məhdudlaşır. Məsələn, kişilər daha yüksək maaşlı işlərə cəlb
olunmaq imkanına malik olduqları halda, qadınların bir
hissəsi yoxsulluq ucbatından məcburi olaraq fahişəyə
çevrilirlər.
Nəhayət, Engels qadm və kişi üçün azadlığın
toxumlarını müasir kapitalizm şəraitində yeni ailə formasının
yaranmasında görür. Fəhlə sinfi daxilində nikahlar daha çox
azad, valideynlərin seçimi olmadan, məhəbbət əsasında baş
verir. Engels iki partnyorun bir-birini sevgi əsasında azad
seçə bilməsini bərabərlik kimi başa düşür. Məhz bu nikah
forması yeni cəmiyyətin başlanmasından və bununla da
istismarçı buıjua nikahının sonundan xəbər verir. “Ailənin,
xüsusi mülkiyyətin və dövlətin mənşəyi” adlı əsərində
Engels dövlətin tarixi təkamülünü yenidən Ç. Darvinin
əsərlərinə müraciət etdiyi təkamül nəzəriyyəsinə əsaslanaraq,
izləməyə çalışır.
Engels göstərir ki, dövlət həmişə mövcud olmamışdır.
O, hakim sinfin hökmranlığını qorumaq üçün tarixin tələb
etdiyi anda yaranmışdır. Bu, bütövlükdə Hcgclin təsvir etdiyi
kimi birdən-birə meydana gələn və öz üzərinə cəmiyyətdə
yeni qayda və harmoniya səviyyəsinin təmin edilməsini
götürən yeni institut deyildir. Əlbəttə, dövlət siniflər arasında
konfliktin çox davamlı olduğu və bu antaqonizmləri itaətdə
saxlamaq lazım gəldiyi vaxt yaranır. Meydana gəldikdən
sonra, dövlət nəhayətdə hakim sosial sinfin cəmiyyətin digər
sinifləri üzərində öz qaydalarını möhkəmləndirmə vasitəsinə
çevrilir. Bundan əlavə, Engels Marksın mövqeyi ilə tam üst-
üstə düşən bir fikir ifadə edərək göstərir ki, tarixin müəyyən
dövründə, məsələn, II Fransa imperiyası zamanı, siniflər
faktiki olaraq bir-birini tarazlaşdırdıqları vaxt dövlət bir
132
sinifdən digərinə qarşı istifadə edərək müstəqil qüvvə kimi
çıxış edə bilər.
Engelsin marksist fəlsəfəsinin təbiəti və tarixə
materialist baxışa, ailənin və dövlətin təbiətinə dair əsərləri
Marksın irsini onun ölümündən sonra təbliğ etməyə və
təhriflərdən qorumağa xidmət etmişdir.
Sonrakı marksistlər Marksın təhlillərini onun Özünün
o qədər də aydm izah etmədiyi sahələrdə, məsələn, ailə və
dövlət haqqında müzakirələr kimi, aydınlaşdırmış və geniş
ləndirmiş, beləliklə də XX əsrdə ailənin təbiətini başa düş
mək üçün ailəyə dair bu mülahizələri faydalı hesab etmişlər.
Lakin görünür ki, Engelsin özü də dialektik
materializmi təbiətin bütün sahələrinə tətbiq edərək, Marksın
fikirlərini tam açılmamış qoyur və belə bir təəssürat yaradır
ki, o, Marksın əsas diqqət yetirdiyi istehsal, xüsusən də sosial
institutların təkmilləşdirilməsindo əməyin və fəhlənin rolu,
eləcə də tarixi ideologiya və şüurun tarixi mühümlüyü kimi
bəzi fikirlərinin üstündən ötüb keçməyə çalışır.
V. İ. Lenin
Engels öz əsərləri ilə dialektik materializm və tarixi
materializmin ilk genişləndirilmiş ifadəsinə töhfə verdiyi
halda, Lenin Marksın mirasına həm inqilabi praktika, həm də
nəzəriyyə nöqteyi-nəzərindən mühüm əlavələr etmişdir.
Lenin və eləcə də Lev Trotski öz tərəfdarlarını inqilabi
nəzəriyyə ilə təmin edə bildilər. Rusiyadakı avtokratik rejimi
kəndli inqilabının gücü ilə aradan götürərək, onlar kapitalizm
mərhələsindən sıçrayıb keçmiş ölkədə inqilabı necə etmək
lazım olduğunu açıq şəkildə göstərdilər. Çarizm dövründə
Rusiya nisbətən azsaylı fəhlə ordusu ilə əsasən aqrar ölkəsi
133
idi; ölkədə hakim sinif kapitalistlər deyil, zadəganlar idi ki,
onların
da hakimiyyəti
torpaq üzərində
mülkiyyətə
arxalanırdı. Beləliklə, sosialist inqilabı bu geridə qalmış
ölkənin həyatında gündəlik məsələ kimi qarşıya çıxdıqdan
sonra bütün diqqət təbii olaraq Rusiyaya yönəldi. Lenin və
Trotski, bir qədər sonra isə Stalin və Trotski arasında məhz
Rusiyadakı spesifik amillər və şərait üzündən əsaslı mövqe
ayrılığı yarandı və bu nəticə etibarı ilə sonuncunun 1941-ci
ildə Meksikada qətlinə gətirib çıxardı.
Əgər
Leninin
marksist
mirasa
töhfəsi
onun
Rusiyadakı praktik siyasi müvəffəqiyyətidirsə, elə onun əsas
nəzəri töhfəsini də burada axtarmaq lazımdır. 1903-cü ildə o
özünün məşhur “Nə etməli?” kitabçasım çap etdirdi. Bu əsər
onun Rusiyadakı sosial-demokratlar arasındakı rəqiblərinə -
xüsusən Plexanova, eləcə də anarxistləri müdafiə edənlərə
(XIX əsrin ikinci yarısında Rusiyada xalqçılar (“narod-
niklər”) arasında çox geniş yayılmış siyasi hərəkatın
üzvlərinə) cavab olmalı idi. Öz pamfletində Lenin sosialist
inqilabının bir neçə - siyasi və iqtisadi sahələrdə həyata
keçirilməsinin vacibliyini göstərir. Onun fikrincə, həmkarlar
ittifaqının səyləri nəticəsində fəhlələrin azadlığa çıxmasmı
zənn etmək sadəlövhlük olardı. Ekonomizm adlandırdığı bu
cür səyləri o, təklikdə qeyri-qənaətbəxş hesab edirdi. Ümu-
mən həmkarlar ittifaqlarına qarşı çıxış edən Lenin sosialist
lərin müxtəlif düşərgələrində (məs., Almaniyada Eduard
Bemşteyn tərəfindən) göstərilən reformist cəhdləri kəskin
tənqid edirdi. Lenin belə düşünürdü ki, inqilaba ciddi hazırlıq
tələb olunur. Bunun üçün inqilabçılar fəhlə sinfinin rəyini
yaradıb formalaşdırmalı,
onların Marks və Engelsin
təlimində öz əksini tapmış tam tarixi hərəkatın həqiqi şüur
134
sahibləri səviyyəsinə yüksəlməsinə kömək etməlidirlər.
Beləliklə, o inanırdı ki, inqilabçılar nəzəri yeniliklər əldə
etmək üçün işləməli və eyni zamanda özlərini hökumətə
qarşı təşviqata və inqilabı həyata keçirmək üçün partiyanı
hazırlamağa həsr etməlidirlər.
Bir çox müasirlərindən fərqli olaraq, Lenin hesab
edirdi ki, inqilabi partiya özlərini tamamilə inqilab işinə həsr
etmiş inqilabçı kadrlardan ibarət olmalıdır. Leninin öz həyatı
buna bir misal idi: o, bütün gücünü, hətta xaricdə sürgündə
olduğu illərdə belə Rusiyadakı inqilaba həsr etmişdi. Məhz
bu cür peşəkar inqilabçılar inqilab edə bilərdilər. Onlar
Marks və Engelsin təlimini dərindən öyrənməklə, diqqət
lərini qarşılaşdıqları faktiki şəraitin təbiətinə yönəltməklə və
inqilabi hərəkatı təşkil edəcək kütlələr arasında mövcud
tarixi şəraiti müvafiq surətdə başa düşməyi tərbiyə etməklə
özlərini hazırlamalıdırlar. Daha sonra Lenin təkid edirdi ki,
bu cür inqilabçılar həm həmkarlarının ruh yüksəkliyini
qaldırmaq cəhdində, həm də qarşı-qarşıya durduqları hakim
rejimi devirmək kimi çətin cəhddə hökmən yorulmaz
təşviqat kampaniyasına qoşulmalıdırlar. Rusiyada bolşevik
lərin müvəffəqiyyəti digər ölkələrdə də bir çox potensial
inqilabçıları öz inqilabi mübarizə formalarım axtarıb tapmaq
üçün Leninin “Nə etməli?” əsərinə müraciət etməyə məcbur
etdi.
Georq Lukaç böyük heyranlıqla Lenini inqilabi
partiyanın müvəffəqiyyəti üçün vacib olan nəzəriyyələri
ixtira edən və diqqətlə hazırlayan y an nəzəriyyəçi, hansı
taktikalardan nə vaxt və nə cür effektiv istifadə olunmasına
dair geniş düşüncəyə malik yan siyasətçi bir şəxs kimi təsvir
edir. Lenin fəhlə və burjua sinifləri içərisində bütün
135
Dostları ilə paylaş: |