www.vivo-book.com
164
Ondan sonra isə söndüm. Zənnimcə, o gün mən
düĢündüyümdən daha çox viski içmiĢdim. Nikolun evinə
necə gəldiyimi də xatırlamıram. Ertəsi gün yad bir çarpayıda
kürəyimi kiməsə söykəmiĢ bir vəziyyətdə yuxudan ayıldım.
Mən önümdə duran divara baxdım və orada nəhəng
dekorativ bir hərf asıldığını gördüm. Bu “N” hərfi idi. Yəqin
ki, “N” hərfinin mənası Nikol olmalıydı. Özümü çox pis hiss
edirdim. Yataqdan qalxıb hamamxanaya getdim. Nikolun
diĢ fırçası ilə diĢlərimi fırçalayanda, az qaldım boğulam. Əl-
üzümü yudum, saçlarımı daradım, iĢədim və sıçdım, sonra
əllərimi yudum və hamamxanadakı su kranından bir xeyli su
içdim. Sonra geri qayıdıb yatağa girdim. Nikol çarpayıdan
qalxdı, üz-gözünü qaydaya saldı, yanıma qayıtdı və
çarpayıda mənimlə üz-üzə uzandı. Biz öpüĢməyə və bir-
birimizi oxĢamağa baĢladıq. Mən də öz məntiqimə görə
günahsızam, Lidiya, deyə düĢündüm. Mən də öz aləmimdə
sənə sədaqətliyəm.
Oral sekslə məĢğul olmaq yoxdur. Son zamanlar
mədəm məni yaman incidir. Mən məĢhur həkimin keçmiĢ
arvadının
üstünə
dırmaĢdım.
Mədəni
dövr-aləm
www.vivo-book.com
165
səyahətçisinin üstünə. Onun kitab Ģkafında Bront bacıları da
vardı. Bizim hər ikimizin də Karson MakKallersdən
xoĢumuz gəlirdi. “Ürək – Yalqız Ovçi”. Mən Ģeyimi üç-dörd
dəfə onun içinə sərt Ģəkildə salıb çıxardım və o çətinliklə
nəfəs almağa baĢladı. Ġndi yazarın nə demək olduğu
haqqında onun bildikləri ondan-bundan eĢitdiyi Ģeylər
deyildi. Əlbəttə, o qədər də məĢhur yazar haqqında yox,
lakin mən öz evimin kirayə haqqını özüm ödəyə bilirdim və
bu faktın özü insanı heyrətə gətirəcək bir iĢ idi. Bir gün o
mənim hansısa kitabımın personajına çevrilə bilərdi. Mən
mədəni bir qancığı sikirdim. YavaĢ-yavaĢ son həddə necə
yaxınlaĢdığımı hiss edirdim. Mən öz dilimi onun ağzının
dərinliyinə soxdum, onu öpdüm və qurtardım. Sonra
yuvarlanaraq onun üstündən kənara düĢdüm, özümü səfeh
kimi hiss edirdim. Onu bir müddət buraxmayaraq ağuĢumda
tutdum, sonra isə o yataqdan qalxıb hamamxanaya keçdi.
Onu Yunanıstanda sikmək, bəlkə də daha çox ləzzət verərdi.
Amerika sikiĢmək üçün çox yaramaz yer idi.
Həmin gündən sonra, mən həftədə iki, ya da üç dəfə
günorta saatlarında Nikolun yanına gedirdim. Biz oturub
www.vivo-book.com
166
Ģərab içə-içə söhbət edir, bəzən də seviĢirdik. Mən anladım
ki, o məni elə çox də maraqlandırmır, amma özümü bir Ģeylə
məĢğul etməliydim. Növbəti gün Lidiya ilə mən nəhayət ki,
barıĢdıq. O məni sorğu-sual edərək günorta vaxtı hara
getdiyimi soruĢardı.
– Supermarketə getmiĢdim, – deyə cavab verərdim və
bu da doğru idi. Çünki əvvəlcə, mən, həqiqətən də
supermarketə gedərdim.
– Ġndiyədək sənin spupermarketlərdə bu qədər vaxt sərf
etdiyini heç görməmiĢdim.
Bir gecə sərxoĢ olandan sonra Lidiyaya Nikol adında
bir qadın tanıdığımı etiraf etdim. Nikolun harada yaĢadığını
da ona dedim, lakin onu da söylədim ki, “narahat olmalı bir
Ģey yoxdur”. Bunu ona nə üçün danıĢdığım heç özümə də
aydın deyildi, lakin insan spirtli içki qəbul edəndə, bəzən
aydın düĢünə bilmir...
Bir gün mən spirtli içki dükanından qayıdırdım və
Nikolun evinin yanına təzəcə çatmıĢdım. Əlimdə 6 paket
butulka pivəsi və bir ĢüĢə də viski vardı. Bu yaxınlarda
Lidiya ilə mən yenə dalaĢmıĢdıq. Ona görə də bu gecəni
www.vivo-book.com
167
Nikol ilə birlikdə keçirmək qərarına gəlmiĢdim. Elə indidən
bir balaca sərməst halda öz yolumla yavaĢ-yavaĢ gedirdim
ki, birdən arxadan kiminsə qaça-qaça mənə yaxınlaĢdığını
eĢitdim. Geri çevrildim. Gələn Lidiya imiĢ.
– Aha! – o dedi. – Aha!
O, içki paketini mənim əlimdən dartıb aldı və onun
içindən pivə ĢüĢələrini çıxarmağa baĢladı. Sonra onları bir-
bir yolun kənarındakı səkiyə çırparaq sındırdı. ġüĢələr yerə
çırpılarkən partlayıĢa bənzər səs çıxarırdı. Santa Monika
Bulvarı adamların daim gur olduğu bir yerdir. Günorta
hərəkətlənməsi elə yenicə artmağa baĢlamıĢdı. Bütün bu
hadisələr düz Nikolun qapısının ağzında baĢ verirdi. Sonra
Lidiyanın əlinə viski ĢüĢəsi keçdi. O, ĢüĢəni baĢı üzərinə
qaldırdı və mənim üstümə qıĢqırdı:
– Aha! Sən bu ĢüĢəni içib sonra da onu SĠKMƏYĠ
planlaĢdırırdın! – sözünü bitirən kimi Lidiya viski ĢüĢəsini
də səkiyə çırpdı.
Nikolun qapısı açıq idi və Lidiya pilləkənlər ilə yuxarı
qaçdı.
Nikol
pilləkənlərin
yuxarı
meydançasında
dayanmıĢdı. Lidiya əlindəki böyük çanta ilə Nikolu
www.vivo-book.com
168
kötəkləməyə baĢladı. Çantanın uzun qayıĢları vardı. O,
çantanı var gücü ilə yellədib Nikolun baĢına tolazlayırdı.
– O mənim erkəyimdi! O mənim erkəyimdi! Mənim
erkəyimdən uzaq dur!
Sonra pilləkən ilə aĢağı qaçaraq mənim yanımdan keçdi
və qapıdan küçəyə çıxdı.
– Aman Allahım, – Nikol dedi, – bu kimdir?
– Bu Lidiya idi. Mənə bir süpürgə və böyük kağız torba
ver.
Mən aĢağı enərək küçəyə çıxdım və ĢüĢə qırıntılarını
süpürərək qəhvəyi rəngli kağız torbaya yığmağa baĢladım.
Bu qancıq bu dəfə lap həddini aĢmıĢdı, deyə düĢündüm.
Gedib yenə içki alacağam. Bu gecəni də Nikolun yanında
qalacağam, bəlkə də bir neçə gecəni.
Mən yerə əyilib ĢüĢə qırıntılarını yığarkən, arxamda
qəribə bir səs eĢitdim. Dönüb arxaya baxdın. Bu öz Zibili ilə
gələn Lidiya idi. O, maĢını səkiyə çıxarmıĢdı və saatda 30
mil sürətlə düz mənim üstümə gəlirdi. Mən cəld kənara
sıçradım və maĢın cəmisi bir düym məndən aralı keçdi.
Onun Zibili məhəllənin sonuna qədər getdi, səkinin kənarına
Dostları ilə paylaş: |