Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org VII * * * Təranə o gecə orada olmayıb. Elə Təranə özü də. O bəlkə də qatilin Kamil olduğunu düşünmürdü. Ancaq o dəqiq bilirdi ki, Ağasəməd eləməyib bu işi. - Bəs axı o son izahatlarında cinayəti Ağasəmədin boynuna yıxmağa çalışırdı? - Düzdür! Siz Təranəyə demişdiniz ki, Feyzi kişi saat 10.20-də Mikayılgildə çığırtı səsi eşidib. Onda artıq Təranə başa düşmüşdü ki, hadisə məhz elə həmin vaxt baş verib. Ancaq Təranə onu da bilirdi ki, əsl qatil üzə çıxsa, hadisənin dəqiq vaxtı müəyyənləşəcək və o özü ifşa olacaq. Ona görə də Təranə qardaşının ölümünə görə nə qədər yansa da, onların qatilinin tapılmağını istəmirdi. - Bəli... - deyib başımı aşağı saldım. - Hər şey aydındır. İndi qalır ancaq Kamili danışdırmaq. - Siz əvvəlcə Kamilin arvadını danışdırın. O ya bilərəkdən ya da bilmədən ərini müdafiə edib deyir ki, əri evdən on birin yarısında çıxıb. Ancaq siz ondan Kamil evdən çıxandan nə qədər sonra yağışın başladığını soruşun. Ondan sonra Kamil qoy izah etsin görək evdən çıxandan sonra yanm saatdan çox müddətdə harada olub. O ki qaldı Təranəyə, onun sirrini açıb-açmamaq sizin öz insafınıza qalır. İndi isə burada mənlik iş qalmadığına görə getsəm yaxşıdır. Hər ikimiz maşından düşdük. Qanbay Qasımlı mənimlə görüşüb sükan arxasına keçdi. Volqa asfalta çıxıb sola döndü və sürətlə Bakıya doğru yol aldı. Bir müddət onun arxasınca baxıb fikrə getdim. Gəlib yanımda dayanan Tofiqin səsi məni fikirdən ayırdı: - O kim idi, Mehman müəllim? - O çox böyük adamdı, Tofiq! - deyə cavab verdim. - Bir saat sonra polis şöbəsinə məxsus UAZ-la yenə də Qaradumanlıya qayıtmalı oldum. Bu dəfə yanımda iki nəfər silahlı polis işçisi var idi. Qanbay Qasımlım yola salıb şöbəyə gedən kimi hər şeyi rəisin özünə danışdım. Polkovnik Əlizadə mənə adam qoşub tapşırdı ki, Kamillə arvadını təcili polis şöbəsinə gətirim. Deyilən kimi də elədim. Kamillə Fəridəni şöbəyə gətirib Kamili kameraya downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * saldıq, arvadını isə rəisin yanma çıxartdıq. Mayor Nuriyevlə Təyyar müəllim də orada idilər. Fəridəni rəis özü danışdırdı: - Sentyabrın 14-də, gecə əriniz nə vaxt evdən çıxdı? - Dəqiq bilmirəm, ancaq on birin yarısı olardı. - Nəyə görə deyirsiniz ki, on birin yarısı olardı? - Kamil də qayıdanda dedi ki, gör Rüstəmlə başımız söhbətə necə qarışıb. Evdən çıxanda saat on birin yarısı idi, indi ikiyə işləyib. - Əriniz evdən çıxandan nə qədər sonra yağış yağmağa başladı? Axı o gecə yağış yağırdı? Fəridə bir az fikirləşdi. - Kamil getdi, sonra başladım xörək bişirməyə... - Nə bişirdin? - Göyərti qovurdum. Uşaqları yedizdirib yerlərini açdım. Onlar yatdılar. Sonra qabları yuyub özüm də yerimə girdim. Bu vaxt yağış yağmağa başladı. - Dəqiq deyirsiz bunu? - Bəli, lap dəqiq! Yağış yağanda mən yatağımda idim. - Axı yağış on birə iyirmi beş dəqiqə işləmiş yağıb! Belə çıxır ki, Kamil evdən saat ona on-on beş dəqiqə qalmış çıxıb. Fəridə boynunu əydi: - Ola bilər. Mən saata baxmamışdım. Rəis mənə tapşırdı ki, protokol yazıb Fəridəyə qol çəkdirim. Bundan sonra onu buraxdı. Fəridə kabinetdən çıxanda soruşdu: - Kamili həyətdə gözləyim? Rəis istehza ilə dilləndi: - Yox, onu həyətdə gözləməyə səbriniz çatmaz. Gedin evə! Kəndə getməyə maşın yoxdursa, burada bir qohumunuzun evində qalın. - Kamili nə vaxt buraxacaqsınız? - Dedim ki, gedin evə! Sonra polkovnik Əlizadə Vaqifi gətirməyi tapşırdı. Vaqifi kameradan çıxarıb kabinetə gətirdim. - Hə, yoldaş həkim, - rəis güclə sezilən istehza ilə sözə başladı. - downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII * * * Deyirsən Mikayılgili sən öldürməmisən? Qohumların aləmi töküb üstümüzə. - Xeyr, rəis! - Dəqiq sübut olunub ki, cinayət saat 10:20- də baş verib. Həmin vaxt evdə olduğunu nə ilə sübut edə bilərsən? - Mən onda konsertə baxırdım. - Yanında adam var idi təsdiq etməyə? - Xeyr rəis... - Vaqif özünü itirdi. - Gəl, məsələni uzadıb mənim başımı ağrıtma. Sənin işçin və sevgilin Təranə artıq boynuna alıb, izahat verib ki, həmin vaxt, yəni doqquzdan on birə kimi sənin yanında olub! Vaqifin rəngi dəyişildi. Dili topuq vurmağa başladı. - Cənab rəis, xahiş edirəm, bu sirri açmayın. Bir işdi olub. O özü mənə yaxınlaşmışdı. - Harada? - Həkim məntəqəsində. Məni buraxın, bir də o kəndə getməyəcəyəm. Çıxıb Bakıya gedərəm. Rəis başını buladı. - Vəzifənə yaraşmayan işlərlə məşğulsan. Hələ bir deyirsən ki, səni buraxaq? De görüm o qız neçə dəfə gecələr yanma gəlib? Görək burada da sözləriniz düz gələcəkmi? - Bu dördüncü dəfə idi... - Mikayılla nə üstə mübahisə etmişdiz? - Bu işdən nəsə eşitmişdi. Dedi ki, özünü yığışdır. Daha başqa söhbətimiz olmadı. - Otur Təranə ilə münasibətləriniz necə olubsa, başdan-ayağa hamısını yaz, səni buraxaram. Vaqif izahatı yazandan sonra onu aparıb yenidən kameraya saldıq. Səhər işə gələn kimi rəis Təranəni şöbəyə gətirməyi tapşırdı. Mən Təranənin sirrinin açılmasına razı deyildim. Ancaq rəis deyəndən sonra mən kim idim ki? Təranəni camaatın gözü qabağında polis maşınına mindirib şöbəyə gətirdim. Oqtay yalvar-yaxar elədiyi üçün onun da maşına minməyinə icazə verdim. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|