68
qoyduqdan qısa bir müddət sonra çar idarəsi ilə ingilislərin arasındakı gizli
anlaĢmaları açıqladılar. Bu anlaĢmalara görə, Osmanlı dövləti ilə Avstriya-
Macarıstan imperatorluğu və Almaniya haqqındakı gizli sənədlər ortaya çıxdı.
68
BolĢeviklər ölkədəki anarxiya vəziyyətində Kerenskinin qurduğu keçici
hökumətə qarĢı üç önəmli Ģüarla ortaya çıxdılar. Bunlar, müharibəyə dərhal son
verilməsi, barıĢ təmin edilməsi və kəndliyə torpaq paylanması idi. Bu təbliğatlar
qısa müddətdə təsirini göstərdi və ġərqi Avropa ilə Qafqazdakı rus ordusuna bağlı
hərbi birliklər dağıldı, bolĢeviklər fəhlə, kəndli və yoxsul təbəqənin dəstəyini təmin
etdi. Ölkədəki bu anarxiya vəziyyətində Lenin 8 noyabrda Peterburqa gedərək gizli
anlaĢmaların açıqlanacağı, hər millətə öz gələcəyini təyin etmə haqqı tanınacağı,
kəndliyə torpaq paylanacağı, hər kəsə iĢ və yemək veriləcəyini qeyd edirdi.
Rusiyada qanlı bir ixtilalla iĢ baĢına gələn marksist-bolĢeviklər ixtilalın qısa
müddətdə Almaniya, Avstriya-Macarıstan ilə Ġngiltərə və digər Avropa ölkələrinə
yayılacağını düĢünürdülər. Fəqət gözlənilənin əksinə Leninin bu düĢüncəsi
gerçəkləĢməmiĢdi.
69
Rus çarlarının basqı, Ģiddət və zülmü altında inləyən Qafqaz və Orta
Asiyadakı türk və müsəlman xalqların liderləri və ziyalıları da Leninə dəstək
verərək, rusların boyunduruğundan qurtula biləcəklərini umurdular.
70
Ancaq
aradan on il belə keçmədən, Leninin verdiyi sözlərin heç birinin üstündə durmadığı
görüldü. Türkçülük və turançılıq əsaslarıyla baĢda Sultan Qaliyev olmaq üzrə, Zəki
Vəlidi Toqan və Məmməd Əmin Rəsulzadə kimi önəmli türk ziyalıları və liderləri
qısa müddətdə ya ortadan qaldırıldı, ya da vətənlərindən qaçmağa məcbur edildi.
Rusiyadakı bolĢevik idarəsi iĢ baĢına gəlmədən öncə müharibənin sona
çatması üçün verdiyi sözlərdən birinin üstündə duraraq, Ġttifaq dövlətləri ilə atəĢkəs
istədi. Buna görə bütün cəbhələrdə 15 dekabr 1917-ci ildən etibarən atəĢkəs
müqavilələri imzalanmağa baĢladı. BarıĢ görüĢmələri üçün Almaniya, Avstriya-
Macarıstan və Osmanlı dövləti ilə Sovet Rusiyası təmsilçiləri Brest-Litovsk
Ģəhərində 22 dekabr 1917-ci il tarixində toplandı.
71
Sovet heyətinə bir müddət sədrlik edən Leon Trotski Almaniya və
Avstriyada marksist-kommunist bir ixtilal çıxacağını düĢünərək, görüĢmələri
uzatmaq istəyirdi. Almaniya isə bir an əvvəl barıĢ imzalayıb, Ģərq cəbhəsindəki
qüvvələrini ingilis və fransız cəbhəsinə sürmənin təlaĢındaydı.
72
Osmanlı dövləti isə ġərqi Anadolu ilə Qars, Ərdahan və Batumdakı rus
iĢğalının təcili olaraq sona çatmasını və bu bölgənin özünə verilməsini istəyirdi.
Mütarikə imzalandıqdan sonra da Qafqazdan Suriya və Ġraq cəbhələrinə əsgər nəql
etmənin hesabını görürdü. Bundan baĢqa Azərbaycan, Dağıstan və Qafqazda
yaĢayan türk və müsəlman xalqların müstəqilliklərini qazanmaları və bölgədə bir
dövlət qurmaları üçün cəhd göstərirdi. Türklərin bu arzusu bolĢevik Rusiya heyəti
tərəfindən Ģiddətlə rədd edildi. Ruslar da bölgədə yaĢayan türk və müsəlman
69
xalqlara geniĢ səlahiyyət və haqlar verəcəklərinə dair vəd verməklə kifayətləndilər.
Almanlar isə Bakı neftinə sahib olmaq üçün gizli planlar hazırlayırdı. Bu üzdən
Qafqazda qurulacaq "Ġslam dövləti" fikrinə dəstək vermirdilər.
Osmanlı dövlətinin müttəfiqinin maraqlarını qoruyaraq, ağır qıĢ Ģərtlərində
Qafqaz cəbhəsində hücuma keçmiĢ olmasına və 90.000 övladının Ģəhid düĢməsinə
rəğmən almanların barıĢ görüĢmələrində öz maraqlarını sonuna qədər müdafiə
etmələri və türklərin istəklərinə qarĢı çıxmaları, üzərində durulması gərək olan
önəmli bir məsələdir.
Brest-Litovsk barıĢ görüĢmələri sırasında bölgənin durumuna qısaca
baxmaqda fayda vardır. Rusların Qafqazdakı ordusu dağılmıĢ, ġərqi Avropadakı
cəbhəsi də çökmüĢdü. Ölkə böyük bir xaosun içində çalxalanırdı. Xalqın və
əsgərlərin savaĢacaq gücü və istəyi də qalmamıĢdı. Osmanlı Ali BaĢ Qərargahı bu
Ģərtləri lazımi ölçüdə dəyərləndirə bilməmiĢdi.
Qafqazda erməni bandalarından baĢqa Osmanlıların önündə heç bir hərbi
güc qalmamıĢdı. Brest-Litovsk barıĢ görüĢmələrini gözləmədən fevral ayında
baĢladılacaq bir hərbi hərəkatın Dağıstan və ġimali Qafqaza qədər
geniĢləndirilməsi mümkündü. Düzdür, Suriya, Fələstin, və Ġraq cəbhələrində
durum çox parlaq deyildi, ancaq Ġngiltərə, Fransa və Ġtaliya kimi iĢğalçı güclər də
son dərəcə ağır Ģərtlərdə savaĢa davam etmək durumunda idilər.
Ruslar 1800-cü illərin əvvəlində ġimali Qafqazda nəzarəti təmin etməyə
çalıĢırdılar. Ancaq Dağıstanda 1810-cu ildə baĢladılan dirəniĢ, Ġmamlar dövründə
zirvə nöqtəsinə çıxmıĢdı. ġeyx ġamil hərəkatının 1859-cu ildə sona çatdığı
düĢünülürsə, 1918-ci ildə belə rusların Qafqazda qəti bir hakimiyyət təmin edə
bilmədiyi nəticəsinə asanca gəlinər. Bu düĢüncədən hərəkətlə Azərbaycan,
Dağıstan və ġimali Qafqazda yaĢayan bir çox türk qrupların və o biri müsəlman
qövmlərin müstəqilliklərini əldə edə bilmələri üçün baĢ verəcək hərbi hərəkatda
gecikilmiĢdir. Bəlkə də böyük bir tarixi fürsət qaçırılmıĢdır.
Ġstər ruslar və istərsə almanlar öz maraqlarına uyğun olaraq hərəkət
edəcəkdilər. Bu onların vəzifəsidir. Brest-Litovsk görüĢmələri sırasında elə də
etdilər. Ancaq Osmanlı dövlətinin müharibəni yönəldən heyətinin türklərin
maraqlarını lazım gəldiyi kimi qoruması və bunun zərurətlərini yerinə yetirməsi
lazımdı. Aparılan bir müharibədə hər hansı bir dövlət ilə ittifaq qurulmuĢ olsa belə,
hər dövlətin əsasən milli ideallarını, milli maraqlarını həyata keçirməyə çalıĢdığı,
Almaniyanın davranıĢlarından da anlaĢıldığına görə, bir daha görülmüĢdür.
Brest-Litovsk barıĢ görüĢmələrində rusların gözlətmə taktikasını baĢa düĢən
Almaniya, anlaĢma təmin edilə bilməsi üçün ordularına rus cəbhəsində irəli hərəkat
əmri verdi. Həmin günlərdə 8 fevral tarixində də Ukraynanın müstəqilliyini tanıdı.
Alman hərbi birlikləri qısa müddətdə Peterburq üzərinə hərəkət etdi. Bu durumda