267
Cüreyr ibn Abdullah Bəcəli, Şərəhbil ibn Səidə yazdığı və Əlinin (ə) adını çəkdiyi şerində
belə deyir:
لها نود نم للها لوسر يصو
ه
لثلما برضي هب يمالْا هسراف و
–O, Allah rəsulunun (ailəsi içərisində) vəsisidir, o, qəhrəmandır, pəhləvandır, onun (s)
hamisidir ki, bir zərbül-məsələ çevrilmişdir.
Ömər ibn Haris Ənsari, Məhəmməd ibn Hənəfi barəsində yazdığı şerində belə deyir:
نلا يّسم
ّيصولا هبش و َّب
مدنعلا انهول هتيار و
–O (Məhəmməd Hənəfiyyə), Peyğəmbərin adaşı və vəsiyə oxşayandır, onun bayrağının
rəngi qırmızıdır.
Əbdür-Rəhman ibn Cüheyl, Osmanın öldürülməsindən sonra camaatın Əli (ə) ilə beyəti
zamanı belə demişdi:
ياب دقل يرمعل
ةظيفح اذ متع
اقّفوم فافعلا حفورعم نيدلا يلع
–Canıma and olsun, onlar elə bir adamla beyət etmişlər ki, özü dinin qoruyucusu, iffətli və
qalib olmaqda isə məşhurdur.
همع نبا و يفطصلما يصو ايلع
يقتلا و نيدلا اخا يّلص نم لّوا و
–Əli (ə) ilə (beyət etmişlər) ki, Peyğəmbərin (s) vəsisi və əmisi oğludur, o həzrətlə namaz
qılan birinci şəxsdir, o, din və təqva qardaşıdır.
Əzd tayfasından olan bir nəfər “Cəməl” döyüşündə belə demişdir:
هـ
لا وه و يلع اذ
يصو
ي هاخا
ـ
بنلا ةوجنلا مو
ـ ّي
–Bu Əlidir, vəsidir. Peyğəmbər (s) onu (ə) özünə qardaş etmişdir.
ّيـلولا يدعب اذه لاق و
عحوـ
ّيقشلا حيمسحن حو ٍعاو ها
–Buyurmuşdur ki, bu Əli (ə) məndən sonra vəlidir. Bu sözü çoxları yadda saxladı,
bədbəxtlər isə unutdular.
“Cəməl” döyüşündə Bəni-Zəbbə qəbiləsindən olan bir cavan meydana gələrək elan etdi ki,
mən Ayişənin qoşunundanam:
ّيلع ُءادعا ةّبضونب ننَ
ّيصولاب ًاممدحق فرعي يذلا كاذ
–Biz – Zəbbə qəbiləsindən olanlar Əlinin düşmənlərindənik; o Əli ki, qədimdən bəri ona
“vəsi” deyilərdi.
ّبنلا دهع يلع ليلا سراف و
ّيلع لضف نع انا ام
يمعلاب
–O kəs ki, Peyğəmbər (s) əsrində süvari pəhlivanlardan sayılardı. Mən Əlinin
fəzilətlərindən agaham, kor deyiləm.
يقتلا نافع نبا يعنا نينكل
–Amma mən istəyirəm ki, Əffanın oğlunun (Osman) qanının intiqamını alım!
Səid ibn Qeys Həmədani, (Əlinin (ə) qoşununda idi) “Cəməl” günü belə söylədi:
ضا برح ةيا
انهايرن تمر
نارم يعولا موي ترسكو
ـاه
–Ey atəşi şölələnmiş döyüş, çətinliyi, möhkəmliyini itirmiş döyüş;
انهاطحق تلبقا يصولل لق
اهكيفكت ابِّ عداف
حم
ناد
ـاه
–Vəsiyə de ki, Qəhtan qəbiləsi sənə kömək etməyə tələsir və onları çağır (istə) ki,
Həmdanlılar səni bu döyüşün narahatlığından qurtaracaqlar.
انهاوخا مه و اهونب مه
–Onlar döyüş övladları və qardaşlarıdırlar.
Ziyad ibn Lübeyd Ənsari (İmamın dostlarından) “Cəməl” günü belə demişdir:
268
راصنلاا يرت فيك
ي في
بلكلا مو
بطع نم ليابن لا سانا اّنما
–Döyüşün müşkül günündə ənsarları nə cür görürsən? Biz elə bir camaatıq ki, çətinlikdən
qorxmuruq.
لاو
بضغ نم يصولا في ليابن
بعل لادج راصنلاا انَّا و
–Biz vəsinin yolunda heç bir şeydən çəkinmirik, onu bilməlisiniz ki, ənsarın işi ciddidir,
zarafat etmirlər.
دبع نبا و ّيلع اذه
بلطلما
بذك دق نم يلع مويلا هرصنن
–Bu Əlidir – Əbdül-Müttəlibin övladı. Bu gün ona yalançıların müqabilində kömək edirik.
بستكا ام سئبف يغبلا بسكي نم
–Zülm yolunda qədəm götürənlər, pis şey qazanırlar.
Hücr ibn Ədiy Kindi həmin günlərdə belə demişdir:
ّيلع انل ملس انبر اي
ا
لس
ـ
بلما انل م
ـ
لم كرا
ـ
ايض
–İlahi, Əlini (ə) bizim üçün qoru! O bərəkətli adamı bizim üçün salamat et!
ا دحولما نمؤلما
ايقتل
طخ لا
ـ
ايوغ لا و يأرلا ل
–O şəxs, elə bir mömin və təqvalıdır ki, nə rəyini dəyişir, nə də ki, yolundan azır.
ايدهم اقفوم ايداه لب
ايبنلا ظفحا و بير هظفحاو
–O, hidayət edən, hidayət olunmuş və qalibdir. İlahi, onu hifz et! Peyğəmbəri də onun
vücudunda hifz et!
ايلو هل ناك دقف هيف
ايصو هدعب هاضترا ثُ
–(Çünki) o, Peyğəmbərin vəlisi, dostu (köməkçisi) idi. İlahi Peyğəmbərdən (s) sonra olan
vəsisindən razı ol!
Əmr ibn Uhciyə “Cəməl” günü İmam Həsənin (ə) nitqi barəsində (ki, ibn Zübeyrin
nitqindən sonra buyurmuşdu) belə dedi:
هيبا هيبش اي يرلا نسح
م انيف تمق
ـ
ماق
خـ
بيطخ ير
–Ey gözəl Həsən, ey atasına oxşayan, (sən) bizim aramızda ən gözəl xətibsən.
لالا عدص تيلا ةبطلاب تمق
ب ُهـ
بويعلا لها كيبا نع اه
–Xütbə oxumaq üçün ayağa durdun və Allah onun (sənin xütbənin) vasitəsilə eyibliləri
atanın ətrafından pərən-pərən saldı.
سل
وقلا في جللج يربزلا نباك ت
بيرم لسف نانع أطأط و ل
–Sən ibn Zübeyr kimi deyilsən ki, danışdıqda dilin tutulsun, danışa bilməyəsən, sözün
cilovu (ixtiyarı) əlindən çıxsın.
و
اق ابِ موقي نا للها بيا
بيجنلا نبا و يصولا نبا هب م
–Allah qoymaz ki, o (ibn Zübeyr) vəsinin övladı, ən nəcib şəxsin (Əli (ə)) övladı kimi söz
deyə bilsin.
ب اصخش نا
ـ
يرلا كل بنلا ين
بوشم يرغ يصولا ينب و
–Peyğəmbərdən (s) və onun vəsisindən (ə) vücuda gələn bir şəxsin heç bir eybi, nöqsanı
olmaz.
Zəcr ibn Qeys Cöfi yenə də “Cəməl” günü demişdir:
ّيلعل اوّرقت ّتيح مكبرضا
ّبنلا دعب اهلك شيرق يرخ
–Qılıncla o qədər sizi vuraram ki, axırı Əlinin(ə) haqq olduğunu iqrar edəsiniz. O ki,
Peyğəmbərdən sonra Qüreyşin ən yaxşısıdır.
Dostları ilə paylaş: |