Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org * * * aldılar. Namazın burnundan axan qan sir-sifətini və köynəyinin yaxasını bulamışdı. Tozlu-torpaqlı yerdə uzanıb, bədəninin ağrısından ayağa qalxa bilmirdi. Səsə yığışanlardan kimsə Səkinəyə xəbər vermişdi. Səkinə nəfəsi təngişə-təngişə qaçaraq özünü mərəkəyə çatdırıb ərinin qolundan yapışdı. Onu qaldırıb üst-başınm tozunu çırpdı, yaylığı ilə üzünün qanını təmizlədi və çəkə-çəkə evə aparmaq istəyəndə dönüb Beydullaya dedi: - Əclaf oğlu əclaf! Sənin başına bir oyun gətirim ki, sən də görəsən! - Nə oyun gətirəcəksən? De, biz də bilək. - Görəcəksən! Sən get o həyasız arvadının dərdini çək! - Get! Get! İtəoxşayanmı da götür rədd ol burdan! - İtə sən oxşayırsan! Beydulla daha dinmədi. Namazın bir qolundan arvadı yapışmışdı. Dartınıb o biri qolunu Beydullaya uzatdı və ağzı köpüklənə- köpüklənə qışqırdı: - Sən öləsən, Beydulla, səni bu gecə öldürməsəm kişi deyiləm! - Gəl görüm bu yana! - Səkinə ərinə acıqlanıb onu tamaşaya yığılanların arasından çıxartdı və evə apardı. Beydulla onların arxasınca nəsə demək istədisə də Əli imkan vermədi: - Yaxşı, qurtar görək! Baş qoşmağa adam tapmırsan deyəsən. Onu Allah vurub da! Ara sakitləşən kimi camaat dağılışıb hərəsi öz işinə getdi. Gecə saat on iki olardı. Beydullanın ailəsi evin ikinci mərtəbəsindəki divarları suvanmış yeganə otaqda yatmağa hazırlaşırdı. Birdən həyətdən taqqıltı səsi gəldi. Kimsə taxta pilləkənin tutacağım döyürdü. Beydullanın arvadı Pakizə deyindi: - Xeyir ola, kimdi görəsən gecənin bu vaxtı? Beydulla: - Kimsən? Gəlirəm! - deyib qapını açdı. Yanlan açıq eyvana ayağını qoyan kimi ov tüfənginin gurultulu səsi pəncərələri titrətdi. Beydulla inildəyib kürəyi downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org * * * üstə evin içinə yıxıldı. Qızı İlahə əlləri ilə başını tutub elə dəhşətlə qışqırdı ki, tüfəngin səsi bu səsin yanında zəif olardı. Pakizə cəld pəncərəyə tərəf yüyürüb pərdəni araladı. Pəncərədən həyətə süzülən zəif işıqda həyət qapısının əksinə qaçan kölgəni görə bildi. Qaçan adamın qəribə yerişi var idi. O, yuyulmuş paltarları asıb qurutmaq üçün iki ağac arasında tanm çəkilib bağlanmış mis məftilə ilişdi və az qaldı ki, yıxılsın. Amma özünü düzəldib həyətin içərilərində, zülmət qaranlıqda yox oldu. Pakizə ərini dartıb içəri saldı və bundan sonra özünü açıq eyvana atıb fəryad qopardı: - Ay camaat hey! Köməyə gəlin! Evim yıxıldı! Ay Beydulla heey! Səsə qonşular gəldilər. Onların dalınca kəndin icra nümayəndəsi olan Kazım müəllim də özünü çatdırdı. Evə çıxıb döşəmədə uzanan Beydullanm üzərinə əyildi. - Beydulla, sənə nə oldu? Kim vurdu səni? Ev sahibinin sinəsindən hələ qan axırdı. Ov tüfənginin patronuna doldurulmuş iri qurğuşunlar sinəsini parçalamışdı. O, ağır-ağır gözlərini açıb əvvəl kəndin rəhbərinə, sonra isə arvadına baxdı. Güclə dodaqlarını aralayıb «Na...» - deyə zandı. Sözünü tamamlaya bilməyib elə o saat da keçindi. Pakizə qalxıb yenə şivən qopartdı: - Namaz öldürüb! Namaz oğraş! Özüm gördüm qaçanda. O idi. Qıçları dolaşa-dolaşa qaçırdı, əyri qıçları sınmış! Kazım müəllim onu birtəhər sakitləşdirdi. Həyətə düşüb, küçəyə, qapı ağzına yığılanlara həyətə girməyi qadağan elədi: - Heç kəs həyətə girməsin! Bəlkə ayaq izləri qalıb? Mən gedib idarədən polisə zəng edəcəm. Beydullanm arvad-uşağının ağlaşma səsi kəsmək bilmirdi. Küçəyə yığışıb, Kazım müəllimin qorxusundan həyətə girə bilməyən kənd qadınları da elə küçədəcə vay-şivən qurmuşdular. Kişilərdən kimsə molla dalınca qaçdı. Digər kişilərin səsləri qadınların ağlaşma səsi arasında adda-budda eşidilirdi: - Ə, nə olub burada? downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org * * * - Beydullanı güllə ilə vurublar! - Kim vurub? - Nə bilim, deyəsən, Namazın adını çəkirlər? - Nə danışırsan, ə? Niyə vurub Namaz onu? - Eşitmədiz? Günorta dedi ki, səni öldürməsəm kişi deyiləm. - Ölüb görəsən? - Bəs ölməyib? - Bədbəxt oğlu bədbəxt! Evini təzəcə tikib hazırlamışdı. - Fani dünyadı daa! Belə də deyirlər, sən saydığını say! - Ancaq aləm qarışacaq. - Hə, çox adamın başı ağrıyacaq. Polisə xəbər verilib görəsən? - Kazım müəllim getdi zəng eləməyə. - Yazıq qız yetim qaldı. - Hə, bayaq elə çığırırdı ki, tüklərim biz-biz olmuşdu. - Neyləsin atasıdır da! - Gözləyək, görək polis işçiləri nə vaxt gələcək? * * * Gecə rayon mərkəzindən kəndə heç kəs gəlmədi. Növbətçi polis telefonla Kazım müəllimə dedi ki, idarədə bekar adam yoxdur. Özün hadisə yerində ol, səhər mütləq əməliyyat qrupu göndərərlər. Doğrudan da səhər hava təzəcə işıqlanmışdı ki, Beydullanm darvazasının qabağında polis maşını dayandı. Gələnlər rayon polis idarəsi rəisinin əməliyyat işləri üzrə müavini mayor Cəfərli, prokurorluğun müstəntiqi Əlizadə, məhkəmə tibb eksperti Rafiq həkim və kəndin sahə müvəkkili kapitan Həsənov idilər. Onları bütün gecəni yatmayıb həyətin keşiyini çəkmiş və buna görə də çox yorğun görünən Kazım müəllim qarşıladı. Əməliyyat işləri üzrə rəis müavininin əlliyə yaxın yaşı var idi. Rayonda hamı onu kobud, özündən razı, söyüş söyməkdə mahir, lakin eyni zamanda zirək və bacarıqlı əməliyyat işçisi kimi tanıyırdı. Mayor Cəfərli rayonda işlədiyi müddətdə bir çox cinayətlərin üstünü açmışdı. Müstəntiq Əlizadə rayon prokurorluğuna təzə göndərilmişdi. Ona downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|