qurdla dolu idi.
Xurt x.ism. – albanlar arasnda yayğın adlardan: Xurt-Bali.
xurtqına ism. – xırda qurd
xurtlan ~ (dı, -ıptır, -ıyırmen, -ğan) fel. – qurdlanmaq
xurtlu sif. – qurdlu: Çiybal çirik, xurtlu çıxtı. Bal çürük və qurdlu çıxdı.
xuru I (-ğa, -nu, -da, -dadırlar, -dan, -lar) sif. – quru: Xuru ot. Quru ot. Xuru
yer. Quru yer.
xuru II Bax: xorxu
xuru ~ (-ma, -dum, -du, -dular, -pmen, -p edim, -urlar, -mas, -yırmen,
xurıyırmen, xurıyır, -ğaylar, -sa, -sax, -sar, -sarlar, -ğan, -ğannı, -ğan edi, -mağan, -
max, -maxta, -p, -ğınça) fel. – qurumaq
xurulux (-lar) ism. və sif. – quruluq
xurut ism. – qurut. Qatıqdan düzəldilən və xəmir yeməklərlə yeyilən yemək
növü.
xurut ~ (ma, -tunq, -tu, -ıyırmen, -ıyır, -mağay, -sar) // xorut ~ fel. – qurutmaq
xuryux Bax: xuyrux
xus ~ (-ma, -tu, -ıyırmen, -qan) fel. – qusmaq
xusur ism. (< azərb.< ər.) – qüsur
xuş (-nunq, -qa, -nu, -u, -lar, -larnınq, -larğa, -larnı, -lardan, -ları, -larına, -
ların) ism. – quş: Bir cuft altın xuş. Bir cüt qızıl quş. Xuş xara ya xaraxuş. Qara
quş və ya qaraquş.
xuşa etüçi Bax: xavğa (-etüçi)
xuşax (-ı, -larnı) ism. – qurşaq, kəmər: Bolğay anqar neçik ton ki, kiyər,
neçik xuşax ki, baylandı ( baylanır) hər kez belinə // Bolğay anqar neçik ton ki,
kiyər, neçik belbağ ki, bağlar hər kez belinə kensininq (Məz. 108/109: 19).
Qarğışı onu əyninin libası kimi bürüsün,
Hər gün belinə kəmər tək dolansın!
xuşaxlı sif. – qurşaqlı
xuşan ~ (-dı, -ır, -ğaymen, -ğan, -max) fel. – qurşanmaq, bağlamaq: Xuşan
xılıç belinqə seninq, zorbaz, özdənlikinqə körkünqnünq seninq (Məz. 44/45: 4).
Ey cəngavər, qılıncını belinə bağla,
Əzəmətini, ehtişamını göstər.
xuşğına // xuşqına ism. – quş balası, kiçik quş
xuşun ~ Bax: xuşan ~
xutan Bax: xulıxutan, xul-xutan
xutı (-sı) ism. – qutu: Bitik xutısı. Kitab qutusu.
xutxar ~ (-ma, -mağa, -ıyım, -ğın, -ınqız; -dım, -dınq, -dı, -dılar, -ırmen, -
ırsen, -ır, -mas, -mastır, -ıyırmen, -ıyırsen, -ıyır, -ıyırlar, -ğaymen, -ğaysen, -ğay, -
ğaylar, -mağay, -ğay edi, -ğıy edi, -sanq, -masa, -sar, -malıdır, -ğan, -ğandır, -
306
ğanbiz, -ğandırlar, -ğanınqa, -ğanın, -max, -maxtır, -maxnınq, -maxqa, -maxnı, -
maxta, -maxtan, -maxımnı, -maxınq, -maxınqnınq, -maxınqa, -maxınqnı, -
maxınqda, -maxnqdan, -maxı, -maxınınq, -maxına, -maxın, -maxından, -maxımız, -
maxımıznınq, -maxımızğa, -maxımıznı, -maxınqız, -ıp) fel. – qurtarmaq, xilas
etmək: Ey Biy, xutxar! Ey Biy, yol körgüz! (Məz. 117/118: 25). Aman, ya Rəbb,
bizi qurtar! Aman, ya Rəbb, bizə uğur göndər (yol göstər)! Kel, Biy, da xutxar
meni, Tenqrim menim, zera sen urdunq barçasın, kimlər edilər menim bilə
duşmanlıxta heç yergədən (borçsuz) da tişlarin yazıxlılarnınq uvatqaysen
(Məz. 3: 8).
Qalx, ya Rəbb! Ey Tanrım, məni qurtar!
Çünki Sən bütün düşmənlərimin əngindən vurursan,
Pislərin dişlərini qırırsan.
xutxarıl ~ (-mağa, -dılar, -ğaymen, -ğaybiz, -ğan, -ğanlar, -ğanlarnınq, -
ğanları, -max, -maxnınq, -maxqa, -maxnı, -maxta, -maxım, -maxımnınq, -maxıma, -
maxımnı, -maxımdan, -maxınq, -maxınqnınq, -maxınqa, -maxnqnı, -maxınqdan, -
maxı, -maxınınq, -maxına, -maxın, -maxını, -maxında, -maxından, -maxımız, -
maxımıznınq, -maxımıznı, -maxımızdan, -maxınqız, -maxınqıznınq, -maxınqızğa, -
maxları, -maxlarınınq) fel – qurtarılmaq, xilas edilmək: Xutxarılğan; Ki içindən
cuvap berir Tenqri da kahanay sorar. Qurtarılmış (xilas edilmiş): Odur ki Tanrı
içindən cavab verər, kahin soruşar. Xutxarılmax ya kahanalıx kiyiniş dörtgüllü.
Qurtarılma, ya dördkünclü kahin geyimi. Sensen xuvatım da yaratuçım menim
da xutxarılmaxım menım, ölümsüz padşahı haybatlarnınq. Sən mənim güc
mənbəyim, yaradıcım və xilasımsan, ey şöhrət sahiblərinin ölməz padşahı.
xutxarılmaxlıx (-tır, -qa, nı, ta, -ı, -ımızğa) f. ism. – qurtuluş, xilas
xutxaruçı (-dır, -nınq, -ğa, -nı, -m, -mnınq, -ma, -mnı, -mda, -nq, -nqa, -nqn, -
sı, -sıdır, -sına, -sın, -sından, -mız, -mızdır, -mıznınq, -mızğa, -mıznı, -mızda, -
mızdan, -lar) // xutxaruçu (-muznunq) ism. – qurtarıcı, xilaskar: Xutxaruçınq
seninq Menmen. Sənin xilaskarın Mənəm. Xutxaruçmız Biyimiz Yisus Krisdos,
xutxaruçısı bütün dünyanınq. Xilaskarımız Rəbbimiz İsa Məsih, bütün dünyanın
xilaskarı. Seninq sövüklü Oğlunq üçün Biy Krisdosnınq, xutxaruçumuznunq
bizim. Sənin sevimli oğlun, xilaskarımız Rəbb İsa Məsih üçün.
xutla ~ (-p) fel. – qutlamaq, salamlamaq, xoşbəxtlik, bərəkət arzu ermək.
xutlu sif. – qutlu, xeyirli, bərəkətli, xoşbəxt
Xutlubey x. ism. – albanlar arasında yayğın şəxs adlarından biri: Ğağos
Xutlubey oğlu.
xutsuz sif. – bəxtsiz, bədbəxt, uğursuz
xutul ~ (-ma, -mağa, -ıyım, -dum, -du, -dux, -dunquz, -dular, -madı, -upturlar,
-urmen, -armen, -ursen, -ur, -massen, -mas, -uy edi, -ğaymen, -ğaysen, -ğay, -
ğaybiz, -ğaylar, -mağaylar, -ğay edi, -ğıy edi, -sarsen, -sar, -sarsiz, -mısar, -ğan, -
ğanlar, -ğanlarğa, -mağan, -max, -maxı, -maxıdır, -maxın, -up) fel. – qurtulmaq,
xilas olmaq: Zera aytılmaxı xaçnınq taspolğanlarğa essizliktir da xutulğanlarğa
– xuvatı Tenqrininq (1 Коr. 1: 18). Çünki çarmıx barəsindəki kəlam məhv
yolunda olanlar üçün ağılsızlıq, xilas yolunda olan bizlər üçünsə Allahın qüdrətidir.
xutur ~ (-ıyırmen, -ğan, -up) fel. – qudurmaq, cinlənmək
xuturğu (-larımdan) ism. – qudurmuş, cinli
307
xuturğulux (-qa) // xuturlux (-qa) ism. – qudurmuşluq, cinlilik
xuturlux Bax: xuturğulux
xuv ~ (-ıyım, -ğın, -ıyıx, -du, -dular, -arlar, -ar edim, -arlar edi, -ıy edi, -ıy
edilər, -uyur, -ıyır, -ıyırlar, -ıyır edi, -ğay, -sa, -max, -maxta, -up) fel. – qovmaq,
təqib etnək: Mesta oğlanı bardı artından xuva, na ol tutup mesta oğlanın tövdü
(Albanların məhkəmə sənədlərindən). Məhkəmə icraçısı oğlanın ardınca düşüb onu
qovdu, beləcə onu tutub döydü. Bu oğlan üçün artımızdan xuva kelmagəy. Bu
oğlana görə ardımızca düşüb bizi qovmadılar. Bax: xuvala ~
xuvala ~ (-ma, xuvalıyım, xuvalıyıx, -dı, -madılar, -r, xuvalıy edilər, -ğay, -
ğanlar, -ğanlarnınq, -ğanlardan, -p) fel. – qovalamaq, təqib etnək: Salmos
Tavitninq. Xaçan xuvaladı anı Apisolom, oğlu anınq (Məz. 142/143: 1).
Davudun məzmuru. O zaman ki, oğlu Avesalom onu təqib edirdi.
xuvalan ~ fel. – qovalanmaq, təqib edilmək: Tirgiz (abrağın) meni
xuvalanğanlardan (xuvuçılarımdan menim) (Məz. 141/142: 6). Məni təqib
edənlərdən qurtar.
xuvalaş ~ fel. – qovalaşmaq, bir-birini qovmaq və ya təqib etmək: Atlılar
çıxıp da birgələrinə kün uzun xuvalaşıy edilər. Atllar (cıdır düzünə) çıxıb bütün
günü bir-birini təqib etdilər.
xuvat (-tır, -nınq, -qa, -nı, -ta, -tan, -ım, -ımnınq, -ıma, -ımnı, -ımdan, -ınq, -
ınqnınq, -ınqa, -ınqnп, -ınqda, -nqdan, -ı, -ıdır, -ınınq, -ına, -ın, -ında, -ından, -ımız,
-ımızğa, -ımızdan, -ınqız, -ınız, -lar, -larnınq, -larnı, -larımız, -larımıznınq, -ları, -
larınınq, -larına, -ların) ism. (< azərb. < ər.) – qüvvə, qüvvət, güc: Oşta ölçöv bilə
xoydunq künlərimni menim da küçlü (küçü) xuvatımnınq menim neçik heç
nemədir (bolmadı xuvatımnınq menim neçik nemə da dir) alnıma menim
(Məz. 38/39: 6).
Budur, günlərim ovcuna sığdı,
Gücüm - qüvvətim qarşında heç oldu.
Biy, Biy, xuvatı xutxarılmaxımnınq menim, kölegə başıma menim kününə
oğraşnınq (Məz. 139/140: 8).
Ey Xudavənd Rəbb, Sən qüvvətli Xilaskarımsan,
Döyüş günündə başıma dəbilqə qoymusan.
Biy xuvat joğovurtuna kendininq, işanç xutxarmaxınınq yağlağanına
kendininq (Məz. 27/28: 8).
Rəbb Öz xalqının gücüdür,
Məsh etdiyi insanın nicat qalasıdır.
xuvatla ~ I fel. – qüvvətləndirmək, güclü etmək: Xıyını Krisdosnunq,
xuvatla meni. Əzabı Məsihin, qüvvətləndir məni.
xuvatla ~ II Bax: xuvala ~
xuvatlan ~ (-sın, -ınqız, -masın, -dım, -dınq, -dı, -dılar, -ıptır, -ıptırlar, -
ırmen, -ır, -ırlar, -ır edim, -ırlar edi, -ıyır, -acax, -ğay, -sa, -sanqız, -sar, -ğan, -
ğanlar, -ıp) fel. – qüvvətlənmək, güclənmək:
-Kimninq bilə xuvatlandınq sen?
-Tenqri bilə.
-Kimdə xuvatlandınq sen?
-Canımda (Qriqori Hamamanın “Alban dilinin qrqmmqtikası” əsərindən).
308
-Kiminlə qüvvətləndin sən?
-Tanrı ilə.
-Kimdə qüvvətləndin sən?
-Ruhumda.
xuvatlat ~ (-qın, -sın, -sınlar, -tım, -tınq, -tı, -tıx, -tınqız, -tılar, -ır; -ıy edilər, -
ıyırmen, -ıyırsen, -ıyır, -ıyırbiz, -sarmen, -sarsen, -sar, -sardır, -qay, -qaylar) Bax:
xuvatlattır ~
xuvatlattır ~ fel. – qüvvətləndirmək, gücləndirmək: Biy Tenqri, sen bilirsen
adam oğlununq tarbiyatın ki küçsüzdür, şağavatlanğın manqa da
xuvatlattırğın meni ki, işanğaymen seninq Tenqrilikinqə ki, bolğaymen
yenqmə eski duşmannı, xaysı ki seninq ari xaçınqa xarşıdır. Ya rəbbimiz Tanrı,
Sən insan oğlunun təbiətindən xəbərdarsan və onun gücsüz olduğunu bilirsən; mənə
rəhm et və məni Öz Müqəddəs Ruhunla qüvvətləndir ki, Sənin yardımınla
düşmənimə - Sənin müqəddəs xaçına qarşı çıxana qalib gələ bilim.
xuvatlatuçı (-m, -sı, -lar) ism. – qüvvətləndirici, qüvvət verici
xuvatlı (-sen, -dır, -dırlar, -nınq, -dan, -sı, -lar, -larnınq, -larğa, -larnı, -lardan, -
larımız, -ları, -ların, -larınınq, -larına, -larından) sif. – qüvvətli, güclü: Kimdir bu
xan haybatlı? Biy xuvatlı xuvatı bilə kendininq (kensininq), Biy xuvatlı oğraşta
( çerüvdə) (Məz. 23/24: 8).
Bu əzəmətli Xan kimdir?
– Odur, güclü-qüdrətli Rəbb,
Öz ordusu ilə döyüşdə qüvvətli Rəbb.
Xuvatlıdır Biy kensindən xoraqanlarınınq ( xorxuçılarına kendininq) da
bitiklərin kensininq ( kendininq) övrətir alarğa (Məz. 24/25: 14).
Qüvvətlidir Rəbb,
Ondan qorxanlara sirrini açar,
Onlara Öz əhdini (kitablarını) öyrədər.
xuvatlıx (-nınq, -ım, -ın, -lar, -larnınq) ism. - əzəmət, qüdrət
xuvatlılıx Bax: xuvatlıx
xuvatsız (-nınq, -nı, -lar, -larnınq) sif. – qüvvətsiz, gücsüz, zəif
xuvatsızlan ~ (-ıyırmen, -sarmen, -ğan) fel. – gücdən düşmək, gücsüzləşmək,
zəifləmək
xuvatsızlıx (-ı, -lar) ism. – gücsüzlük, zəiflik, acizlik
xuvdur ~ fel. – qovdurmaq, təqib etdirmək: Xuvdurup kensin artxarı
xaytarttı. Onu təqib etdirərək geri qaytartdı.
xuvul ~ I (-ğan, -ğandırlar) fel. – qovulmaq, təqib edilmək: Duşmanlarımnı
menim sürülgən (x uvulğan) ettinq da körəlməgənlərimni menim tas ettinq
(Məz. 17/18: 41). Düşmənlərimi mənim qovdun, məni gözü götürməyənləri məhv
etdin.
xuvul ~ II Bax: xutul ~ (-ğaymen)
xuvun Bax: xovun
xuvur ~ Bax: xovur ~
xuvurul ~ Bax: xovurul ~
xuvuşlan ~ Bax: xovuşlan ~
xuyaş // xoyaş ism. - günış Müq. et: günəş, kün I, künəş
309
xuyaş-ay ism. – günəş və ay, gün-ay
xuyrux (-un, -undan, -lar, -ları, -larına) // xoyrux // xuryux ism. – quyruq
xuyruxlu sif. – quyruqlu: Xuyruxlu xoy. Quyruqlu qoyun.
xuyu (-nunq, -ğa, -nu, -nı, -sun, -lar, -larnınq, -lardan) ism. – quyu: Xuyu
yapmasın ağzın kendininq (açmağay ağzın kensininq) üstümə menim (Məz.
68/69: 16). Ağzını üstümə quyu tək açmasın.
xuzu Bax: xozu
Xuzur x. ism. – albanlar arasında yayğın şəxs adlarından biri
xyın Bax: xıyın
Xymət Bax: Xıymət
xz Bax: xız
xzart ~ Bax: xızart ~
xzıl Bax: xızıl
Dostları ilə paylaş: |