101
bolĢevikləri türklər əleyhinə davamlı olaraq qızıĢdırır və bütün Cənubi Qafqazı
içərisinə alacaq bir müharibənin qaçılmaz olduğundan bəhs edirdi.
Bugünkü Ermənistan torpaqlarında isə türklərə qarĢı böyük bir qətliam
yaĢanırdı. Göyçə gölü ətrafı ilə Ġrəvan, ġuĢa və Zəngəzurda yaĢayan türklər
müdafiəsiz bir durumda idilər.
13
Andranikin yaratdığı erməni bandaları, bu bölgələrdəki türk kəndlərindən
iki yüz iyirmiyə qədərini qısa müddətdə xəritədən sildi və əhalisini tamamən məhv
etdi. Erməni bandalarının Ġrəvan ətrafında minlərlə türkü öldürdüyü də elmi
dairələr tərəfindən ifadə edilməkdədir. Bu qətliam qarĢısında təxminən üç yüz əlli
min türk evini və yuvasını tərk edərək, canını güclə qurtarmıĢdı. Erməni qətliamı
Qarabağ bölgəsində də sürmüĢ, ancaq Gəncə və ətrafındakı qəsəbə və kəndlərdə
türklər çoxluq təĢkil etdiyi üçün erməni təcavüzlərini dəf etməyi bacarmıĢdılar.
3.Osmanlı dövlətinin Cənubi Qafqaza girməsi:
Avstriyalı bir yarbay ruslara əsir düĢmüĢ və bir müddət sonra qaçaraq
Qafqaz üzərindən Mosuldakı 6-cı Orduya çatmıĢdı. 6-cı Ordu komandanı Xəlil
paĢa ilə görüĢməsində Qafqazdakı durum haqqında bəzi bilgilər vermiĢdi. Xəlil
paĢa baĢkomandan vəkili və yaxın qohumu Ənvər paĢanın Qafqaz və Türküstan
haqqındakı düĢüncəsini yaxından bildiyi üçün bu zabit ilə Ġstanbulda görüĢməsinə
yardımçı oldu.
Kazan türkləri Milli Ġdarə rəisi Sədri Məqsudi Arsal 10 may 1918-ci ildə
Osmanlı dövlətinin Moskva böyük elçisi Qalib Kəmali bəyi ziyarət etdiyi zaman
Türküstanın birinci qapısının Bakı olduğunu, buranın hər tərəfdən bir anbar
xüsusiyyəti daĢıdığını və irəli hərəkatı üçün baza olaraq istifadə oluna biləcəyini
bildirmiĢdi. Kazan, Türküstan və Azərbaycan türkləri, rus iĢğalının sona çatması və
müstəqilliklərini qazana bilmələri üçün Qafqaz və Bakının bir an öncə ələ
keçirilməsinin vacibliyi görüĢünü hərarətlə müdafiə edirdilər.
14
Bu və buna bənzər nümunələrin artması nəticəsində türk ellərinin
müstəqilliyini qazanması üçün hərəkətə keçilməsi haqqındakı görüĢ, Hərbiyə naziri
və baĢkomandan vəkili Ənvər paĢa ilə ziyalılar və siyasətçilər arasında getdikcə
güc qazandı. Dövlət heyətləri Türkçülük və Turançılıq cərəyanını tətbiq etməyə
baĢlamaq üçün Ģərtlərin yetərli olduğunu düĢünürdülər.
15
Ənvər PaĢa, baĢqa bir çox bilgiləri və savaĢın gediĢini də dəyərləndirərək,
Qafqazda fəaliyyətə keçmək üçün uyğun Ģərtlərin doğurduğu nəticələrə vardı. 3
fevral 1918-ci ildə 6-cı Ordu komandanı Xəlil PaĢaya bir məktub göndərdi.
17
Göndərilən əmr bu Ģəkildə idi:
Qafqaz, Dağıstan, Türküstan, Əfqanıstan və Rusiyanın əsarəti altında
olan türk və müsəlmanların yaĢadığı bölgələrə, möhtac olduqları dəstəyin verilə
bilməsi üçün mərkəzi Tehranda olan bir təĢkilat qurulması,
Bu bölgələrə çalıĢqan və iĢini yaxĢı bilən zabitlərin göndərilməsi,
102
Yarbay Nuru bəyin (Ənvər paĢanın ögey qardaĢı) Tehran Mərkəz
TəĢkilatının sədri olması,
Yarbay ġövkət bəyin Dağıstana, minbaĢı Naim Cavad bəyin
Əfqanıstana göndərilməsi və Xəlil paĢanın uyğun görəcəyi zabitlərin də
Azərbaycan və Türküstanda vəzifələndirilməsi,
Bu bölgələrə gedəcək zabitlərin yanına, alt heyətləri təĢkil etmək üzrə
ən azı 5-6 zabitin da qatılması."
BaĢkomandanlıq Vəkaləti, Azərbaycanda hər birində üç piyada alayı olan
üç piyada diviziyasından əmələ gələn bir korpus qurulmasını qərarlaĢdırdı. 1-ci və
2-ci diviziyaların təĢkili ilə görəvli olacaq iki heyətin zabitlərinin 6-cı Ordu
Komandanlığının olduğu Mosula, 3-cü diviziyanın zabit heyətinin də 3-cü Ordu
Komandanlığının yerləĢdiyi Trabzona göndəriləcəyini bildirdi. BaĢkomandanlıq
Vəkalətinin 2 mart 1918-ci ildə əlaqəli komandanlıqlara göndərdiyi əmrə görə,
Qafqazda xidmət edəcək general, üst zabit və zabitlər bir üst rütbə (fəxri rütbə)
daĢıyacaq və bu rütbənin hüququna sahib olacaqdılar. Bütün vəzifəlilər rütbələrinin
maaĢının bir misli dəyərində artığını alacaqdılar.
17
Hərbiyyə naziri və baĢkomandan vəkili Ənvər paĢanın bu çalıĢması düĢüncə
olaraq son dərəcə dəqiq idi. Ancaq Osmanlı dövlətində gecikmiĢ bir hərəkatdı.
Birinci Dünya müharibəsinin sonunda Osmanlı dövlətinin adı keçən bu türk
ellərində gərəkli bazis çalıĢması yox idi, ya da yetərsiz idi. Bundan baĢqa
xəbərləĢmə üsul və vasitələri ilə kadrların bu coğrafiyada edəcəyi xidmətlə bağlı
əvvəlcədən bir təlim keçirilməmiĢ olması da bir sıra çətinlikləri bərabərində
gətirirdi. Digər tərəfdən, Osmanlı dövlətinin hərbi, inzibati, iqtisadi və insani gücü
də tükənmək üzrəydi.
Qafqazda və xüsusilə Azərbaycanda erməni daĢnaklar və rus Qızıl Ordu
birlikləri türklərə qarĢı hücumlara baĢlamıĢdılar. Bakı və ətrafında 31 mart 1918-ci
ildə baĢladılan qətliam, AbĢeron yarımadasında yayılaraq davam edirdi. Ənvər
paĢa Qafqazdakı bu qətliamı dayandırmaq və bölgədə ruslara qarĢı bitərəf bir bölgə
təĢkil etmək üçün hərəkətə keçdi. Qafqaz hərəkatının, böyük torpaq və bu
səbəbdən prestij itkisinə uğrayan Osmanlı dövlətinin etibarını yenidən
yüksəldəcəyini də düĢünürdü.
Ənvər paĢa Qafqaz hərəkatı üçün gənc, enerjili, dinamik, öz düĢüncəsini
qavrayan və bunu tətbiq edə biləcək zabitlərlə görüĢməyə baĢladı. Qafqaz hərəkatı
üçün ilk öncə albay Kazım (Qarabəkir) bəy ilə görüĢdü. Ancaq Kazım bəy o
aralarda Ərzurum və ətrafının azad edilməsi üçün çalıĢdığını bildirərək, bu
vəzifədən əfvini istədi. Kazım bəy Ərzurumun qurtarılmasından sonra Qafqaz
TəĢkilatı Komandanlığı vəzifəsini almağa hazır olduğunu bildirdi. Ancaq Ənvər
paĢa aradan keçəcək zamanın boĢa getməməsi üçün tez qərar vermək
məcburiyyətində olduğunu, bu vəzifəyə ögey qardaĢı yarbay Nuru bəyin təyin