131
Anadolu Səlcuqlu ordusu Babailəri (Baba İshaq tərəfdarlarına
“Babailər” deyilmişdi – red.) məğlub edərək Baba İshaqı öl-
dürdülər.
İbadət və elmlə məşğul olan Baba İshaqın türkmənlər arasında
böyük nüfuzu var idi. Baba İshaq türk dünyasının böyük hökmdarı
II Qiyasəddin Keyxosrov və bəzi dövlət adamlarının dini və əxlaqi
qaydalara zidd həyat sürdükləri üçün onlara qarşı türkmənlərin qi-
yamını qaldırdı. Baba İshaqın peyğəmbərliyinə inanan türkmənlər II
Qiyasəddinə qarşı mübarizəyə qalxdılar. II Qiyasəddin üsyanı yatır-
maq üçün səlcuq qoşunlarını göndərdi. Lakin səlcuq qoşunları dal-
badal məğlub olaraq geri çəkildilər. Baba İshaq Amasiyada tutulub
öldürüldü. Lakin üsyançıar Baba İshaqın ölmədiyini, onun yeni
qüvvə əldə etmək üçün göylərə merac etdiyini bildirərək mübarizəni
davam etdirdilər. Səlcuq qoşunları Qırşəhər yaxınlığında 1240-cı il-
də döyüşlərdə üsyançıları məhv etdilər. Üsyan yatırılsa da, Baba İs-
haq müridləri onun ideyalarını yaşatdılar, Xorasanlı Hacı BəktaĢ
adı altında bir təriqət yaratdılar.
Orta Anadoluda baş qaldıran Baba
İshaq üsyanı dövlətin təməlini sarsıtdı və Çingizoğullarına qarşı gə-
ləcək müqavimətini azaltdı.
Beləliklə, Anadoluda tənəzzül dövrü başladı. 1277-ci ildən
başlayaraq Türkiyə monqolların vassalına çevrildi. Sonuncu Səlcuq
sultanı II Qiyasəddin Məsudun 1308-ci ildə ölümü ölkədə heç bir
dəyişiklik yaratmadı.
Yaranmış ağır vəziyyətə baxmayraq monqollara qarşı mübari-
zə davam etməkdə idi. Bizans sərhədlərində yaşayan 200 min nəfər
türkmən ailəsi tez-tez qonşu ölkələrə basqın edir, əsir aldıqları
adamları satırdılar. Bunlar dənizli türkmənləri adlanırdılar. Onlar
XIII əsrin II yarısında dəniz sahillərinə gələrək bu günkü Muğla
bölgəsində məskunlaşmışdılar. Dənizli türkmənlər dərhal Məntəşə
adlı bəyliklərini yaratdılar. Səlcuq dövlətinin zəifləməsi nəticəsində
dənizdə Ġnancoğulları, İspara ilə Antalya bölgəsində Həmidoğul-
ları adlı xüsusi bəylik yarandı.
Bəhs olunun dövrdə Qərbi Anadolunun bir hissəsində Aydın
oğlu Məhəmməd, Sapru xan və Karası adlı bəyliklər möhkəmlənə
132
bildilər. Mərmərə bölgəsi isə Söyüdlü ətrafında yaşayan Osman
bəy tərəfindən tutuldu.
Osman bəy türkmən bəylərindən idi. Onun atası Ərtoğrul öz
elatı ilə birlikdə Mərvdən Anadolunun Söyüdlü bölgəsinə gəlmişdi.
Ehtimal ki, digər türkmən elatları kimi Ərtoğrul elatı da monqol-
ların təzyiqi ilə köçüb buraya gəlmişdilər.
Türkmənlər Qərbi Anadolu və Mərmərə bölgəsini ələ keçirə
bildilər. Başda Aydınoğulları olmaqla, bu türkmən bəyləri məs-
kunlaşdıqları ərazilərdə türkləşdirmək siyasətini müvəffəqiyyətlə
həyata keçirdilər. Türk dili rəsmi dövlət dili kimi işləndi.
Əbu Səid Bahadır xanın ölümündən sonra (1335-ci il) monqo-
lar arasında güclü daxili çəkişmələr başladı. Nəticədə Anadolu bəy-
likləri öz müstəqilliklərini qazana bildilər. Osmanlı imperiyasının
Anadolu Səlcuqları Avropada
və Qərbi Anadoluda
133
yaranması və möhkəmlənməsi ilə ölkənin siyasi, iqtisadi və mədəni
həyatında yeni dövr başlandı.
I dönəm Anadolu bəylikləri
-Çaka bəyliyi (1081-1098)
-Dilmacoğulları bəyliyi (1085-1192)
-Danişməndlilər bəyliyi (1092-1178)
-Saltuklu bəyliyi (1092-1202)
-Əhlətşahlar bəyliyi (1102-1207)
-Artuklu bəyliyi (1102-1408)
-İnaloğulları bəyliyi (1098-1183)
-Məngüçlu bəyliyi (1080-1228)
-Ərbil bəyliyi (1146-1232)
-Çubukoğulları bəyliyi (1085-1092)
II dönəm Anadolu bəylikləri
-Osmanlı imperatorluğu (1299-1922)
-Taşaoğulları bəyliyi (1350-1398)
-Çobanoğulları bəyliyi (1227-1309)
-Karamanoğulları bəyliyi (1256-1483)
-İnancoğulları bəyliyi (1261-1368)
-Sahibata oğulları bəyliyi (1275-1342)
-Pərvanə oğulları bəyliyi (1277-1322)
-Məntəşə bəyliyi (1280-1424)
-Candaroğulları bəyliyi (1300-1462)
-Karəsi bəyliyi (1297-1360)
-Gərmiyanoğulları bəyliyi (1300-1423)
-Həmidoğulları bəyliyi (1302-1423)
-Sarıxanoğulları bəyliyi (1302-1410)
-Ərzincan bəyliyi (1379-1410)
-Tacəddinoğulları bəyliyi (1303-1415)
-Aydınoğulları bəyliyi (1308-1426)
-Təkəoğulları bəyliyi (1321-1390)
-Dulqadiroğulları bəyliyi (1339-1521)
-Ramazanoğulları bəyliyi (1325-1608)
134
-Qazı Bürhanəddinoğulları bəyliyi (1381-1398)
-Əşrəfoğulları bəyliyi (1280-1326)
Birinci dönəm Anadolu bəyliklərindən bir neçəsinin yaran-
masını şərtləndirən tarixi şəraitə nəzər salaq.
Məngüclü bəyliyi, ya da Məngü-
cəklilər (1080-1228) Malazgird döyüşündən
sonra Anadoluda Ərzincan, Kəmah, Divriyi,
Şəbinqarahisar bölgəsində qurulmuş bir
bəylikdir. Qurucusu Malazgird döyü-
şündə sərkərdə kimi iştirak etmiş Mən-
güçək Qazidir. Bəylik 1080-ci ildə qu-
rulmuşdur.
Məngücək Qazi Anadolunun fəthi
əsnasında yuxarıda adları qeyd olunan
əraziləri zəbt etdi, özü isə vuruşmada
şəhid oldu. 1142-ci ildə Məngücək Qazi-
nin oğlunun iqtidara gəlməsi ilə Ərzin-
can və Divriyi qolu olmaqla iki hissəyə
bölündü. Ərzincan qoluna 1228-ci ildə
Ərzincanı alan I Əlaəddin Keyqubad son
qoydu. Divriyi qolu isə 1252-ci ildə Səl-
cuqluların rəhbərliyi altına düşdü.
Məngücəklilər zamanında bir sıra memarlıq abidələri inşa
olundu. Bunlardan biri Divridəki Qala Məsciddir ki, 1180-ci ildə
Şahənşah Süleyman tərəfindən tikdirilmişdir. Divridəki digər Ulu
Məscid məngücəkli Əhməd şah tərəfindən 1228/1229-cu ildə tikil-
mişdir. Məscidin qapıları sənət tarixi baxımından xüsusilə qiymətli-
dir. Bəhram şahın qızı Turan Mələk tərəfindən Ulu Məscidə bitişik
olaraq tikilən Darüşşəfa da əhəmiyyətli Məngücək abidələrindəndir.
Məngücəklü bəyləri aĢağıdakılar olmuĢdur:
Məngücək Qazi (1071-)
Əmir İshak bəy (-1142)
Məlik Davud (1142-1168)
Məngüçlu
bəyliyi
(1080-1228)
Mənguçək Qazi
Dostları ilə paylaş: |