Mixail müşaviri Fotinin məsləhəti ilə Kirill (Konstantin Solunski) və
Mefodini xaqanlığa göndərir. Apostol Kirill 861-862-ci illərdə İtilə gəlir.
Məşhur “Xəzər sözlüyü”ndə (“Lexicon Cospi”, ilk müəllifi polyak İones
Daubmanus olub. Xəzərlər haqqında olan dağınıq məlumatlar XVII
əsrdə toplanılmağa başlanılıb.) musəviliyin xaqanlığın rəsmi dini
olması barədə bir sıra rəvayətlər mövcuddur. İslami qaynaqlardan
verilən rəvayətə görə, bir gün xaqan yuxu görür və bu yuxunun
yozumu üçün müxtəlif din xadimlərinə müraciət olunur. Yuxunu daha
düzgün şəkildə yozan müsəlman Fərabi ibn Qorun izahından sonra
xaqan İslamı qəbul edir. Lakin mənbələrdə bu polemikada xaqanın
yəhudiliyi qəbul etməsi daha çox qeyd edilir. Çünki yəhudi ravvinin də
dediyi kimi, yəhudi dininin arxasında nə yaşıl yelkənli gəmiləri olan
ərəb xəlifəsi, nə də əlində qızılı xaç tutub ordularının başında dayanan
Bizans imperatoru dayanır. Lakin ravvinin bu məntiqli cavabına Kirill
daha tutarlı sual verərək xaqanı fikrindən döndərir. Belə ki, Kirill
bildirir ki, yəhudilərin Allah tərəfindən cəzalandırılması və sürgün
edilmələrini onların özləri də ilahi cəza hesab edirlər. Və deməli,
yəhudilər xəzərləri öz tərəflərinə çəkməklə onları da bu cazaya
məhkum olunmalarına və ərazilərindən didərgin düşmələrinə şərait
yaradırlar. Ona görə də, xaqan Xristianlığı qəbul edir və xəzərlər xaç
suyuna çəkilirlər.
Doğrudur, rəvayətlərdən anlaşıldığı kimi, xaqan Xristianlığa və İslama
daha çox meyl etsə də, sonucda Yəhudiliyi qəbul edir. Ravvinin
sözündən də göründüyü kimi, əgər Xristianlıq qəbul edilsə, Bizansın,
İslam qəbul edilsə, Ərəb imperiyasından asılı vəziyyətə düşüləcəkdi.
Bu məqsədlə ən optimal variant kimi musəvilik qəbul edilir.
Bütün bunlara baxmayaraq, ibrahimi dinlərdən heç biri xalqı tenqrilik
inancından uzaqlaşdıra bilmir. Musəvilik sadəcə, elita təbəqəsi
tərəfindən qəbul edilir. Yəhudi şairi Halovi (1085-1141) ərəbcə yazdığı
“Kitab al-Khazarо” əsərində yəhudilərin seçilmiş bir xalq olduğunu və
gələcəkdə bütün xalqların musəviliyi qəbul edəcəklərini bildirir. Və
buna misal kimi xəzər türklərinin atdığı addımı göstərir və əsərində
xəzərlərə geniş yer verir. 1170-1185-ci illərdə Şərqi Avropada və
Anadoluda səyahətdə olan alman yəhudisi, səyyah Rastibonlu Reb
Petaşya, “Sibub Ha’olam” (“Dünya üzərində səyahət”) adlı əsərində
Krımın cənubunda yaşayan xəzərlərlə rastlaşdığını qeyd edir və onların
Karay məzhəbini tənqid edir. Xaqanlıqda İslam dini ticarət məqsədilə
buraya gələn müsəlmanlar və Xarəzm türklərindən ibarət müsəlman
muzdlu əsgərlərin vasitəsilə yayılır. İbn Fədlana görə, paytaxtdakı
müsəlmanlara Xız boyundan biri başçılıq edirdi. Əl-Məsudiyə görə,
xəzərlər xəlifə Harun Rəşidin zamanında musəviliyin “Karay”
məzhəbinə daxil olublar.
Xəzərlər özlərindən sonra yalnız bir yazılı tarix saxlayıblar ki, bu da iki
mənbə əsasında çatıb. Mənbələrdən biri XVI əsrdə Misirdə (Keniset-el-
Şami) tapılan və 1577-ci ildə İstanbulda çap edilən ("Correspondence
Kha-zare") yazışmadır. Bu yazışma xaqanbəy Yusif Harun oğlu ilə
Əndəlüslü musəvi dövlət xadimi və mütəfəkkiri Hasday bin İshak ilə
əlaqədardır. Belə ki, Hasday Əndəlüsdə ikən İrandan gələn tacirlərdən
müstəqil bir yəhudi xaqanlığının mövcudluğunu eşidir. Əvvəlcə buna
inanmayan Hasdaya bunun doğru olduğunu, hətta xaqanlarının adının
Yusif (Josef) olduğunu söyləyirlər. Əmin olduqdan sonra Hasday
Yusifə məktub yazaraq (960-cı ildə) onların Fələstindən gəlib-
gəlmədiklərini öyrənməyə çalışır. Çünki yəhudi xalqının qollarının
çoxu məhv olduğundan Hasday, bəlkə də onların həmin qollardan biri
olduğunu düşünür. Beləliklə, Hasdayla Yusifin katibləri arasında
yazışmalar başlayır.
Yusif Harun oğlunun məktubunda xəzər xaqanlarının nəsil
şəcərəsindən, xəzərlərin məişətindən və onların yəhudi dinini qəbul
etməsindən, xaqanlıqda yaşayan bir sıra boylar haqqında məlumatdan
bəhs edilir.
Məlum olduğu kimi, Yəhudi inancına görə Nuhun oğlu Samın
nəvələrindən Yəhudanın 12 oğlu olub və 12 qəbilə də məhz onlarla
əlaqədardır. Ona görə də, Hasdayı xəzərlərin bu qəbilələrdən hansı
olduğu maraqlandırırdı. Lakin Yusif yabqu məktubunda nəslinin
Nuhun üçüncü oğlu Yafəsin nəvəsi və türklərin atası hesab edilən
Turqarma ilə əlaqələndirir. Eyni zamanda məktublarda xəzər
polemikası və Bulan xaqanın xaqanlıqdan bütpərəst və cadugərləri
qovmasından bəhs edilir.
Xəzərlər ölünu suya atırdılar, sonradan isə yandırmağa başladılar.
Xaqan ölərkən 20 otaqlı bir ev tikilirdi ki ,hər otaqda da bir qəbir
qazılırdı. Xaqanın dəfnindən sonra onu dəfn edənlər də öldürülürdülər
və digər otaqlardakı qəbirlərdə basdırırdılar. Beləliklə, xaqanın qəbri
tanınmırdı. Bu adət hun türklərində də mövcud olub. Xaqanın qəbri
tamamı qızılla işlənmiş qumaşla örtülür, sonra çayın suyu qəbir olan
otağa boşaldılır. Bunu ona görə edirdilər ki, artıq xaqanın cəsədinə heç
bir insan, şeytan, qurd və böcək məhv edə bilməyəcəkdi. Məhz bu adət
nəticəsində heç bir Xəzər xaqanının qəbri tapılmayıb.
Xaqanlıqda türk, ərəb, ibrani və kirill əlifbasından istifadə edilirdi. Fars
tarixçisi Fəxrəddin Mübarəkşah (XIII əsr) qeyd edir ki, Xəzər əlifbası 22
hərflidir, soldan sağa yazılır, hərflər isə birləşmir.
Xəzərlər və Azərbaycan-Xəzərlərin Albaniya ərazilərinə gəlməsi bir
neçə mərhələdə baş verib. Mənbələrdə 193-213-cü illərdə Çola
keçidindən keçərək Albaniyaya gəldikləri qeyd edilir. Sasanlı I Xosrov
hakimiyyəti müddətində 50.000 Xəzər türkünü və 3.000 türk başçısını
öz ailə və qohumları ilə Azərbaycana yerləşdirir. 623-cü ildə xəzərlər
bizanslılarla birgə Naxçıvanı və Tiflisi ələ keçirirlər, Qazakadakı
məşhur atəşgədəni dağıdırlar. Qəbələni özlərinə strateji mərkəz seçən
xəzərlərin bir hissəsi məğlub olandan sonra Albaniya ərazisində qalır.
Xəzər-Albaniya
münasibətləri
Cavanşirin
zamanında
yenidən
Dostları ilə paylaş: |