edilməsi, onlardan təyinatı üzrə istifadəsinin qanunvericiliklə təmin edilməsi, bir
tərəfdən, dövlət gəlirlərini artıra, digər tərəfdən, əsas fondların mo- demizasiyasım
sürətləndirə bilər.
Hasilatm pay bölgüsü əsasında fəaliyyət göstərən xarici şirkətlər üçün dövlət
xüsusi vergi rejimi müəyyən edir. Onlardan bəziləri üçün mənfəətdən vergi,
subpodryad təşkilatlan üçün isə dövriyyədən vergi ödəmələri nəzərdə tutulur. Digər
vergilərdən onlar
aza.d
edilirlər. Onlar öz kapital xərclərini geri götürdükdən sonra
mənfəət vergisinin ödəyicisi olurlar. Mənfəətin for- malaşdınlması mexanizmində
diqqət yetirməli bir mühüm cəhətdə ondan idarətdir ki, hasilatın pay bölgüsü
əsasında işləyən xarici şirkətlər hər il milyard manatlarla amortizasiya ayırmalan
hesablayır, məhsulun maya dəyərinə daxil edirlər. Beləliklə, məhsulun maya
dəyərinə amortizasiya ayırmalarım daxil etməklə, onlar balans mənfəətini azaldır,
azaldılnuş mənfəətdən cari və kapital xərclərini çıxır, ondan sonra mənfəət vergisinin
ödəyicisi olurlar. Beləliklə, onlar illik kapital xərcləri üçün bir dəfə mənfəətin, ikinci
dəfə amortizasiya ayırmalmnm hesabına maliyyə mənbəyi yaradırlar. Ədalətli və
düzgün olardı ki, onlar özlərinin ümumi mənfəətini beynəlxalq standartlara uyğun
olaraq müəyyənləşdirsinlər. Bununla da, xarici şirkətlər istehsalın miqyasına adekvat
vergi ödəməli olarlar. Bu da respublika üzrə ümumi vergi məbləğinə əhəmiyyətli
dərəcədə müsbət təsir göstərər. Bımdan başqa hasilatın pay bölgüsü ilə fəaliyyət
göstərən xarici şirkətlərə verilimiş xüsusi vergi rejimi yerli təsərrüfat subyektlərinə
qeyri-bərabər iqtisadi şərait yaradır. Dünya Bankı, Beynəlxalq Valyuta Fondu və
digər məsləhətçi beynəlxalq təşkilatlar belə şəraiti məqbul hesab etmirlər. Belə rejim
dövlət büdcəsinə məcburi vergi ödənişlərini əhəmiyytli dərəcədə azaldır, xarici
şirkətlərə investisiya resurslanm Azərbaycandan repatriasiya etməsinə hüquqi əsas
yaradır. Elə buradaca beynəlxalq təcrübədən bəzi nümunələr gətirmək istərdik.
Rusiya alimlərinin hesablamalanna görə inkişaf etmiş ölkələrdə neft hasilatı ilə
məşğul olan və daxili bazarda işləyən kompaniyalann kapital qoyuluşunun normal
mənfəətlik səviyyəsi 5-6%, inkişaf edən və keçid iqtisadiyyatlı ölkələrdə transmilli
korporasiya kimi fəaliyyət göstərənlərinki isə 15-17%-ə qədər olur (81, s.31). Onlann
fikrincə, ölkənin vergi orqanlan yeraltı sərvətlərin bütün istifadəçilərinə vergi
dərəcəsi müəyyən edərkən məhz bu normal mənfəət səviyyəsinə orientir etməlidirlər.
1975-ci ildən Norveçdə fəaliyyət göstərən «Neftdən vergi haqqında» qanımla
sualtı neft yataqlanmn kəşfiyyatı və işlənilməsi zamam kapitalın və gəlirin
hesablanmasının xüsusi qaydalan müəyyən edilmişdir. Qanuna əsasən xüsusi «neft»
vergisinin dərəcəsi adi qaydada ödənilən verginin dərəcəsindən 2 dəfə yüksəkdir və
56%-ə bərabərdir. Xüsusi vergi gəlirin o hissəsindən tutulur ki, o, adi qaydada
vergiyə cəlb olunan məbləğdən çox olsun (81,s.38).
429
ümumiyyətlə, Azərbaycanda faydalı qazmtılann çıxanimasında tətbiq olıman
vergi qanunvericiliyi barədə fikrimi diqqətə çatdırmaq istəyirəm. Əvvəllər deyildiyi
kimi bir xarici şirkət Hasilatın Pay Bölgüsünə əsaslanan müqaviləyə görə
Azərbaycamn qızıl yataqlanmn istisman ilə məşğuldur. Bu yataqlardan bir ton dağ
massivindən 2,5 qramdan 5 qramadək qızıl əldə edilə bilər (53, 17.06.2006). Şirkətin
rəhbərliyi hesab edir ki, hər ton dağ massivinin işlənmə xərcləri 15-17 dollara
bərabər olacaq və hər tondan şirkət 25 dollardan 45 dollara qədər mənfəət əldə
edəcəkdir. Bu halda qızıl hasilatının mənfəətlilik səviyyəsi 150-265 faizə bərabər
olacaqdır. Təsərrüfat subyektinin belə yüksək rentabellik səviyyəsi bu sektorda vergi
qanunvericiliyinin dəyişdirilməsinə dəlalət edir.
Vergi və qiymət siyasəti istehsalın səmərəliliyinin yüksəldilməsinə və
gəlirlərin iqtisadi cəhətdən ədalətli bölüşdürülməsinə, rəqabət mühitinin
yaradılmasına istiqamətləndirilməlidir. Məqsədəuyğundur ki, tezliklə konsessiya
institutu yaradılsın, dünya inkişafimn reallığma uyğun olan yerin təkindən istifadə
sahəsində dövlətlə biznesin müqavilə münasibətlərini tənzimləyən qanun qəbul
edilsin.
Azərbaycanda xarici iqtisadi əməliyyatlar üzrə vergi və rüsumlanndan dövlət
büdcəsinə daxil olmalann məbləği də xarici ticarət dövriyyəsinin həcminə adekvat
deyil. 2010-cu ildə bu mənbə hesabına daxil olmalar 2005- ci illə müqayisədə 2,9
dəfə artmışdır, baxmayaraq ki, xarici ticarət dövriy- yəsi-3,3 dəfə, ixrac 5,7 dəfə
artmışdır. Bizim fikrimizcə, bunun əsas səbəbi odur ki, bəzi metal mallar istisna
olmaqla, qalan məhsullar ixrac vergisindən azad edilmişdir. Qeyri-neft sektorundan
ixrac məhsullanmn artması şəraitində ixrac rüsumunun tətbiq edilməməsi dövlət
büdcəsinin gəlirlərinə əhəmiyyətli dərəcədə mənfi təsir edir. Eləcə də idxal
mallannm 50 faizə qədəri idxal vergisindən və 60 faizi əlavə dəyər vergisindən azad
edilmişdir.
Ölkənin ümumi daxili məhsulunun böyük bir hissəsi istehsal olunan aqrar
sektor bütün vergilərdən, torpaq vergisi istisna olmaqla, qeyd-şərtsiz azad edilmişdir.
Ancaq bu güzəştin verilməsi iqtisadi nəzəriyyənin və beynəlxalq təcrübənin əksinə
olaraq, investisiya qoyuluşu ilə şərtlənməmişdir. Bu da bir tərəfdən, onun özünün
investisiya təminatına mənfi təsir edir, digər tərəfdən, ölkə üzrə dövlət büdcəsinin
gəlirlərini azaldır. Azərbaycanda vergilərin ümumi daxili məhsula nisbətinin aşağı
səviyyədə olmasına səbəb olan əsas amillərdən biri də məhz budur. Belə ki, məsələn,
2010-cu ildə bu iqtisadi sektorda 2 milyard manatdan çox xalis mənfəət yaranmışdır.
Əgər onun heç olmasa 10 faizi vergi şəklində büdcəyə ödənilsə idi, bu 200 milyon
manat edərdi və dövlət də onun böyük bir hissəsini dotasiya kimi strateji kənd
təsərrüfatı məhsullanmn istehsalçılanna sahənin madditexniki bazasının
möhkəmləndirilməsi üçün investisiya məqsədilə verərdi. Kənd təsərrüfatı
məhsullanmn istehsalçılanna vergi güzəştlərinin hesabına 2001-2012-ci
430