Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org VII - Maşın hansı markadan idi, tanıya bilmədin? - Necə tanımadım? Tünd göy rəngli «Hunday» idi. Hələ nömrəsini də götürdüm. - Zaur kapitandan vərəq istədi və nömrəni yazıb Qasımlıya verdi. - Mingəçevir nömrəsidir, - deyə Zaurun yazdığı vərəqə baxan kimi Mehdiyev dilləndi. Qanbay Qasımlı ona tərəf çevrildi: - Xahiş edirəm, şübhə yaratmadan öyrənin. Həmin rəngdə və həmin nömrədə «Hunday» varmı Mingəçevirdə? Özü də elə bu saat! O biri oğlanı da buraxın getsin. Mehdiyev otaqdan çıxdı. Polkovnik yenə üzünü Zaura tutdu: - İndi sənə bir vacib sual verəcəyəm. De görüm, qız onu çağıran adamı görəndə özünü necə apardı? Dedin ki, sevinclə gülümsədi. Bu gülümsəmək utancaqlıqla idi, ya necə deyim, sərbəst, fikir vermədin ki? - Elə iş orasındadır ki, qız özünü çox sərbəst apanrdı. - Zaur o saat cavab verdi. - Qız səni gördümü? - Bəli, mən maşının yanından keçəndə ani olaraq çevrilib üzümə baxdı. Ancaq deyəsən, onda bir az qızardı. - Sonra nə deyə bilərsən? - Daha heç nə! Qız maşına minib getdi. Maşının nömrəsi beynimə həkk olsa da, əslində daha mən onunla maraqlanmaq fikrində deyildim. O gündən də arxasınca düşməmişəm. Ancaq başa düşə bilmirəm, mənim nə günahım var? - Sənin heç bir günahın yoxdur. - Qasımlı sakitcə dilləndi. - Gedə bilərsən. Ancaq buradakı söhbət barədə, yaxşı olar ki, heç kəsə danışmayasan. - Yaxşı! - Zaur dərindən nəfəs aldı və kabinetdən çıxdı. Qasımlı üzünü mənə çevirdi: - Gördünüzmü? Mən də elə ona ümid edirdim ki, Zaur aprelin 12- də Tahirəni izləyibsə, onun oğurlanmasını da görə bilər. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII Bu vaxt kapitan Mehdiyev otağa daxil oldu. - Cənab polkovnik! Maşının nömrəsi saxta olub. Ümumiyyətlə, Azərbaycanda bu nömrədə «Hunday» yoxdur. Polis bölməsindən çıxanda Qasımlı bəzi başqa yerlərə baş çəkəcəyini bildirib məndən aynidı. Mən isə öz redaksiyamıza getdim. Hadisənin mahiyyəti məni o qədər cəlb etmişdi ki, öz işimə həvəsim qalmamışdı. Səhər şənbə idi. İki gün boş olacaqdım və sevinirdim ki, axtarışda sərbəst iştirak edəcəyəm. Redaksiyada tökülüb qalan işlərimi tələsik yoluna qoydum. Saat 18-də işdən çıxıb evə gəldim. Fədayənin təkidinə baxmayaraq, çay içməkdən imtina edib qonşumun mənzilinə getdim. Qonşum nədənsə çox fikirli görünürdü. Hiss etdim ki, mənim gəlişimə sevindi. Mənim üçün də qəhvə süzüb yerində əyləşdi və narahatlığını mənimlə bölüşməyə başladı: - Mayın 26-na təyyarə biletim də hazırdır. Daha bu dəfə xaricə getmək vaxtımı uzada bilməyəcəm. Əlimdə olan bu vaxt ərzində qızı tapıb anasına təhvil verməliyəm. - Elədir, - dedim. - Zaurun danışdıqları işi bir az da mürəkkəbləşdirdi. Tahirə haqqında düşüncələrimiz alt-üst oldu. Qasımlı cavab vermədi. Gözünü harasa bir nöqtəyə zilləyib durdu. O, həqiqətən dilxor idi. Düşündüm ki, Tahirə haqqında tam qətiyyətlə verdiyi xasiyyətnamə üçün xəcalət çəkir. Doğrudan da heç kəsin ürəyinin sirrini dərindən bilmək olmazmış. Tahirənin bizim üçün naməlum olan tanışlarının olması artıq həqiqət idi. Əslində biz Tahirə haqqında nə öyrənmişdik? Heç nə! Ailə üzvlərinin, müəllim və yoldaşlarının fikirlərini, vəssalam! Məgər onlar səhv edə bilməzdilər? Qızın şəklini xəyalıma gətirib onda əvvəlcə qiymətləndirə bilmədiyim xüsusiyyətləri indi özüm üçün aydınlaşdırdım. Tahirənin baxışları və gözəl ətli dodaqları daxili ehtirasdan xəbər verirdi. Onun sadəliyi, qapalı mühitdə böyüməsi isə göstərirdi ki, onu yoldan çıxarmaq əslində o qədər də çətin deyil. Bu məsələlər barədə söhbət salıb təcrübəli xəfiyyə olduğu qədər, həm də təcrübəli psixoloq olan Qanbay Qasımlım pərt etmək istəmədim. Söhbəti dəyişib bir qədər başqa mövzulardan danışdıq. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII Səkkizin yarısında telefon zəng çaldı. Ev sahibi dəstəyi götürdü. Dodaqlarının kilidlənməsindən başa düşdüm ki, nə isə faciə baş verib. Qasımlı: - Bu saat gəlirəm! - deyib dəstəyi yerinə qoydu və üzünü mənə çevirdi: - Dənizdən cavan qız meyiti tapılıb! Dəhşətdən quruyub yerimdə qaldım. Nəsə demək istədimsə də bacarmadım. Elə bil harada olduğumu da unutmuşdum. Yalnız Qasımlının pencəyini geyinib şlyapasını başına qoyandan sonra qarşımda durduğunu görüb ayağa qalxdım və: - Mən də sizinlə gedirəm! - dedim. * * * Kapitan Mehdiyev də bölmə rəisinin kabinetində idi. Hadisə barədə Səmədov özü bizə məlumat verdi: - Yarım saat əvvəl Şıxov çimərliyində dənizdən qız meyiti tapılıb. Meyitə ağır dəmir parçası bağlayıb suya atıblarmış. Qızın şəxsiyyəti hələ müəyyənləşməyib. Bizə rayon polis idarəsindən bildirdilər. Meyit tapılan rayonun polis idarəsi meyiti ekspertizaya göndərib. Bir azdan televizorda da elan veriləcək. Biz ərazimizdə itkin düşmüş hər iki qızın şəkli ilə əməkdaşımız Fərəcovu ora göndərdik. Ancaq dediklərinə görə meyit tanınmaz haldadır. Qasımlı başını əlləri arasına aldı. Otaqda xeyli müddət sükut hökm sürdü. Birdən o ayağa qalxıb cibindən bir həb çıxardı. Rəis stolunun üstündəki qrafindən stəkana su süzüb ona verdi. Qasımlı həbi qəbul edib qapıya tərəf getdi. - İcazə verin, biz Mehdiyevin kabinetində bir qədər dincələk. Xahiş edirəm, meyitin şəxsiyyəti müəyyənləşən kimi bizə xəbər verin. Polkovnik-leytenant Səmədov: - Arxayın olun! - dedi. - Siz keçin dincəlin, mən bu saat kapitan Mehdiyevi də oraya göndərəcəyəm. Mehdiyevin kabinetinə keçdik. Qasımlı ayaqqabısını da çıxarmadan meşin üzlü divanda uzandı. Mən isə stol arxasında stulların birində oturdum. Kapitan hazırlaşıb kabinetdən çıxdı. Otaqda ikimiz qaldıq. Mən və Qanbay Qasımlı. O da divanda uzanıb gözlərini downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|