www.vivo-book.com
188
– Yaxşı perspektiv deyil. – Çijov arxa görüntü
güzgüsünə baxdı. – Heç nədən qorxmadan həyasızcasına
gəlirlər.
– Nədən qorxsunlar ki? Sənədləri qaydasındadır.
Qanunu
pozmurlar.
Əksinə,
sənin
özünəməxsus
cangüdənlərindir. Əgər kimsə qərara gəlsə ki, biz həddimizi
aşmışıq və bizi aradan götürmək lazımdır, onlar buna imkan
verməyəcəklər, buna əmin ola bilərsən. Onlara lazımdır ki,
biz sağ qalaq və bu işdə hansısa izə düşək. Bax onda onlar
bizdən əl çəkib həmin izlə bizim bütün xidmətimizdən daha
sürətli gedəcəklər.
– “Ampeks”də də axtarış aparmaq lazım deyil?
– Mütləq lazımdır. Elə səhər axtarış üçün sanksiya
imzala. Mən də uşaqlarla gedəcəyəm. Orda təhqiqatın
nəticələrindən asılı olmayaraq, maraqlı çox şey ola bilər.
Sən məni işə apar, mən bir az oturub düşünmək istəyirəm.
Bəlkə köhnə tanışları xatırlayaram, hansısa əlaqələri
yoxlayaram. Üstümüzdə ard-arda iki qətl var və heç bir işıq
ucu görünmür.
www.vivo-book.com
189
Çijov maşını Daxili İşlər İdarəsinə çevirib Mixeyevi
düşürdü. Maşınlardan birinin milis binasından yüz metr
məsafədə dayandığını sezib sükanı qəfil əks istiqamətə
döndərərək qazı basdı. Onu izləyən maşın da ani olaraq sürət
yığıb onun manevrini təkrar etdi. Bununla da sanki hər cür
kələyin perspektivsizliyinə işarə edirdi.
Evə lap qaranlıqda çatdı. Maşını avtodayanacaqda
saxlayıb qapını əsəbi tərzdə çırparaq evinə yollandı.
Moskvanın bu sakit, gözdənkənar küçəsində fənərlər çoxdan
yanmırdı.
O, Mixeyevin sözlərini düşünərək ayağının altına
baxa-baxa gedirdi ki, birdən qarşısında dayanmış üç oğlanı
gördü. Onlar evinə tərəf gedən qaranlıq keçidi
bağlamışdılar.
– Siqaretin olmaz? – onlardan hündürboy, xoşagəlməz
biri cır, bəlkə də soyuqlamış səslə soruşdu.
– Desəm ki, çəkmirəm, döyəcəksiniz? – Yevgeni
gülümsədi.
www.vivo-book.com
190
– Bax ha, – ikinci xırıldadı, – hər şeyi də bilir. Yox,
döyməyəcəyik. Gödəkcəylə saatı ver, sonra rədd ola
bilərsən.
– Uşaqlar, artıq gecdir, – Çijov dedi, – mənsə yaman
yorulmuşam. Gəlin, sülhlə ayrılaq.
– Bax bir gör, nə diribaşdır, – ikinci dedi. Bundan lap
xəstə səsi çıxırdı. Bəlkə, ona görə ki, bütün vaxtlarını açıq
havada keçirirdilər. Hobbiləri əlbəttə ki, orijinal idi.
– Gödəkcəni çıxart, – birinci dedi. Hələ ki onun əlində
heç nə yox idi.
Daha mübahisə etmək istəmədi.
– Mən prokurorluğun müstəntiqiyəm, uşaqlar, – Çijov
yorğun səslə dedi, – evinizə gedin. Gecdir.
– Bilirik, necə müstəntiqsən. Olsaydın, çoxdan silah
çıxarardın. Bizimlə oyun oynama. Biz qorxaqlardan deyilik,
– ikinci dedi, – hardan olduğunun fərqi yoxdur. Dedim ki,
gödəkcəni çıxart. – Onun əlində bıçaq göründü.
“Dalaşmalı olacam”, – Çijov məyusluqla düşündü.
Bu vaxt arxasında inamlı səs eşidildi.
– Tələsmə, oğlan.
www.vivo-book.com
191
Geri
çevrildi.
Arxasında
onun
daimi
müşahidəçilərindən, görünür, idmançı olan iki hündürboy
oğlan dayanmışdı. Onlardan birinin saçları tünd idi, yəqin
ki, gürcüydü. Digəri – danışansa sarışın idi.
– Sən kimsən? – xəstə səsli oğlan soruşdu. – Get
burdan.
– Rədd ol deyirəm, oğlan, – danışanın bas səsi
eşidildi, – yoxsa səninçün pis olar.
– Bəlkə mən gedim, özünüz hesablaşarsınız, – Çijov
təklif etdi. – Bu gün işim çox olub. Yorğunam. İşinizi
birtəhər mənsiz həll edin.
– Get, əzizim, – onu müşayiət edənlərdən ikincisi
nəzakətlə, xarakterik gürcü ləhcəsiylə dedi, – və heç nədən
narahat olma. Onları öldürməyəcəyik. Bir az başa salacağıq.
Şəhərdə özünü belə aparmaq olmaz, yaxşı deyil.
Hardan peyda olduqları bilinməyən bu müdafiəçilərin
özünə əminliyi hücum edənləri açıq-aşkar çaşdırmışdı.
Amma onların əlində hələ heç nə yox idi. “Xəstə” bıçağını
yellədi. Geri çəkilmək həm ayıb idi, həm də qeyri-mümkün.
Yoldaşları ona baxırdı.
www.vivo-book.com
192
“Xəstə” çox cəld bir şəkildə sarışının üstünə atılmağa
cəhd etdi. O isə heç yerindən tərpənmədən yalnız əlini
qaldırdı və oğlan palçığa tərəf uçdu.
– Ay səni!.. – əlində beşbarmaq tutan hündürboy
oğlan irəli çıxdı. Amma üzünə dəyən sarsıdıcı zərbədən
sonra beşbarmağı yerə saldı və yıxıldı.
– Gedin, – gürcü Çijovdan xahiş etdi, – sizə burda
olmaq vacib deyil. Gecəniz xeyrə qalsın. Onları
öldürməyəcəyik, sizə söz verirəm.
– Hesablaşmanızı qurtarın uşaqlar, – Çijov xahiş etdi
və hücum edənlərə müraciətlə əlavə etdi: – Siz ki
görürsünüz,
onlar
peşəkardırlar.
Sizdə
sağ
yer
qoymayacaqlar. Bəsdir şuluqluq saldınız, uşaqlar. Gecdir
daha.
“Xəstə” dəli bir qışqırıqla Çijovun özünə hücum
edərək az qala onu bıçaqlayacaqdı. Çijov yayınmağa macal
taparaq onu itələdi.
– Cəhənnəm olun, – o hirsləndi, – özünüz bilərsiniz! –
O, hücum edənlərin üçüncüsünü çiyniylə itələyib cəld evə
tərəf addımladı.
Dostları ilə paylaş: |