mənafeyinə zidd olmasına istinad edərək noyabnn 29-da İran dövlətinə
Amerika maliyyə müşavirlərinin ölkədən çıxanlması və başqa tələbləri
əhatə edən ultimatum notası verdi. Məclis böyük əksəriyyətlə
ultimatumu rədd etdi. Bundan sonra çar qoşunlan Rəştdən Qəzvinə doğru
hərəkətə başladılar. Tehranda və digər böyük şəhərlərdə, o cümlədən
Azərbaycan şəhərlərində ultimatuma qarşı etiraz mitinqi və nümayişləri
başlandı.
Bunlara baxmayaraq, dekabnn 25-də hökumətin silahlı dəstələri
məclis binasını mühasirəjə alaraq bütün nümayəndələri oradan qovub
çıxartdılar. Baş nazir Samsamüssəltənə çar hökumətinin ultimatumunu
qəbul etdi, ölkənin hər yerində xarici qoşunlar ultimatuma və müdaxiləyə
qarşı çıxmış inqilabçılara divan tutdular.
1911-
ci il dekabr ayının 20-də Təbrizdə çar qoşunlan ilə başlanmış
döyüşlər dekabnn 28-dək davam etdi. Dekabnn 26-da Təbrizə külli
miqdarda çar qoşunu gətirildi. Əyalət əncüməni və hərəkat başçılan
qüvvələrin qeyri-bərabər olduğunu nəzərə alaraq döyüşü dayandırdılar.
Şəhər çar qoşunlan tərəfindən tutuldu. Dekabnn 28-də silahlı mücahid və
fədai başçılarmdan təxminən 300 nəfəri Türkiyəyə getməyə məcbur oldu.
1912-
ci ilin ilk aylannda çarizmin və ölkənin cənubunda
İngiltərənin silahlı qüvvələrinin müdaxiləsi nəticəsində İranın inqilab
mərkəzləri dağıdıldı, inqilab başçılanna divan tutuldu, inqilabın
nailiyyətləri ləğv edildi.
Çar zabitləri tərəfindən Təbrizdə hərbi məhkəmə təşkil edildi.
1906-cı ildə inqilabi hərəkata başçılıq edən Təbriz sosial-demokrat
təşkilatının görkəmli rəhbərlərindən Hacı Əli Davafiıruş, iri ruhanilərdən
Siqqətulislam, həmçinin Səttarxanm qardaşı və qardaşı oğlanlan,
sosial-demokrat təşkilatının rəhbəri Əli Müsyönün kiçik oğlanlan,
onlarla görkəmli ictimai xadim, Qafqaz mücahidlərindən bir çoxu həmin
məhkəmələr tərəfindən ölümə məhkum edilərək edam olundular.
Daxili əks-inqilab və təcavüzkar qüvvələr Azərbaycanm digər
şəhərlərində də inqilab başçılanna divan tutdular. Ərdəbil, Xoy, Salmas
və Urmiya şəhərlərində mqilab mərkəzləri və vilayət əncümənləri
dağıdıldı.
Təbrizdə və bütün Cənubi Azərbaycanda terror və irtica hökm
sürməyə başladı. İnqilabın bir çox nailiyyətləri məhv edildi. Azərbaycan
əhalisi uzun müddət Şüscüddövlənin zülmünə məruz qaldı.
Beləliklə, 1905-1911-ci illər İran buqua inqilabında, onun ən gərgin
anlannda mühüm, həlledici rol oynamış və irtica qüvvələrinin onun
qarşısında aciz qaldığı Azərbaycandakı hərəkat yalnız xarici
müdaxiləçilərin ordusu tərəfindən yatınla bildi.
100
IV
F Ə S İ L
AZƏRBAYCAN BİRİNCİ DÜNYA
MÜHARİBƏSİ DÖVRÜNDƏ
§ 1. Müharibənin başlanması.
Azərbaycanın vəziyyəti
Dünyanı yenidən bölmək uğrunda iki hərbi bloka daxil olan üçlər
ittifaqı və Antanta dövlətlərinin sürətlə silahlanmalan dohşətli Birinci
Dünya müharibəsinə gətirib çıxartdı.
1914-cü ilin iyununda Avstriya vəliəhdinin serb millətçisi tərəfindən
öldürülməsi çoxdan hazırlanmaqda olan Dünya müharibəsinin
başlanması üçün bir bəhanə oldu. Müharibəyə dünyanın 40-a qədər
ölkəsi cəlb edilmişdi. Yetmiş üç milyon nəfərdən çox adam cəbhəyə
səfərbər olunmuşdu. Müharibədə o dövrün bütün silah növlərindən
istifadə edilirdi. Bəşər tarixində baş vermiş müharibələr içərisində ən
dəhşətlisi olan bu müharibədə 35 milyona qədər adam öldürülmüş və
yaralanmışdı.
Birinci Dünya müharibəsi hər iki blok üçün işğalçılıq müharibəsi idi.
Hərbi bloklara daxil olan dövlətlərdən hər birinin işğalçılıq planı vardı.
Bu hərbi planlarda son dərəcə əlverişli coğrafi mövqedə yerləşmiş
Azərbaycan və onun nefti mühüm yer tuturdu. Müharibə ərəfəsində
Azərbaycan neft sənayesində hakim mövqe tutmaq uğrunda əcnəbi
inhisarlann mübarizəsi kəskinləşmişdi. Bu mübarizədə alman və ingilis
inhisarlan daha çox rəqabət apanrdılar.
Yaxın Şərqdəki zəngin neft yataqlan ilə kifayətlənməyən alman
inhisarlan Bakı neftinə xüsusi maraq göstərirdilər. Almaniya öz
məqsədinə nail olmaq üçün yaxın müttəfiqi Türkiyədən də istifadə etmək
istəyirdi. Türkiyənin müharibəyə hazırlanmasında alman generallan və
hərbi mütəxəssisləri yaxından iştirak edirdilər. Alman hakim dairələri
Türkiyənin başqa dövlətlərin təsir dairəsinə düşməsinə yol vermək
niyyətində deyildilər. İstanbuldakı alman səfiri bu fikri təsdiq edərək
bildirmişdi ki, «həm indi, həm də gələcəkdə almanlar heç bir kənar
101
əlin Anadolu üzərinə qoyulmasına icazə verməyəcəkdir». Alman
hökuməti Türkiyənin iştirakı ilə Qafqazı və ön Asiyanı nüfuz dairəsində
saxlamaq, Hindistana, həmçinin Əfqanıstana yol açmaqla Rusiyanın və
İngiltərənin bu regionlardakı mövqelərinə zərbə vurmaq istəyirdi.
Əsrlərdən bəri boğazlan ələ keçirməyə can atan, Türkiyəni bir dövlət
kimi məhv edib ərazisini bölüşdürməyə çalışan və türk dünyasına düşmən
kəsilmiş çar Rusiyasına qarşı mübarizədə Türkiyənin Almaniya ilə
yaxınlaşması təbii idi.
Türkiyənin hərbi planında Qafqazda və Rusiyada yaşayan müsəl-
manlann çarizmin müstəmləkə əsarətindən xilas olunmasında bilavasitə
iştirak etmək nəzərdə tutulurdu.
Dünya müharibəsinin Qərb və Cənub-qərb cəbhələri ilə yanaşı,
ikincidərəcəli hesab olunan Qafqaz cəbhəsində qanlı döyüşlər gedirdi.
Qara dənizdəki rus limanlannin, xüsusən Sevastopolun top atəşinə
tutulmasından bir neçə gün sonra, yəni oktyabrm 20-də Rusiya Türkiyəyə
müharibə elan etdi.
Qafqazda quruda və dənizdə hərbi əməliyyatlar başlandı. Türk qo-
şunlan Qars-Batumi istiqamətində Cənubi Qafqaza hücumla bərabər.
Cənubi Azərbaycan ərazisinə girdilər. Türkiyənin almanlann köməyi ilə
tərtib olunmuş hərbi planlarında yol verilmiş kobud səhvlər müharibə
gedişində özünü göstərdi.
Türkiyənin hərbi naziri Ənvər Paşa və onun qərargahı Qafqaz cəb-
həsindəta' döyüşlərə böyük ümid bəsləyirdi. Hərbi əməliyyat üçün buraya
90 min canlı qüvvəni birləşdirən 3-cü türk ordusu göndərilmişdi.
Qələbəyə böyük inam bəsləyən Ənvər Paşa Qafqaz cəbhəsindəki
əməliyyatlara şəxsən özü komandanlıq edirdi.
Plana əsasən, rus ordusuna əsas zərbə Sanqamış ətrafında endirilməli
idi. Hərbi əməliyyat 1914-cü il dekabnn 9-da başlandı və 1915-ci il
yanvarın 18-nə kimi davam etdi. Güclü şaxta və çovğun şəraitində gedən
döyüşlərdə türk ordusu böyük itkilər verdi və məğlub oldu.
Qafqaz cəbhəsində ruslar 170 min əsgər və 350-dən çox top
cəmləşdirmişdilər. Canlı qüvvə və texnika üstünlüyü Sanqamışda ruslara
qələbə qazandırdı. Bu qələbədən az sonra Təbrizi tutan rus qoşunları
yanvann axırlanndan başlayaraq türk hərbi hissələrini Cənubi
Azərbaycandan sıxışdınb çıxartdılar. 1916-cı ilin yaz-yay aylannda rus
qoşunları Ərzurum, Ərzincan, Trapezund və b. yerləri işğal etdilər.
Müharibənin sonuna qədər Qafqaz cəbhəsində elə ciddi dəyişiklik baş
vermədi.
102
Dostları ilə paylaş: |