Çarlz bukovskġ
Yüklə 3,08 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
204 zəng edə bilər. Orada məntiqə uyğun problemlərin məntiqə uyğun da həlli yolları var. Vans Otlaqları mənim ətrafımda dörd bir tərəfə göz iĢlədikcə elə hey uzanıb gedirdi. Öz qırmızı bloknotumu harasa fırıldatdım. Amma yazıçı üçün nə ölümdü! Mən qəzetlərdəki baĢlıqları xəyalımda canlandıra bilirdim: HENRĠ ÇĠNASKI, AZ TANINMIġ ġAĠR, YUTA MEġƏLƏRĠNDƏ ÖLÜ TAPILMIġDIR. KeçmiĢ poçt məmuru, sonradan isə yazıçı olmuĢ Henri Çinaskinin çürüməkdə olan cəsədi meĢədə meĢəbəyi V. K. Bruks tərəfindən tapılmıĢdır. Cəsədin yaxınlığında balaca qırmızı bir bloknot da aĢkar edilib. Yəqin ki, bu bloknotda mister Çinaskinin ən son əsərləri yazılmıĢdır. Bir az da irəlilədim. Tezliklə su ilə dolu ona islaq bir əraziyə çıxdım. Ara-sıra ayaqlarımdan birisi dizə qədər bataqlığa batırdı. Mən onu dartıb çıxarmalı olurdum. Tikanlı məftillərdən düzəldilmiĢ bir hasarın yanına çatdım. Dərhal baĢa düĢdüm ki, bu hasarın üstündən o biri tərəf aĢmalı deyiləm. Bunu etməyin yanlıĢ bir Ģey olduğunu bilsəm də, baĢqa bir alternativ yol da görmürdüm. Hasarın www.vivo-book.com
205 üstündən aĢaraq o biri tərəfə keçdim və orada dayanıb əllərimi ağzımın kənarında yumurlayaraq var gücümlə qıĢqırdım: – LĠDĠYA! Heç bir cavab gəlmədi. Bir də qıĢqırdım: – LĠDĠYA! Səsim bu dəfə daha yalvarıĢlı səsləndi. Lap qorxaq səsi kimi. Mən irəliləməyə davam etdim. Bacıların yanına geri qayıtmaq və onların seks, kiĢilər, rəqslər və qonaqlıqlar haqqında danıĢıb-gülmələrinə qulaq asmaq lap əla olardı, deyə mən düĢündüm. Hətta Qlendolinanın da səsini eĢitməyə həvəslə razı idim. Əlimi Lidiyanın uzun saçlarının arasına salmaq da yaxĢı olardı. Mən vicdanla onu Ģəhərdəki bütün əyləncə gecələrinə aparardım. Hətta oradakı bütün qadınlarla rəqs edər və hər Ģey haqqında əla zarafatlar edərək hamını əyləndirərdim. Mən hətta üzümdə təbəssümlə onların anormal gəvəzəliklərinə də dözərdim. Mən az qala öz səsimi eĢidirdim: www.vivo-book.com
206 – Ey, bu, rəqs üçün əla melodiyadır. Kim bədəninin tozunu tökmək istəyir? Kim əsl buqi-vuqi rəqs etmək istəyir? Mən bataqlığın içi ilə yoluma davam edirdim. Nəhayət ki, quru torpağa çıxdım. Bir yola çıxmıĢdım. Bu, köhnə torpaq yol olsa da, pis görünmürdü. Yolda təkər və heyvanların dırnaq izlərini görə bilirdim. BaĢımın üzərindən, hətta harayasa elektrik aparan naqillər də keçirdi. Mənə, sadəcə, bu naqilləri izləmək qalırdı. Yolla getməyə baĢladım. GünəĢ səmada zirvəyə qalxmıĢdı, yəqin indi günorta vaxtı olmalıydı. Özümü axmaq kimi hiss edərək yoluma davam edirdim. Yolun düz önündə kilidlənmiĢ bir darvazaya çatdım. Bu nə demək idi? Darvazının yan tərəfində kiçik bir alaqapı da vardı. Yəqin bu darvaza mal-qaranın önünü kəsmək üçün buraya qoyulmuĢdu. Bəs onda mal-qara niyə gözə dəymirdi? Bəlkə də heyvanlar buraya altı aydan bir gətirilir. BaĢımın düz təpəsi ağrımağa baĢladı. Mən əlimi qaldırıb otuz il bundan öncə Filadelfiya barında baĢıma vurulan dəynəyin yerinə toxundum. Həmin yerdə çapıq www.vivo-book.com
207 qalmıĢdı. Ġndi isə günəĢ Ģüalarının yandırdığı çapıq yeri əməlli-baĢlı ĢiĢmiĢdi. Bu hissə lap balaca buynuz kimi qabarmıĢdı. Mən çapıqdan balaca bir parça qoparıb yola atdım.
Daha bir saatlıq məsafəni də qət edəndən sonra geri dönmək qərarına gəldim. Bu isə bütün yolu piyada geri qayıtmaq anlamına gəlirdi, amma
qayıtmalıydım. Köynəyimi soyunub onu baĢıma sarıdım. Yolla geri qayıdarkən bir-iki dəfə də ayaq saxlayıb – “Lidiya!” – deyə qıĢqırdım. Cavab verən olmadı. Bir müddət sonra, üstündən adladığım həmin darvazaya yetiĢdim. Mənə, sadəcə, onun ətrafından dolanıb keçmək lazım idi, amma yolumun üstündə dayanmıĢ bir Ģey məni keçməyə qoymurdu. O, darvazanın önündə məndən təxminən on beĢ fut aralı dayanmıĢdı. Bu, ya diĢi maral, ya maral balası və ya bunlara bənzər baĢqa bir canlıydı. Mən yavaĢ-yavaĢ ona tərəf getdim. O heç yerindən qımıldanmadı da. Məni yanından keçməyə qoyaqcaqdımı? Onun məndən qorxub çəkindiyi hiss olunmurdu. Məncə, yəqin ki, o mənim içimdəki təĢviĢ və qorxunu hiss etmiĢdi. www.vivo-book.com
208 Mən getdikcə ona daha da yaxınlaĢırdım. Onun isə, deyəsən, mənim yolumdan qətiyyən çəkilmək fikri yox idi. Onun gözəl qəhvəyi rəngli gözləri vardı, mənim həyatımda gördüyüm bütün qadınların gözlərindən daha gözəl. Ġnana bilmirdim. Mənimlə onun arasında cəmisi 3 fut məsafə qalmıĢdı. Artıq geri çəkilmək barədə ürəyimdə götür-qoy etdiyim an, o yerindən sıçrayaraq yoldan qaçıb meĢəliyin içində gözdən itdi. O çox gözəl formada idi. QaçıĢına da söz ola bilməzdi. Yolla bir müddət beləcə irəlilədikdən sonra haradasa qarĢıda axar su səsi eĢitdim. Mənə su lazım idi. Su içmədən uzun müddət yaĢamaq mümkün deyil. Yoldan kənara çıxdım və axan suyun səsi istiqamətində getdim. Önümdə üstünü ot basmıĢ balaca bir təpə vardı, onun üstündən o biri tərəfə aĢanda suyu gördüm: su bəndin divarındakı bir neçə sement boru ilə axaraq su anbarına bənzər bir yerə tökülürdü. Mən bu su anbarının kənarında oturdum, ayaqqabılarımı və corablarımı soyundum, Ģalvarımın balaqlarını yuxarı çırmaladım və ayaqlarımı suyun içinə saldım. Sonra suyu bir
Yüklə 3,08 Mb. Dostları ilə paylaş:
|