15
kam resurs sarflab ko‘proq mahsulotga ega bo‘ladi. Masalan, O‘zbekiston asosan
paxta mahsulotlarini etishtirishga ixtisoslashganligi uchun boshqa mahsulotlarga
nisbatan ko‘prots shunga e‘tiborni qaratish lozim. Chunki, O‘zbekiston qishloq
xo‘jaligi,
ob-havosi va qolavsrsa, butun respublika sharoiti paxta etishtirishga
moslashgan va unga kam miqdorda mehnat va moliyaviy resurslarni sarf qilib,
yuqori hosil olish texnologiyasiga ega. Shuningdek, boshqa mamlakatlar ham o‘zi
ixtisoslashgan sohaga ko‘proq e‘tiborni qaratishsagina dunyo bo‘yicha ko‘proq
mahsulot ishlab chiqariladi va xalqaro savdoda ham katta muvaffaqqiyatlarga
erishish mumkin. Demak, shu yo‘l bilan dunyo aholisining talablarini maksimum
qondirish imkoniyatiga erishiladi.
Ammo qaysidir mamlakat hech qaysi mahsulot ishlab chiqarish bo‘yicha
dunyoda mutlaq afzallikka ega bo‘lmasligi mumkin. Bu esa shu mamlakat hamma
tovarlarni chetdan keltiradimi degan savolni tug‘diradi. Agar shunday bo‘lsa
importni bu mamlakat qaysi mablag‘lar hisobiga moliyalashtiradi. Bu savolga
javob berish borasida mutlaq afzallik nazariyasi boshi berk ko‘chaga kirib qoladi.
D. Rikardo A. Smitning «Mutlaq afzallik» nazariyasini yanada mulohaza qilish
natijasida ushbu nazariya umumiy qoidaning bir qismi ekanligini isbotlab berdi. D.
Rikardo «Siyosiy iqtisodning boshlanishi va soliqlar»
nomli asarida klassik
nazariyani boshi berk ko‘chadan olib chiqadi. Uning fikricha, mamlakatlar ishlab
chiqarish samaradorligini ta‘minlashda yoki ko‘proq afzallikka ega bo‘lgan yohud
kamroq zaiflikka ega bo‘lgan mahsulot ishlab chiqarish va sotishga ixtisoslashsalar
maqsadga muvofiq bo‘ladi. Bunday vaziyatlarda ikki mamlakat o‘rtasidagi savdo
ko‘proq imkoniyatlar olib keladi.
Har bir mamlakat o‘zi ixtisoslashgan mahsulotlarni ishlab chiqaradi va shu
orqali yutuqlarga erishadi. Uning mulohazalari ―Nisbiy afzallik nazariyasi‖da o‘z
echimiga ega bo‘ldi. Masalan, Portugaliyada ishlab chiqarilgan movut va
Angliyada ishlab chiqarilgan vino individual xarajatlarga ega bo‘lsin. Shuni
hisobga olgan holda D. Rikardoning ―Nisbiy afzallik nazariyasi‖ni qo‘llaymiz:
Ishlab
chiqarish
uchun
zarur
bo‘ladigan
mehnat
birligi
miqdori;
Yuqoridagi misoldan ko‘rinib turibdiki Portugaliya barcha turdagi mahsulotlarni
ishlab chiqarishda mutlaq afzallikka ega. Ammo, D. Rikardo Portugaliyada movut
ishlab chiqarishga nisbatan vino ishlab chiqarish savdosini yo‘lga qo‘yish ko‘proq
foyda olib kelishini ta‘kidlaydi. Chunki, bir dona movutga nisbatan bir barrel vino
ishlab chiqarish arzonga tushmoqda. Bunda nisbiy afzallikdagi farq har bir millat
uchun xalqaro savdoda yutuqqa olib keladi. Ya‘ni, Portugaliya bir barrel vinoni (80
birlikda) 120 birlikda Angliyaga sotsa va o‘z navbatida, Angliyadan (100 birlikda)
ushbu birlikda 1,2 dona movut sotib olish imkoniyatiga ega bo‘ladi. O‘zida ishlab
chiqarilgan mahsulotga solishtirganimizda esa 8/9 donaga ega bo‘lar edi.
Boshqacha aytganimizda, Portugaliyaning vino ishlab
chiqarish va movutni sotib
olish
evaziga
oladigan
foydasi
quyidagicha
bo‘ladi.
120
/
100
-
8
/
9
=
1,2
-0
,(8
)
=
0,31
dona
movut.
Angliya esa movut ishlab chiqarishda kamroq zaiflikka ega. Ya‘ni movut ishlab
chiqarishga qilinadigan mehnat sarflari o‘rtasidagi farq vino ishlab chiqarishdagiga
16
nisbatan kamroq. Demak movut ishlab chiqarishga ixtisoslashish hisobiga xalqaro
savdodan Angliya ham yutadi. Ya‘ni, movut ishlab chiqarib, uni Portugaliyaga
sotish hisobiga 11/8 barrel vino (o‘zidagiga nisbatan 5/6 barrel) sotib olishi
mumkin.
Ushbu
vaziyatda
Angli
yaning
yutug‘i;
9
/
8
-
5
/
6
=
7
/
2
4
=
0,29
barrel
vino.
Bu misolda Portugaliya uchun har bir barrel vinoga 9/8 dona movut sotib
olgandagina xalqaro savdo foydali hisoblansa, Angliya
uchun esa har bir barrel
vinoga
5/6
dona
movut
almashganda
savdo
foydali
hisoblanadi.
Shunday qilib, erkin savdo xalqaro ixtisoslashuvni rag‘batlantirib, quyidagi
imkoniyatlarni yaratadi: har bir mamlakat biror turdagi mahsulot ishlab chiqarishga
ixtisoslashishguncha o‘tgan davrgiga nisbatan kamroq moddiy va mehnat
xarajatlari sarflaydigan bo‘ladi. Ammo, bu borada barcha nazariyalar ham savdoda
mamlakatlarning pul birliklari ishtirokida amalga oshishi hisobga olinmagan.
Chunki, mamlakatlar o‘zaro hisob-kitoblarni amalga oshirish uchun valyutalarini
almashtirishadi. D. Rikardo ushbu vaziyatni ham tushuntirib bera olgan.
U izohlaganidek yuqorida keltirilgan imkoniyat valyutalarni almashtirish sharoitida
ham saqlanib qoladi. Bu vaziyatda eksport-import to‘lovlari o‘zaro balansga ega
emas. Bunday vaziyat valyuta kurslaridagi o‘zgarishlar hisobiga yoki biror bir
mamlakatdagi barcha baholarni o‘zgartirish hisobiga bartaraf etiladi. Yuqoridagi
misol mavhum xususiyatga ega. U aniq vaziyatlarga asoslanishi uchun:
mehnat savdo qilayotgan mamlakatlar o‘rtasida emas, balki mamlakat ichida
harakatchan bo‘lishini;
transport,
bojxona xarajatlari, savdo ustamalari va boshqa cheklashlar
hisobga olinmasligini;
mahsulotlarning yangi namunalarni ishlab chiqarishda yangi texnika va
tsxnologiyalarni qo‘llash hamda ularni ko‘p miqdorda seriyali ishlab
chiqarishda xarajatlardagi o‘zgarishlar e‘tiborga olinmasligini ta‘minlash
imkoniyatlari yaratilishi lozim.
Angliya va Portugaliya misolida keltirilgan vaziyatlarda xalqaro savdo
narxlarining keng amal qilayotgan shaklini qo‘llash mumkin. Chunonchi, bir barrel
Portugaliya vinosini Angliyada tannarxidan kam narxda (80) va sotib olingan
narxdan (120) yuqori narxda sotmaslik ksrak. Shuningdek, angliyaliklar movutidan
Portugaliyada (90 dan 100 gacha) shunday tartibda sotilishi kerak.
Mahsulotlar nari o‘rtasidagi o‘zaro nisbat aniqlab olingandan keyin «savdo sharti»
(terms of trade) tushunchasi savdo shartini aniqlab olish uchun esa ―savdo sharti
indeksi‖ tushunchasi kiritilgan. Bu indeks quyidagi formula orqali aniqlangan:
T = Px/ Pm
Bu erda T- ―savdo sharti‖,
Px - eksport narxlar indeksi, Pm esa import narxlar
indeksi Indeksning o‘sishi (masalan, 100 dan 105 gacha) savdo sharoitlarining
yaxshilanayotganligini ko‘rsatadi. Ya‘ni, ushbu miqdordagi importga hisob-kitob
qilish
uchun
undan
kam
miqdorda
eksport
talab
etiladi.
Amaliyotda savdo sharoiti, birinchidan, tovarlar narxi o‘zgarishi hisobiga, unga
bo‘lgan talabning oshishi yoki kamayishiga bog‘liq.
Ayrim mahsulot ishlab
17
chiqaruvchilar (masalan, neft va neft mahsulotlari ishlab chiqaruvchilar) narxlarda
bo‘layotgan
o‘zgarishlarga
qaramay,
katta
yutuqlarga
erishadilar.
Ikkinchidan, savdo sharoiti ishlab chiqaruvchilar yoki etkazib beruvchilarning
bozorga
moslashishiga
(egiluvchanligiga)
bog‘liq
bo‘ladi.
Uchinchidan, savdo sharoiti ishlab chiqarish sharoitlari yoki mahsulotlar
iste‘molidagi
o‘zgarishlarga
qarab
o‘zgaradi.
Savdo sharoiti indeksi mamlakatning xalqaro savdodagi holati to‘g‘risida
ma‘lumotlar bersada, ko‘pgina kamchiliklardan holi emas. Ularning eng
asosiylaridan biri mamlakatda umumiy sharoitni yaxshilasada, sotilgan mahsulotlar
miqdorini hisobga olmaydi. Boshqacha aytganda, savdo sharoiti yaxshilanishi
eksport hajmi qisqarishi va import hajmi oshishiga olib keladi. Bu esa to‘lov
balansini yomonlashtiradi.
A. Smit va D. Rikardo nazariyasida ishlab chiqarishga ta‘sir qiladigan eng asosiy
omil mehnat hisoblangan. Mahsulotlar narxi esa ishlab
chiqarish xarajatlariga
bog‘liq.
Keyingi tadqiqotlar ishlab chiqarishda asosiy omillar sifatida er, kapital kabi
omillardan foyda olish imkoniyatini hisobga olgan. Agarda, mehnatning bozor
narxi ish haqi sifatida gavdalansa, kapitalning narxii foiz stavkalari ko‘rinishida,
erning
narxi
renta
miqdorida
aniqlangan.
Dostları ilə paylaş: