89
malikdir və biz bunu təbii hüquqlar adlandırırıq. İnsanlar öz
hüquqlarını müdafiə etmək üçün hakimiyyəti yaradır. Onlar bunu
özləri də edə bilərlər, lakin hakimiyyət hüquqları müdafiə
etməyin effektli sistemidir. Əgər hakimiyyət bu rolun
çərçivəsindən kənara çıxarsa, onda insanların üsyan etmək
hüququ var. «İdarəetmə haqqında iki traktat» əsərində göstərilir
ki, nümayəndəli hakimiyyət jəmiyyət üçün ən düzgün idarəetmə
üsuludur. «Hakimiyyət istədiyi kimi idarə edə bilməz… təbiətin
qanunu bütün insanlar, bütün qanunverijilər üçün əbədi
rəhbərlikdir».
Lokk mülkiyyət hüququnu da aydın formulə etmişdir. O
yazırdı: «Hər bir insan bir çox mülkiyyətə malikdir, o jümlədən
də buraya onun özünün şəxsiyyəti daxildir. Biz deyə bilərik ki,
insanın əməyi, onun əlinin işi həmin şəxsin özünə aiddir».
Lokkun fikrinjə, «İnsan dünyanın hər hansı bir insanı kimi tam
azad yaşamaq, təbii qanunun bütün hüquq və imtiyazlarından
digər insanlar kimi eyni dərəjədə qeyri-məhdud bəhrələnmək
hüququ ilə birgə doğulur və o, fitrətən öz mülkiyyətini, yəni öz
həyatını, azadlığını, əmlakını digər insanların qəsd və
hüjumlarından yalnız qorumaq deyil, həm də başqaları bu qanunu
pozduqda onları mühakimə etmək…hakimiyyətinə malikdir.
Siyasi jəmiyyətin özünün öz mülkiyyətini qorumaq və bu
məqsədlə bütün üzvlərini jinayətlərə görə jəzalandırmaq hüququ
olmasa o, mövjud olub yaşaya bilməz».
J.Lokkun nəzəriyyəsi burcuaziyaya imkan verirdi ki, xüsusi
mülkiyyəti daha da möhkəmləndirərək inkişaf etdirsin. Bu,
mövjud ijtimai quruluşun əsası idi. Bununla habelə, xüsusi
mülkiyyət dövlətin hər hansı bir təzyiqindən də azad olmalı idi.
Bir sözlə, J.Lokk burcuaziyanın xüsusi mülkiyyət hüququnu
əbədiləşdirməyə çalışırdı.
İnsanların yaşamaq və azadlıq kimi təbii, ayrılmaz
hüquqları vardır. Hakimiyyətin rolu xalqın «həyatını, azadlığını
və
mülkiyyətini»
qorumaqdan
ibarətdir. J.Lokk mütləq
monarxiyanın, hökmdarlardan millət atası düzəldilməsinin
əleyhinə çıxır və göstərirdi ki, çoxlarının dünyada yeganə
90
idarəçilik forması hesab etdiyi mütləq monarxiya əslində mülki
jəmiyyətlə bir araya sığmır və ümumiyyətlə, mülki idarəçilik
forması ola bilməz. Lokk yazırdı: «İnsanlar bir yerdə ümumi
razılığa gəlib rəhbərlik üçün müəyyən adamları seçməsələr və hər
şeyi bu seçilmiş adamlar həll etməsələr, onda onların razılığı
olmadan bir adamın o birinin ağası, yaxud hakimi olmasına heç
bir əsas qalmayajaq». J.Lokka görə, monarxlar heç bir qanunla
məhdudlaşdırılmadığına görə insanların təbii hüquqlarını
istədikləri vaxt pozurlar. Ona görə də ən yaxşı hökmdar
konstitiusiyalı monarxdır, çünki bu zaman kralın üzərində
parlament nəzarəti mövjud olur.
J.Lokkun siyasi nəzəriyyəsinin bir qolunu da siyasi
hakimiyyətin bölüşdürülməsi təşkil edir. Bu konsepsiya hələ
İngiltərə inqilabı (1640) zamanı levellerlər tərəfindən irəli
sürülmüşdür. Həmin konsepsiyaya görə, hakimiyyət qanunveriji,
ijraediji və ittifaq olmaqla üç yerə bölünür: Birinji yeri
qanunveriji hakimiyyət tutur və bu hakimiyyət anjaq parlamentə
məxsus olmalıdır. Parlament də ardıjıl olaraq yığışıb qanunlar
qəbul etməli, lakin onun ijrasına qarışmamalıdır. İjraediji
hakimiyyət krala məxsus olmalıdır. Kral qanunların ijrasına
nəzarət edir, nazirləri, məhkəmələri və digər vəzifəli şəxsləri
təyin edir. Onun hərəkətləri qanuna tabedir, lakin parlamentə
münasibətdə müəyyən üstünlüklərə malikdir (məsələn, veto
hüququ, parlamenti buraxmaq və s.). Bununla belə, xalq və
parlament onun fəaliyyəti üzərində nəzarət edir ki, o, insanların
təbii hüquqlarını poza bilməsin. Kral habelə ittifaq hakimiyyətini,
yəni federativ hakimiyyəti həyata keçirir, zəruri olduqda başqa
ölkələrə müharibə elan edir, sülh bağlayır və münasibətlər
yaradır.
J.Lokka görə, hökumət «ijtimai müqavilə»ni pozarsa xalqın
onu devirib yenisi ilə əvəz etmək hüququ vardır. Xalq elə bir
hakimiyyət yaradır ki, o, insanların «təbii hüquqlar»ını bir daha
pozmağa jəsarət etməsin. Belə ki, «ijtimai müqavilə» nəzəriyyəsi
J.Lokka ona görə lazım olmuşdur ki, o, 1688-ji il inqilabının
qanuniliyini əsaslandırsın. Filosofun siyasi təlimi sonrakı ijtimai-
91
siyasi fikrə güjlü təsir göstərmişdir. ABŞ azadlıq hərəkatının
nümayəndələrindən olan T.Jefferson, Fransada 1789-ju ildə qəbul
edilmiş «İnsan və vətəndaş hüquqları Bəyannaməsi» aktı və digər
siyasi
sənədlər J.Lokkun ideyalarından
bəhrələnmişdir.
Ş.L.Monteskye
«Qanunların
ruhu
haqqında»
əsərində
hakimiyyəttin bölünməsinin J.Lokk prinsiplərindən yaradıjı
şəkildə istifadə etmişdir.
J.Lokkun təbii hüquq nəzəriyyəsi insan-təbiət münasibətləri
ilə qırılmaz surətdə əlaqədardır. T.İ.Oyzerman yazırdı ki, təbii
hüquq nəzəriyyəsi ilə həm materialistlər, həm idealistlər, həm
rasionalistlər, həm də empiriklər6 məşğul olmuşlar. Lakin
dövlətin mahiyyətinə və mənşəyinə dair fikir ayrılığı onların
hamısı üçün xasdır. T.Hobbs, C.C.Russo, B.Spinoza və J.Lokk
problemə hərəsi öz mövqeyindən yanaşmışlar.
J.Lokkun dövlət və jəmiyyət haqqında olan ideyaları onun
ümumfəlsəfi və qnoseoloci fikirlərindən irəli gəlirdi. İnsan
biliklərini yaxşı və pis olmaqla iki yerə bölən J.Lokk ijtimai
həyatda da pisləri yaxşılardan ayırmağı məqbul sayırdı. Filosof
təbii hüquqlara təbiətin qanunları kimi baxaraq onları həm də
zəkanın qanunları kimi müəyyən edirdi. J.Lokkun bu ideyası
sonradan onun tədqiqatçılarını vadar etmişdir ki, ona müxtəlif
mövqelərdən qiymət versinlər.
J.Lokkun təbiətin və jəmiyyətin problemlərinə baxışının
formalaşması tarixi təkamül mərhələlərini keçmişdir. Onun
yaradıjılığının ilkin mərhələsində insanın mənşəyi, siyasi
hakimiyyətin təbiəti və funksiyaları, əxlaq, din, kilsə və s.
haqqında olan görüşləri sonrakı mərhələdən fərqli olaraq heç də
konseptual şəkildə irəli sürülmürdü. Bunlar arasında əlaqə, təbiət
proseslərinin jəmiyyətə tətbiqi isə sonrakı illərin məhsuludur.
Daha doğrusu, J.Lokk jəmiyyətin də «təbiət qanunları» əsasında
inkişaf etdiyini iddia edirdi.
J.Lokkun sosial-siyasi baxışlarının formalaşması mürəkkəb
bir yol keçmişdir. Bu onun «təbiət qanunları» haqqında
baxışlarının formalaşması ilə əlaqədar olmuşdur. Özünün ilkin
Dostları ilə paylaş: |