159
V bolim. ATROF-MUHITNING EKOLOGIK
HIMOYASI VA MUHOFAZASI
19-bob. ATROF-MUHIT MUHOFAZASI VA TABIATDAN
TOGRI FOYDALANISHNING ASOSIY
TAMOYILLARI
Tabiat muhofazasi goyalarining shakl-
lanish tarixida bir necha uzviy bosqich-
larni ajratib korsatish mumkin: «tur muho-
fazasi» «qoriqxona muhofazasi» «resurs-
lar muhofazasi» «tabiat muhofazasi» «ta-
biiy resurslardan togri foydalanish» «yashash muhiti muho-
fazasi» «atrof-muhit muhofazasi». Shunga mos ravishda «ta-
biatni muhofaza qilish faoliyati» tushunchasining mazmun-
mohiyati ham kengayib va chuqurlashib borgan.
Òabiat muhofazasi atmosfera, osimlik va hayvonot dunyosi,
tuproq, suv va yerostini himoya qilishga yonaltirilgan davlat va
ijtimoiy chora-tadbirlar majmuyi. Òabiiy boyliklardan jadallik
bilan foydalanish tabiatni muhofaza qilish faoliyatining yangi
turini tabiiy resurslardan togri foydalanish zaruriyatini kel-
tirib chiqardi.
XX asr ortalarida tabiatni muhofaza qilishning yana bir
shakli odamning yashash muhitini muhofaza qilish vujudga
kelgan. Bu tushuncha mohiyatan tabiatni muhofaza qilish tu-
shunchasiga yaqin bolib, uning markaziga odam, uning hayoti,
salomatligi va farovonligi uchun qulay tabiiy sharoitlarni saqlash
va shakllantirish qoyiladi.
Atrof-muhit muhofazasi tabiat va inson ozaro munosaba-
tining zamonaviy shart-sharoitlarda paydo bolgan yangi shakli
bolib, hozirgi va kelgusi avlodlar uchun mavjud ekologik uyush-
malar va tabiiy resurslarni saqlash va xuddi shunday tiklashga
hamda tabiat va jamiyatning ozaro uygun aloqadorligiga yo-
naltirilgan davlat va ijtimoiy chora-tadbirlar (texnologik, iqtisodiy,
mamuriy-huquqiy, marifiy, xalqaro) tizimi.
Keyingi paytlarda «atrof-muhit himoyasi» termini ham keng
ishlatilmoqdaki, uning mazmun-mohiyati «biosfera muhofazasi»
Tabiat va
atrof-muhit
muhofazasi
haqida
tushuncha
161
notogri foydalanish oxir-oqibat ekologik tanazzulga olib keladi,
undan tabiiy muvozanatni saqlagan holda togri foydalanish esa
mazkur tanazzuldan qutulishni taminlaydi.
Umumiy ekologik tanazzuldan qutulish
hozirgi davrning
eng muhim ilmiy va amaliy muammosi hisoblanadi. Bu muammo
ustida dunyoning minglab olimlari, siyosat va jamoat arboblari,
mutaxassislar bosh qotirishmoqda. Asosiy vazifa atrof-muhit
inqirozining oldini olish va jamiyatni barqaror taraqqiyot yoliga
olib chiqishga imkon beruvchi ishonchli chora-tadbirlar tizi-
mini ishlab chiqish va amalga oshirishdan iborat. Qandaydir
faqat bitta, masalan, texnologik vositalar (tozalash inshooti,
chiqindisiz texnologiya va h.k.) bilan muammoni yechishga
urinish mohiyatan zarur natijalar bermaydi. Ekologik tanazzul
tabiat bilan odamning uygun birligi va rivojlanishida, mavjud
muammolarga majmuaviy yondashish asosida bartaraf etilishi
mumkin.
Òarixiy taraqqiyot davomida tabiatning dastlabki tabiiy-resurs
imkoniyatlari uzluksiz kamayib boradi. Shunday ekan, ularga eh-
tiyotkorona munosabatda bolish, ilmiy-texnika imkoniyatlaridan
keng va samarali foydalanish talab etiladi.
Yana bitta eng muhim ekologik qoidaga amal qilish lozim: atrof-
muhitning tarkibiy qismlari atmosfera havosi, suv, tuproq va
shu kabilarni alohida (ayrim holda) emas, balki bir butun, yaxlit
ekologik tizim sifatida muhofaza qilish kerak. Faqat shunday
yondashuv asosida landshaftlarni, osimliklar va hayvonlarning
genetik zaxirasini saqlash mumkin.
«Òabiatni muhofaza qilish togrisida»gi
Qonunga muvofiq atrof-muhit muhofa-
zasi va tabiatdan foydalanishning asosiy
tamoyillari va qoidalari quyidagilarni oz
ichiga oladi:
• insonning yashash muhiti bolmish biosfera va ekologiya ti-
zimlari barqarorligini saqlab qolish, odamlarning ekologik jihat-
dan xavfsizligi, inson va uning kelgusi avlodlari genetik fondi ha-
qida gamxorlik qilish;
Atrof-muhit
muhofazasi va
tabiatdan foydalanish
qoidalari